Κυριακή, 30 Μαρτίου 2014.
Η άνοιξη έχει απλώσει τα ζεστά φτερά της στην Ψυχή της πλάσης. Ο ήλιος περίλαμπρος διαφεντεύει από ψηλά την ζωή. Τώρα όλα είναι Θεία. Κι όμως η δική μου η ψυχή είναι κρύα. Είμαι κρύος από τη καρδιά ως το κόκκαλο. Η κτίση αστράφτει και μέσα μου εδράζεται το έρεβος. Τι με λοξοδρομεί και δρω ενάντια στην βούληση του Ήλιου; Η μνήμη. Κάτι στριφογυρίζει στον νου μου και μου στριφογυρίζει το πεπτικό μου σύστημα. Κρύβομαι κάτω από στο αλεξήλιο της μνημοσύνης.
Φόβος, φθόνος, οργή και χάος μέσα μου θεριεύουν. Είμαι θύμα του παρελθόντος. Με στοιχειώνει, με καίει, με βασανίζει. Μα γιατί; Το παρελθόν τέλειωσε και πάει. Αν μη τι άλλω εγώ και τότε ήμουν απών. Τώρα που το καλοσκέφτομαι, ούτε στο δικό μου το παρελθόν ήμουν παρόν. Όπως και το τώρα κάποτε θα γίνει παρελθόν και πάλι θα συλληφθώ ως απόντας. Άρα τι μου τρώει τα σωθικά και μου τριβελίζει τον νου για κάτι του δεν μετείχα ούτε ως φυσική παρουσία; Παράξενα παιχνίδια μου παίζει το μυαλό.
Πρέπει να ηρεμήσω. Αν δεν τα καταφέρω πάλι θα ξαγρυπνήσω με τα νυχτοπούλια και κάποιους υπερήρωες που φυλούν την πόλη. Είμαι λογικός. Παινεύομαι συχνά γι αυτό. Ας παλέψω το μισό μυαλό μου με το άλλο του μισό. Γιατί θυμάμαι; Γιατί δεν κάνω delete; Στον υπολογιστή το κάνω και πιάνει. Δαίμονας το παλιό και μου δακνά τα μηνίγγια. Ε λοιπόν εγώ με αυτόν τον δαίμονα δεν θα παλέψω, δεν θα του αντισταθώ. Είμαι πιο ψηλός, θα τον κάνω φίλο. Τα πάντα έχουν καλή πλευρά. Θα πάρω ό,τι καλό μπορώ. Αλλά τι έχει να μου δώσει; Πρέπει να προσέξω, ξέρει κόλπα, θα με μπερδέψει. Πολλά συστατικά η συνταγή του παρελθόντος, τα πιο πολλά επιβλαβή μα θα το βρω και το ωφέλιμο. Παρατήρηση θέλει.
Πώς δεν το έβλεπα; Ήταν μπροστά μου. Η γνώση. Η γνώση είναι δύναμη. Τώρα ξέρω. Διαβάζω το παρελθόν σαν βιβλίο. Στις αράδες του απλώνεται μπροστά μου το καταφανέστατο λάθος. Αυτό είναι που με ταλανίζει. Το λάθος. Άδικο. Αυτό το άδικο εγώ δεν θα το επαναλάβω. Να η διδαχή. Εγώ δεν έφταιγα τότε αλλά θα φταίξω αύριο αν δεν μάθω το μάθημα του παρελθόντος. Να γιατί θυμάμαι. Για να παίρνω μαθήματα, να βλέπω το σφαλερό παλιό και να κάνω σωστό το τώρα. Θα φιλιώσω με το πριν για να γίνω και πάλι φίλος με το σήμερα και δάσκαλος του αύριο. Οι αναμνήσεις είναι βενζίνη. Αν τις πιω θα καώ. Αν τις βάλω καύσιμο στην μηχανή τότε θα πάω μπροστά!
Έχασα την μέρα σήμερα μα κέρδισα το αύριο.
Απόψε θα κοιμηθώ σαν παιδί και το πρωί θα ξυπνήσω σαν νεογέννητο.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.