Το νέο κίνημα του Slow Movement: H σημασία του να κόβεις ταχύτητα και να αρχίζεις να ζεις τη ζωή.

Μια νέα φιλοσοφία ζωής, με έμφαση στην ουσία και το σεβασμό στους αργούς ρυθμούς της καθημερινότητας έχει ξεπηδήσει τα τελευταία χρόνια. Ο τίτλος της Slow Movement (το κίνημα του Αργού Ρυθμού)! Αγγίζει όλες τις διακλαδώσεις του ζην, όπως το φαγητό (Slow Food), τις πόλεις (Slow cities), ταταξίδια (Slow Travel), το διάβασμα (Slow Books) και έρχεται σε σύγκρουση με τους βιαστικούς ρυθμούς που έχουμε συνηθίσει να ζούμε τις τελευταίες δεκαετίες. Slow Movement σημαίνει: μια πολιτισμική στροφή στην κατάργηση της βιασύνης!

Η βιασύνη, το στρες και η απόγνωση..

Βιώνουμε τα πάντα σε fast forward! Fast food, τρέξιμο στη δουλειά, πνίξιμο στο σπίτι, όλα σε ταχύτητες dt! Και όχι μόνο γρήγορα αλλά πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Η πρώτη δικαιολογία που έρχεται στο νου μας για τη βιαστική εκτόνωση της καθημερινότητας είναι το φαινόμενο της «φτώχειας του χρόνου»! Δεν έχουμε χρόνο για αργοπορίες! Δεν μπορούμε να περιμένουμε σε μια ουρά! Δεν μπορούμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο, ενώ μπορούμε να ολοκληρώσουμε κάποια εργασία που εκκρεμεί! Ο χρόνος είναι χρήμα!…

O τρόπος ζωής μας, έχει πια προσαρμοστεί στον κανόνα «όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο». Για παράδειγμα, όταν ανοίγουμε τον browser μας και δεν ανταποκρίνεται σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα, αρχίζουμε να εκνευριζόμαστε! Όμως πριν κάποια χρόνια, για να περιηγηθούμε στο ιντερνέτ περιμέναμε τουλάχιστον 5 λεπτά μέχρι να φορτώσει μια καινούρια σελίδα!

Καλωσορίζουμε το Slow down, τη σύνδεση με τη ζωή.

Η επόμενη κατάσταση μετά το στρες είναι η απόγνωση. «Σταματήστε τη γη να κατέβω»! Πανικός να τα προλάβουμε όλα. Οι παλμοί μας συνεχώς σε σαματά. Το στόμα μας στεγνώνει, ψυχοσωματικά προβλήματα κάνουν την εμφάνισή τους… καταλήγουμε στην υπερκόπωση ή στην κατάθλιψη. Αυτά όλα τα δεδομένα πολεμάει να μειώσει η φιλοσοφία του Slow Movement.

Πρόκειται για μια ιδεολογία, για έναν τρόπο ζωής, που απομακρύνει τη βιασύνη ή την αποξένωση και καλωσορίζει την επαφή. Ο αγγλικός όρος είναι «connection» (σύνδεση), αφορώντας τη σύνδεση, την επαφή που αναζητούμε με αγωνία στην οικογένειά μας, στους φίλους μας, στο εργασιακό μας περιβάλλον: με λίγα λόγια τη συντροφικότητα και την ουσία που ψάχνουμε στις ανθρώπινες σχέσεις.

Η σύνδεση με τους ανθρώπους, με το φαγητό που τρώμε, με το μέρος που μένουμε και με τις δραστηριότητες που κάνουμε καταργεί την βιασύνη και την αποξένωση, επιδρά θετικά και καταπραϋντικά μέσα μας, οδηγώντας μας στην αξιολόγηση των προτεραιοτήτων μας. Αυτή η επαφή, σε συνδυασμό με την κατάργηση της βιασύνης, αυξάνουν την ποιότητα της καθημερινότητας, σκοτώνουν τις ψυχολογικές απειλές και προστατεύουν το σώμα!

Η γενική φιλοσοφία Slow movement αφορά όλα τα παραπάνω στοιχεία και έχει αναπτύξει «οδηγίες» για πιο συγκεκριμένα θέματα που αποτελούν μια ζωή:

• Slow travel (ταξίδια με πιο ήπιο ρυθμό)

Τι κάνουμε συνήθως: Φτιάχνουμε μια λίστα με τα όσα θέλουμε να δούμε στο κάθε μέρος, τρέχουμε από το ένα μνημείο στο άλλο, νοικιάζουμε ένα σπίτι μακριά από το σπίτι μας, αφιερώνουμε όλο το χρόνο στο να φωτογραφίζουμε ό,τι βλέπουμε χωρίς να συνειδητοποιούμε την εμπειρία και επιστρέφουμε στη βάση μας πιο κουρασμένοι από πριν.

Τι προτείνει το Slow Travel να κάνουμε: Να διαλέξουμε ένα μέρος και να προσπαθήσουμε να ενσωματωθούμε στον πολιτισμό του, να γνωρίσουμε το λαό του, να γευτούμε τοπικά εδέσματα, να επιστρέψουμε σπίτι έχοντας γνωρίσει ουσιαστικά έναν καινούριο τόπο.

• Slow cities (πόλεις με πιο ήπιους ρυθμούς)

Πού μένουμε συνήθως: Σε μεγαλουπόλεις, σε γειτονιές με αποξενωμένους κατοίκους, σε μέρη που για να επέμβει ο διπλανός σου σε περίπτωση απειλής κλέφτη, πιο αποτελεσματικό θα ήταν να φωνάξεις «Φωτιά», παρά «Βοήθεια» (στην περίπτωση της φωτιάς κινητοποιούνται πιο εύκολα, γιατί φοβούνται μην καεί και η δική τους περιουσία)…

Πού θα μπορούσαμε να μένουμε: Σε μέρη με λιγότερο κόσμο, λιγότερους θορύβους, λιγότερη κίνηση. Περισσότερο πράσινο, περισσότερη κοινωνικότητα, περισσότερα ευχάριστα πρόσωπα. Ήδη κάποιες πόλεις στην Ιταλία ασπάζονται αυτή τη φιλοσοφία και βαφτίζονται ως Slow Cities, προσφέροντας πιο ήπιους ρυθμούς καθημερινότητας.

• Slow Food (μαγειρεμένο φαγητό, όχι ετοιματζίδικα)

Τι τρώμε συνήθως: O όρος Fast Food βρήκε τον εχθρό του! Τα «ετοιματζίδικα» φαγητά είναι η εύκολη λύση για τον περιορισμένο μας χρόνο, πλούσια σε γεύση, επικίνδυνα όμως για την υγεία μας.

Τι θα μπορούσαμε να τρώμε: Φρέσκα βιολογικά προϊόντα ή τοπικά προϊόντα ή ακόμα καλύτερα που έχουμε καλλιεργήσει οι ίδιοι! Φροντίζοντας διαλεγμένους σπόρους και όχι μεταλλαγμένους, φυτεύοντας ή χρησιμοποιώντας αγνά λαχανικά.

• Slow Books (διάβασμα με αφοσίωση)

Τι κάνουμε συνήθως: Δε διαβάζουμε! Ακόμα και όταν θέλουμε να διαβάσουμε, ανοίγουμε το βιβλίο και καθώς κυλά η ιστορία, άγχη, υποχρεώσεις και προβλήματα ανακατεύονται στο μυαλό μας, μέχρι που ξεχνάμε τι διαβάζουμε..

Τι προτείνει το Slow Books να κάνουμε: Να επανακτήσουμε την απόλαυση του διαβάσματος! Να αφιερώσουμε τον ελεύθερο χρόνο μας όχι στην τηλεόραση, ή στο laptop, αλλά στο μαγικό κόσμο των βιβλίων, αναπόσπαστα και ..με την άνεσή μας! Μάλιστα, οι επιστήμονες λένε πως το τακτικό διάβασμαμειώνει τα επίπεδα του στρες, αυξάνει τη δημιουργικότητα, την έμπνευση και την παρακίνηση και ανοίγει τους ορίζοντές μας!

Φωτό από: www.sxc.hu

tsemperlidou

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ