Γράφει ο Πρόδρομος Νικολαϊδης
Στον απόηχο των τριπλών εκλογών, 3 συναισθήματα με διακατέχουν. Με γεμίζουν, με βαραίνουν και με προβληματίζουν. Βλέποντας λοιπόν τα αποτελέσματα και τη ‘λαϊκή ετυμηγορία, λυπάμαι, ντρέπομαι, φταίω.
Λυπάμαι που είδα αυτούς που με κατέστρεψαν, αυτούς που μου στέρησαν και μου στερούν την ελπίδα και το όνειρο, να θριαμβολογούν όχι γιατί κέρδισαν τις εκλογές, αλλά γιατί ο λαός δεν τους έδωσε τη χαριστική βολή.
Λυπάμαι που χθες συνομηλίκοι μου με ρωτούσαν «τί είναι οι ευρωεκλογές» και «τί κάνουμε εκεί».
Ντρέπομαι που στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα εκπροσωπούμαι από τον Ζαγοράκη, την Κούνεβα και την Σπυράκη.
Ντρέπομαι ως Θεσσαλονικιός που στις δημοτικές εκλογές είχα να επιλέξω ανάμεσα σε έναν νοσταλγό του γενοκτόνου Κεμάλ Ατατούρκ και σε έναν πολιτικό υπάλληλο που όπως φάνηκε δεν ήθελε καν να κερδίσει τη δημαρχεία.
Φταίω που παρόλο που είμαι αθεράπευτα πατριώτης, απέτυχα να πείσω τον κόσμο περισσότερο απ’ ότι οι νεοναζί.
Φταίω που τα παπούτσια μου δεν έλιωσαν από το περπάτημα στην προσπάθεια μου να κοινωνήσω τα πιστεύω μου, όποια κι αν είναι αυτά.
Λυπάμαι που η ακροδεξιά στην χώρα μου εκτρέφεται και συντηρείται από την κυβέρνηση.
Ντρέπομαι για το γεγονός ότι θα βλέπω για τα επόμενα πέντε χρόνια τον Μπέο και τον Μώραλη σαν εκλεγμένους δημάρχους.
Ντρέπομαι για τα ποσοστά των Γκρίζων Λύκων σε Ροδόπη και Ξάνθη.
Ντρέπομαι για τα ποσοστά της Ελιάς – ΠΑΣΟΚ. Οι λόγο ευνόητοι.
Φταίω που επέτρεψα σε αυτούς που κυβερνάνε να παραμείνουν στην εξουσία.
Λυπάμαι που βλέπω νέους ανθρώπους, στην προοπτική της καρέκλας και του βολέματος, να υποστηρίζουν αυτούς που διαλύουν το μέλλον της γενιάς μου.
Ντρέπομαι που κατάντησαν οι Εθνικός Ύμνος και η Σημαία της χώρας μου να αποτελούν ταμπού και μονοπωλιακά όργανα των νεοναζί.
Φταίω γιατί δεν προσπάθησα όσο θα έπρεπε.
Λυπάμαι που δεν μπορώ να κάνω σχέδια για το μέλλον.
Λυπάμαι που αποδείχτηκε για άλλη μια φορά ότι ο ελληνικός λαός ότι έχει τόσο κόντη μνήμη.
Λυπάμαι που τώρα πια είμαι αναγκασμένος να δεχτώ πως μάλλον θα χρειαστεί να μεταναστεύσω για να ζήσω αξιοπρεπώς, ενώ ΔΕΝ ΘΕΛΩ.
Τέλος, λυπάμαι και ντρέπομαι, που στα 22 μου χρόνια με κάνανε να νιώθω ότι φταίω.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.