Ουρολοίμωξη..

Αρχικά με τον όρο ουρολοίμωξη εννοούμε την παρουσία μικροοργανισμών στα ούρα που μπορεί να είναι με ή χωρίς συμπτώματα. Σε περίπτωση που ένας μικροοργανισμός υπερβαίνει σε ποσότητα τις 100000 ανά mlούρων , μιλάμε για ουρολοίμωξη. Αν το μικρόβιο εντοπίζεται στην ουρήθρα, έχουμε ουρηθρίτιδα, αν εντοπίζεται στην ουροδόχο κύστη – κυστίτιδα, στον προστάτη – προστατίτιδα και στη νεφρική πύελο – πυελονεφρίτιδα.

Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς σε ουρολοιμώξεις γιατί η γυναικεία ουρήθρα είναι ανατομικά κοντά στον κόλπο και στον πρωκτό, επιτρέποντας πιο εύκολη πρόσβαση των βακτηρίων.

Στην κυστίτιδα το σύνηθες σύμπτωμα είναι η αυξημένη συχνότητα ούρησης (συχνουρία), ο πόνος και η δυσκολία κατά την ούρηση (δυσουρία), το αίσθημα καύσους κατά την ούρηση (καυσουρία) και ο πόνος χαμηλά στην κοιλιά.

Η προστατίτιδα εμφανίζεται συνήθως με πόνο χαμηλά στην πλάτη, λίγα δυσουρικά ενοχλήματα, συχνά πυρετό και έντονο πόνο στη ψηλάφηση του προστάτη με δακτυλική εξέταση.

Η πυελονεφρίτιδα είναι σαφώς πιο σοβαρή κατάσταση, με υψηλό πυρετό συνοδευόμενο από ρίγος, τάση για έμετο, έντονο πόνο στην πλάτη εκεί που ανατομικά αντιστοιχούν οι νεφροί και συχνά μικρός όγκος ούρων.

Σε υποψία ουρολοίμωξης είναι απαραίτητο να σταλεί γενική ούρων. Το αποτέλεσμα της γενικής το λαμβάνουμε σε λίγα λεπτά και αν είναι θετικό για νιτρώδη ή πυοσφαίρια , πρέπει να ξεκινήσει μία απλή αντιβίωση. Συγχρόνως πριν από την έναρξη της θεραπείας θα πρέπει να σταλεί και ένα δείγμα ούρων για καλλιέργεια και αντιβιόγραμμα (ευαισθησία του μικροοργανισμού σε διάφορες αντιβιώσεις). Όταν το αποτέλεσμα γίνει γνωστό ο γιατρός υποχρεούται να επανεξετάσει τη χορηγούμενη αντιβίωση με βάση τις ευαισθησίες που προέκυψαν.

Ο υπέρηχος και η κυστεοσκόπηση είναι χρήσιμα διαγνωστικά μέσα ιδιαίτερα σε παιδιά και άνδρες, σε υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, σε πυελονεφρίτιδα, σε απομόνωση ασυνήθιστων μικροοργανισμών και σε επίμονη παρουσία αίματος στα ούρα (αιματουρία).

Η θεραπεία για την ουρολοίμωξη είναι τα άφθονα νερά! Πολλά νερά.. Σε μια απλή κυστίτιδα, μία τριήμερη αγωγή στις γυναίκες και επταήμερη στους άνδρες με μια κοινή αντιβίωση αρκεί. Στην οξεία πυελονεφρίτιδα ενδέχεται να χρειαστεί εισαγωγή σε νοσοκομείο για ενδοφλέβια θεραπεία αρχικά και στη συνέχεια αγωγή από το στόμα, ενώ στην προστατίτιδα συνιστούμε αγωγή με κινολόνες για τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες.

Παράγοντες που επηρεάζουν τόσο την εμφάνιση όσο και την υποτροπή μια ουρολοίμωξης είναι:

· Γενετική προδιάθεση (όποιος έχει πρώτου βαθμού συγγενή που πάσχει από υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, έχει αυξημένη πιθανότητα να πάθει ουρολοίμωξη)

· Η χρήση σπερματοκτόνων ουσιών συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ουρολοιμώξεων, όπως και συχνή σεξουαλική επαφή

· Συγκεκριμένη ανατομική παραλλαγή της πυέλου (όταν η ουρήθρα ήταν σε πιο κοντινή απόσταση στον πρωκτό)

· Σε μεθεμηνοπαυσιακές γυναίκες, η ακράτεια ούρων, η κυστεοκήλη και η άτονος κύστη αποτελούν παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ουρολοίμωξης

· Σε άνδρες η περιτομή μειώνει τα αντίστοιχα ποσοστά κατά τέσσερις με οκτώ φορές

psixologikosfaros

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ