Ὁ Ἀριθμός 666 καί ἡ σημασία του

Βλέπε: Κοσμᾶς Μιλτ. Μαρκᾶτος, "Κόσμος, Γνῶσις καί Γλῶσσα – Πορίσματα

 

Λεξαριθμικῆς Θεωρίας ἢ Ἡ Διαλεκτική τῶν Ἰδεῶν» (β ἒκδοσις),

 

Ἐκδ. Ἑλληνικός Λόγος - Λάρισα 1987, 1999

 

 

  

  

   Σημείωσις:

   Το βιβλίον αυτό μαζί με το "Η Διαχρονικότης της Ελληνικής Γλώσσης - Ομοία μεταβολή" εδιδάσκετο εις το ΤΕΙ Λαρίσης (εις την Σχολήν Διοίκησης και Οικονομίας) επί μιαν δεκαετίαν.

 

Το κείμενο που ακολουθεί συζητήθηκε και αναπτύχθηκε στις μονές Αγίου Παύλου και Αγίου Διονυσίου τού Αγίου Όρους στην τριήμερη εκπαιδευτική εκδρομή τής θεολογικής σχολής τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (από 27 μέχρι 29.10.86) με επικεφαλής τον τακτικό καθηγητή τής σχολής αυτής, κ. Αθανάσιο Αγγελόπουλον.

Στην εκδρομή αυτή ο κ. Μαρκάτος προσκλήθηκε ειδικά από τον καθηγητή κ. Αγγελόπουλον διά να ανάπτυξη τη σημασία τού αριθμού 666 υπό το πρίσμα τής Λεξαριθμικής Θεωρίας.

Επίσης προσκλήθηκαν και παρακολούθησαν την εκπαιδευτική άσκηση των σπουδαστών ο επίκουρος καθηγητής της ίδιας σχολής κ. Καραθανάσης και ο δημοσιογράφος τής εφημερίδος Αυγή, κ. Χρυσοστομίδης.

Επειδή τελευταία έχει εγερθεί μεγάλος θόρυβος γύρω από την μελετωμένην εισαγωγή τού αριθμού 666 στις νέες ταυτότητες, ως εκδότης και διευθυντής τού περιοδικού ΠΑΜΜΕΓΑΣ (Παγκόσμιος Μαθηματική Μελέτη Ελληνικης ΓλώσσΑΣ) αλλά και ως Έλλην, αισθάνομαι την υποχρέωση να πληροφορήσω το κοινόν διά την φύση τού αριθμού αυτού, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μέσα από τα υπάρχοντα κείμενα και όπως διαφαίνεται από την δομή τής ελληνικής γλώσσας, η μελέτη τής οποίας γίνεται από το παραπάνω περιοδικό με την βοήθεια της Λεξαριθμικής Θεωρίας.

Θέλω όμως να επιστήσω την προσοχή στους αναγνώστες ότι η Λεξαριθμική Θεωρία δεν ασχολείται με αριθμολογία (καβάλλα), αλλά με τηνσημασιολογία, η οποία εισάγει μια νέα φιλοσοφική αντίληψη στην ερμηνεία τού Σύμπαντος και του Ανθρώπου, η οποία επεκτείνεται όχι μόνο στον έλεγχο της αποκτηθείσας και αποκτωμένης γνώσεως αλλά προχωρεί πιο πέρα στην παραγωγή νέας γνώσεως.

Στη μελέτη τής δομής τής ελληνικής γλώσσας μέσω της Λεξαριθμικής Θεωρίας, ο αριθμός απλά αλλά σημαντικά εμφανίζεται ως συνδετικός κρίκος τού όντος δυνάμει (στο Είναι) και του όντος ενεργεία (στο Γίγνεσθαι).

Από όλους τους αριθμούς τής Καβάλλας⁽¹⁾ που έχουν μελετηθεί, σχολιασθεί και ερμηνευθεί, ο αριθμός 666 κατέχει την πρωτοκαθεδρία και τούτο λόγω της αποκαλύψεως του Ιωάννου (Αποκάλυψις 14.18):

Þ   Ώδε η σοφία έστιν. Ο έχων νουν ψηφισάτο τον αριθμόν τού θηρίου. Αριθμός γαρ ανθρώπου εστί και ο αριθμός αυτού χξς.

à      Εδώ είναι αναγκαία η σοφία. Εκείνος που έχει νόησιν ας λογαριάσει τον αριθμόν τού θηρίου. Είναι αριθμός ανθρώπου και ο αριθμός του είναι χξς (666)» ⁽²⁾.

Ο 666 είναι ο αριθμός τής απόλυτης θετικής ενέργειας που εκπορεύεται από τον πυρήνα προς τους δορυφόρους του, είναι η υλική ενέργεια που αντιτίθεται στην πνευματική, είναι η γεννητική δύναμη (θετική δύναμη) του άρρενος που αντιτίθεται στην αδρανειακή δύναμη (αρνητική δύναμη) του θήλεως⁽³⁾.

Πυρήν μπορεί να είναι το υλικό άτομο, η κοινωνία, ο κυβερνήτης, ο ήλιος, και δορυφόροι μπορεί να είναι τα ηλεκτρόνια, οι άλλοι άνθρωποι, οι υπήκοοι, οι πλανήτες, αντίστοιχα.

Η μεγαλύτερη προσπάθεια κατέτεινε (και κατατείνει) στο να ευρεθεί ο άνθρωπος (η φύση του, η εθνικότης του, κλπ.) στον οποίον ανήκει ο αριθμός 666, κατά την Αποκάλυψη.

Ο Ειρηναίος εισηγείται τα Τειτάν και Λατείνος (με δίφθογγο) τα οποία, κατά το αλφαριθμητικό σύστημα των Ελλήνων⁽⁴⁾, δίδουν άθροισμα γραμμάτων τον 666 (Τειτάν = Λατείνος = 666). Το δεύτερο όνομα έγινε τελευταία πλατειά αποδεκτό, ιδιαίτερα από τους Προτεστάντες θεολόγους και χρησιμοποιήθηκε προς υποστήριξη της Θεωρίας ότι ο 666 είναι ο αριθμός τού πάπα. Ενισχυτικά αυτού είναι οι ακόλουθες φράσεις: ⁽³⁾ 

·       Θεός ειμί επί γαίης = 666

·       Η Λατίνη βασιλεία = 666

·       Εκκλησία Ιτάλικα = 666

Σημείωση:

Η πρώτη φράση χρησιμοποιήθηκε ως επίθετο του πάπα ⁽³⁾.

Αργότερα όμως διαμορφώθηκε νέα τάση κατά την οποία ο αριθμός 666 ανεφέρετο στον ρωμαίο αυτοκράτορα και όχι στον πάπα, ως αντιπροσωπεύοντα την απόλυτη δύναμη και δικαιοδοσία πάνω στους υπηκόους του. Η ερμηνεία αυτή επεκτάθηκε και στον Στάλ(ε)ιν [μετά τού άθρου ο] ⁽³⁾:

· Νέρων Καέσαρ = 1332 = 2χ666.

· Ο Στάλειν = 666.

Σημείωση:

Το Στάλειν είναι ανάγραμμα του Λατείνος.

 

Ο συγγραφέας τού βιβλίου (3) παραθέτει και μια φράση με άθροισμα γραμμάτων 665 - που και σύμφωνα με την Λεξαριθμική Θεωρία η σημασία της συνεξετάζεται - διά να δείξει το εμπεριεχόμενον στο 666 βίαιο στοιχείο:

· Οργή θεού=665

Επειδή καμμιά από τις παραπάνω υποθέσεις και ερμηνείες δεν έχει γίνει καθ’ ολοκληρίαν αποδεκτή ως προς το ποιο είναι το όνομα του ανθρώπου με τον αριθμό 666, ο συγγραφέας του βιβλίου (3) εισηγείται μια νέα θέση, ότι το αναζητούμενο πρόσωπο είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, συγκρίνοντας το άθροισμα των γραμμάτων τών δύο αυτών λέξεων με εκείνο τής τελευταίας φράσεως τού αναφερθέντος χωρίου τής Αποκαλύψεως:

· Ιησούς Χριστός = 2368.

· και ο αριθμός αυτού χξς΄=2368

Σημείωση:

Ο ίδιος ο χξς΄= 666 συμπεριλαμβάνεται στο άθροισμα.

 

Ύστερα από την σύντομη παρουσίαση των βασικοτέρων στοιχείων τού αριθμού 666, εμείς, με τη σειρά μας, θα σημειώσουμε τα εξής:

a)   Κατ’ αρχήν έχει γίνει φανερό ότι η όλη έρευνα γύρω από τον αριθμό 666 χρησιμοποιεί την ελληνική γλώσσα ως κύριο όργανο, γεγονός που τής προσδίδει αίγλη και δόξα και κύρος, και σε βαθμό, που η γλώσσα μας να θεωρείται ικανή να ερμηνεύει τα διαλαμβανόμενα τόσο στο Σύμπαν, γενικά, όσο και στον ίδιο τον Ανθρωπο, ειδικά.

b)   Τα ονόματα Ιησούς = 888 και Χριστός = 1480 δεν έχουν άμεση σχέση με τον αριθμό 666, κατά την Λεξαριθμική Θεωρία, χωρίς να επεισέλθουμε σε λεπτομέρειες.

c)    Επίσης τα ονόματα αντίθεος = 645 και αντίχριστος = 1841 δεν έχουν άμεση σχέση με τον αριθμό 666.

Σημείωση

Σε άλλο άρθρο θα συνεχίσουμε διά το τι η ελληνική γλώσσα λέει διά τον αριθμό 666 (είναι το επόμενο άθρο ή πόρισμα).

1.  Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς.

2.  Καινή Διαθήκη - Βιβλική Εταιρεία, 1967.

3.  Tohn Michell, City of Revelation (London, Abacus 1972).

4.  ΠΑΜΜΕΓΑΣ (Τριμηνιαίον περιοδικόν μελέτης τού Κόσμου μέσω της Ελληνικής Γλώσσσας, εκδότης - διευθυντής Κοσμάς Μιλτ. Μαρκάτος).

 

Ιδού ο αριθμός 666

Άγία Θεοφάνεια = 666

Θεογεννής Ελλάς = 666

Αγία Επιστήμη = 666

Στα ονόματα και στις φράσεις που - με ορισμένες ανοχές τής Γραμματικής - έχουν άθροισμα τον 666 ή τον 665, η ελληνική γλώσσα μέσω της Λεξαριθμικής Θεωρίας αντιπαραθέτει τα ακόλουθα:

a)    Στα ονόματα Λατ(ε)ίνος και Στάλ(ε)ιν(με το άθρο του) η ελληνική γλώσσα αντιπαραθέτει τα Ιαπετός = 666 και Σέραπις (ο Σέραπις = 666). Ο πρώτος ήταν Τιτάν, υιός τού Ουρανού και της Γαίας, δημιουργός τών ανθρώπων (κατά την ελληνική μυθολογία). Ο δεύτερος ήταν αιγυπτιακή θεότης τής ευφορίας, σύμβολον του Νείλου, και σε επιγραφές εμφανίζεται με το Ζεύς Ηλιος.

Σημείωση:

Το Λατίνος θεωρείται ελληνική λέξη - κατά την Λεξαριθμική Θεωρία - διότι η ρίζα λάτ(ι) - είναι αναγραμματισμός τού ιταλ - (Ιταλός, ιταλόν) και επομένως ό,τι έχει σχέση με αυτό είναι ελληνικό.

Άλλες λέξεις που εκφράζουν ή αντιπροσωπεύουν δύναμη - συμβολική, κινητική, παραγωγική, αρμονική, θεϊκή, κλπ. - είναι τα:

Αγαθοδότης = 666 (ο δότης τού αγαθού), κοσμογενής = 666 (ο γεννηθείς εν τώ Κόσμω), παράδοσις = 666 (η δύναμη της παραδόσεως),ακτινόεις = 666 (η δύναμη του λόγου πάνω στις μάζες), αντίλεξις = 666 (η δύναμη του διαλόγου), αυθάδισμα = 666 (η δύναμη του αυθαιρέτου λόγου), παράδ(ε)ισος = 666 (ο τόπος μακαριότητος, επίγειος ή ουράνιος).

b)   Άλλα ονόματα (λέξεις), μέσω των οποίων εκφράζεται η θετική ή αρνητική δύναμή του, είναι:

   Ο αιέτιος = 666 (αετός, σύμβολον δυνάμεως), ο ανεμοποιός = 666 (ο εγείρων τον άνεμον), ο κινητής = 666 (ο κινών, διαγείρων, υποκινητής τού πλήθους), η κενεότης = 666 (η δύναμη της κενότητος), η κενοβουλία = 666 (η δύναμη της κενότητος της βουλήσεως), η νομοτριβεία = 666(η δύναμη της γνώσεως και εμπειρίας τών νόμων), η σειρήνειος = 666 (η δύναμη έλξεως των σειρήνων), η τριθαλής = 666 (η δύναμη του θάλλειν), η φρην 666 (η δύναμη του πάθους και της διανοήσεως), η χην = 666 (σύμβολον δυνάμεως - βάδισμα χήνας).

c)    Σε παραπλήσιες ισόψηφες ομάδες (που διαφέρουν κατά μονάδα από τον αριθμό 666 ) ανήκουν και τα ακόλουθα ονόματα (λέξεις), τα οποίααντιπροσωπεύουν την δυϊκότητα της δυνάμεως που χαρακτηρίζει τον αριθμό 666, χωρίς ιδιαίτερες ερμηνείες.

*      Στον 665: τα ονόματα:Αδελφογαμία, αμετακλινής, αμετρησία, αμφιλογία, αντίδικος, βαναυσία, εξόπλισις, λεοντίς, μερισμός, κ.α.

*      Στον 667, τα ονόματα:Αγνοτελής, αδιάλλακτος, αδυνασία, ανδροβόρος, γιγαντικός, εκδικητικός, έκδοτος, έμβρυον, λατογενής [επίθετον Απόλλωνος (Λητώ)], αρνητής, θεοφοβία, παλιγγενέσιος, νεάγγελτος, δικολέκτης, κ.α.

d)   Στην φράση, οργή Θεού = 665, ερμηνεύουσα το βίαιον στοιχείον τού 666, η ελληνική γλώσσα αντιπαραθέτει φράσεις με αντίθετο νοηματικό στοιχείο:

·       Ειρήνη Θεού = 665 (ειρήνη, αντίθετη έννοια τού οργή).

·       Η μακαρία Θεού = 665 (μακαρία, αντίθετη έννοια τού οργή). Αν τώρα, το Θεού αντικατασταθεί με το αθέου, τότε οι προηγούμενες φράσεις έχουν άθροισμα 666 και το νοηματικό τους περιεχόμενο μετατίθεται στον Άνθρωπο (το άθεος είναι επίθετο):

·       Οργή αθέου = 666 (η οργή τού αθέου εναντίον άλλων).

·       Ειρήνη αθέου = 666 (η ολική εγκαθίδρυση του αθέου).

·       Η μακαρία αθέου = 666 (ο ολικός θρίαμβος του αθέου).

Σημείωση:

Κατά την Λεξαριθμική Θεωρία, τα Θεού και αθέου εκφράζουν διάφορες τάσεις ή κλίσεις τής φύσεως του 666, διότι είναι πτώσεις γενικής, και διαφέρουν νοηματικά από τα θεός και άθεος, που είναι ονομαστικής πτώσεως (μηδενικής πτώσεως), όπως θα δούμε στη συνέχεια.

e)   Στη φράση, η Λατίνη βασιλεία = 666, αντιπαραθέτουμε άλλες με ποικίλα νοηματικά περιεχόμενα, τα οποία αποτελούν συστατικά στοιχεία, (θετικά και αρνητικά) της εννοίας Λατίνη, αφού το βασιλεία παραμένει σταθερόν:

·       Η ακορής βασιλεία = 666 (η ακόρεστος βασιλεία).

·       η αμέθοδος βασιλεία = 666 (η μή μεθοδική βασιλεία).

·       η θεόζηλος βασιλεία = 666 (η μετά θείου ζήλου βασιλεία).

·       η νόθος βασιλεία = 666 (η μή γνήσια βασιλεία).

·       η επίδικος βασιλεία = 666 (η αμφισβητουμένη βασιλεία).

 

f)     Ομοίως, στη φράση, Εκκλησία Ιτάλικα = 666, η ελληνική γλώσσα έχει να αντιπαραθέσει άλλες, που μας δίνουν διαχρονικές πληροφορίες (δυνατότης προβλέψεως), της εννοίας Ιτάλικα, δηλαδή της ιταλικής εκκλησίας:

·       Εκκλησία αγαλμοειδής = 666 (εκκλησία αγαλμάτων).

·       Εκκλησία απειροπάθεια = 666 (εκκλησία τών απείρων παθών).

·       Εκκλησία άραξις = 666 (εκκλησία συγκρούσεων και συρράξεων).

·       Εκκλησία γαλήνιος = 666 (εκκλησία τής γαλήνης).

·       Εκκλησία θριαμβίς = 666 (εκκλησία τού θριάμβου).

·       Εκκλησία όλβος = 666 (εκκλησία τής ευδαιμονίας).

·       Εκκλησία άναιμος = 666 (εκκλησία χωρίς αίμα ή σφρίγος).

g)   Ενώ ο αριθμός (το πλήθος) των ονομάτων (λέξεων) που αντιστοιχεί σ’ έναν αριθμόν (π.χ. στον 666) είναι πολύ περιορισμένος, ο αριθμός των φράσεων (με δύο ή περισσότερες λέξεις) είναι απεριόριστος διά κείνον που κατέχει το λεξαριθμικό λεξικό τής ελληνικής γλώσσας. Πρέπει όμως να κατανοηθεί από τους αναγνώστες ότι τα μεν λαμβανόμενα ονόματα (με αριθμό τον 666) δίδουν τα άμεσα συστατικά στοιχεία τού 666, οι δε παραγόμενες φράσεις δίδουν έμμεσα ή παράγωγα συστατικά στοιχεία τού 666.

      Έτσι, ένας, έχοντας ως οδηγόν τον 666 και επιλέγοντας μια λέξη με αριθμόν μικρότερον του 666, μπορεί να σχηματίσει απεριόριστον αριθμό φράσεων, αποκαλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο τις άπειρες πτυχές τής φύσεως του οδηγού αριθμού, όπως παρακάτω:

Þ   Επιλέγοντας το «ο Θεός» = 354, έχουμε:

      Ο άγγελος Θεός = 666 (ο αγγελικός θεός), ο άκκακος Θεός = 666 (ο μη γιγνώσκων το κακόν Θεός), ο αλαιός Θεός = 666 (ο απολλώνειος Θεός), ο αργής Θεός = 666 (ο υπό μορφήν όφεως Θεός ), ο δήλος Θεός = 666 (ο φανερός θεός), ο μεγακλεής Θεός = 666 (ο Θεός του μεγάλου κλέους).

Þ   Επιλέγοντας το διάβολος = 387, έχουμε:

      Αθαλλής διάβολος = 666 (μή θάλλων διάβολος). Δέος διάβολος = 666 (ο φοβερός διάβολος), έδος διάβολος = 666 (ένθρονος διάβολος),θεοπραγία διάβολος = 666 (θεοπραγών διάβολος), ποθεδρία διάβολος = 666 (συνεδριάζων διάβολος).

h)   Κλείνουμε την παρούσα σύντομη έρευνα του αριθμού 666 με την ερμηνεία τών τριών σημαντικών φράσεων που ανεγράφησαν στην αρχή,των οποίων το σημασιολογικόν περιεχόμενον αποκαλύπτει την σύζευξη και συνέχεια του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού, την Θεία αποστολήτης Ελλάδος και την παντοδυναμία της επιστήμης.

 Η φράση, Αγψία Θεοφάνεια = 666 (η εμφάνιση του Θεού εν σαρκί) ή θεοφάνεια ή επιφάνια (επιφάνεια: ενικός και πληθυντικός), αναφέρεται γενικώς στην εμφάνιση ή έλευση του Θεού στη γη, και τόσο στην Αρχαία Ελλάδα όσο και στην νεότερη (Χριστιανισμός) ήγοντο κατά την γενέθλιον ημέραν τού Θεού (Απόλλων, Χριστός).

 Η φράση, Θεογεννής Ελλάς = 666 (αυτή που έχει γεννηθεί από τον Θεόν ή είναι θείου γένους), αποκαλύπτει τον θείον ρόλον που έπαιξε και εξακολουθεί να παίζει η Ελλάς διά τον άνθρωπον, τολμώντες να ισχυρισθούμε ότι η ενανθρώπιση έγινε μέσω του Έλληνος.

 Η φράση, Αγία επιστήμη = 666 (αγία και κατηραμένη επιστήμη), αποκαλύπτει την μεγίστην (θετικήν) δύναμη αυτής διά την ανθρωπότητα.

Þ   Η ορθή χρήση αυτής της δυνάμεως εναπόκειται στην βούληση του ανθρώπου, γενικώς.

 

⇒ Αναδημοσίευσις από το βιβλίον μου "ΚΟΣΜΟΣ, ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ - Πορίσματα Λεξαριθμικής θεωρίας" (πρώτη έκδοσις) ή  Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ (Δια της Λεξαριθμικής θεωρίας) - Κόσμος, Γνώση και Γλώσσα" (δευτέρα έκδοσις), Εκδόσεις Μαρκάτος και Ελληνικός Λόγος, Λάρισ α1987 και 1999). 

hellenes-markatos

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ