Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΕΣ ΜΑΣ…


Σήμερα θα ξεκινήσουμε…απ το τέλος..απ τα λεγόμενα..
μετα-συμπεράσματα..
Τί είπε ο Χριστος στην επι του Ορους ομιλία Του;
«Μακάριοι Οι Πραείς, Ότι Αυτοί Κληρονομήσουσι Την Γην».
Μακάριοι κι ευτυχισμένοι είναι όσοι συγκρατούν το θυμό τους κι είναι πράοι, γιατί αυτοί θ’ απολαύσουν από τη γη αυτή τα αιώνια αγαθά.
Νωρίτερα , είχε μακαρίσει εκείνους που πενθούν για τις αμαρτίες τους, τώρα μακαρίζει και τους πράους.
Γιατί οι πράοι μακαρίζονται αμέσως μετά απ’ αυτούς που πενθούν; Επειδή η πραότητα είναι καρπός και συνέπεια της συντριβής, του πένθους για τα παντός είδους σφάλματα, τις αμαρτίες.
Η θλίψη για τις αμαρτίες σου σε κάνει καλοσυνάτο και πράο σαν αρνάκι. Κι όπου υπάρχει πραότητα και καλοσύνη, εκεί υπάρχει ηρεμία και μακαριότητα.

Υπάρχει τίποτα πιό πολύτιμο κι ευλογημένο από την πνευματική γαλήνη κι ηρεμία;
Τί περισσότερο ζητάμε στον κόσμο από την ηρεμία;
Δεν υπάρχει πιο δυστυχισμένος άνθρωπος από εκείνον που δεν είναι ειρηνικός και ήρεμος, που βρίσκεται σε μια συνεχή κατάσταση σύγχυσης, άγχους και φόβου.
Γιατί τότε ούτε ο πλούτος ούτε η φήμη ούτε και οποιοδήποτε άλλο αγαθό έχει αξία.
Ο άνθρωπος όμως που έχει ειρήνη στη ψυχή του είναι ικανοποιημένος, ακόμα κι όταν είναι κοινωνικά απόβλητος και φτωχός…ταλαιπωρημένος απο ένα ανάλγητο πολιτικο-οικονομικό σύστημα, όπως αυτό που βιώνουμε στις μέρες μας..
Είπε ακόμη.. Ειρήνην την Εμήν δίδωμι υμίν…
Απ ό,τι είδαμε παραπάνω η ψυχική ειρήνη μας χαρίζει νηφαλιότητα, και υγεία. Η οποιαδήποτε ταραχή, ενεργοποιεί το αμειλικτο εγκεφαλικό στέλεχος,
που κινητοποιεί την δημιουργία υπερκυττάρων για να αντιμετωπίσουν το υπέρμετρο στρες, με τα γνωστά αποτελέσματα…την ογκογένεση, ασθένεια, ταλαιπωρία, θάνατο..
Αρα ,μήπως να γνωρίσουμε την Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία…
πριν γίνουμε θύματα της ανελέητης πειθαρχίας που χαρακτηρίζει το εγκεφαλικό μας στέλεχος;
Για να δούμε ομως τα πράγματα απ την αρχή…
Ενα παραμύθι είναι κι αυτό, σαν όλα τ άλλα, που το βίωσε ένας γερμανός επιστήμονας Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer), που υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική, και μέχρι σήμερα αποτελεί σημείον αντιλεγόμενον για το μεγαλύτερο μέρος του λεγόμενου επιστημονικού κόσμου.
 
Η προνομιούχος θέση του,η αγάπη του για την επιστήμη, και η μεθοδικότητά του, τον έφεραν στη διατύπωση.. των θεμελιωδών  νόμων που εξηγούν τον μηχανισμό της γεννεσης των ασθενειών αλλά και των καρκίνων.
Στην περίπτωση αυτού του γιατρού, μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για νόμους, αφού οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές έδειξαν ότι όλοι ισχύουν στο 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο δεν είχε ποτέ συμβεί έως τότε στην ιστορία της ιατρικής.   
Ο νόμος-αξίωμα του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής:
” Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που                   
τις βιώνουμε.. χωρίς να τις εκφράζουμε.
Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια. ” 
Παρατήρησε λοιπόν ότι οι ασθενείς που είχαν
 καρκίνο των οστών, για παράδειγμα,
Είχαν Όλοι Βιώσει Κάποιο Σοκ, Κάποιο Στρες, Κάποια Έντονη Και Βίαιη (Αιφνίδια) Εσωτερική Σύγκρουση
Κατά Την Οποία Αισθάνθηκαν.. Υποτιμημένοι.
Επιπροσθέτως, παρατήρησε ότι σε όλους τους ασθενείς
που είχαν προσβληθεί από τον ίδιο καρκίνο, είχε εμφανισθεί ένα σημάδι στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου τους.
Έτσι, ανακάλυψε ότι σε κάθε τύπο στρες αντιστοιχούσε η ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και το ίδιο συγκεκριμένο όργανο, πάντα το ίδιο. 
·       Ο Καρκίνος Των Οστών Αντιστοιχεί Στην Εσωτερική Σύγκρουση Της Υποτίμησης.
·       Ο καρκίνος των πνευμόνων στον έντονο φόβο του θανάτου.

·       Ο Καρκίνος Του Προστάτη Αντιστοιχεί Στη Σεξουαλική Εσωτερική Σύγκρουση (Πραγματική Ή Συμβολική) Σε Σχέση Με την απόκτηση παιδιών..       

Αυτό που είναι βασικό εδώ, είναι ότι ο μηχανισμός: 
«Σύγκρουση – Εγκέφαλος – Όργανο» 
λειτουργεί και προς τις δύο κατευθύνσεις…καρκινικά..
Για να το πούμε και αλλιώς, όσο η εσωτερική σύγκρουση είναι ενεργή, η περιοχή του εγκεφάλου που δραστηριοποιείται δίνει διαταγή στη βιολογική διαδικασία να παραγάγει καρκινικά κύτταρα στο όργανο που διαλέχτηκε για να εκφράσει την ανισορροπία.
Αντιθέτως, όταν το άτομο λύσει την εσωτερική του σύγκρουση
(με οποιονδήποτε τρόπο και αν το κάνει αυτό)
και βάλει τέλος στο έντονο στρες του,
η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντιστρέφει το πρόγραμμα
και δίνει αμέσως διαταγή στη βιολογική διαδικασία, να σταματήσει την παραγωγή καρκινικών κυττάρων και να καταστρέψει τον όγκο που έχει δημιουργηθεί στο όργανο … 
 

Έτσι σήμερα, αρκετές χιλιάδες ιατρικοί φάκελοι θεραπειών έχουν σχηματιστεί και συγκεντρωθεί από τον γιατρό Χάμερ και τους διαδόχους του.
Μέσα σε αυτούς τους φακέλους, απαριθμούνται πολλές αποθεραπείες τις οποίες η επίσημη ιατρική χαρακτηρίζει ως
·       αυθόρμητες,
·       ανεξήγητες ή
·       αξιοθαύμαστες
έτσι, ανιχνεύσεις (με σκάνερ), αναλύσεις αίματος, ακτινογραφίες, υποβολές εκθέσεων που έγιναν σε νοσοκομεία,
αποδεικνύουν ότι ασθενείς έχουν θεραπευθεί εντελώς
·       Από Καρκίνους,
·       Λευχαιμίες,
·       Σκληρύνσεις Κατά Πλάκας,
·       Μυοπάθειες,
·       Διάφορες Εκφυλιστικές Ασθένειες,
·       Κωφώσεις,
·       Σοβαρές Διαταραχές Της Όρασης,
·       Ψωριάσεις,
·       Αλλεργίες, Κ.Λπ.,
χωρίς να προσφύγουν στη χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία, τη χειρουργική επέμβαση ή άλλες κλασικές θεραπείες που ορίζονται από την ιατρική.
Και όμως, πολλοί από αυτούς ήταν καταδικασμένοι από την επίσημη ιατρική, που είχε βεβαιώσει ότι ήταν ανίατοι, ότι θα πεθάνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. 
Η Ασθένεια, Είναι Η Τέλεια Λύση Που Βρίσκει Ο Εγκέφαλος
Στο Πρόβλημα Των « Εσωτερικών Συγκρούσεων »   
Εδώ θα πρέπει να κατανοήσουμε πολύ καλά.. σε τι πραγματικά χρησιμεύει η ασθένεια, από βιολογική άποψη.
Για να το καταλάβουμε αυτό, ας δούμε ένα παράδειγμα παρμένο από την ζωική βιολογία:  
Aυτό μιας αλεπούς που βρέθηκε σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την επιβίωσή της.
Ας φανταστούμε ότι μια αλεπού δεν έχει καταφέρει να πιάσει την παραμικρή λεία εδώ και μέρες. Βρίσκεται σε κατάσταση έντονου στρες σχετικά με την επιβίωση της, όταν επιτέλους, καταφέρνει να αιχμαλωτίσει ένα μικρό κουνέλι που περνάει από εκεί.
Τη στιγμή που ετοιμάζεται να το δαγκώσει, να το ξεσκίσει, να το φάει, η αλεπού ακούει έναν από τους χειρότερους εχθρούς της να πλησιάζει : τον κυνηγό.
Και τώρα η αλεπού μας βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα, ανάμεσα σε δύο απειλές :
·       Εάν Φάει Το Γεύμα Της, Για Να Ικανοποιήσει Την Ανάγκη Της Για Τροφή, Κινδυνεύει Να Σκοτωθεί Με Την Κοιλιά Γεμάτη ·
·       Εάν Το Σκάσει, αφήνοντας τη λεία της, κινδυνεύει ίσως να πεθάνει της πείνας αργότερα.
Για να βγει από αυτό το δίλημμα, αποφασίζει να καταπιεί ολόκληρο το πόδι του κουνελιού και να φύγει μακριά.     Τώρα όμως, ένας άλλος κίνδυνος απειλεί την αλεπού : κινδυνεύει να πεθάνει από απόφραξη εντέρου, επειδή αυτό το ολόκληρο πόδι δεν μπορεί να χωνευθεί.
Εδώ έχουμε μιαν  έντονη και βίαιη εσωτερική σύγκρουση που σχετίζεται με την ανάγκη να.. χωνευτεί η τροφή.
Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί την τέλεια λύση που θα εξασφαλίσει την επιβίωση του ατόμου :
Ενεργοποιεί Ένα Πρόγραμμα Παραγωγής Πεπτικών Υπερκυττάρων Στα Τοιχώματα Του Στομαχιού. Στόχος:
η χώνεψη του ποδιού που έχει σφηνώσει στο στομάχι, να γίνει πέντε φορές πιο γρήγορα και πέντε φορές καλύτερα.
Όσο ο στόχος δεν επιτυγχάνεται, ο εγκέφαλος συνεχίζει να διατάζει την παραγωγή αυτών των πεπτικών υπερκυττάρων που έχουν σαφώς ανώτερες επιδόσεις από τα κανονικά.
Αλλά μόλις το πόδι χωνευθεί εντελώς,
μια διαδικασία βιο-ανάδρασης ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί.
 Στη στιγμή ο εγκέφαλος βάζει τέλος στο πρόγραμμα της παραγωγής και δίνει διαταγή να εξαλειφθούν αυτά τα υπερκύτταρα, που θα απέβαιναν επικίνδυνα εάν παρέμεναν στο στομάχι.
Μερικές ημέρες αργότερα, εάν ναρκώσουμε την αλεπού και εξετάσουμε τα τοιχώματα του στομαχιού της, θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε ουλές, μάρτυρες της πρόσφατης εξάλειψης των υπερκυττάρων.
Συμπέρασμα : χάρη σε αυτόν τον προγραμματισμό ,τον εγγεγραμμένο στη βιολογική διαδικασία εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ο εγκέφαλος της αλεπούς διάλεξε την καλύτερη ανάμεσα σε όλες τις λύσεις, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωσή της.
Αυτά Τα Υπερκύτταρα Είναι Αυτό Που Κοινώς Αποκαλούμε,
Καρκινικά Κύτταρα , εν προκειμένω,Του Στομαχιού !                          
Αυτό Που Αποκαλούμε Καρκινικό Κύτταρο Έχει Τις Ίδιες Λειτουργίες Με Ένα Κανονικό Κύτταρο, Αλλά Με Πολλαπλάσιες Επιδόσεις.
·       Ένα Καρκινικό Κύτταρο Στομαχιού Χωνεύει Πολύ Πιο Γρήγορα Και Δυνατά Από Ένα Κανονικό Κύτταρο.
·       Ένα Καρκινικό Κύτταρο Παγκρέατος Παράγει Πολύ Περισσότερη Ινσουλίνη,
·       Ένα Καρκινικό Κύτταρο Του Στήθους Παράγει Πολύ Περισσότερο Γάλα,
·       Ένα Καρκινικό Κύτταρο Πνεύμονα Έχει Πολύ Μεγαλύτερη Ικανότητα Ανταλλαγής Οξυγόνου Αίματος,
·       Ένα Καρκινικό Κύτταρο Νεφρού Φιλτράρει Σαφώς Περισσότερο, κ.λπ..  
Εχει αποδειχθεί πειραματικά, πάντα απ τον γιατρό Χαμερ, οτι..
Όλες Οι Ασθένειες, Όποιες Και Αν Είναι Αυτές      
(Από Την Πιο Καλοήθη Ως Την Πιο Σοβαρή),         
·       Είναι Αποτέλεσμα Κάποιου Σοκ Ή Στρες  Που Το Βιώσαμε Χωρίς Να Το Εκφράσουμε,
·       Και Ενεργοποιούνται Από Τον Εγκέφαλο, Ως Η Τέλεια Λύση Για Την Εξασφάλιση Της Επιβίωσης. 
Γιατί πεθαίνουμε από τις ασθένειές μας Τότε, θα μου πείτε, εάν οι ασθένειες είναι οι τέλειες λύσεις που είναι γραμμένες στη βιολογική διαδικασία για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή μας, γιατί πεθαίνουμε από καρκίνο ή άλλες ασθένειες; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να καταλάβουμε:
Με Ποιο Τρόπο Επεξεργάζεται Ο Εγκέφαλός Μας Τις Πληροφορίες Που Φτάνουν Σ’ Αυτόν.       
Δηλαδή πρέπει να γνωρίζουμε, ότι ο εγκέφαλος              
δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε μια πραγματική και μια φανταστική, εικονική ή συμβολική πληροφορία.
 Για να το αποδείξουμε, ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα ·     
Φαντασθείτε οτι βρίσκεσθε όρθιος στο χείλος της χωρίς παραπέτο στέγης ενός 20 όροφου κτιρίου..
Ο εγκέφαλός σας θα ερμηνεύσει αυτήν την κατάσταση ως πραγματικό κίνδυνο, και  θα ενεργοποιήσει μια σειρά φυσιολογικών αντιδράσεων και ανακλαστικών συμπεριφοράς . Ετσι θάχουμε:
·       Άνοδο Του Ποσοστού Της Αδρεναλίνης,
·       Επιτάχυνση Του Καρδιακού Παλμού,
·       Άγχος,
·       Ίλιγγο, κ.λπ.
Εδώ, έχει επεξεργαστεί μια πραγματική πληροφορία ·   

   
Εάν κατανοήσετε αυτό το παράδειγμα, θα καταλάβετε εύκολα πως
Ό,Τι Λέμε, Ό,Τι Σκεφτόμαστε …
Εκλαμβάνεται Από Τον Εγκέφαλό Μας
Ως Πραγματική Πληροφορία, Την Οποία Έχει Υποχρέωση Να Επεξεργαστεί,
Ως Υπερ-υπολογιστής.
Έτσι εάν, μιλώντας για ένα φίλο, πείτε:
” Αυτό Δεν Θα Του Συγχωρήσω Ποτέ. Δεν Θα Μπορέσω Ποτέ Να .. Χωνέψω αυτήν την αδικία.. “,
και αυτή η φράση πραγματικά αντανακλά αυτό που έντονα αισθάνεστε,
τότε ο εγκέφαλός σας θα λάβει αυτήν την συμβολική πληροφορία και θα την επεξεργαστεί σα να ήταν πραγματική.
 




Ο Εγκέφαλος Ξεκινά έμα Πρόγραμμα Παραγωγής Πεπτικών Υπερκυττάρων …        Δηλαδή Καρκινικών Κυττάρων
Για Να Χωνέψει Αυτό Που Δεν Μπορείτε Να Χωνέψετε…
Η διαφορά με την περίπτωση του ποδιού που σφήνωσε στο στομάχι της αλεπούς, είναι ότι
·       Εάν Δεν.. Συμφιλιωθείτε Με Τον Φίλο Σας,                   
·       Εάν Παραμείνετε Στις Θέσεις Σας,                             
·       Εάν Δεν Τον Συγχωρέσετε,                                     
·       Δεν Θα Μπορέσετε Πράγματι Ποτέ….                         
·       Να Χωνέψετε Αυτό Που Σας Έκανε.
Κατά συνέπεια ο εγκέφαλός σας θα συνεχίζει να λαμβάνει το μήνυμα ότι
κάτι δεν έχει ακόμη χωνευθεί. Και υπάκουα,       
Θα Συνεχίζει Το Πρόγραμμα Της Παραγωγής Καρκινικών Κυττάρων.
Ετσι λοιπόν..αργά ή γρήγορα, εξαιτίας της ανώμαλα υπερβολικής ικανότητας πέψης, θα αρχίσετε να αισθάνεστε πόνους, οι τροφές δεν θα χωνεύονται σωστά.                  
Να πως μας εγκαθίσταται ο καρκίνος του στομάχου, που οι καλοι ογκολόγογοι, θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν με τα διάφορα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους.     
Εχουμε και συνέχειa…
Ακόμα και αν σας έκαναν ολική αφαίρεση στομάχου,
ο εγκέφαλός σας θα συνεχιζει να δίνει την εντολή για την παραγωγή καρκινικών κυττάρων στην περιοχή του σώματος όπου.. βρισκόταν το στομάχι.
Κάποιους μήνες αργότερα, οι γιατροί θα ανακαλυψουν μιανυποτροπή ή μετάσταση, που στην πραγματικότητα είναι η συνέχιση του προγράμματος που είχε ξεκινήσει ο εγκέφαλός σας, βασιζόμενος σε μια συμβολική πληροφορία σχετικά με την.. σύγκρουση που βιώσατε με κάποιο φίλο.
Δυστυχώς είναι τόσο θανατηφόρα απλό…     
Για να πάμε ακόμη μακρύτερα, εάν σοκαριστείτε από την απαισιόδοξη διάγνωση του ογκολόγου, και               
αισθανθείτε μεγάλο φόβο θανάτου,                      
ο εγκέφαλός σας θα αρχίσει….                       
Καινούργιο Πρόγραμμα Παραγωγής Υπερκυττάρων ,Στον Πνεύμονα,
που αργότερα θα χαρακτηριστεί από τους γιατρούς…
σαν μεταστατικός  καρκίνος του πνεύμονα….  
 Και ούτω καθεξής, μέχρις ότου επέλθει ο θάνατος.                     
Απ όσα είπαμε, βγαίνει το συμπέρασμα πως…
όσο κι αν φαίνεται αφελές κι απλοϊκό..μπορούμε να προλάβουμε τις ασθένειες και ίσως και  να τις θεραπεύσουμε ..
Κατ αρχάς, θεωρούμε δεδομένο πλεον οτι:
Α) Ο Εγκέφαλος Δε Σφάλλει Ποτέ.. Και           
Β) Ότι Αυτός Είναι Που Ενεργοποιεί… Όλες Τις αρρώστειες..
Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον μιας τέτοιας θεώρησης είναι τεράστιο.
Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, γνωρίζουμε πως
·       Καμιά Πάθηση,
·       Καμιά Ανισορροπία Μας Δεν Οφείλεται.. Στην Τύχη.
 Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους νόμους της Βιολογίας των Ζωντανών Όντων. 
 
Μαθαίνοντας τις βασικές αρχές της επικοινωνίας τις οποίες κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να κατέχει, δηλαδή :
·       Το Να Εκφράζει Τις Ανάγκες Και Τα Συναισθήματά Του,
·       Να Τολμά Να Αντιπαρατίθεται…κόσμια Στους Άλλους
·       Να Αναγνωρίζει Και Να Δέχεται Την Πραγματικότητα Όπως Αυτή Είναι,
·       Οι Πράξεις Του Να Είναι Προσαρμοσμένες Στην Πραγματικότητα,
·       Να Τελειώνει Τις Όποιες Συναισθηματικές Εκκρεμότητες Έχει Με Τους Άλλους, και κυρίως 
·      Να Συγχωρεί.
Ας πάρουμε αυτές τις αρχές μία μία, για να εξετάσουμε με ποιο τρόπο μπορούν να μας κάνουν να αποφύγουμε τις ασθένειες ή να μας θεραπεύσουν…   
 Να Εκφράζουμε Τις Ανάγκες Μας :
πολλές απογοητεύσεις, πολλές καταστάσεις στρες προέρχονται από το γεγονός ότι αφενός:
·       Λίγοι Είναι Οι Άνθρωποι Που Γνωρίζουν Συνειδητά Τις Αληθινές Ανάγκες Τους
Και Αφ ετέρου:
·       Ακόμη Πιο Σπάνιοι Είναι Εκείνοι Που Έχουν Την Ικανότητα Να Τις Εκφράσουν Με Κατάλληλο Τρόπο.
 Συνεπώς, Συσσωρεύουμε Μίση Και Μνησικακίες, μένουμε μπλοκαρισμένοι σε αδιέξοδα.
Αισθανόμαστε βέβαια ότι κάτι δεν μας ταιριάζει, αλλά Δεν Γνωρίζουμε.. Πώς Να Ξεφύγουμε.
Μας συμβαίνουν συχνά απαράδεκτα πράγματα.         
 Εντούτοις τα δεχόμαστε, επειδή δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα όριά μας, σχετικά με το τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε, τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε.

Το Να Ξαναμάθουμε Να Αναγνωρίζουμε Τις Ανάγκες Μας Και Τα Όριά Μας.. Για Όσα Δεν Θέλουμε Πια,
Το Να Είμαστε Ικανοί Να Τα Εκφράσουμε Στους Συνομιλητές Μας, Χωρίς Να Φοβόμαστε Τις Συνέπειες,
Αυτός είναι ένας από τους τρόπους που μπορεί να προλάβουν ή να θεραπεύσουν τις ασθένειες που προκαλούνται από τις ανθρώπινες εσωτερικές συγκρούσεις και τις απογοητεύσεις.         
Να Εκφράζουμε Τα Συναισθήματά Μας :
Το συναίσθημα μοιάζει με το σύμπτωμα.
Είναι ο δείκτης του βαθμού ικανοποίησης ή μη ικανοποίησης των αναγκών μας.
·       Μια ανάγκη μας ματαιώνεται… εμφανίζεται ένα δυσάρεστο συναίσθημα (θυμός, θλίψη, φόβος, κ.λπ.).
·       Μια ανάγκη μας ικανοποιείται.. ένα ευχάριστο συναίσθημα θα εκδηλωθεί (χαρά, ευχαρίστηση, κ.λπ.).
·       Δυστυχώς, η παιδεία μας μας έχει διδάξει, να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας όπως η ιατρική αντιμετωπίζει τα συμπτώματα : να τα αρνούμαστε, να τα απορρίπτουμε, να τα εξαφανίζουμε. Με αυτό τον τρόπο στερούμαστε τα καλύτερα σημάδια, που έχουμε στη διάθεσή μας για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι είναι καλό για μας και τι δεν είναι. Αυτή η άγνοιά μας μάς οδηγεί στην απογοήτευση, αφού μην έχοντας πια τους φωτεινούς δείκτες στον πίνακα ελέγχου, δεν ειδοποιούμαστε καν ότι μια ή περισσότερες ανάγκες μας ματαιώνονται.
·       Σ’ αυτό το σημείο ο εγκέφαλος παίρνει αναγκαστικά τα ηνία, για να εγγράψει στη βιολογική διαδικασία των οργάνων τις ίδιες πληροφορίες που μας είχαν δώσει τα συναισθήματα ..
 Στο παράδειγμα με το αυτοκίνητο, εάν οι φωτεινοί δείκτες του πίνακα ελέγχου (τα συναισθήματα) δεν λειτουργούν πια ή δεν ληφθούν υπόψη, η βλάβη θα εκδηλωθεί στα όργανα της μηχανής (στα όργανα του σώματος).   
Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες.
 Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα.. χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας.  
 Να Τολμουμε Τις Αντιπαραθεσεις..
Πόσες Φορές, Σε Δύσκολες, Τεταμένες, Δυσάρεστες Καταστάσεις, Δεν Συνέβη Να Μη Τολμήσουμε Να Πούμε Τα Πράγματα Στον Άλλο, Με Σεβασμό, Σταθερά, Με Θάρρος ;
Πόσες Φορές Δεν Κατάπιαμε Τα Λόγια Μας Από Φόβο Μην Προκαλέσουμε Σύγκρουση ;
Φοβόμαστε Συχνά Να Πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους.
Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα.
Σημειώστε ότι ακόμη και ο υπολογισμός είναι λανθασμένος :
θέλοντας να αποφύγουμε τη σύγκρουση, δεν λέμε αυτό που θα έπρεπε να ειπωθεί.
Όμως, Μην Λέγοντας Τίποτα, Αυξάνουμε Την Αίσθηση Απογοήτευσης Και Μνησικακίας Μέσα Μας, Μέχρι Που Η Κατάσταση Γίνεται Αφόρητη.
Τότε,
·       Είτε Ξεσπάμε Βίαια Πάνω Στον Άλλο, Οπότε Συμβαίνει Αυτή Η Σύγκρουση Και Η Ρήξη Που Ακριβώς Θέλαμε Να Αποφύγουμε,
·       Είτε Καταπίνουμε Τα Συναισθήματά Μας Για Άλλη Μια Φορά, Και Τότε
·       Συμβαίνει Ο Καρκίνος Ή
·       Η Οξεία Ασθένεια, Που Μας Καλεί Να Εξετάσουμεπροσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει
 
·       Το να τολμάμε την σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές.
·       Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.     
Να Αναγνωρίζουμε Και Να Δεχόμαστε Την Πραγματικότητα Όπως Αυτή Είναι :
Πολλές Ασθένειες Ξεκινάνε..
·       Όταν Αρνούμαστε Να Δούμε Μια Κατάσταση,
·        Όταν Της Αντιστεκόμαστε,
·       Όταν Δεν Δεχόμαστε Αυτό Που Μας Συμβαίνει.
Έτσι, μπορεί να μπούμε σε καταστάσεις
·       Εσωτερικής Σύγκρουσης,
·       Αντίστασης,
·       Αυτο-ϋποτίμησης,
·       Απώλειας Της Ταυτότητας Ή Του Χώρου Κυριαρχίας Μας.
Και όσο περισσότερο μαχόμαστε την πραγματικότητα…    
 τόσο περισσότερο ενισχύουμε την επιρροή της και τη δύναμή της πάνω μας, μέχρις ότου εξαντληθούμε.   
Χωρίς να είμαστε καθόλου μοιρολάτρες
(το θέμα δεν είναι…. να είμαστε ανθρώπινα ράκη που δέχονται τα πάντα χωρίς αντίδραση, αντιθέτως),
·       Το Να Δεχόμαστε Την Πραγματικότητα  
·       Το Να Τολμάμε Να Την Κοιτάμε Κατάματα, Αντικειμενικά, Χωρίς Να Κρίνουμε.
·       Το Να Αλλάξουμε Τον Τρόπο Που Βλέπουμε Τα Γεγονότα,Θεωρώντας Τα.. Ούτε Καλά, Ούτε Κακά  
Οι Πράξεις Μας Να αντανακλούν την Πραγματικότητα :
Πράγματι,δεν υπάρχει θεραπεία εάν δεν δράσουμε πραγματικά.
Συχνά, μένουμε εγκλωβισμένοι στις εσωτερικές συγκρούσεις μας και τα στρες, επειδή δεν τολμάμε να δράσουμε.              
Ή ακόμα χειρότερα :
Επειδή Νομίζουμε Ότι Αρκεί Να Συνειδητοποιήσουμε Την Αιτία Του Καρκίνου Μας Για Να Θεραπευθούμε.Πράγμα που είναι.. Λάθος.
Όσοι πίστεψαν πως είναι έτσι, έχουν πεθάνει.
Η Δράση Είναι Ο Μόνος Τρόπος Να Δώσουμε Στον Εγκέφαλο Την Πληροφορία…
Ότι Η Συγκρουσιακή Κατάσταση Τελείωσε.
Ειδάλλως, το είδαμε παραπάνω, η ενεργοποίηση της ασθένειας δεν θα σταματήσει ποτέ.  
 
Να Τελειώνουμε Τις Όποιες Συναισθηματικές Εκκρεμότητες Έχουμε Με Τους Άλλους:       
Βλέπουμε οτι : Πολλοι ασθενείς, στο τέλος της ζωής τους, αισθανόντουσαν την απόλυτη ανάγκη να συμφιλιωθούν με αυτούς με τους οποίους είχαν έρθει σε ρήξη. Μόλις αυτές οι εκκρεμείς υποθέσεις κλεινουν,
 Οι Ασθενείς Πεθαινουν Την Ίδια Νύχτα, Νηφάλιοι Και Γαληνεμένοι.   
Ετσι…Κλείνοντας ταχτικά τις εκκρεμείς υποθέσεις μας, διατηρούμε μιαν ισορροπία , και
Δεν Δημιουργούμε Άχρηστες Και Επιζήμιες Πηγές Άγχους.     
 Να Συγχωρούμε : 
Όχι, Να Συγχωρήσουμε Τον Άλλο Για Το Κακό Που Μπορεί Να Μας Έχει Κάνει,
Αλλά Να Συγχωρήσουμε Τον Εαυτό Μας…                  
 Για Τον Πόνο Που… Δεχτήκαμε Να Ζήσουμε Τόσο Καιρό,
·       Μέχρις Ότου Χαλαρώσουμε,
·       Μέχρις Ότου Εκφράσουμε Στον Άλλο Τις Ανάγκες Και Τα Συναισθήματά Μας,
·       Μέχρις Ότου Τολμήσουμε Την Αντιπαράθεση,
·       Μέχρις Ότου, Επιτέλους, Αναγνωρίσουμε Και Δεχτούμε Την Πραγματικότητα,
·       Μέχρις Ότου Κλείσουμε Τις Εκκρεμότητές Μας. 
Όσο και αν μας φαίνεται απίθανο, υπεύθυνοι για τις εσωτερικές συγκρούσεις, και το στρες μας….                
Δεν Είναι Ποτέ Οι Άλλοι, Ούτε Τα Γεγονότα.  
·       Ο Τρόπος Που Δεχτήκαμε Το Γεγονός,
·       Ο Τρόπος Που Το Αντιληφθήκαμε,
·       Το Ερμηνεύσαμε,
·       Το Φιλτράραμε,
Αυτός Είναι Πάντα Που Γεννάει Τον Πόνο Μας Ή Την Χαρά Μας.
Δηλαδή, τελικά, με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας …και να μας συγχωρήσουμε για το κακό πουμας κάναμε.     
Συμπεράσματα 

Η Ασθένεια Δεν Είναι… Μοιραία,
Δεν Συμβαίνει Ποτέ… Τυχαία. 
Αλλάζοντας Τις Συνήθειες Συμπεριφοράς Μας, Τους Τρόπους Σκέψης Μας,
 Τη Συναισθηματική Ζωή Μας,
Μπορούμε Να Εξαλείψουμε Οριστικά ..         
Την Επήρεια Των Ασθενειών Πάνω Μας.
 Επιπλέον, ακόμα και αν κάπου κάπου.. αρρωσταίνουμε, δεν θα εξαρτόμαστε πια από τον ιατρικό κόσμο, που βρίσκεται σε θέση εξουσίας σε σχέση με μας.
Ξαναβρίσκουμε, επιτέλους,
·       Την Αυτονομία Μας,
·       Την Ελευθερία Μας,
·       Την Αυτοκυριαρχία Μας.
Μήπως και την, έστω παροδική ευτυχία μας;
 

1 σχόλιο:

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.