Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε

Αδυνατώ πλέον εδώ καιρό να βρω λόγο να γράψω για την Ελληνική πραγματικότητα. Πιστεύω πώς αν όλοι αφήναμε τα στυλό και τα πληκτρολόγια κάτω κανείς δεν θα καταλάβαινε την διαφορά, κι αυτό γιατί ο περιοδεύοντας θίασος που λέγεται "Ελληνική κυβέρνηση" τρολάρεται από μόνη της.

Ναζί βουτηγμένοι μέσα στην γελοιότητα της ποταπής τους ύπαρξης. Αυτής εντός της οποίας νομίζουν ότι είναι πρωθυπουργοί, Υπουργοί, Βουλευτές, δημοσιογράφοι.

Ο λόγος που πραγματικά πιστεύω πως κανείς δεν αντιδρά παρ ότι αυτό που βιώνουμε πλέον είναι τραγελαφικό (το όποιο κοινωνικοπολιτικό ναδίρ θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει στην νεότερη ιστορία μας) είναι ακριβώς το υπερβολικό μέγεθος της ίδιας του της γελοιότητας. Αδύνατον να συλληφθεί έτσι απλά από τον ανθρώπινο νου.

Ώρες ώρες νομίζω ότι ζούμε στο μυαλό του Αρκά.


Δυστυχώς όμως δεν συμβαίνει αυτό. Δεν είναι κόμικ. Άνθρωποι πράγματι αυτοκτονούν. Κρατούμενοι πράγματι βασανίζονται. Ασθενείς πράγματι δεν έχουν φάρμακα. Μετανάστες πράγματι πνίγονται.

Μέσα στην ζάλη ενός χρονικού σημείου που τα όρια της ηθικής έχουν σχεδόν εξαφανιστεί με το απλούστατο τέχνασμα της τοποθέτησης ανήθικων υπανθρώπων από την κορυφή ως την ουρά της κοινωνικής και πολιτικής μας συνοχής, εγώ δεν έχω πια τι να γράψω. 

Ίσως καλύτερα.

endotheasis


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ