Γλώσσα του σώματος: Πώς να την αποκωδικοποιούμε

Μιλώντας για «γλώσσα του σώματος», οι άνθρωποι συνήθως αναφέρονται στους τρόπους επικοινωνίας που δεν περιλαμβάνουν ομιλία, αλλά διαφορετικούς, μη λεκτικούς τρόπους ανταλλαγής μηνυμάτων. Η γλώσσα του σώματος μας παρέχει ασφαλώς  χρήσιμες πληροφορίες για την επικοινωνία μας με την άλλη πλευρά. Απαραίτητες πληροφορίες και όχι απλά συμπληρωματικές. Γι’ αυτό και πολλές φορές η επικοινωνία μέσω ίντερνετ θεωρείται ελλιπής ή και παραπλανητική. Γιατί είναι μονοδιάστατη, αφού πολύ απλά αποκλείει μεγάλο μέρος πληροφοριών που μεταδίδει ο άνθρωπος.

Όταν μιλάμε για γλώσσα του σώματος εννοούμε την έκφραση του προσώπου, τις χειρονομίες, τον τόνο της φωνής, τη συχνότητα και την οξύτητά της, τη στάση του σώματος, το βλέμμα, τη βλεμματική επαφή και την εμφάνιση του ανθρώπου.

Συμβουλές για ερμηνεία και αξιοποίηση της «γλώσσας του σώματος»

Υπάρχουν βέβαια και τρόποι να αξιοποιήσει κανείς προς όφελός του τη μη λεκτική επικοινωνία. Αρχικά είναι σημαντικό να έχει κανείς κατά νου πόσο πολυδιάστατη είναι η επικοινωνία και να είναι σίγουρος ότι σε μία συζήτηση επικοινωνούνται πολύ περισσότερα απ’ όσα λέγονται.

Να διερευνά καλύτερα τα «διπλά μηνύματα». Δεν είναι καθόλου σπάνιο ο συνομιλητής μας να μας λέει κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που αντιλαμβανόμαστε. Σε τέτοιες περιστάσεις τείνουμε –και πολύ καλά κάνουμε- να δίνουμε μεγαλύτερη βάση στη μη λεκτική επικοινωνία, παρά στο μήνυμα που μεταφέρεται λεκτικά.

Κάτι άλλο που είναι σημαντικό είναι να έχει κανείς επίγνωση και των μηνυμάτων που περνάει ο ίδιος κατά την επικοινωνία. Η επικοινωνία είναι προφανώς κάτι διαδραστικό. Το να παρατηρεί κανείς σχολαστικά μόνο τη μία πλευρά και να μην έχει επίγνωση του ρόλου που παίζει ο ίδιος είναι ελλειμματικό. Αυτό τονίζει και η Αμερικανίδα ψυχοθεραπεύτρια Βιρτζίνια Σατίρ στο βιβλίο της «Πλάθοντας ανθρώπους». Και υπογραμμίζει στους θεραπευτές πόσο σημαντικό είναι να εκπαιδεύουν τους θεραπευόμενούς τους στην αυτοπαρατήρηση για μία ικανοποιητικότερη επικοινωνία.

Επίσης, αν κανείς έχει αμφιβολίες για το ακριβές μήνυμα που θέλει να περάσει ο συνομιλητής του, καλό είναι να είναι ειλικρινής με αυτές. Μπορεί, για παράδειγμα, να πει κανείς: «Λες ότι νιώθεις καλά, αλλά έχω την αίσθηση ότι έχεις ένταση. Έχω δίκιο; Μήπως σε απασχολεί κάτι που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου;» Αυτού του είδους οι οδηγίες δίνονται και στα ζευγάρια για την αποτελεσματικότερη επικοινωνία τους. Να μην ερμηνεύουν δηλαδή οι σύντροφοι κατά το δοκούν τα σημάδια που τους επικοινωνεί το ταίρι τους. Να τολμούν να ζητούν διευκρινίσεις και να επαληθεύουν αυτό που κατανόησαν.

Το παραπάνω σημαίνει βέβαια ότι κανείς πρέπει να έχει ανοιχτό μυαλό όταν ερμηνεύει τη γλώσσα του σώματος. Το πιο σύνηθες παράδειγμα είναι η χειραψία. Μία «χλιαρή» χειραψία συχνά ερμηνεύεται από τους ανθρώπους σα συστολή, ψυχρότητα ή αμφιβολία. Το ίδιο έκανα κι εγώ όσον αφορά μία θεραπευόμενη πριν από λίγα χρόνια. Ήταν μία γυναίκα εγκάρδια και κοινωνική. Οι χειραψίες μας ήταν όμως συνήθως τόσο χλιαρές και διστακτικές. Στο τρίτο ραντεβού μας μου εκμυστηρεύτηκε η γυναίκα ότι πάσχει από αρθρίτιδα. Το μυστήριο λύθηκε. Και αυτό που βίωνα εγώ ως ανακολουθία του ταμπεραμέντου της γυναίκας και της χειραψίας που πρόσφερε.

Συμπέρασμα

Όσο καλύτερα γνωρίζουμε τον άλλον, τόσο λιγότερό μας απασχολεί η ερμηνεία της γλώσσας του σώματός του και της μη λεκτικής επικοινωνίας μεταξύ μας. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε επίγνωση της ιδιοσυγκρασίας, του χαρακτήρα και των στάσεων του ανθρώπου. Αυτό όμως είναι και παγίδα. Γιατί όσο πιο σίγουροι είμαστε για «το τι ήθελε να πει» ο συνομιλητής μας, τόσο πιο απρόσεκτοι είμαστε ως προς την ερμηνεία της μη λεκτικής επικοινωνίας μας.

flowmagazine

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ