Στα μονοπάτια του μυαλού: Διαλογισμός (Νίκος Πνευματικός)

Διαλογισμός: Μια λέξη που η έννοιά της πολλές φορές παρεξηγείται. Οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι, συχνά τον συνδέουν με θρησκευτικές ή μυστικιστικές τελετές. Αυτό συμβαίνει επειδή ο διαλογισμός κυρίως χρησιμοποιείται στις ανατολικές θρησκείες. Είναι όμως και ένα απαραίτητο συστατικό των πολεμικών τεχνών και κάθε είδους σοβαρής πνευματικής άσκησης. Μην ξεχνάμε όμως ότι και η προσευχή είναι ένα είδος διαλογισμού. Το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να διαδίδεται με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς και στον δυτικό κόσμο, βοηθώντας πολλούς ανθρώπους να βελτιώσουν τη ζωή τους. Ο διαλογισμός είναι μια απόλυτα φυσιολογική διεργασία του νου μας και μάλιστα καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας βρισκόμαστε σε κατάσταση διαλογισμού πάρα πολλές φορές είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι.

Συνήθως πιάνουμε τον εαυτό μας να “ονειροπολεί”, να έχει χαθεί στις σκέψεις του ή απλά να περνούν εικόνες μπροστά από τα μάτια μας και μετά πεταγόμαστε σαν να μας ξύπνησε κάποιος από βαθύ ύπνο. Χωρίς να το έχουμε συνειδητοποιήσει, λειτουργούσαμε σε κατάσταση διαλογισμού. Αυτή η κατάσταση όμως από μόνη της δεν έχει τη δυνατότητα να μας προσφέρει κάτι, επειδή δεν ξέρουμε πώς να τη χειριστούμε. Για να τα καταφέρουμε, χρειαζόμαστε εξάσκηση σε συγκεκριμένες τεχνικές, κάτι που γίνεται πάρα πολύ εύκολα, μια και όπως είπαμε ο διαλογισμός είναι μια φυσιολογική κατάσταση του νου.

Για να δούμε πώς δουλεύει αυτός ο μηχανισμός, πρέπει να μάθουμε πώς δουλεύει ο εγκέφαλός μας και τι αλλαγές πρέπει να κάνουμε ώστε να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε πλήρως το δυναμικό του νου μας. Ο εγκέφαλός μας αποτελείται από δύο ημισφαίρια. Το αριστερό ελέγχει τη λογική και την ορθολογιστική μας αντίληψη. Το δεξί είναι υπεύθυνο για τη δημιουργική μας πλευρά, τον οραματισμό και τη φαντασία. Αυτό που έχει επικρατήσει είναι να χρησιμοποιούμε το αριστερό ημισφαίριο και να δουλεύουμε με τη λογική. Η διαφορά μεταξύ μιας ιδιοφυίας κι ενός απλού ανθρώπου είναι ότι η ιδιοφυία έχει μάθει να χρησιμοποιεί και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου κι έτσι να τον χρησιμοποιεί με ιδιαίτερο τρόπο. Ο διαλογισμός αποτελεί έναν τρόπο να μάθουμε να χρησιμοποιούμε περισσότερο το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου μας ώστε να κάνουμε χρήση του δυναμικού μας που βρίσκεται σε “χειμερία νάρκη”.

Στον εγκέφαλό μας υπάρχουν σχεδόν 100 δισεκατομμύρια νευρώνες. Αυτοί οι νευρώνες συνεχώς επικοινωνούν μεταξύ τους εκκενώνοντας ενέργεια. Ο αριθμός των φορών που πυροδοτούν αυτές τις εκκενώσεις ενέργειας κάθε δευτερόλεπτο ονομάζεται συχνότητα. Οι διάφορες ομάδες νευρώνων μέσα στον εγκέφαλο λειτουργούν σε διαφορετικές συχνότητες. Όταν κοιμόμαστε, οι νευρώνες λειτουργούν πολύ αργά. Πιο γρήγορα όταν βρισκόμαστε σε ελαφρύ ύπνο και ονειρευόμαστε. Όταν είμαστε ξύπνιοι, λειτουργούν ακόμα γρηγορότερα.

Όταν είμαστε ξύπνιοι κι επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες που δεχόμαστε, ο εγκέφαλος πάλλεται με συχνότητα περίπου 20 φορές το δευτερόλεπτο. Αυτή η συχνότητα ονομάζεται συχνότητα εγκεφαλικών κυμάτων Βήτα. Όταν είμαστε σε βαθιά κατάσταση χαλάρωσης ή σ’ ένα ελαφρύ επίπεδο ύπνου, οι συχνότητες αυτές πέφτουν στις 7-14 δονήσεις ή κύκλους το δευτερόλεπτο. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται κατάσταση εγκεφαλικών κυμάτων Άλφα. Πιο κάτω υπάρχουν οι συχνότητες Θήτα μεταξύ 4-7 κύκλων το δευτερόλεπτο. Μέχρι εδώ λειτουργεί το συνειδητό μας επίπεδο. Σε πιο χαμηλές συχνότητες, τις συχνότητες Δέλτα, βρισκόμαστε σε κατάσταση βαθέως ύπνου.

Ο εγκέφαλός μας και το κεντρικό νευρικό μας σύστημα αρχίζουν να αναπτύσσονται πριν από τη γέννησή μας. Οι πρώτες συχνότητες που εντοπίζονται στα βρέφη είναι κυρίως οι συχνότητες Δέλτα. Έως την ηλικία των τεσσάρων ετών, ο εγκέφαλος λειτουργεί περισσότερο σ’ αυτές τις συχνότητες – τον βαθύ ύπνο – γι’ αυτό και τα μωρά τις περισσότερες ώρες της ημέρας κοιμούνται. Καθώς όμως μεγαλώνουν, αρχίζουν να χρησιμοποιούν μεγαλύτερο φάσμα εγκεφαλικών συχνοτήτων και περνούν σε υψηλότερες συχνότητες. Μεταξύ των τεσσάρων και των επτά ετών, λειτουργούν κυρίως στη συχνότητα Θήτα. Η συχνότητα αυτή έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό: είναι η συχνότητα στην οποία έχουμε ένα ανοιχτό κανάλι επικοινωνίας με τον πνευματικό κόσμο, από τον οποίο μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες, αλλά όχι να τις επεξεργαστούμε. Έτσι, μπορούμε να παίρνουμε απαντήσεις σε ερωτήματά μας ή ακόμη και να έχουμε επαφή με άλλες διαστάσεις και το αγγελικό βασίλειο. Αυτός είναι και ο λόγος που τα περισσότερα παιδιά στην ηλικία μεταξύ τεσσάρων και επτά-οκτώ ετών μας λένε ότι έχουν αόρατους φίλους τους οποίους και βλέπουν κάθε μέρα, ή ότι είδαν αγγέλους, ή ακόμα και ότι φοβούνται να κοιμηθούν στο κρεβάτι τους “γιατί κάποιος είναι μέσα στο δωμάτιο”. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τα αποθαρρύνουμε. Είναι σίγουρο ότι κάτι βλέπουν και το θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό αφού αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς τους. Μεγαλώνοντας τα παιδιά και μέχρι την ηλικία των δεκατεσσάρων ετών, λειτουργούν κυρίως στη συχνότητα Άλφα. Έτσι, έχουν αυξημένη φαντασία και μαθαίνουν πάρα πολύ γρήγορα. Η συχνότητα Άλφα βρίσκεται ακριβώς στη μέση του φάσματος συχνοτήτων στις οποίες λειτουργεί ο εγκέφαλος κι έτσι απελευθερώνει την μεγαλύτερη ενέργεια. Αρχίζει λοιπόν το παιδί και λειτουργεί παραγωγικά σε αυτές τις συχνότητες.

Μεγαλώνοντας και μπαίνοντας στην εφηβεία, συμβαίνει κάτι πολύ ενδιαφέρον. Η χρήση της συχνότητας Βήτα, που έχει άμεση σχέση με το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου και την αντικειμενική συνείδηση αρχίζει να επικρατεί, κάτι που είναι φυσιολογικό αφού στις συχνότητες αυτές λειτουργούμε όταν δραστηριοποιούμαστε και βρισκόμαστε σε πλήρη συνείδηση. Οι περισσότεροι άνθρωποι λειτουργούν σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους χρησιμοποιώντας αυτές τις συχνότητες.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια, ένα μικρό μόνο μέρος της ανθρωπότητας έφτανε σε επίπεδο συνείδησης τέτοιο που να μπορεί να χρησιμοποιεί και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου του. Με την έλευση της νέας ενέργειας και της αφύπνισης, όλο και περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν να χρησιμοποιούν δημιουργικά τον εγκέφαλό τους, κάτι που οφείλεται σε έναν μεγάλο βαθμό στην διάδοση των τεχνικών διαλογισμού και της αποδοχής του από τον δυτικό κόσμο, καθώς επίσης και στη δονητική αλλαγή που συντελείται σε ολόκληρη τη Γη και καθιστά δυνατή αυτή την αλλαγή στους ανθρώπους.

Το αριστερό λοιπόν ημισφαίριο συνδέεται με τη λογική σκέψη και τις εμπειρίες του φυσικού κόσμου. Αποθηκεύει τις εμπειρίες όσων βλέπουμε, ακούμε, μυρίζουμε, γευόμαστε και νιώθουμε. Το δεξί ημισφαίριο αποθηκεύει τις εμπειρίες της φαντασίας μας, αυτά που οραματιζόμαστε και φανταζόμαστε.

Είναι λοιπόν απόλυτα φυσιολογικό τα μικρά παιδιά να χρησιμοποιούν πολύ τη φαντασία τους. Καθώς όμως μεγαλώνουν, προσπαθούν να μάθουν όσα περισσότερα μπορούν για τον φυσικό κόσμο και αρχίζουν σιγά σιγά να σταματούν να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους, αναπτύσσοντας το αριστερό ημισφαίριο για να σκέφτονται λογικά κι αυτό αποβαίνει σε βάρος του δεξιού ημισφαιρίου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν περάσουν την ηλικία των δεκατεσσάρων ετών, σταματούν να χρησιμοποιούν συνειδητά την εγκεφαλική συχνότητα Άλφα. Όταν επιβραδύνουν τη συχνότητα του εγκεφάλου τους στους 7-14 κύκλους, συνήθως κοιμούνται. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μάθει να χρησιμοποιούν μόνο το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου τους.
Όπως γίνεται κατανοητό, είναι προτιμότερο να μπορούμε να χρησιμοποιούμε ολόκληρο τον εγκέφαλό μας συνειδητά και προς όφελός μας. Η χρησιμοποίηση του ενός μόνο ημισφαιρίου μοιάζει σαν να προσπαθούμε να περπατήσουμε με το ένα πόδι. Δεν είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούμε και τα δύο; Η χρησιμοποίηση λοιπόν και των δύο ημισφαιρίων θα μας δώσει παραπάνω από την διπλάσια ικανότητα συγκέντρωσης και δημιουργίας.

Το αριστερό ημισφαίριο όπως είπαμε και πριν είναι το λογικό. Είναι αυτό που μας φέρνει τις περισσότερες αμφιβολίες και προβάλλει όλων των ειδών τις αντιρρήσεις σχετικά με το αν θα καταφέρουμε να επιτύχουμε κάτι. Πολλές φορές η λογική είναι ένα σημαντικό εργαλείο και μπορεί να μας σώσει από δύσκολες καταστάσεις. Άλλες όμως μπορεί να είναι εμπόδιο. Πριν φτιαχτεί το αεροπλάνο, η λογική έλεγε σε όλους πως οτιδήποτε βαρύτερο από τον αέρα δεν μπορεί να πετάξει. Κανείς δεν το είχε φτιάξει μέχρι τότε και ήταν λογικό να πιστεύουν ότι κανείς δεν θα μπορέσει να το φτιάξει. Χρειάστηκε η φαντασία, ο οραματισμός και η πίστη στην επιτυχία για να καταστεί δυνατή αυτή η εφεύρεση, όπως όλες οι εφευρέσεις.

Το δεξί ημισφαίριο όμως δεν περιορίζεται απ’ τη λογική. Δουλεύει με νοερές εικόνες. Αν το τροφοδοτήσουμε λοιπόν με μια νοερή εικόνα αυτού που θέλουμε να πετύχουμε κι έχουμε πίστη σ’ αυτό και μπορέσουμε να σταματήσουμε με κάποιον τρόπο το αριστερό ημισφαίριο από το να προβάλει λογικές αμφιβολίες, τότε μπορούμε να πετύχουμε αυτό που θέλουμε. Για το δεξί ημισφαίριο, η νοερή εικόνα γίνεται πραγματική κι εδώ συμβαίνει κάτι επίσης εκπληκτικό. Για τον εγκέφαλό μας, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ πραγματικής και νοερής εικόνας. Αυτό που “βλέπει” αποτελεί και την πραγματικότητά του. Εδώ λοιπόν βρίσκεται το κλειδί του διαλογισμού. Στο να τροφοδοτήσουμε τον εγκέφαλό μας με τις νοερές εικόνες που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε στον φυσικό κόσμο και να δουλέψουμε μ’ αυτές.

Για να γίνει όμως αυτό και να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε το δεξί μέρος του εγκεφάλου για να σκεφτόμαστε, πρέπει να επιβραδύνουμε τον εγκέφαλό μας στο επίπεδο Άλφα σαν να βρισκόμαστε για άλλη μια φορά στην ηλικία μεταξύ των επτά και των δεκατεσσάρων ετών χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα όλες τις αισθήσεις μας, χωρίς να μας πάρει ο ύπνος. Μόλις λοιπόν μάθουμε να επιβραδύνουμε τον εγκέφαλό μας στο επίπεδο Άλφα, μπορούμε να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τη δεξιά πλευρά του δημιουργικά. Ακόμα και τότε όμως η προσωπικότητά μας, που εκφράζεται με το αριστερό ημισφαίριο, θα εξακολουθεί να προσπαθεί να παρεμβληθεί σ’ αυτή τη διαδικασία. Δεν είναι εύκολο να διώξουμε από τη μια στιγμή στην άλλη συστήματα πεποιθήσεων που έχουμε αναπτύξει από τη νεαρή μας ηλικία. Αυτός είναι και ο σκοπός της εξάσκησης στον διαλογισμό.

Σιγά σιγά μαθαίνουμε να μην δίνουμε σημασία σε αυτές τις παρεμβάσεις, κυρίως αφήνοντάς τες να εκδηλωθούν χωρίς να τους δίνουμε σημασία και συνεχίζοντας αυτό που κάναμε. Αργότερα θα δούμε πως αυτές οι παρεμβάσεις θα είναι σαν να μην υπάρχουν. Στον φυσικό κόσμο αυτό είναι αντίστοιχο με την κατάσταση στην οποία έχουμε να κάνουμε μια δουλειά, ας πούμε να αρχειοθετήσουμε κάποια έγγραφα, αλλά υπάρχουν άλλοι άνθρωποι γύρω μας που μιλούν στο τηλέφωνο ή συζητούν έντονα δίπλα μας. Τις πρώτες φορές που θα κάνουμε αυτή τη δουλειά, θα μας ενοχλούν και θα μας αποσπούν την προσοχή. Όσο περνάει ο καιρός, όλα αυτά γύρω μας θα πάψουν να μας ενοχλούν, θα έχουμε όμως πλήρη επίγνωση ότι υπάρχουν. Απλά δεν θα τους δίνουμε σημασία.

Επί της ουσίας όμως, τι είναι ο διαλογισμός;

Ο διαλογισμός περιγράφει μια κατάσταση εστιασμένης προσοχής σε μια σκέψη ή σε ένα γνωστό αντικείμενο. Στις ανατολικές κουλτούρες συνήθως στρέφει την προσοχή μας στον εαυτό μας. Περιλαμβάνει μεγάλη ποικιλία πνευματικών ασκήσεων που δίνουν έμφαση στη νοητική δραστηριότητα. Ο διαλογισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για προσωπική ανάπτυξη και πνευματική εξέλιξη, ή για την εστίαση της σκέψης στον Θεό ή στον Ανώτερο Εαυτό ή σε όποια ανώτερη δύναμη πιστεύει κάποιος, ή ακόμα και στην απόκτηση εσωτερικής γαλήνης.

Συνήθως ορίζεται ως:

- Μια κατάσταση σωματικής και πνευματικής χαλάρωσης  με ταυτόχρονη εστίαση σε κάποια σκέψη ή κατάσταση
- Την κατάσταση που βιώνουμε όταν αδειάσουμε το μυαλό μας από σκέψεις
- Νοητική συγκέντρωση
- Επίκληση προς μια ανώτερη δύναμη για καθοδήγηση
- Συγκέντρωση στην αναπνοή μας

Ο σκοπός του διαλογισμού μπορεί να είναι θρησκευτικός, αλλά όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, στις ανατολικές κουλτούρες τον χρησιμοποιούν επίσης στις πολεμικές τέχνες και σε διάφορες άλλες φιλοσοφίες όπως στη Yoga και στο Tai Chi.

Ας είναι όλα καλά στον κόσμο σου,
Νίκος Πνευματικός

elenaera

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ