ΜΠΟΡΩ ΟΜΩΣ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ!

Μη μιλάς. Όσο μιλάς, μπορεί να σε ακούσω. Και τότε δεν θα είναι οι δικές μου σκέψεις μέσα στο μυαλό μου αλλά οι δικές σου εικόνες, Όσο σε ακούω, τόσο πιο δύσκολο μου είναι να ανακαλύψω τον δικό μου κόσμο, επειδή μου περιγράφεις το δικό σου. Τα ξένα λόγια φτιάχνουν είδωλα που δεν ανταποκρίνονται στα πιστεύω μου και οι φωνές απέξω δεν λένε την αλήθεια μου, αλλά τη δικιά τους. Όταν κλείνω τα αυτιά μου και δεν σε ακούω, τότε ακούω καλύτερα. Τότε μέσα μου, μου μιλάει η ψυχή μου και τα λόγια της είναι κρυστάλλινα και καθαρά.

Μη δείχνεις. Αυτό που μου δείχνεις δεν με ενδιαφέρει, δεν είναι δικό μου. Αν δεν μου το έδειχνες δεν θα το παρατηρούσα καν. Και έτσι ίσως είχα το χρόνο να δω αυτά που εμένα αρέσουν. Θέλω να αποκωδικοποιώ αυτή τη ζωή όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι και όχι μέσα από τα μάτια σου. Όταν κλείνω τα μάτια μου, τότε βλέπω καλύτερα. Τα μάτια του μυαλού μου έχουν μεγαλύτερη αντίληψη από τα μάτια του κορμιού μου, επειδή τα βλέπουν όλα και όχι μόνο αυτά που μου δείχνεις.


Μη με κλείνεις ασφυκτικά στην αγκαλιά σου. Χρειάζομαι το χώρο μου για να διαβάζω το περιβάλλον. Κάθε φορά που με τυλίγεις για να με προστατεύσεις χάνω μια σημαντική ευκαιρία να αποκτήσω την προσωπική μου εμπειρία. Θέλω τον αέρα να με χαϊδεύει και να μου μιλά για άλλους τόπους, θέλω τη βροχή να με λούζει και να μου λέει για τη δόξα των ουρανών, θέλω τη φωτιά να σφυρηλατεί τα πόδια μου μιλώντας για τη δύναμη της μάνας γης. Όταν είμαι γυμνός, ζω.

Μη μου δίνεις αρώματα που έχεις ακριβοπληρώσει. Κάθε φορά που τυλίγεσαι με τη γυάλινη μυρωδιά, χάνω τη δύναμη να μυρίζω την εκπνοή της φύσης. Η γλυκιά μυρωδιά των αγγέλων που χορεύουν το χάραμα δεν κλείνεται μέσα σε κρύσταλλα και οι ετικέτες στα μπουκαλάκια ποτέ δεν απέδωσαν το πανηγύρι των μαγισσών στα χρώματα του φεγγαρόφωτου. Ω, φτηνή απομίμηση της πλάσης, ευτυχώς, μπορώ να σε κλείσω μακριά μου.

Με τα μάτια κλειστά βλέπω, με τα αυτιά σφραγισμένα ακούω, νοιώθω όταν είμαι εγώ και μυρίζω όταν ζω. Όποτε δεν μιλώ λέω σοφά λόγια και όταν είμαι στην σιωπή οι άλλοι με ακούν καλύτερα. Γιατί τότε, η ψυχή μου, και η ψυχή σου, δεν ξέρουν πώς να διαχωριστούν αφού τίποτα δεν τις ξεχωρίζει. Δεν χρειάζεται τίποτα να πεις και τίποτα να ακούσω. Απλά να βαδίζουμε παρέα στη διαδρομή μας. Πάμε ή ερχόμαστε δεν έχει σημασία. Μπορεί και πάντα να ήμαστε εδώ.

Και όταν δεν έχουμε τίποτα να πούμε, έχουμε αγκαλιάσει τη σοφία του Θεού.

Δημήτρης Νομικός

hmt

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ