Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Για τον Έρωτα… ( τρεις μικρές αυτοτελείς ιστορίες)

“Πάνω στην πόρτα της καρδιάς μου έγραψα:
Απαγορεύεται η είσοδος.
Αλλά ο έρωτας ήρθε γελώντας και φώναξε:
Εγώ μπαίνω παντού!” 

Έφηβη σαν ήμουνα ακόμα , ανάμεσα σε ιστορίες και χωρατά ένα βράδυ του χειμώνα γύρω από το τζάκι , εκεί στο σπίτι στο νησί, ρώτησα μια πιο μεγάλη γυναίκα:
 – Τι είναι ο έρωτας; “


” – Δεν είμαι παιδί μου αρμόδια να σου απαντήσω γιατί δεν τόνε γνώρισα αλλά κατά πως ακούω να λένε, ένας διάβολος είναι π΄ αλίμονο σ’ αυτήν που θα τον συναντήσει και αλίμονο σ’ αυτήν που δεν θα τον συναντήσει! “

Ο πατέρας μου που μας άκουσε, γύρισε και της απάντησε βλοσυρός:
” – Άμα δεν κατέχεις να μη μιλάς ! Ο έρωτας άλλοτε είναι ένας Θεός που σε σέρνει άλλοτε μ’ αγκαλιές στον Παράδεισο , κι άλλοτε με αλυσίδες στη Κόλαση! Είν’ ένας Διάολος κοκκινοφορεμένος κι’ άμα ριζώσει στην καρδιά, αναθεματισμένος !
Κι ο έρωτας κι ο θάνατος κι οι δυο με κυνηγούσαν κάποτε! Του θάνατου εξέφυγα! Τον έρωτα ακόμα τον φοβούμαι! Κι όταν δεν ξέρεις την απάντηση αγαπητή μου , οφείλεις να προστατεύεις την ερώτηση! ».
Και επειδή φοβούμαι πως , με σιγουριά κι εγώ δεν ξέρω την απάντηση, θα προστατεύσω από σένα την ερώτηση !

Ποιοι Βαλεντίνοι βρε? Ο έρωτας δεν έχει ετικέτες, δε φτιάχνεται με καλούπια σαν σοκολατάκι σε σχήμα καρδιάς! Κι εγώ κι εσύ το ξέρουμε καλά πως αυτά που λένε είναι αηδίες … και σοβαροί -σοβαροί γελάμε κατά βάθος με του μάρκετινγ τα κόλπα!
Ο Ερωτας είναι κάτι που το βιώνουμε , το ζούμε την κάθε μέρα κι όχι τα λουλούδια και τα σοκολατάκια που μας πουλάνε οι ανθοπώληδες και οι ζαχαροπλάστες ! Ας είναι όμως κι έτσι απόψε … βράδυ Σαββάτου! Το θέμα με ιντριγκάρει, κι έτσι γι αυτό παρόλο που έχουμε πει πολλά… πάλι γι αυτό θα πούμε εδώ και τώρα
” Ποιός είναι που μπορεί να δει :
πότε το σύννεφο γεννιέται πότε τα άνθη ανοίγουνε
και πότε η νύχτα με τη μέρα συναντιέται;
Πότε ο ύπνος έρχεται , πότε το μίσος κι η αγάπη
πώς κρύβει μέσα του το ξύλο τη φωτιά που θα το κάμει κάρβουνο και στάχτη!
Και με ρωτάς και με ρωτάς ο Eρωτας, ο Eρωτας πώς έρχεται,
πώς φεύγει, κι αν ξανάρθει !
Εγώ θα κάψω τον καιρό με κάρβουνο αναμμένο
κι αφού το σβήσω στο νερό πάνω σε τοίχο καθαρό θα γράψω περιμένω! “

Έρωτας μάτια μου δεν είναι γιορτή της μιας ή της συγκεκριμένης μέρας κατά τη θεώρηση των πολλών, που μάταια κι επιφανειακά τη γιορτάζουν, αλλά αυτό που ζεις και εισπράττεις καθημερινά, σαν στη σκέψη ο ένας του άλλου τριγυρνάει ! *
Θα μου πείτε : Γιατί γράφω σήμερα για τον έρωτα; Γιατί μόνο σήμερα σας γράφω για τέτοιο θέμα? Καθημερινά (σχεδόν!) παραφυλάει πίσω από τις συζητήσεις μας, είναι μες τη ζωή μας!
Σε όσους γιορτάζουν σήμερα ειδικά εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ -για μας τους υπόλοιπους τι να πω.. εμείς γιορτάζουμε τον έρωτα κάθε μέρα.
Σας αγαπώ πολύ και σας φιλώ κατάφατσα! ;-)*
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.