Άλμα προς τα πίσω

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρεις από που να το πρωτοξετυλίξεις και ακόμη περισσότερο δεν ξέρεις αν έχει και κάποιο νόημα. Ένα επαναλαμβανόμενο έγκλημα στη λωρίδα της Γάζας το οποίο μισό αιώνα τώρα στοιχίζει ανθρώπινες ζωές. Κυρίως παλαιστινιακές. Το παραμυθάκι της κακής Χαμάς και του καλού Ισραήλ το οποίο υπερασπίζεται τους πολίτες του δολοφονώντας χιλιάδες ανθρώπους. 

Έθνη και έθνη παντελώς λοβοτομημένα υπακούν στις ορέξεις πολεμοκάπηλων φραγκάτων σηκώνοντας το λάβαρο τις ηλιθιότητας πιο ψηλά απ όσο ίσως κάποιος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας θα μπορούσε να φανταστεί.

Ένας ολόκληρος ο πολιτισμός, αυτός της δύσης, εξαπλωμένος σε ολόκληρη την υφήλιο βιώνει την παταγώδη αποτυχία του να γίνει στοιχειωδώς ανθρώπινος για του κατοίκους αυτής της μικρής γωνιάς που ονομάζεται πλανήτης γη.

Ήταν και είναι ολοφάνερο σε όποιον επιζητεί έστω και στο ελάχιστο ψήγματα αλήθειας και δικαιοσύνης πως μια μέρα η αδικία και ο όλεθρος που έχουμε σπείρει με την συμμετοχή ή και την αδιαφορία μας στην μικρή μας σφαίρα θα επιστρεφόταν χτυπώντας βάναυσα το ανθρώπινο τούτο οικοδόμημα.

Όσο πιο πολύ βλέπω το ανθρώπινο είδος να αποκτηνώνεται και να θανατώνει κατα βούλησιν οτιδήποτε σκεφτεί στο βωμό του χρήματος τόσο πιο πολύ τρομάζω με την τιμωρία που θα χτυπήσει τα κεφάλια μας.

Ίσως η τιμωρία να έχει όνομα. Ίσως να λέγεται Έμπολα. Ίσως η τιμωρία να είναι ο εξευτευτελισμός της ανθρώπινης υπόστασης και δυναμικής και ο τρομερός ατομικισμός που έχει ήδη δρομολογήσει τη δημιουργία μιας κοινωνίας ζόμπι που μόνη κινητήριος δύναμη θα είναι το ένστικτο.

Όσο μέσα στα σπίτια μας συζητάμε βάζοντας στην ίδια ζυγαριά την χάραξη συνόρων με το κόστος σε ανθρώπινες ζωές κάνουμε άλματα προς τα πίσω.

endotheasis

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ