ΜΗΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ, ΟΧΙ Ο ΙΟΥΔΑΣ, ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΙΣΤΟ!

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ θα θυσιαστεί, θα αυτοθυσιαστεί… Γνωστή τούτη η πληροφορία και απαραίτητος ο διαχωρισμός της θυσίας από την αυτοθυσία… Τελείται θυσία με τη βίαιη και παρά τη θέληση του σφάγιου αφαίρεση ζωής. Βουτάς μια παρθένα κόρη και της βγάζεις το λαρύγγι επάνω στο βωμό ενός Θεού, όπως σφάζεις ένα ταύρο, πάλι για θείο σκοπό, για να μαλακώσεις την οργή του Θεού σου, για να ζητήσεις τη βοήθειά Του… Δεν είναι και πολύ ευγενικό, για να μην πω ότι μπορεί και να θεωρηθεί ύβρις προς τον Θεό να του ζητάς ένα ρεγάλο στο τζάμπα, χωρίς να προσφέρεις το αίμα ενός πλάσματος, ανθρώπου ή, ζώου…

ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ στον Ιησού ο οποίος ούτε άνθρωπος είναι, ούτε ζώο και θυσιάστηκε, αυτοθυσιάστηκε, όχι για να κερδίσει τη συμπάθεια του Θεού αλλά για το καλό της ανθρωπότητος… Κάπου το έργο αυτό δεν μου κολλούσε από πιτσιρικάς κι όλο ψαχνόμουν… και δεν έβρισκα και τον κατάλληλο άνθρωπο για να το συζητήσω το πράμα. Αυτά τα πράγματα δεν τα συζητάς με όποιον και όποιον…

ΓΙΑ ΚΟΜΟΥΝΙΣΜΟ για παράδειγμα δεν θα κάνεις τη μαλακία να κουβεντιάσεις με κομουνιστή. Αν το κάνεις θα τον αδικήσεις τον κομουνισμό σαν ιδεολογία, σαν αναγκαιότητα… Και θα τον καταδικάσεις αδίκως τον κομουνισμό αν θες να τον προσεγγίσεις με κάποιον πορωμένο. Το ίδιο κι αν συζητήσεις περί του μυστηρίου, περί του μεγαλείου του χριστιανισμού μ’ έναν αρχιβαρεμένο από θρησκευτική φανατίλα.

ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ δεν πεθαίνει. Καμμία αντίρρηση σ’ αυτό. Οπότε πώς είναι δυνατόν να τελείωσε επάνω στο σταυρό ο Χριστός; Αναστήθηκε. Σίγουρα αναστήθηκε, αλλά για να συμβεί αυτό προηγήθηκε ο θάνατος. Πεθαίνει ένας Θεός, ένας ισόθεος; Αυτό είναι το παλούκι που δεν ξεπερνιέται. Εδώ είναι το κόλλημα.

Δεν μπορεί να πέθανε στα ψεύτικα ο Χριστός, διότι τότε ακυρώνεται η αλήθεια της Αναστάσεως. Εκτός κι αν πέθανε στα αλήθεια ο Χριστός επάνω στο σταυρό, για να τον δουν και να τον νοιώσουν νεκρό κι αυτοί που έκαναν το σχετικό ρεπορτάζ και το μετέφεραν στα ευαγγέλια.

ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ η θυσία, όμως; Η αυτοθυσία; Που ενυπάρχει η έννοια της θυσίας είτε πέθανε στα ψέμματα ο Χριστός, είτε στα αλήθεια αφού ήταν σίγουρο στο θεϊκό σχέδιο η Ανάσταση;

ΘΥΣΙΑ μπορεί να θεωρηθεί από τους πιστούς μόνον αν ο Χριστός δεν γνώριζε ότι είναι Υιός του Θεού. Ότι δεν πρόκειται να αναστηθεί. Ότι θα πέθαινε σαν ένας κανονικός άνθρωπος. Ο Ιησούς, όμως, ήταν σταλμένος από τον Θεό κι αυτό το γνώριζε πολύ καλά ο ίδιος ο Υιός. Οπότε…, άλλο κόλλημα αυτό…, γιατί περί ώραν ενάτην ανεβόησεν Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί…, δηλαδή Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκαταλείπεις; Περίεργα πράγματα. Μυστήρια.

ΕΝΟΙΩΣΕ, δηλαδή, κάποια στιγμή ο Χριστός να τον εγκαταλείπει ο Θεός; Να τον πουλάει; Μήπως παίζει και το άλλο. Σαν άνθρωπος κι όχι σα Θεός ο Ιησούς να μην άντεξε εσταυρωμένος; Διότι, μη λησμονούμε, ο Χριστός προηγουμένως είπε και το άλλο: «Πάτερ, ει δυνατόν εστίν απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο…».

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ