Γεννιόμαστε με οδηγίες χρήσεως…Και αλίμονο, αν κάποιος επιλέξει έναν άλλον Δρόμο…

Γεννιόμαστε με οδηγίες χρήσεως…

Πως θα γελάσουμε, πως θα κλάψουμε, πως θα προσευχηθούμε, πως θα αγαπήσουμε…

Όλα γραμμένα μέσα σ’ αυτό το βιβλίο που μας καθορίζει και τον τρόπο που πρέπει να ζήσουμε, να υπάρχουμε…

Και αλίμονο, αν κάποιος επιλέξει έναν άλλον Δρόμο…

Αλίμονο, αν κάποιος δεν γίνει όπως ορίζουν οι οδηγίες…

Θυμώνουν μαζί του… Ο εγωισμός βλέπετε, πεθαίνει τελευταίος…

Σε όλους εκείνους που επιλέγουν να είναι όπως νιώθουν την αλήθεια τους, που επιλέγουν να αγνοήσουν τον θυμό των άλλων και τον εγωισμό τους, σε όλους εκείνους που οι επιλογές τους δεν βλάπτουν κανέναν, παρά τον εγωισμό των γονιών, των φίλων και του κάποιου θεού, λέω μέσα από την καρδιά μου, ότι δεν είναι μόνοι τους…

Υπάρχει μέσα μας ένας Πατέρας και μία Μητέρα που ποτέ δεν θα ζητήσουν αντάλλαγμα, ποτέ δεν θα μας επικρίνουν γιατί απλά θελήσαμε να είμαστε ο Εαυτός μας και γιατί δεν υπακούσαμε σε εντολές, σαν δούλοι, αλλά προσπαθήσαμε να βρούμε ξανά την αρχέγονη ευγένεια, αγάπη, καλοσύνη, εκείνα όλα που κάνουν έναν άνθρωπο, Ανθρώπινη Ύπαρξη…

Είναι εύκολο να αγαπάμε τα παιδιά μας για να μας έχουν αιώνια ευγνωμοσύνη (εγώ την λέω δουλικότητα), επειδή απλά τους δώσαμε (νομίζω ότι περισσότερο παίρνουμε από τα παιδιά μας)

Το δύσκολο είναι να αγαπάμε τους ανθρώπους και ακόμα δυσκολότερο να αγαπάμε τον Εαυτό μας...

Και άλλο τόσο δύσκολο είναι να δημιουργούμε Ανθρώπους, που μπορούν να είναι αληθινοί με τον Εαυτό τους, τους άλλους και την Ζωή τους…

Το δύσκολο είναι να δημιουργούμε Αγάπη… Κάτι τόσο αυτονόητο και όμως ειρωνικά πολύπλοκο!

Αφιερωμένο σε κάποιους γονείς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα παιδιά τους να τους κάνουν υπερήφανους, ακόμα κι αν αυτό προετοιμάζει την δυστυχία τους…

Το να Θελήσει ο άνθρωπος να δώσει Ζωή στο Αιώνιο και το Αληθινό, είναι μια άνευ όρων απόφαση, που όταν την πάρει, αρχίζει να θυμάται πως μόνος του θυσίασε τα φτερά του...

Βάσω Νικολοπούλου

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ