Η ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΘΕΣΗ

Το προπατορικό αμάρτημα δηλώνει πως ο άνθρωπος δοκίμασε τον απαγορευμένο καρπό της γνώσης του καλού και του κακού και εκδιώχθηκε από τον Παράδεισο.

―Το φίδι ήταν ο Εωσφόρος που προσέφερε στον άνθρωπο τον απαγορευμένο καρπό.

―Το φίδι συμβολίζει την ταλάντωση.

―Η ταλάντωση ΕΙΝΑΙ η διττότητα που περιλαμβάνει μέσα της και τις δύο αντίθετες θέσεις, τους δύο αντίθετους πόλους (το καλό και το κακό) είναι δηλαδή ο απαγορευμένος καρπός.

Ο Εωσφόρος / φίδι / ταλάντωση είναι ο Λόγος. Ετυμολογικά ο Λόγος σημαίνει τη διαίρεση, τη σχάση εξʼ ου και στο σχήμα του γράμματος (Λ) που συμβολίζει τον διαχωρισμό (το καλό και το κακό). Είναι η διχαλωτή γλώσσα του φιδιού.

―Ο Εωσφόρος / φίδι – ταλάντωση / διττότητα / Λόγος, ξεδιπλώθηκε στις δύο του θέσεις· το ένα σκέλος του Λ ανέπτυξε τη θετική πλευρά (+) με την δημιουργία των θετικών θεοτήτων (μεταξύ αυτών και τον Γιαχβέ) οι οποίοι δημιούργησαν τις θρησκείες του κόσμου μας, το άλλο σκέλος του Λ ανέπτυξε την αρνητική πλευρά (-) και δημιούργησε τη στρατιά των δαιμόνων όπου με την αρνητική σκέψη και πράξη των ανθρώπων, μετεξελίχθηκε σʼ αυτό που σήμερα ονομάζουμε διάβολο και σατανά (καμία σχέση με τον Εωσφόρο).

ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΙΩΑΝΝΗ: «Ο Γιαλδαβαώθ (Εωσφόρος) βίασε την Εύα (=hava=ζωή). Αυτή γέννησε δύο γιούς. Ελωχίμ ήταν το όνομα του πρώτου. Γιαχβέ ήταν το όνομα του δεύτερου. Ο Ελωχίμ είχε πρόσωπο αρκούδας Ο Γιαχβέ είχε πρόσωπο γάτας. Ο ένας είναι δίκαιος. Ο άλλος όχι. Ο Γιαχβέ είναι δίκαιος, ο Ελωχίμ όχι. Ο Γιαχβέ θα διοικούσε την φωτιά και τον αέρα, ο Ελωχίμ θα διοικούσε το νερό και τη γη».

Η θετική (+) λοιπόν πλευρά του απαγορευμένου (διττού) καρπού μέσω των «θεών» της ιερουργεί, και η αρνητική (-) μέσω των δαιμόνων της προβαίνει σε σατανιστικές τελετές.

Ο Χριστός είναι πάνω από τη διττότητα και ήρθε για να μας απαλλάξει από αυτή ανοίγοντάς μας το δρόμο για την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στην Ιερή Πατρίδα, στην Βασιλεία των Ουρανών. Δεν ήρθε να φτιάξει τον κόσμο του Εωσφόρου…

ΛΟΥΚΑ ΙΒ «§49. Πυρ ήλθον να βάλω εις την γην, και τι θέλω, αν ήδη ανήφθη;»

αλλά αντίθετα:

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΕΦ. ΙΔ  «§2. Εν τη οικία του Πατρός μου, είναι πολλά οικήματα· υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον. §3. Και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, δια να είσθε και εσείς όπου είμαι Εγώ».

Και το σημαντικότερο: Ο Χριστός δεν είναι ο υιός του Γιαχβέ, αλλά της Μιας Υπέρτατης Προ-προ Υπάρχουσας Αρχής!

(Ελεύθερη μετάφραση):

Πλωτίνος Ένν. V, IV1 – Πρόκλου Πλάτωνος Θεολογικά II-Ψ- Διονυσίου Αεροπαγ. π. θείων ονομάτων. Δι’ ανάλογον αντίληψιν περί πρώτης αρχής, βλ. Ιάμβλ. π. μυστ. VIII,2

«Πρό των όντως όντων και των όλων αρχών εστί Θεός Είς, Πρότερος και του πρώτου Θεού και βασιλέως, ακίνητος εν μονότητι της εαυτού ενότητος μένων».

Πριν από αυτούς που υπάρχουν πραγματικά και πριν από όλους τους άρχοντες, (ή όλες τις αρχές, ξεκινήματα, δημιουργίες) Υπάρχει  Ένας Θεός, Προηγούμενος από τον Πρώτο θεό και βασιλιά, διαμένοντας ακίνητος μέσα στη μοναδικότητα της Ενότητάς Του.

«Ούτε γαρ νοητόν αυτώ επιπλέκεται, ούτε άλλό τι παράδειγμα δε ίδρυται του αυτοπάτορος αυτογόνου και μονοπάτορος Θεού του όντως αγαθού».

Διότι ούτε κάτι κατανοητό περί αυτού ακολουθεί, ούτε κάποιο άλλο παράδειγμα υπάρχει για τον Αυτο-πάτορα, Αυτο-γέννητο Θεό, τον πραγματικά Αγαθό.

«Μείζον γαρ τι και πρώτον και πηγή των πάντων και πυθμήν των νοουμένων πρώτων ιδεών όντων»·

Διότι (Είναι) μεγαλύτερος και πρώτος και πηγή όλων και βάση-αρχή των πρώτων νοούμενων ιδεών των αρχετύπων όλων·

«Από δε του Ενός Τούτου (Του Πρώτου) ο αυτάρκης Θεός εαυτόν εξέλαμψε, (Δεύτερος θεός αυτάρκης ξεπήδησε) διό και αυτοπάτωρ και αυτάρκης».

Και από αυτόν τον Έναν (τον Πρώτον), ένας (Δεύτερος) αυτούσιος θεός επρόβαλε, αυτάρκης και αυτεξούσιος.

«Αρχή γαρ ούτος (Ο δεύτερος) και Θεός Θεών, (γεννήτορας της ιεραρχίας της Ειμαρμένης), μονάς εκ του ενός (Πρώτου), προούσιος και αρχή της ουσίας…»

Διότι αυτός (ο Δεύτερος) και αρχή είναι, και θεός άλλων (υποδεέστερων) θεών, Μονάδα και αυτός (ο δεύτερος) από τον Πρώτο πηγάζων και από την ίδια ουσία.

«Αύται ούν εισίν αρχαί πρεσβύταται πάντων ας Ερμής (Τρισμέγιστος) προ των αιθερίων και εμπυρίων Θεών και των επουρανίων προττάτει».

Αυτές είναι αρχές παλαιότερες όλων αυτών, που ο Ερμής (ο Τρισμέγιστος) τοποθετεί πριν από τους αιθέριους και εμπύριους επουράνιους Θεούς.

antexeistinalitheia

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ