Κοίταξε ένα-ένα τα πρόσωπα των μαθητών της. Το θέμα του σημερινού μαθήματος ήταν τα ιδανικά και τα πιτσιρίκια έδειχναν ενθουσιασμένα, δεδομένου ότι πολλά από αυτά είχαν ονόματα όπως Ελευθερία και Πίστη. Πρώτη και καλύτερη σήκωσε το χέρι η αγαπημένη της μαθήτρια και συστήθηκε σαν να ήταν αυτή η παρθενική της φορά στο σχολείο.
«Με λένε Αγάπη και κάνω τους ανθρώπους ευτυχισμένους γιατί η αγάπη είναι το σπουδαιότερο αγαθό, έτσι λέει η μαμά μου».
«Με λένε Ελευθερία και οι άνθρωποι κάνουν τα πάντα γι? αυτήν, γιατί χωρίς την ελευθερία δεν υπάρχει πολιτισμός» συστήθηκε η επόμενη μικρούλα.
«Με λένε Ζωή και δίνω ανάσα στον κόσμο» σχολίασε μιαν άλλη.
Κοίταξε ευτυχισμένη τα προσωπάκια των παιδιών που έλαμπαν γιατί είχαν αισθανθεί το βαθύτερο νόημα των λέξεων κι εκείνη τη στιγμή, η ύπαρξή της στο σχολείο είχε αποκτήσει ξεχωριστό νόημα. Μόνο ένας μαθητής της, ο πιο μικρός ηλιακά, ο Πέτρος έδειχνε προβληματισμένος. Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν και του έδωσε τον λόγο.
«Να, κυρία, τόση ώρα ακούμε τα ονόματα των κοριτσιών, Πίστη, Ειρήνη, Ελευθερία, και κανένα δεν το λένε αλήθεια. Στον κόσμο δεν υπάρχει τίποτα σπουδαιότερο από την αλήθεια, εκείνη είναι που τρυπώνει στις καρδιές των ανθρώπων και κάνει τις σχέσεις τους καλύτερες ή χειρότερες.
Προχτές, ο καλύτερός μου φίλος μου είπε ψέματα. Πληγώθηκα πολύ αλλά το έκρυψα. Ούτε εγώ είπα την αλήθεια. Τώρα, νιώθω θυμωμένος και σκέφτομαι πως όταν τον δω δεν θα του μιλήσω. Εκείνος θα παραξενευτεί και δεν θα μου μιλήσει πιθανότατα ούτε αυτός. Έτσι, θα τον χάσω. Βλέπετε, κυρία, η αλήθεια είναι κάτι που δεν διδάσκεται και κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να την κάνει κτήμα του χωρίς ψυχή. Ίσως και γι? αυτό δεν την τιμούμε σαν όνομα. Όλα τα άλλα, με κάποιον τρόπο, τα έχουμε κατακτήσει. Μα η αλήθεια θέλει πολύ δρόμο ακόμα».
Τον κοίταξε έκπληκτη, μα προτού προλάβει να συνέλθει πήρε τον λόγο η μικρή Αγάπη.
«Ο Πέτρος έχει δίκιο, χωρίς την αλήθεια όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία. Δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη χωρίς αλήθεια, φιλία χωρίς αλήθεια, ελευθερία χωρίς αλήθεια. Είναι ό,τι σημαντικότερο».
Τα παιδιά ξέσπασαν σε χειροκροτήματα κι εκείνη χαμογέλασε ευτυχισμένη. Είχε πάρει άλλο ένα πολύτιμο μάθημα, γιατί η αλήθεια που φωλιάζει στις καρδιές των παιδιών είναι ασύγκριτη σαν τον ήλιο που κάνει όμορφη τη μέρα.
ΥΓ. Το κειμενάκι γράφτηκε με αφορμή την εκπομπή της Κάκιας Ξύδη στο Μαγικό Ραδιόφωνο.
«Με λένε Αγάπη και κάνω τους ανθρώπους ευτυχισμένους γιατί η αγάπη είναι το σπουδαιότερο αγαθό, έτσι λέει η μαμά μου».
«Με λένε Ελευθερία και οι άνθρωποι κάνουν τα πάντα γι? αυτήν, γιατί χωρίς την ελευθερία δεν υπάρχει πολιτισμός» συστήθηκε η επόμενη μικρούλα.
«Με λένε Ζωή και δίνω ανάσα στον κόσμο» σχολίασε μιαν άλλη.
Κοίταξε ευτυχισμένη τα προσωπάκια των παιδιών που έλαμπαν γιατί είχαν αισθανθεί το βαθύτερο νόημα των λέξεων κι εκείνη τη στιγμή, η ύπαρξή της στο σχολείο είχε αποκτήσει ξεχωριστό νόημα. Μόνο ένας μαθητής της, ο πιο μικρός ηλιακά, ο Πέτρος έδειχνε προβληματισμένος. Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν και του έδωσε τον λόγο.
«Να, κυρία, τόση ώρα ακούμε τα ονόματα των κοριτσιών, Πίστη, Ειρήνη, Ελευθερία, και κανένα δεν το λένε αλήθεια. Στον κόσμο δεν υπάρχει τίποτα σπουδαιότερο από την αλήθεια, εκείνη είναι που τρυπώνει στις καρδιές των ανθρώπων και κάνει τις σχέσεις τους καλύτερες ή χειρότερες.
Προχτές, ο καλύτερός μου φίλος μου είπε ψέματα. Πληγώθηκα πολύ αλλά το έκρυψα. Ούτε εγώ είπα την αλήθεια. Τώρα, νιώθω θυμωμένος και σκέφτομαι πως όταν τον δω δεν θα του μιλήσω. Εκείνος θα παραξενευτεί και δεν θα μου μιλήσει πιθανότατα ούτε αυτός. Έτσι, θα τον χάσω. Βλέπετε, κυρία, η αλήθεια είναι κάτι που δεν διδάσκεται και κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να την κάνει κτήμα του χωρίς ψυχή. Ίσως και γι? αυτό δεν την τιμούμε σαν όνομα. Όλα τα άλλα, με κάποιον τρόπο, τα έχουμε κατακτήσει. Μα η αλήθεια θέλει πολύ δρόμο ακόμα».
Τον κοίταξε έκπληκτη, μα προτού προλάβει να συνέλθει πήρε τον λόγο η μικρή Αγάπη.
«Ο Πέτρος έχει δίκιο, χωρίς την αλήθεια όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία. Δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη χωρίς αλήθεια, φιλία χωρίς αλήθεια, ελευθερία χωρίς αλήθεια. Είναι ό,τι σημαντικότερο».
Τα παιδιά ξέσπασαν σε χειροκροτήματα κι εκείνη χαμογέλασε ευτυχισμένη. Είχε πάρει άλλο ένα πολύτιμο μάθημα, γιατί η αλήθεια που φωλιάζει στις καρδιές των παιδιών είναι ασύγκριτη σαν τον ήλιο που κάνει όμορφη τη μέρα.
ΥΓ. Το κειμενάκι γράφτηκε με αφορμή την εκπομπή της Κάκιας Ξύδη στο Μαγικό Ραδιόφωνο.
Νατάσα Γκουτζικίδου
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.