Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Η ΠΙΟ ΚΑΤΑΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ...ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΥ


Ούτε ο Θεός θα το έκανε αυτό, είμαι σίγουρος. Πολλά δεινά, σεισμούς και καταποντισμούς, επιδημίες και λιμούς, έχει αποδώσει στην οργή του μεγαλοδύναμου η μωρός στα όρια γελοιότητας και συνάμα τραγικότητας θρησκευτική πίστη του δίποδου. Τέτοιο, όμως, κακό ούτε θα το είχε σκεφθεί , και πολύ περισσότερο δεν θα το επιχειρούσε ποτέ, ο Θεός τιμωρός, ο Θεός εκδικητής.
Μιλάμε για την πιο κατάμαυρη ίσως ημέρα της ανθρώπινης παρουσίας από καταβολής πλανήτη. Για την ατομική μπόμπα, σα σήμερα 6 Αυγούστου, το 1945, στην ιαπωνική πόλη Χιροσίμα.

ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΚΟΛΑΣΗ ΜΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Ήταν 8.15 πρωινή ώρα, για την ακρίβεια και 17 δευτερόλεπτα όταν, όπως ήταν προγραμματισμένο, εξερράγη η πρώτη στην Ιστορία ατομική μπόμπα, στη Χιροσίμα τηςΙαπωνίας και ακαριαία σκοτώθηκαν, όπως υπολογίστηκε, 66.000 άνθρωποι… Ίσως η πιο μαύρη στιγμή του ανθρώπινου γένους που συνέβη πριν από 66 χρόνια…
Ο ουρανός ήταν καθαρός, η μέρα ηλιόλουστη… Δεν υπήρχε καμμία υποψία, κανένα σημάδι, καμμία προειδοποίηση γι’ αυτό που θα γινόταν σα σήμερα, 6 Αυγούστου 1945… Από μια βάση αμερικάνικη, κάπου στον Ειρηνικό, το αεροπλάνο με το δωδεκαμελές πλήρωμα απογειώθηκε στις 2.45, για να βρίσκεται μετά από πεντέμισυ ώρες στην ιστορική πόλη που μπήκε στο χάρτη όταν εκεί έκτισε το κάστρο του, ένας σογκούν, το 1589…
Τα ραντάρ έπιασαν τα τρία αμερικάνικα αεροπλάνα αλλά οι Ιάπωνες δεν ανησύχησαν… Τι ζημιά να μας κάνουν ένα βομβαρδιστικό και δυο συνοδείας; Μάλλον κάνουν μια πτήση αναγνωριστική…
Ο πιλότος που κουβαλούσε τη μπόμπα τριών μέτρων και τεσσάρων τόνων βάρους βάπτισε το σκάφος με το όνομα της μητέρας του…, έτσι η κάποια Ενόλα Γκαίη πέρασε στην Ιστορία της κολάσεως.
Ο συγκυβερνήτης του βομβαρδιστικού αμέσως μετά την απελευθέρωση της ατομικής βόμβας έκανε το σταυρό του και μαζύ μια ευχή… Κύριε, κάνε ό,τι μπορείς γι’ αυτούς από κάτω…     
Δεν γράφω τίποτα περιττό και φανταστικό, ποιητική και δημοσιογραφική αδεία. …Όταν αναφέρεσαι στη Χιροσίμα, δηλαδή στην υπέρτατη ανθρώπινη κτηνωδία, αν δεν λειτουργεί η απόλυτη σιωπή, η συνειδητή προσκύνηση για τα θύματα, τουλάχιστον ζυγίζεις κάθε γράμμα κάθε λέξεως της κάθε προτάσεως σου…
Ο μεν κυβερνήτης, λοιπόν, έδωσε το όνομα της μάνας του, πιθανόν χωρίς να την ρωτήσει, πιθανόν αυτή να ήταν στον Παράδεισο κι αυτός, ο γιός ήθελε να την φέρει στην Κόλαση… Ο δε συγκυβερνήτης ζήτησε από τον Χριστό να κάνει ό,τι μπορεί γι’ αυτό που θα έβρισκαν χιλιάδες άνθρωποι, αμέσως μετά την έκρηξη της βόμβας… Επειδή αυτός, ο συγκυβερνήτης, δεν μπορούσε να κάνει αυτό που είχε τη δύναμη να κάνει ο Κύριος…
Τελικά κανένας Κύριος και κανένας Θεός δεν έκανε κάτι για να προλάβει το κακό, που ανέλαβαν να διαπράξουν ο κυβερνήτης, ο συγκυβερνήτης και τα άλλα τα παιδιά τής, κατά τονΧάρυ Τρούμαν, ανθρωπιστικής αποστολής…
ΚΑΝΑΜΕ αυτό που έπρεπε να κάνουμε…, είπε 20 χρόνια μετά τη Χιροσίμα ο Χάρυ Τρούμαν που το 1945 ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ. «Ξέραμε τι κάναμε, διάολε…, με την μπόμπα τελειώσαμε τον πόλεμο και γλυτώσαμε μισό εκατομμύριο νεκρούς». Με τη βοήθεια του Θεού.


ΕΙΧΑΝ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΕΝΑ ΓΗΠΕΔΟ ΜΠΑΙΗΖ-ΜΠΩΛ

Στα 580 μέτρα ύψος, όπως είχαν προϋπολογίσει ακριβώς, έσκασε το Μικρό Αγόρι, Little Boy, όπως έτσι ονόμασαν την ατομική μπόμπα, «πατέρας» της οποίας ήταν ο επιστήμων με τη θεία φώτιση Ρόμπερτ Οπενχάιμερ. Εάν η έκρηξη της βόμβας γινόταν σε χαμηλώτερο ύψος, τότε θα προκαλούσε μικρότερη καταστροφή, επειδή το έδαφος θα απορροφούσε μέρος της θανατερής της ενέργειας. Όλα ήταν υπολογισμένα. Και σε ποιο σημείο θα γινόταν η ρίψη, στο σημάδι ήταν ένα γήπεδο του μπαίηζ μπώλ.
Ένα εκατομμύριο βαθμοί Κελσίου. Και μόνον να σκεφθείς το νούμερο είναι αρκετό να συλλάβεις τι μπορεί να σημαίνει Κόλαση… Η άλλη Κόλαση, η αληθινή, η βιβλική, εκεί που πάνε οι κακοί άνθρωποι και υποφέρουν μέσα στα καυτά καζάνια της, είναι μια αθώα κατάσταση σε σύγκριση με εκείνη της Χιροσίμα… Και ομιλούμεν για 66 χρόνια πίσω. Δεν ομιλούμεν για το σήμερα όπου το διαρκές έγκλημα της επιστήμης επιδοτεί μ’ άλλες πιο φρικτές διαστάσεις ένα προσεχές ολοκαύτωμα σαν της Χιροσίμα…
Στους 300.000 βαθμούς Κεσλίου έφθασε η θερμοκρασία στη Χιροσίμα ένα δεκαχιλιοστό του… δευτερολέπτου με την έκρηξη της πυρηνικής βόμβας. Τα κατάφερε ο άνθρωπος…, ο άνθρωπος της επιστήμης…, να ξεπεράσει τον Θεό, τους Θεούς όλους. Αλήθεια, ποιος Θεός, του καλού ή, του κακού, είναι σε θέση να πατήσει ένα κουμπί, κι όχι απλά να βγει μια χοντρή, αλλά να λουστεί μια πόλη ολόκληρη με ραδιενέργεια;

Σκάει η μπόμπα και απλώνεται ο όλεθρος, ο πυρηνικός όλεθρος επιτόπου σε μια διάμετρο πέντε χιλιομέτρων πλάτους και ύψος χίλια επτακόσια μέτρα. Είδες, το Μικρό Αγόρι… Μόλις του άνοιξαν την καταπακτή του σκάφους, σε απόσταση 9.600μ. από τη γη μετά από 43 δευτερόλεπτα, σε ύψος 580μ. «αποχαιρέτησε» τη Χιροσίμα… Κι αυτό έκανε και το ΕνόλαΓκαίη…, πήρε στροφή και επέστρεψε στη βάση του.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.