Μην κλαις αν μ’αγαπάς

 Αν γνωρίζεις τη καλοσύνη του Θεού

Και σε τι μοιάζει ο 0υρανός,

Αν μπορούσες ν’ακούσεις

Τα τραγούδια των αγγέλων,

Και να δεις εμένα ανάμεσά τους,

Αν μπορούσες να φανταστείς για λίγο

Την ομορφιά,

Που με καμία άλλη δεν μπορεί να συγκριθεί,

Σκούπισε τα δάκρυά σου και μη κλαίς,

Αν μ’αγαπάς,

Ο θάνατος δεν είναι τίποτα,

Είναι απλά ένα πέρασμα στη άλλη πλευρά.

Είμαι ακόμα αυτό που είμαι και είσαι ακόμα αυτό που είσαι.

Ό,τι συνηθίζαμε να είμαστε ο ένας για τον άλλον συνεχίζουμε να είμαστε το ίδιο.

Κάλεσέ με, με το όνομα που συνήθιζες να με καλείς,

Και μίλησέ μου όπως έκανες παλιά.

Μην αλλάζεις το τόνο της φωνής σου.

Μην είσαι σκληρός ή θλιμμένος.

Συνέχισε να γελάς με ό,τι συνήθιζε να μας προκαλεί γέλιο.

Προσευχήσου για μένα.

Χαμογέλασε.                                                                       

Να με σκέφτεσαι και να προσεύχεσαι μαζί με μένα.

Άσε το όνομα μου να μνημονεύεται στο σπίτι όπως παλιά,

Χωρίς υπερβολές ή λύπες.

Ζωή σημαίνει ό,τι σήμαινε πάντα

Και συνεχίζει να σημαίνει το ίδιο,

Το νήμα δεν κόπηκε.

Νιώθεις ότι έχω φύγει από τις σκέψεις σου

Επειδή βρίσκομαι μακριά από τη θωριά σου;

Όχι,

Δεν είμαι μακριά σου.

Είμαι ακριβώς στην άλλη πλευρά του δρόμου,

Και τα πάντα είναι τέλεια.

Θα βρεις την καρδιά μου και την αγάπη μου αγνή.

Σκούπισε τα δάκρυα σου και μη κλαις

Αν μ’αγαπάς.

Εμπνεύσεις του Αγ. Αυγουστίνου