Η σημασία του Κριού και της Εαρινής Ισημερίας

H σημασία του Κριού ως έναρξης συνίσταται στην "αρχή" της ύπαρξης, όχι στην αρχή του "είναι".

Γιατί το "είναι" δεν έχει αρχή, υπάρχει, υπήρχε και θα υπάρχει.

Όμως καθώς το Είναι αποφάσισε να δοκιμάσει τον Εαυτό του στο χώρο της Ύπαρξης, δηλαδή στο χώρο που έχει αρχή και τέλος, Χώρο και Χρόνο, έπρεπε να περάσει τον εαυτό του μέσα από μία Ιδέα.

Να γίνει ένα Κύμα, μία Εκπομπή Ενέργειας, μία Διακύμανση. Κι αυτή η πρώτη εκπομπή, το ξεπήδημα μιας ταλάντωσης από το (φαινομενικό) τίποτε, ταυτίστηκε ανέκαθεν με το στοιχείο της Φωτιάς.
Μια Φωτιάς όμως που στην ουσία μιλάει για ένα Πυρ Ιδεών, όχι ένα Πυρ Ανθρώπων. Έτσι η αρχική ταλάντωση για να έρθει κανείς σε ύπαρξη ή για να φέρει κάτι σε ύπαρξη είναι πάντα στο πεδίο του Νου και πάντα στο Πεδίο μίας Νέας Ιδέας.

Που δημιουργεί τη χαρά της δημιουργίας, αλλά την ίδια στιγμή επιφέρει και μία "πτώση" σε ένα αυτοπεριορισμό, που προκλήθηκε από την ίδια την επιθυμία "να γίνει" κανείς κάτι αντί "να είναι".

Αυτή είναι στην ουσία η σημασία του Κριού ως αρχετύπου κι η ετήσια επιστροφή στην ημέρα έναρξης του ετήσιου αστρολογικού κύκλου, αυτό μας θυμίζει, αυτός μας καλεί να κάνουμε.

Να ψάξουμε να βρούμε μία νέα ιδέα, ένα πράγμα που θα μας ωθήσει για το υπόλοιπο της χρονιάς. Κι αν βέβαια αυτό το κάνουμε ανώριμα, θα γίνει στα τυφλά.

Ευχής έργον θα είναι να μην ακολουθήσουμε την τυπική συμπεριφορά του Κριού αλλά να το κάνουμε σκεπτόμενοι τον αυτοπεριορισμό που θα μας περιμένει για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε το ίδιο μας το δημιουργικό σχέδιο.

Και να καταλήξουμε αν θέλουμε να τον υιοθετήσουμε ελεύθερα.

Vassilis Papadolias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ