Η ελευθερία της αμφισβήτησης...“Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο πράγμα από το να ζεις, γιατί την κάθε στιγμή κινδυνεύεις να πεθάνεις”

Ζούμε σ’ ένα απίστευτο, φανταστικό, συγκλονιστικό και συναρπαστικό σύμπαν... Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μέσα σ’ ένα υπέροχο αίνιγμα... Μας περιβάλλει ένα πλήθος από σαγηνευτικά μυστήρια... Ο εαυτός μας, η φύση γύρω μας, το σύμπαν, το καθετί – όλα κρύβουν κι από ένα γοητευτικό γρίφο, ένα ελκυστικό αίνιγμα...
Και εσείς λέτε ότι δυσκολεύεστε να γνωρίσετε το Μυστήριο και το Αίνιγμα; Όχι δα!

Μα ακριβώς εκεί είναι το πρόβλημα: αντί να προσπα­θήσετε να τα ζήσετε όλα αυτά επιχειρείτε μια χλιαρή εγκεφα­λι­κή προσέγγιση. Πρώτα ζητάτε τον έτοιμο πουρέ που λέγαμε παραπάνω και μετά γκρινιάζετε ότι αυτό που σας σερβίρουν έχει γεύση έτοιμου πουρέ! Ε, τι περιμένατε;

Αλλά, ξέχασα! Υπάρχουν και οι κοινωνικές εντολές, τα όσα μας επιβάλλει η κοινωνία σαν αληθινά, που κάποιος άλλος μπορεί να τα παρομοίαζε μ’ εκείνα τ’ αναθεματισμένα εξαρτημένα ανακλαστικά των δύστυχων σκυλιών του Παβλώφ. Αχ, δύστυχα ξαδέρφια μου, σκυλιά!

Αποτύπωσαν μέσα σας την υποταγή και μάθατε τυφλά να είστε σκλάβοι! Μη! Τζιζ! Αυτό βλάπτει στη χοληστερίνη σας. Μη! Τζιζ! Εκείνο βλάπτει στην πίεσή σας. Μη! Τζιζ! Αυτό προκαλεί καρκίνο. Μη! Τζιζ! Εκείνο βλάπτει στο κοινωνικό σας ίματζ... 

Μη! Τζιζ! Κακά! Στοπ! Ταμπού! Απαγορεύεται!

Έτσι ξεχάσατε την ελευθερία της αμφισβήτησης.

Και πριν καλά-καλά το πάρετε χαμπάρι, έχετε μπει στο μαντρί και έχετε φορέσει το περιλαίμιο στο λαιμό.

Χα! Και τούτο το “χα!”, τ’ ομολογώ ασύστολα, είναι ιδιαίτερα σαρκαστικό, και λυπάμαι που δεν βλέπετε το σαρδόνιο χαμόγελο που το συνοδεύει.

Την ίδια έκφραση με τη δική μου τώρα πρέπει να είχε κάποτε ο Μαρκ Τουαίην όταν έλεγε: “Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο πράγμα από το να ζεις, γιατί την κάθε στιγμή κινδυνεύεις να πεθάνεις”. 

(Οι Δρόμοι της Γνώσης)

Γιώργος Μπαλάνος, συγγραφέας 

 Nomen Est Omen

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ