Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Οι Σκοτεινοί Αιώνες

Φωτογραφία: Οι Σκοτεινοί Αιώνες 
Oι Παραδοσιακές Διδασκαλίες πρεσβεύουν πως η διάρκεια ενός Ανθρώπινου Κύκλου διαιρείται σε τέσσερις αιώνες, που σημαδεύουν αντίστοιχες φάσεις μιας βαθμιαίας συσκότισης της πρωταρχικής πνευματικότητας.
Είναι αυτές οι ίδιες οι περίοδοι που οι παραδόσεις της δυτικής αρχαιότητας , από τη μεριά τους, προσδιόριζαν ως αιώνες του χρυσού, του αργυρού, του χαλκού και του σιδήρου.
Βρισκόμαστε επί του παρόντος στον τέταρτο αιώνα, την Kali Yuga ή “σκοτεινό αιώνα” και βρισκόμαστε σ’ αυτήν, λέμε, εδώ και πάνω από έξι χιλιάδες χρόνια, δηλαδή από μια εποχή πολύ προγενέστερη όλων εκείνων που μας είναι γνωστές από την κλασσική ιστορία.
Έκτοτε οι αλήθειες που άλλοτε ήταν προσιτές σε όλους τους ανθρώπους, έγιναν όλο και πιο απόκρυφες και δυσπρόσιτες. Αυτοί που τις κατέχουν όλο και λιγοστεύουν και παρ’ όλο που ο θησαυρός της “μη ανθρώπινης σοφίας”, που προηγήθηκε όλων των αιώνων, δεν είναι δυνατόν να χαθεί ποτέ, τυλίγεται με όλο και πιο αδιαπέραστα πέπλα, που την κρύβουν από τα βλέμματα και που κάτω απ’ αυτά είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακαλυφθεί.
Γι’ αυτό παντού μιλούν για κάτι που χάθηκε, φαινομενικά τουλάχιστον και σε σχέση με τον εξωτερικό κόσμο και που οφείλουν να τον επανεύρουν αυτοί που επιδιώκουν την αληθινή γνώση.
Αλλά ειπώθηκε ακόμη πως αυτό που είναι κρυμμένο θα ξαναγίνει ορατό στο τέλος του παρόντος κύκλου, που θα είναι ταυτόχρονα, χάρις στη συνέχεια που συνδέει όλα τα πράγματα μεταξύ τους, η αρχή ενός νέου κύκλου.
Αλλά, θα διερωτηθούμε αναμφίβολα, γιατί η κυκλική εξέλιξη οφείλει να ολοκληρωθεί έτσι κατά μια καθοδική φορά, πηγαίνοντας, από το ανώτερο στο κατώτερο, πράγμα που σημαίνει άρνηση αυτής της ίδιας της ιδέας της προόδου όπως οι σύγχρονοι την εννοούν;
Αυτό συμβαίνει επειδή η εξέλιξη κάθε εκδήλωσης συνεπάγεται αναγκαστικά μια όλο και μεγαλύτερη απομάκρυνση από την αρχή από την οποία εκπηγάζει.
Ξεκινώντας απ’ το πιο υψηλό σημείο, τείνει αναγκαστικά προς τα κάτω και όπως τα σώματα που έχουν βάρος, τείνει προς τα κει με διαρκώς αυξανόμενη ταχύτητα, έως ότου τελικά συναντήσει ένα σημείο στάσης.
Αυτή η πτώση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μια προοδευτική επικράτηση της ύλης, επειδή η έκφραση της αρχής είναι καθαρή πνευματικότητα.
Λέμε η έκφραση και όχι η Αρχή η Ίδια, επειδή Αυτή δεν είναι δυνατόν να δηλωθεί με κανέναν από τους όρους που φαίνονται να δείχνουν μια όποια αντίθεση, αφού βρίσκεται πέρα από κάθε αντίθεση.
 "Ρενέ Γκενόν: Η Κρίση του Σύγχρονου Κόσμου"

Oι Παραδοσιακές Διδασκαλίες πρεσβεύουν πως η διάρκεια ενός Ανθρώπινου Κύκλου διαιρείται σε τέσσερις αιώνες, που σημαδεύουν αντίστοιχες φάσεις μιας βαθμιαίας συσκότισης της πρωταρχικής πνευματικότητας.

Είναι αυτές οι ίδιες οι περίοδοι που οι παραδόσεις της δυτικής αρχαιότητας , από τη μεριά τους, προσδιόριζαν ως αιώνες του χρυσού, του αργυρού, του χαλκού και του σιδήρου.

Βρισκόμαστε επί του παρόντος στον τέταρτο αιώνα, την Kali Yuga ή “σκοτεινό αιώνα” και βρισκόμαστε σ’ αυτήν, λέμε, εδώ και πάνω από έξι χιλιάδες χρόνια, δηλαδή από μια εποχή πολύ προγενέστερη όλων εκείνων που μας είναι γνωστές από την κλασσική ιστορία.



Έκτοτε οι αλήθειες που άλλοτε ήταν προσιτές σε όλους τους ανθρώπους, έγιναν όλο και πιο απόκρυφες και δυσπρόσιτες. Αυτοί που τις κατέχουν όλο και λιγοστεύουν και παρ’ όλο που ο θησαυρός της “μη ανθρώπινης σοφίας”, που προηγήθηκε όλων των αιώνων, δεν είναι δυνατόν να χαθεί ποτέ, τυλίγεται με όλο και πιο αδιαπέραστα πέπλα, που την κρύβουν από τα βλέμματα και που κάτω απ’ αυτά είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακαλυφθεί.


Γι’ αυτό παντού μιλούν για κάτι που χάθηκε, φαινομενικά τουλάχιστον και σε σχέση με τον εξωτερικό κόσμο και που οφείλουν να τον επανεύρουν αυτοί που επιδιώκουν την αληθινή γνώση.


Αλλά ειπώθηκε ακόμη πως αυτό που είναι κρυμμένο θα ξαναγίνει ορατό στο τέλος του παρόντος κύκλου, που θα είναι ταυτόχρονα, χάρις στη συνέχεια που συνδέει όλα τα πράγματα μεταξύ τους, η αρχή ενός νέου κύκλου.


Αλλά, θα διερωτηθούμε αναμφίβολα, γιατί η κυκλική εξέλιξη οφείλει να ολοκληρωθεί έτσι κατά μια καθοδική φορά, πηγαίνοντας, από το ανώτερο στο κατώτερο, πράγμα που σημαίνει άρνηση αυτής της ίδιας της ιδέας της προόδου όπως οι σύγχρονοι την εννοούν;


Αυτό συμβαίνει επειδή η εξέλιξη κάθε εκδήλωσης συνεπάγεται αναγκαστικά μια όλο και μεγαλύτερη απομάκρυνση από την αρχή από την οποία εκπηγάζει.


Ξεκινώντας απ’ το πιο υψηλό σημείο, τείνει αναγκαστικά προς τα κάτω και όπως τα σώματα που έχουν βάρος, τείνει προς τα κει με διαρκώς αυξανόμενη ταχύτητα, έως ότου τελικά συναντήσει ένα σημείο στάσης.


Αυτή η πτώση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μια προοδευτική επικράτηση της ύλης, επειδή η έκφραση της αρχής είναι καθαρή πνευματικότητα.


Λέμε η έκφραση και όχι η Αρχή η Ίδια, επειδή Αυτή δεν είναι δυνατόν να δηλωθεί με κανέναν από τους όρους που φαίνονται να δείχνουν μια όποια αντίθεση, αφού βρίσκεται πέρα από κάθε αντίθεση.


"Ρενέ Γκενόν: Η Κρίση του Σύγχρονου Κόσμου"


7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.