ΕΑΥΤΟΣ (Μέρος Δ)

ΕΑΥΤΟΣ (Μέρος Πρώτο)

ΕΑΥΤΟΣ (Μέρος Δεύτερο)

ΕΑΥΤΟΣ (Μέρος Γ)

Εαυτός (Κ΄)

Η επιθυμία για το θεό μέσα στον άνθρωπο, δηλαδή οι καθοδηγητικές δυνάμεις του πνεύματος του, που έχουν επίγνωση τηςενότητας του πνεύματος με την άπειρη συνειδητότητα του σύμπαντος,

* Δε μπορούν να εναρμονιστούν με την αδράνεια της πέτρας,

* Με την τάση των μορίων για κρυστάλλωση,

* Με τη νυσταλέα ροή του χυμού στο φυτό, 

* Με την κραυγή του αίματος στο ζώο,

* Με την «τρισδιάστατη» ανθρώπινη συνειδητότητα.

O άνθρωπος Διαχωρίζει τον εαυτό του από τον κόσμο, αντιπαραθέτει στον κόσμο το δικό του εγώ και αναγνωρίζει ως πραγματικότητα όλες τις φαινομενικές μορφές και διαιρέσεις.

Εαυτός (ΚΑ΄)

Το πνεύμα του ανθρώπου δε θέλει να συμβιβαστεί με τους περιορισμούς του σώματος και της ύλης,

* Με τους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου.

Η φαντασία του ταξιδεύει πολύ πιο πέρα από κάθε δυνατότηταπραγμάτωσης,

* Όπως ακριβώς και το συναίσθημα του ταξιδεύει σε άπειρα πιομακρινή απόσταση από τις διατυπώσεις και τις κατακτήσεις του νουτου.

Το πολύπλοκο σύστημα της ανθρώπινης ψυχής φαίνεται διττό, είναι σαν να ζουν στον κάθε άνθρωπο δύο όντα,

* Που το ένα κλείνει μέσα του τον ορυκτό, φυτικό, ζωικό και ανθρώπινο «χωροχρονικό» κόσμο,

* Ενώ το άλλο ανήκει σε κάποιο άλλο κόσμο.

Το ένα είναι το ον του παρελθόντος και το άλλο του μέλλοντος,

* Και το παρελθόν και το μέλλον βρίσκονται σε αιώνια πάλη και σύγκρουση μέσα στην ψυχή του ανθρώπου.

Εαυτός (ΚΒ΄)

Η έννοια της θέλησης για όποιον δεν έχει κατακτήσει την εσωτερική ενότητα είναι εντελώς επίπλαστη.

Οι περισσότερες πράξεις μας πηγάζουν από ακούσια κίνητρα.

Όλη μας η ζωή αποτελείται από ασήμαντα πράγματα το οποία συνεχώς ακολουθούμε και υπηρετούμε.

Το εγώ μας αλλάζει συνεχώς, κάθε εξωτερικό γεγονός, που μας κάνει εντύπωση,

* Κάθε συναίσθημα που αναδύεται ξαφνικά μέσα μας, γίνεταικυρίαρχος για μια ώρα,

* Αρχίζει να κτίζει και να κυβερνά και με τη σειρά του εκθρονίζεται καιαντικαθίσταται το ίδιο απροσδόκητα από κάτι άλλο.

 Απ’ αυτήν την άποψη η θέληση μπορεί να οριστεί απλώς ως η συνισταμένη των επιθυμιών.

Εαυτός (ΚΓ΄)

Η φαινομενική συνοχή των ανθρώπινων πράξεων βρίσκει την εξήγηση της

* Στη φτώχεια των κινήτρων και των επιθυμιών,

* Στην τεχνητή πειθαρχία που εμφυτεύεται με την εκπαίδευση,

* Και στη μίμηση μεταξύ των ανθρώπων.

Οι άνθρωποι που έχουν «ισχυρή θέληση»,

* Αυτοί έχουν μία κυρίαρχη επιθυμία, μπροστά στην οποία σβήνουν όλες οι υπόλοιπες.

Εαυτός (ΚΔ΄)

Όλα είναι μέσα στον άνθρωπο και τίποτα δεν είναι έξω απ’ αυτόν. 

Πως πρέπει να κατανοηθεί αυτό;

Ο χρόνος δεν αποτελεί προϋπόθεση της ύπαρξης του σύμπαντος,

* Αλλά απλώς προϋπόθεση της αντίληψης του κόσμου από την ψυχική μαςσυσκευή,

* Η οποία επιβάλλει στον κόσμο τις προϋποθέσεις του χρόνου, γιατίδιαφορετικά η ψυχική μας συσκευή θα ήταν ανίκανη να τον συλλάβει.

Ο χρόνος και ο χώρος δεν είναι παρά μορφές της αισθητηριακής μας αντίληψης και προέρχονται από την ψυχική μας συσκευή. (Καντ).

Κρισναμούρτι

stohasmoi

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ