Ένδειξη ψυχικής διαταραχής οι εφιάλτες στα παιδιά

Προειδοποιητική ένδειξη ψυχικής διαταραχής ενδέχεται να αποτελούν οι συχνοί εφιάλτες κατά την παιδική ηλικία, σύμφωνα με μία νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Sleep» και πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Ουώργουϊκ.

Συγκεκριμένα, όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, όταν οι εφιάλτες είναι επίμονοι, μπορεί να υποδηλώνουν ότι κάτι δεν πάει καλά, ενώ οι νυκτερινοί τρόμοι, που κάνουν τα παιδιά να ουρλιάζουν και να «κτυπιούνται» την ώρα που κοιμούνται, επίσης ενδέχεται να αποτελούν ένδειξη προβλήματος ψυχικής υγείας.

Στο πλαίσιο της μελέτης, η επιστημονική ομάδα παρακολούθησε σχεδόν 6.800 παιδιά από τη νηπιακή ηλικία έως και τα 12 τους χρόνια, ζητώντας από τους γονείς τους να συμπληρώνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα ερωτηματολόγια για τυχόν προβλήματα ύπνου που αντιμετώπιζαν.

Στο τέλος της μελέτης, τα παιδιά αξιολογήθηκαν για ψυχωτικά βιώματα, όπως οι παραισθήσεις, οι ψευδαισθήσεις και η πεποίθηση ότι κάποιος ελέγχει τις σκέψεις τους.

Όπως προέκυψε από την ανάλυση των στοιχείων, η πλειονότητα των παιδιών είχε δει εφιάλτη κάποια στιγμή, αλλά στο 37% των περιπτώσεων οι γονείς ανέφεραν πως οι εφιάλτες βασάνιζαν συχνά και επί σειρά ετών τα παιδιά τους, ενώ ένα στα δέκα παρουσίαζε νυκτερινούς τρόμους, συνήθως στις ηλικίες 3 έως 7 ετών.

Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα διαπίστωσαν οι ερευνητές, τα παιδιά που παρουσίαζαν συχνούς εφιάλτες διαπιστώθηκε ότι είχαν 3,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώνουν κάποιο ψυχωτικό σύμπτωμα στην ηλικία των 12 ετών, σε σύγκριση με όσα δεν έβλεπαν τρομακτικά όνειρα.

Μάλιστα, ο κίνδυνος ψυχωτικού συμπτώματος ήταν διπλάσιος για όσα είχαν νυκτερινούς τρόμους.

«Οι εφιάλτες και οι νυκτερινοί τρόμοι είναι συχνά και σχετικά φυσιολογικά φαινόμενα», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ντίτερ Βόλκε, καθηγητής στη Σχολή Ψυχολογίας και στον Τομέα Ψυχικής Υγείας & Ευεξίας του πανεπιστημίου.

«Όταν, όμως, εμφανίζονται συχνά και επίμονα, ενδέχεται να μην είναι και τόσο αθώα».

Ωστόσο, η αιτία της συσχέτισης μεταξύ των προβλημάτων ύπνου και της ψύχωσης δεν είναι σαφής.

Μία θεωρία είναι ότι τραυματικά γεγονότα που συμβαίνουν νωρίς στη ζωή προκαλούν και τα δύο, ενδέχεται, όμως, ο εγκέφαλος των πασχόντων παιδιών να λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο, με συνέπεια τα όρια μεταξύ αληθινού και φανταστικού ή ύπνου και εγρήγορσης να είναι λιγότερο διακριτά.

onmed

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ