Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ !

Φωτογραφία: ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ !
********************************************************
 
Zούμε όλοι  σήμερα σε ένα πολύ συγκρουσιακό κόσμο. Από τη μία πλευρά, είμαστε περικυκλωμένοι από πολλούς  ξεπερασμένους θεσμούς, οργανισμούς, συμπεριφορές και αξίες, που εμποδίζουν την εξέλιξή μας και ταυτόχρονα καταστρέφουν τον πλανήτη μας. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε, αυτοί πρέπει να εξαλειφθούν, εντούτοις αγωνίζονται σκληρά για να διατηρήσουν τις θέσεις τους.. Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε πολλές Κινήσεις για την αλλαγή, που καθοδηγούνται από ανθρώπους δεσμευμένους στην οικοδόμηση  ενός νέου και υγιέστερου κόσμου. Και το γεγονός αυτό μου δίνει μεγάλες ελπίδες. Πράγματι, πιστεύω ότι όλοι μας σήμερα, που ανησυχούμε για την κατάσταση του πλανήτη μας, με εξαίρεση εκείνους που είναι άρρωστοι, ή που ζουν σε εμπόλεμη ζώνη ή χώρες που πλήττονται από φυσικές καταστροφές, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχουμε την ευθύνη να εργαστούμε   για την αλλαγή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.. Νομίζω ότι όσο περισσότερο προχωρούμε στον εικοστό πρώτο αιώνα, τόσο περισσότερο δεχόμαστε την πρόκληση α) να πάψουμε  να είμαστε  εγωιστές, ασχολούμενοι  μόνο με ό, τι συμβαίνει σε μας και την οικογένειά μας και β) να πάψουμε να βλέπουμε  τους εαυτούς μας αποκλειστικά ως πολίτες μιας συγκεκριμένης χώρας ή φυλής ή θρησκείας ή πολιτισμού. 
Νομίζω ότι όλοι πρέπει να αρχίσουμε να οραματιζόμαστε  τον εαυτό μας σε διακρατικό επίπεδο, δηλαδή, πρώτα απ’ όλα ως πολίτες ολόκληρου του πλανήτη και  να δούμε αυτό τον προσδιορισμό ως πιο σημαντικό από την συγκεκριμένη χώρα που έτυχε να γεννηθούμε, το χρώμα του δέρματος ή τη θρησκεία έτυχε να έχουμε.
Πιστεύω επίσης ότι δεν μπορούμε πλέον απλά να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια  και να επιτρέψουμε  στους πολιτικούς, στους στρατηγούς, στους τραπεζίτες και λοιπούς κυβερνήτες , να συνεχίσουν την ίδια παράσταση και να ελέγχουν τα πάντα (αν μη τι άλλο επειδή σε τόσες πολλές περιπτώσεις, είναι αυτοί που μας οδήγησαν στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα.)
Θα πρέπει όλοι μας να αναγνωρίσουμε ότι αν θέλουμε ένα καλύτερο κόσμο, τότε είναι στο χέρι του καθενός από εμάς να αναλάβει την ευθύνη για την πραγματοποίησή του. 
 «Η αλλαγή δεν θα έρθει αν περιμένουμε κάποιον άλλο ή κάποια άλλη στιγμή. Εμείς είμαστε αυτοί που περιμέναμε. Εμείς είμαστε η αλλαγή που επιδιώκουμε. » 
Η διάσωση της κοινωνίας μας απαιτεί τίποτα λιγότερο από ένα ριζικό μετασχηματισμό των κυρίαρχων πολιτιστικών προτύπων, μια δραματική αλλαγή στον ίδιο το σχεδιασμό των ανθρώπινων κοινωνιών. «Έτσι, αν ασχολούμαστε με το θέμα της φτώχειας στον κόσμο, αν το ζήτημα των γκέι ή των  δικαιώματα των γυναικών είναι κοντά στις καρδιές μας, αν είμαστε θυμωμένοι για την διαφθορά των πολυεθνικών ή την πολιτική ανεντιμότητα ή την καταστροφή του περιβάλλοντος, αν πιστεύουμε ότι μια ανώτερη συνειδητότητα πρέπει να εμφανιστεί στον κόσμο, ή οτιδήποτε άλλο μας ενδιαφέρει, τότε είναι στο χέρι μας να κάνουμε κάτι γι 'αυτό.
Ωστόσο, όπως πολύ σοφά το έθεσε ο Γκάντι : «Αν θέλουμε να έρθει η αλλαγή, πρέπει να γίνουμε εμείς οι ίδιοι, η αλλαγή που οραματιζόμαστε», υπονοώντας ότι δεν είναι αρκετό απλώς να γνωρίζουμε  - θεωρητικά- τι πηγαίνει στραβά στον κόσμο μας.Αντίθετα, με τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και επί του παρόντος ζούμε  κινούμαστε και γενικά «υπάρχουμε» σ’ αυτόν, θα πρέπει να ενσαρκώσουμε τις αλλαγές που θέλουμε να δούμε. Έτσι, αν, για παράδειγμα, θέλουμε ένα πιο ανεκτικό κόσμο ή ένα κόσμο χωρίς πόλεμο, πρέπει να ανακαλύψουμε την ανοχή και την ειρήνη στις καρδιές μας. Αν θέλουμε να επικρατεί δικαιοσύνη, συμπόνια  και αλτρουισμός, τότε θα πρέπει να δώσουμε  το ανάλογο παράδειγμα με τη δική μας ζωή.  Ένας σεβάσμιος ινδός  που ονομαζόταν  Shivapuri Baba (1826-1967) ρωτήθηκε (όταν συμπλήρωσε τα 112 χρόνια), πώς μπορούμε να βοηθήσουμε καλύτερα τον κόσμο μας. Η απάντησή του ήταν:
 «Μπορούμε να βοηθήσουμε καλύτερα τον κόσμο μας, ζώντας ορθή ζωή και ασκώντας τη φιλανθρωπία. Να ευχόμαστε σε όλους καλά, ακόμη και στους εχθρούς μας. Να βοηθάμε  υλικά  τους άλλους ανθρώπους. 
Είμαστε δυσαρεστημένοι επειδή δεν ζούμε ενάρετη ζωή , η οποία είναι μια ζωή με ένα σαφή στόχο, με πρόγραμμα και διάκριση. Μια σωστή ζωή είναι εκείνη όπου σκεφτόμαστε καλό για τους άλλους, μιλάμε  μόνο με καλά λόγια για τους άλλους, κάνουμε  μόνο καλές πράξεις για τους άλλους ».

Serge Beddington-Behrens Ph.D.
(Από διάλεξη που δόθηκε σε μια διάσκεψη στη Μολδαβία το Σεπτέμβριο του 2013).
Ο Serge Beddington-Behrens  είναι υπερπροσωπικός ψυχοθεραπευτής και συνιδρυτής του «Ινστιτούτου για τη Μελέτη της Συνειδητής  Εξέλιξης», στο San Francisco. Έχει γράψει το « Awakening the Universal Heart: A Guide for Spiritual Activists». (Αφυπνίζοντας την Συμπαντική Καρδιά :  Ένας Οδηγός για Πνευματικούς Ακτιβιστές).

Zούμε όλοι σήμερα σε ένα πολύ συγκρουσιακό κόσμο. Από τη μία πλευρά, είμαστε περικυκλωμένοι από πολλούς ξεπερασμένους θεσμούς, οργανισμούς, συμπεριφορές και αξίες, που εμποδίζουν την εξέλιξή μας και ταυτόχρονα καταστρέφουν τον πλανήτη μας. 

Αν θέλουμε να επιβιώσουμε, αυτοί πρέπει να εξαλειφθούν, εντούτοις αγωνίζονται σκληρά για να διατηρήσουν τις θέσεις τους.. 

Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε πολλές Κινήσεις για την αλλαγή, που καθοδηγούνται από ανθρώπους δεσμευμένους στην οικοδόμηση ενός νέου και υγιέστερου κόσμου. Και το γεγονός αυτό μου δίνει μεγάλες ελπίδες.

 Πράγματι, πιστεύω ότι όλοι μας σήμερα, που ανησυχούμε για την κατάσταση του πλανήτη μας, με εξαίρεση εκείνους που είναι άρρωστοι, ή που ζουν σε εμπόλεμη ζώνη ή χώρες που πλήττονται από φυσικές καταστροφές, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχουμε την ευθύνη να εργαστούμε για την αλλαγή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.. 


Νομίζω ότι όσο περισσότερο προχωρούμε στον εικοστό πρώτο αιώνα, τόσο περισσότερο δεχόμαστε την πρόκληση α) να πάψουμε να είμαστε εγωιστές, ασχολούμενοι μόνο με ό, τι συμβαίνει σε μας και την οικογένειά μας και β) να πάψουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας αποκλειστικά ως πολίτες μιας συγκεκριμένης χώρας ή φυλής ή θρησκείας ή πολιτισμού. 

Νομίζω ότι όλοι πρέπει να αρχίσουμε να οραματιζόμαστε τον εαυτό μας σε διακρατικό επίπεδο, δηλαδή, πρώτα απ’ όλα ως πολίτες ολόκληρου του πλανήτη και να δούμε αυτό τον προσδιορισμό ως πιο σημαντικό από την συγκεκριμένη χώρα που έτυχε να γεννηθούμε, το χρώμα του δέρματος ή τη θρησκεία έτυχε να έχουμε.


Πιστεύω επίσης ότι δεν μπορούμε πλέον απλά να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια και να επιτρέψουμε στους πολιτικούς, στους στρατηγούς, στους τραπεζίτες και λοιπούς κυβερνήτες , να συνεχίσουν την ίδια παράσταση και να ελέγχουν τα πάντα (αν μη τι άλλο επειδή σε τόσες πολλές περιπτώσεις, είναι αυτοί που μας οδήγησαν στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα.)


Θα πρέπει όλοι μας να αναγνωρίσουμε ότι αν θέλουμε ένα καλύτερο κόσμο, τότε είναι στο χέρι του καθενός από εμάς να αναλάβει την ευθύνη για την πραγματοποίησή του. 


«Η αλλαγή δεν θα έρθει αν περιμένουμε κάποιον άλλο ή κάποια άλλη στιγμή. Εμείς είμαστε αυτοί που περιμέναμε. Εμείς είμαστε η αλλαγή που επιδιώκουμε. »

Η διάσωση της κοινωνίας μας απαιτεί τίποτα λιγότερο από ένα ριζικό μετασχηματισμό των κυρίαρχων πολιτιστικών προτύπων, μια δραματική αλλαγή στον ίδιο το σχεδιασμό των ανθρώπινων κοινωνιών. 

«Έτσι, αν ασχολούμαστε με το θέμα της φτώχειας στον κόσμο, αν το ζήτημα των γκέι ή των δικαιώματα των γυναικών είναι κοντά στις καρδιές μας, αν είμαστε θυμωμένοι για την διαφθορά των πολυεθνικών ή την πολιτική ανεντιμότητα ή την καταστροφή του περιβάλλοντος, αν πιστεύουμε ότι μια ανώτερη συνειδητότητα πρέπει να εμφανιστεί στον κόσμο, ή οτιδήποτε άλλο μας ενδιαφέρει, τότε είναι στο χέρι μας να κάνουμε κάτι γι 'αυτό.

Ωστόσο, όπως πολύ σοφά το έθεσε ο Γκάντι : «Αν θέλουμε να έρθει η αλλαγή, πρέπει να γίνουμε εμείς οι ίδιοι, η αλλαγή που οραματιζόμαστε», υπονοώντας ότι δεν είναι αρκετό απλώς να γνωρίζουμε - θεωρητικά- τι πηγαίνει στραβά στον κόσμο μας.


Αντίθετα, με τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και επί του παρόντος ζούμε κινούμαστε και γενικά «υπάρχουμε» σ’ αυτόν, θα πρέπει να ενσαρκώσουμε τις αλλαγές που θέλουμε να δούμε. 

Έτσι, αν, για παράδειγμα, θέλουμε ένα πιο ανεκτικό κόσμο ή ένα κόσμο χωρίς πόλεμο, πρέπει να ανακαλύψουμε την ανοχή και την ειρήνη στις καρδιές μας. 

Αν θέλουμε να επικρατεί δικαιοσύνη, συμπόνια και αλτρουισμός, τότε θα πρέπει να δώσουμε το ανάλογο παράδειγμα με τη δική μας ζωή. 

Ένας σεβάσμιος ινδός που ονομαζόταν Shivapuri Baba (1826-1967) ρωτήθηκε (όταν συμπλήρωσε τα 112 χρόνια), πώς μπορούμε να βοηθήσουμε καλύτερα τον κόσμο μας. 

Η απάντησή του ήταν:

«Μπορούμε να βοηθήσουμε καλύτερα τον κόσμο μας, ζώντας ορθή ζωή και ασκώντας τη φιλανθρωπία. Να ευχόμαστε σε όλους καλά, ακόμη και στους εχθρούς μας. Να βοηθάμε υλικά τους άλλους ανθρώπους. 


Είμαστε δυσαρεστημένοι επειδή δεν ζούμε ενάρετη ζωή , η οποία είναι μια ζωή με ένα σαφή στόχο, με πρόγραμμα και διάκριση. Μια σωστή ζωή είναι εκείνη όπου σκεφτόμαστε καλό για τους άλλους, μιλάμε μόνο με καλά λόγια για τους άλλους, κάνουμε μόνο καλές πράξεις για τους άλλους ».


Serge Beddington-Behrens Ph.D.
(Από διάλεξη που δόθηκε σε μια διάσκεψη στη Μολδαβία το Σεπτέμβριο του 2013).
Ο Serge Beddington-Behrens είναι υπερπροσωπικός ψυχοθεραπευτής και συνιδρυτής του «Ινστιτούτου για τη Μελέτη της Συνειδητής Εξέλιξης», στο San Francisco. Έχει γράψει το « Awakening the Universal Heart: A Guide for Spiritual Activists». (Αφυπνίζοντας την Συμπαντική Καρδιά : Ένας Οδηγός για Πνευματικούς Ακτιβιστές).



ΦΩΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ, Κίνηση Πνευματικού Ακτιβισμού

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.