Ευγνωμοσύνη

Μια μέρα ο Δάσκαλός μου, γυρνώντας από μια πολύ κουραστική πεζοπορία πέντε μιλίων, έκατσε κάτω και πέταξε τα σανδάλια του λίγα μέτρα πιο πέρα. Ξαφνικά, πετάχτηκε όρθιος, πήρε τα σανδάλια του, τα τοποθέτησε όμορφα στο πάτωμα, και είπε, “Συγνώμη,” σε αυτά. 


Σκέφτηκα, “Τι κάνει αυτός ο άνθρωπος;” Αργότερα πήγα στο δωμάτιό του και ρώτησα γιατί το έκανε αυτό. Είπε, “Τα σανδάλια με βοήθησαν να περπατήσω πέντε μίλια. Ήταν αγνωμοσύνη να τα πετάξω έτσι. Ένιωσα τα συναισθήματά τους.” Από εκείνη τη στιγμή είπα, “Αυτός είναι ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ.” Είχε ευγνωμοσύνη ακόμα και για τα σανδάλια του.

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Obsession & Possession 

elenastral


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ