300.000 "απολιτίκ" υποψήφιοι

 

Κι ενώ ο χάχας Έλληνας πολίτης πουλάει α-πολιτιλίκι στην παρέα του εδώ και τέσσερα χρόνια και μας έχει ζαλίσει τα παπάρια για το πόσο "ίδιοι είναι όλοι τους" και "κρεμάλα και στους 300", εντούτοις σπάει τα ρεκόρ, με αποτέλεσμα σε αυτές τις εκλογές να κατεβαίνουν σε δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.... 300.000 υποψήφιοι!!!

Δηλαδή 1 στους 20 περίπου που έχουν πολιτικά δικαιώματα κατεβαίνει υποψήφιος για να τον ψηφίσουν οι άλλοι 19!

Θα πει κάποιος καλοπροαίρετος τώρα "μα εσύ δε μας έλεγες για το πόσο σημαντικό είναι να συμμετέχουμε στα πολιτικά δρώμενα και να μην αφήνουμε στους λίγους τη συμμετοχή και μπλα-μπλα;"

Φυσικά το έλεγα και συνεχίζω να το λέω.


Και γιατί κράζω;


1) Τόσο καιρό, όποτε ανοίγουμε καμιά πολιτική συζήτηση, οι περισσότεροι κωλοχτυπιούνται πως "όλοι ίδιοι είναι, μην ασχολείσαι!"
Να υποθέσω λοιπόν πως αυτοί οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφεριάρχες με τους οποίους κατεβαίνουν οι 300.000 φίλοι μας δεν είναι απ' αυτούς τους "όλους που είναι ίδιοι"...

Άρα οι 300.000 φίλοι μας ή τόσο καιρό απλά μας λέγανε μαλακίες -για να είναι μέσα στην απολιτίκ μόδα- και επομένως τσάμπα μας τα κάνανε τσουρέκια και μας βγάζαν τον καρκίνο μέχρι να τους εξηγήσουμε πως δεν είναι όλοι ίδιοι ή τώρα απλώς συντάχθηκαν με αυτούς που τα τρώγανε και συνεχίζουν να τα τρώνε και τους νοιάζει μόνο η καρέκλα, προσδοκώντας προφανώς να φάνε κάτι κι οι φίλοι μας...
Τρίτη εκδοχή δε βρίσκω.

2) Επειδή οι περισσότεροι συνδυασμοί είναι προερχόμενοι, επισήμως ή ανεπισήμως υποστηριζόμενοι ή επιμελώς κρυπτόμενοι ως τάχα ανεξάρτητοι, αλλά έχουν άμεση σχέση με τα δύο κόμματα που κατέστρεψαν την Ελλάδα, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είναι προφανές λοιπόν πως η πλειοψηφία των 300.000 φίλων μας επέλεξε να βάλει το ονοματάκι της στο ψηφοδέλτιο ενός υποψηφίου δημάρχου ή περιφερειάρχη που είτε φανερά είτε κρυφά υποστηρίζεται και υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ.

Άρα οι 300.000 φίλοι μας, που τάχα βρίζουν και μουτζώνουν, θέτουν εαυτούς στην υπηρεσία της στήριξης των συμφερόντων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Τα σχόλια περιττεύουν...
Ποιον μουτζώνουν τελικά; 
Μουτζώνουν τον εαυτό τους άραγε; 



3) Επειδή αναπόφευκτα όλοι μας έχουμε πολλούς γνωστούς, φίλους, συναδέλφους ή συγγενείς που κατεβαίνουν υποψήφιοι, έχουμε πιθανότατα υπάρξει μάρτυρες αυτής της "νέας αντίληψης για την πολιτική" που φέρουν οι νέοι, άφθαρτοι και "της διπλανής πόρτας" πολίτες που επέλεξαν να συμμετάσχουν στα κοινά.

Είναι πολύ συχνή η εμφάνιση της φράσης "ψήφισέ με ρε στον πρώτο γύρο να βγω, που 'μαστε και ξαδέρφια, και -δεν πειράζει- θα ψηφίσεις το δήμαρχο που θες στο δεύτερο γύρο".

Δηλαδή πάλι αυτοί οι "αγανακτισμένοι από το πολιτικό σύστημα" συμπολίτες και φίλοι μας μετέρχονται τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν και οι σάπιοι πολιτικοί που καταριούνται υποτίθεται τα τελευταία χρόνια. 

Ούτε πολιτικό κριτήριο, ούτε προτάσεις, ούτε τίποτα.

Μόνο γνωριμίες, κουμπαριές, κολλητιλίκια και "ψήφισέ με και θα σε φτιάξω κι εγώ"...
Και μάλιστα είναι και ηλίθιοι καθώς πιστεύουν ακόμη στις προεκλογικές υποσχέσεις των σάπιων πως θα τους βολέψουν κάπου, με τα νέα ΕΣΠΑ...

4) Οι συμπολίτες μας αρνούνται να συμμετάσχουν στο συνδικαλισμό, στα σωματεία, στις οργανώσεις των εργαζομένων του κλάδου τους, για να παλέψουν συλλογικά για τα δικαιώματά τους και τα συμφέροντά τους.

Μόνιμη επωδός αυτών που αρνούνται να συμμετάσχουν στο συνδικαλισμό είναι η τάχα απέχθειά τους προς την πολιτική και, θεωρώντας τον συνδικαλισμό μέρος της πολιτικής, αρνούνται να συμμετάσχουν στις συλλογικές διαδικασίες και δράσεις, σε ολομέλειες και σε απεργίες.

Πώς λοιπόν αυτοί που αρνούνται να μετάσχουν σε κάτι που "μυρίζει πολιτική", όπως ο συνδικαλισμός, μετά από λίγο τρέχουν με τα μπούνια να συμμετάσχουν σε κάτι που είναι αμιγώς πολιτικό, όπως είναι οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές;

Η αίσθησή μου είναι πως ο παραπάνω χάχας δεν ασχολείται με τον συνδικαλισμό, όχι λόγω απέχθειας προς το πολιτικό σύστημα αλλά λόγω της απροθυμίας του να μετάσχει σε αγώνες, σε διαδικασίες που έχουν προσωπικό κόστος.

Και προφανώς προτιμά να μπλέξει με την τοπική αυτοδικοίκηση, επειδή ελπίζει να πιάσει καμιά θεσούλα, να πουλήσει μούρη κι εξουσία στον κύκλο του, να ασκήσει παραγοντιλίκι και να γλείψει κάνα κοκκαλάκι από τα αποφάγια της εξουσίας.


Συμπέρασμα;

Αυτός είναι ο μέσος Έλληνας χάχας.

Βόλεμα, παραγοντιλίκι, μούτζες στο πουθενά και "δε με κάνεις πρωθυπουργό μια μέρα; και θα σου δείξω εγώ..."

Ψεύτικη αγανάκτηση, ψεύτικα αναθέματα. Καμιά διάθεση για αλλαγή. 

Μην περιμένουμε, λοιπόν, κάτι να αλλάξει στη χώρα μας.

Οι δήμοι και οι περιφέρειες θα βαφτούν ως επί το πλείστον μπλε και πράσινες.

Γιατί οι τάχα μου ανεξάρτητοι εκπρόσωποι του σάπιου παρελθόντος και του μαύρου μέλλοντος θα βάλουν το χρωματάκι μετά τις εκλογές.

"Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου", που λένε...

Και βασικοί συνεργάτες τους θα είναι οι περισσότεροι από τους 300.000 συμπολίτες μας, οι οποίοι τάχα απεχθάνονται την πολιτική και τους πολιτικούς, εκτός αν υπάρχει καμιά θεσούλα άδεια και γι'  αυτούς.


ΥΓ.: Ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας.

Αλλά δυστυχώς, για να μπορέσει να εφαρμόσει τις ιδέες του, χρειάζεται αγώνες από έναν λαό αδιόρθωτο, σάπιο, βρώμικο.

Θα τον φάνε λάχανο τα συμφέροντα την ώρα των μεγάλων αποφάσεων.

Και ο λαός, όπως δείχνει για άλλη μια φορά, θα είναι πάντα έτοιμος να αποτελέσει στήριγμα των συμφερόντων και θα τον "κρεμάσει" την κρίσιμη στιγμή.

Είναι απ' τις λίγες φορές που ένα πολιτικό πρόσωπο είναι αξιότερο από τον λαό που εκπροσωπεί. 

ΥΓ. 2: Καλή ψήφο.
Καλό Μώραλη και καλό Σγουρό.
Καλό Τζιτζικώστα και καλό Καμίνη.
Καλό Μπακογιάννη και καλό Αρναουτάκη.
Καλό Τατούλη, καλό Μπέο και καλό Κουράκη.
Καλά κρασιά...

ΥΓ.3: Α, έχω κι αντιπρόταση: να πα να γαμηθούνε!

toixo-toixo


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ