Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ: Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Τον λατρεύουν οι πάντες. Μικροί και μεγάλοι, αστοί και αγρότες, σοβαροί και χαβαλέδες, κουλτουριάρηδες και εμπορικοί. Και ξέρετε γιατί; Γιατί ο Κώστας Βουτσάς είναι ο πιο cool Έλληνας ηθοποιός. Θυμάμαι σε ένα κομμάτι που του είχαν κάνει στην Lifo είχε πει: «Υπάρχουν τρεις ηλικίες: ο νέος, ο μεσήλικας και ο «μια χαρά είσαι». Εγώ είμαι στο τελευταίο». Σίγουρα ο Κώστας Βουτσάς είναι ο δικός μας άνθρωπος.

Ο Κώστας Βουτσάς, ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου, γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη από προσφυγική οικογένεια από τους Επιβάτες Ανατολικής Θράκης. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου απ” όπου αποφοίτησε το 1953.

Παντρεύτηκε τρεις φορές. Υπήρξε σύζυγος της ηθοποιού και χορεύτριας Έρρικας Μπρόγερ, από την οποία απέκτησε μια κόρη. Έχει δύο άλλες κόρες από τον δεύτερό του γάμο. Η μία, η Θεοδώρα Βουτσά, ακολούθησε τα δικά του βήματα στο χώρο της ηθοποιίας. Ο θετός γιος του (από άλλο γάμο της τρίτης γυναίκας του), Άνθιμος Ανανιάδης, είναι και αυτός ηθοποιός.

Ο πατέρας του ήταν εργοδηγός. Πήγαν στη Θεσσαλονίκη πριν τον πόλεμο και έμειναν εκεί. Δεν νιώθει τόσο Αθηναίος, όσο Θεσσαλονικιός. Έμειναν εκεί μέχρι το 1953 και ως γνωστό όλοι εκεί ήταν κομπλεξικοί απέναντι στην Αθήνα. Έλεγαν ότι ήταν πολύ καλύτεροι από τους Αθηναίους, γιατί είχαν το κόμπλεξ της συμπρωτεύουσας, ενώ ο ίδιος λέει: «Πουθενά στον κόσμο δεν έχω ακούσει να υπάρχει συμπρωτεύουσα».

Στην Αθήνα ανέκαθεν μένει στο Κολωνάκι γιατί τον βολεύει αφάνταστα. Δεν θέλει να το αφήσει με τίποτα γιατί όλα είναι μεσ’ τα πόδια του. Λατρεύει τους νέους, μπορεί άνετα να συνομιλεί μαζί τους και να τους συμμερίζεται. Όταν γίνονταν οι φασαρίες στην Αθήνα και τα έριξαν στην νεολαία, ο Βουτσάς ήταν ίσως ο μόνος από τους γνωστούς που βγήκε και είπε ότι τις φασαρίες τις έκαναν προβοκάτορες και άνθρωποι της εξουσίας. Τα νέα παιδιά δεν έφταιγαν σε τίποτα.

Για όσους τα βάζουν με τους μετανάστες επίσης, ο Βουτσάς γίνεται έξαλλος. Ήταν, είναι και θα είναι με το μέρος των μεταναστών. Γιατί και εμείς, οι Έλληνες, είμαστε λαός μεταναστών. Κάποτε, στο γαλλικό λεξικό, το «Greek» σήμαινε κλέφτης και αυτό το άλλαξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Με την πολιτική δεν έχει ασχοληθεί και ούτε θέλει. Έχει δηλώσει ανοικτά ότι πάντα ψηφίζει ΚΚΕ εξαιτίας του πατέρα του που ήταν κομμουνιστής και ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ. Εκείνος δεν δηλώνει κομμουνιστής γιατί όπως λέει, «θέλει κότσια για να είσαι».

Όταν μιλήσεις μαζί του, για την καριέρα του και για το πόσο μεγάλος σταρ είναι, σε κοιτάει με τα υπέροχα γαλανά του μάτια και γελάει. Δεν τα πιστεύει αυτά. Μπήκε στο χώρο των ηθοποιών πολύ δειλά και πήρε τα πάνω του μόνο όταν κατάλαβε ότι τον ήθελαν. Το σταριλίκι το θεωρεί ανούσιο- μέχρι και γελοίο- και πιστεύει ότι το κοινό καθιερώνει τον ηθοποιό και το «σινάφι» τον αναγνωρίζει: «Αν δεν σε αναγνωρίσουν οι συνάδελφοι, δεν είσαι τίποτα».

Έχω συνεργαστεί μαζί του στο θέατρο, που μια περίοδο του έκανα το γραφείο τύπου και θεωρώ τιμή μου που συνεργαστήκαμε και που άκουγε με προσοχή αυτά που του έλεγα. Εγώ ένα πιτσιρίκι, νέο στο χώρο, και εκείνος καθιερωμένος μεγάλος πρωταγωνιστής. Το σπίτι του ήταν γεμάτο με βιβλία και έργα τέχνης. Μανιώδης συλλέκτης. Πολύ θα ήθελα να δω μια αίθουσα στην Εθνική πινακοθήκη που απ’ έξω να γράφει «Συλλογή Κώστα Βουτσά».

Στην πρώτη του ταινία, «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται», ήταν κομπάρσος αλλά δεν τον ένοιαζε γιατί τότε για να θεωρηθείς ηθοποιός έπρεπε να παίξεις στο θέατρο. Αν δεν ανέβαινες στο σανίδι, δεν ήσουν ηθοποιός. «Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Μόνο με αυτό καταξιώνεσαι. Αν δεν παίξεις εκεί, δεν είσαι ηθοποιός», λέει ο ίδιος. Εκείνη την εποχή, που δεν ήταν τίποτα, άρχισε να βγαίνει με την Σπεράντζα Βρανά, που ήταν μια καθιερωμένη αρτίστα. Μέγας έρως, αλλά τον έδιωξε γιατί ανακάλυψε ότι παράλληλα είχε και άλλους κρυφούς δεσμούς: «Μέσα στο θέατρο, δεν μένει τίποτα κρυφό, είναι απίστευτα κουτσομπόληδες».

Ο κόσμος τον είχε ταυτίσει με την Μάρθα Καραγιάννη που ταίριαξαν πολύ ως κινηματογραφικό ζευγάρι, αλλά ποτέ δεν υπήρχε κάτι ερωτικό μεταξύ τους. Εξακολουθούν να είναι πολύ φίλοι ακόμα και σήμερα. Οι γυναίκες γενικά είναι η αδυναμία του και εκείνες όμως δεν τον αφήναν σε ησυχία. Θυμάμαι μια φορά που η Αλίκη μου είχε εξομολογηθεί, ότι μια περίοδο που ήταν μόνη της τον γούσταρε, και του το είπε, και τον κυνήγησε, αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα.

Όταν προσπάθησαν να του απονείμουν το τίτλο του μεγαλύτερου γυναικά στο Ελληνικό θέατρο, ο Βουτσάς ήταν αφοπλιστικός: «Ο μεγαλύτερος γυναικάς απ” όλους ήταν ο Αλεξανδράκης. Δεν του γλίτωνε γυναίκα. Ο Χατζηχρήστος, ο Ρίζος, ο Μπάρκουλης. Ξέρεις πως βγήκε το «κορίτσια, ο Μπάρκουλης»; Βγήκε σε μια παρέλαση στο Καλλιμάρμαρο. Μια κοπέλα το φώναξε και από τότε έμεινε. Χάλασε και η παρέλαση, έτρεξαν όλα τα κορίτσια με τις ποδιές στον Μπάρκουλη».

Για την σύγχρονη κατάσταση, με τους γνωστούς, τους επώνυμους, τα περιοδικά και όλο αυτό το πανηγύρι του LifeStyle ο Κώστας Βουτσάς γελάει ειρωνικά. Έχει πει στα ίσια ότι καμιά φορά κοιτάει τα περιοδικά που γράφουν για κάποιους «γνωστούς», αλλά … «Ούτε ξέρεις ποιοι είναι αυτοί. Τα διαβάζουν, φαίνεται, μόνοι τους και περηφανεύονται».

Έχει παίξει σε άπειρες ταινίες, θεατρικά και τηλεοπτικά. Έχει παίξει με όλους και με όλες. Έχει παίξει παντού. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς. Έκανα επιλογή.

Κώστας Βουτσάς, Ελληνικός κινηματογράφος, Θέατρο, ζεν κομικ,

Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Ζωή Λάσκαρη

Το κινηματογραφικό του ταίρι, την Μάρθα Καραγιάννη

Όποτε έπαιζαν με την Ρένα Βλαχοπούλου τα γέλια ήταν ασυγκράτητα. Στην «Χαρτοπαίχτρα» έκανε τον γιό της, και δεξιά η θεϊκή ατάκα «Έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;»