Αυτό ήταν το θέμα που απασχολούσε σε μεγάλο βαθμό τον Νίτσε, ο οποίος δήλωνε ότι "Σε κάθε αυθεντικό άνθρωπο υπάρχει ένα παιδί που θέλει να παίξει".
Για τον Γερμανό φιλόσοφο, το να πιστεύει κανείς ότι τα παραμύθια και τα παιχνίδια είναι πράγματα της παιδικής ηλικίας είναι σημάδι μεγάλης νοητικής μυωπιας, αφού μόνο αυτός που μπορεί να διατηρήσει την περιέργεια και το μαχητικό πνεύμα της παιδικής ηλικίας θα κατορθώσει να έχει πάντα καινούρια επιτεύγματα.
Το παιδί θεωρεί το παιχνίδι του δουλειά και το παραμύθι αλήθεια, και την ίδια αυτή στάση δείχνουν να έχουν οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες και οι διανοούμενοι. Γι' αυτό, πρέπει πάντα να έχουμε το ένα μας πόδι στην φαντασία.
Ο Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν έλεγε οτι " τα παραμύθια γράφονται για να κοιμούνται τα παιδιά, αλλά και για να ξυπνάνε οι ενήλικες"
AΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Γιατι τα παιδια ξερουν να παιζουν, δεν φοβουνται για το λαθος παρα μαθαινουν απο αυτο... ζουν ελευθερα, εκει που χωρις φοβους η φαντασια δημιουργει..... Και οταν αυτα τα παιδια ενηλικιωθουν και γινουν "αξιοι"πολιτες της κοινωνιας μας (μετα απο καποια χρονια σχολικης "στρατιωτικης" εκπαιδευσης) δινουν δουλεια σε ψυχιατρους. Ελπιζοντας οτι θα ξαναβρουν αυτη τη χαμενη παιδικη ελευθερια..
ΑπάντησηΔιαγραφή