Η Μητέρα Μου Στην Εκκλησία /Του Νικηφόρου Βρεττάκου

Άλλαξε τη μπόλια* της η μητέρα μου κι ετοιμάστηκε να πάει στην εκκλησία.

Καθαρή σαν αστέρι, παρόλα τα μαύρα της, κατεβαίνει τα πέτρινα σκαλοπάτια

 κοιτάζοντας την ευγένεια του ήλιου 

και τις άσπρες πορτοκαλιές. 

Δεν ξέρει η μητέρα μου τι είναι ο ήλιος. 

Τον φαντάζεται αγάπη που ανατέλλει στον ουρανό — δεν ξέρει η μητέρα μου.

 

Δεν ξέρει αν ήτανε Σάββατο χτες,

δεν ξέρει αν αύριο είναι Δευτέρα.

Ωστόσο τις μέρες τις γνωρίζει καλά.

Η Κυριακή μυρίζει βασιλικό 

κι η φωνή της καμπάνας είναι γλυκιά.

Δεν ξέρει πώς γίνεται.

Γύρω της όλα φαίνονται φρέσκα, 

δείχνουν αλλιώς.

 bibliotheque

apodraseistounou

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ