Μαύρο - Κόκκινο

Σε κάθε ανάλυση ξεκινάμε με το κόκκινο και το μαύρο.

Κοιτάξτε κάθε χάρτη, αυτά είναι τα δυο συστατικά του. Είμαστε δυο πράγματα.

Είμαστε μια διπλή συνειδητότητα. Είμαστε αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε , και

είμαστε και κάτι πολύ παραπάνω από αυτό. Το σχέδιο έχει την ικανότητα να μπορεί

να μας δείχνει την ολότητα μας, και αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε, και το

προσωπικό μας ασυνείδητο - η αλλιώς την βιογενετική μας κληρονομιά. Στην βασική εισαγωγή

στο Σχέδιο μιλάμε για τους δυο Κρυστάλλους της Συνειδητότητας, το Γιν και το

Γιανγκ. Και αυτοί οι κρύσταλλοι – Ο Κρύσταλλος της Προσωπικότητας, και ο

Κρύσταλλος του Σχεδίου – δεν σχετίζονται μεταξύ τους. Δεν είναι ότι γνωρίζονται

η ότι έχουν κάποια συμμαχία. Είναι πολύ διαφορετικοί.

Και όμως ο καθένας τους είναι ένα δυναμικό Συνειδητότητας. Η

συνειδητότητα του Σχεδίου, η συνειδητότητα του οχήματος, είναι κάτι που το

έχουμε αγνοήσει για τόσο πολύ καιρό. Και είναι η συνειδητότητα που διευθύνει το

όχημα μας, διευθύνει το σώμα μας. Είναι μια ζωντανή, σε αλληλεπίδραση συνειδητότητα.

Το όχημα μας οδηγείται, καθοδηγείται, κινείται από μια συνειδητότητα που δεν έχει

καμία σχέση με την Προσωπικότητα μας και δεν έχουμε καμία πρόσβαση σε αυτήν.

Δεν έχει να κάνει με το μυαλό.

Η μαγεία του Τύπου είναι ότι σου επιτρέπει να δεις με μια ματιά

το που βρίσκεται η πραγματική εξουσία του Σχεδίου σου. Δεν είναι ότι εγκαταλείπουμε

την συνειδητότητα όταν στρεφόμαστε στην Στρατηγική και την μηχανική του

οχήματος. Καλύτερα -  περνάμε από την συνειδητότητα της αβιηθησίας - στην συνειδητότητα

της ενδυνάμωσης. Όμως, ακόμα, δεν έχουμε πρόσβαση σε αυτήν. Δεν υπάρχει τρόπος για

να συμμετέχουμε σε αυτή την διαδικασία. Το μόνο στο οποίο συμμετέχουμε είναι το

μυαλό και στις ατελείωτες ποικιλομορφίες του ‘αυτό κι εκείνο’ που υπάρχουν στο φάσμα

της δικής του διτότητας.

Όταν μπαίνεις στην διαδικασία σου σωστά σαν ο εαυτός σου,

όταν τιμάς την Στρατηγική του Τύπου σου, αυτό που πραγματικά κάνεις είναι ότι

δίνεις την συνειδητή σου Εξουσία στο όχημα σου. Και τοποθετείς την Προσωπικότητα

σου σε μια κατάσταση που το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι απλά το να παρατηρεί. Το

να φτάσεις σε αυτό το σημείο είναι ένα πραγματικό επίτευγμα. Είμαστε καταδικασμένοι

από την συνειδητότητα της Προσωπικότητας μας να βλέπουμε μονάχα την επιφάνεια γιατί

σε αυτήν είμαστε διαρκώς πιασμένοι και απασχολημένοι.

Όταν κοιτάζετε τον χάρτη κάποιου, αν τους μιλήσετε για τα

χρωματισμένα σε μαύρο κομμάτια τους, όλα θα είναι λίγο πολύ οικεία σε αυτόν. “Έτσι είμαι,

αυτό είμαι εγώ.” Όταν όμως αρχίσετε να περιγράφετε αυτό που είναι κόκκινο υπάρχει

αυτό το “Δεν ξέρω αν είμαι έτσι, οι άλλοι μου το λένε κάποιες φορές,” γιατί

είναι ξένο. Δεν έχουνε πρόσβαση σε αυτό. Πραγματικά δεν το γνωρίζουν. Είναι σαν

κάποιο που έχει ένα καθορισμένο Συναισθηματικό Σύστημα και όλοι οι τρόποι του καθορισμού

του είναι ασυνείδητοι. Δεν ξέρει καν ότι είναι Συναισθηματικός. Όλοι οι άλλοι

το γνωρίζουν. Όλοι οι άλλοι τους το υπενθυμίζουν. Αλλά αυτό δεν τους δίνει κάποια

σιγουριά, επειδή δεν έχει συνειδητή πρόσβαση σε αυτό.

Και το μυαλό του βρίσκεται σε αναστάτωση επειδή το μυαλό είναι

πάντα σε έναν χαμό. Είναι καλό σε αυτό, είναι πάντα αναστατωμένο. Φοβάται την

ανικανότητα. Φοβάται την μη επιλογή. Το μυαλό τα μισεί όλα αυτά. Και τα μισεί επειδή

έτσι έχει προσδιοριστεί. Όλοι είναι μη-εαυτός. Ο μόνος τρόπος για να διατηρήσει

το μυαλό την ψευδαίσθηση της εξουσίας είναι το να κινηθεί μακριά από αυτό που

πραγματικά είσαι.

 Human Design Hellas -Σύστημα Ανθρώπινου Σχεδιασμού

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ