Τα αποτελέσματα νέας έρευνας δείχνουν ότι το έντονο στρες στα πρώτα χρόνια της ζωής μας μπορεί να αυξήσει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο επηρεάζοντας τη λειτουργία του αγγειακού μας συστήματος και την αρτηριακή πίεση, με τρόπο που μπορεί να γίνει εμφανής ακόμη και στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής μας.

Η Jennifer Pollock, από το Πανεπιστήμιο του Birmingham στην Αλαμπάμα των Η.Π.Α., και οι συνεργάτες της έψαξαν για αυξημένη αρτηριακή πίεση και άλλες ενδείξεις σχετικά με το πόσο καλά λειτουργεί το αγγειακό σύστημα, καθώς και πόσο σκληρά είναι τα τοιχώματα των αγγείων. Βρήκαν ότι η κατάσταση ήταν πάντα χειρότερη σε ανθρώπους που είχαν περάσει στρεσογόνες καταστάσεις στην παιδική τους ηλικία. Η Jennifer Pollock, δήλωσε ότι η δυσλειτουργία στην οικογένεια ήταν ο πλέον στρεσογόνος παράγοντας και την ακολουθούσαν η παραμέληση και η κακοποίηση.
Για τη μελέτη τους, η Jennifer Pollock και οι συνεργάτες της ανέλυσαν δεδομένα από 221 υγιείς εφήβους και νεαρούς ενήλικους που είχαν λάβει μέρος σε μία μελέτη για τον καρδιαγγειακό κίνδυνο η οποία είχε ξεκινήσει το 1989.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι όταν οι συμμετέχοντες είχαν περάσει ένα τραυματικό γεγονός στην παιδική τους ηλικία είχαν αυξημένα κατά 18% τα επίπεδα μίας ουσίας που ονομάζεται ενδοθηλίνη-1, σε σχέση με όσους δεν είχαν αναφέρει κανένα τραυματικό περιστατικό. Πρόκειται για μία πρωτεΐνη που τείνει να στενεύει τα αγγεία και να αυξάνει την πίεση. Από την άλλη πλευρά, όσοι είχαν βιώσει δύο ή περισσότερα παιδικά τραυματικά γεγονότα είχαν επίπεδα ενδοθηλίνης-1 υψηλότερα κατά 24%. Αυτοί οι τελευταίοι επίσης, παρουσίαζαν υπέρταση και τα αγγεία τους ήταν πιο δύσκαμπτα.
Η έρευνα δεν παρακολούθησε περαιτέρω τους συμμετέχοντες για να διερευνήσει αν έπαθαν περισσότερα καρδιαγγειακά επεισόδια ή άλλες ασθένειες στο μέλλον.
Η Jennifer Pollock, δήλωσε ότι στο μέλλον θα ήθελε να διερευνήσει αν η συμπεριφοριστική θεραπεία θα μπορούσε να απομακρύνει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο σε ανθρώπους που έχουν υποστεί έντονο στρες τα πρώτα χρόνια της ζωής τους.

AΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ