ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ

Μέρος I, Το Ουράνιο Τόξο

«και έστε το τόξον μου εν τη νεφέλη και όψομαι του μνησθήναι διαθήκην αιώνιον ανά μέσον εμού και της γης».

( Γένεση 9:16.)

Οι αρχαίοι μιλούσαν για μια γραμμή επικοινωνίας ανάμεσα στο Πραγματικό και το απατηλό, ανάμεσα στο αντικειμενικό και το υποκειμενικό, ανάμεσα στον αληθινό άνθρωπο και τους φορείς έκφρασης.

Συμβόλιζαν αυτή τη γραμμή επικοινωνίας με ένα ουράνιο τόξο, μια γέφυρα, ένα σχοινί με εφτά κόμπους, μια σκάλα, μια ατραπό για να τονίσουν ένα εσωτερικό γεγονός στον εσώτερο κόσμο του ανθρώπου.

Το απόσπασμα της Βίβλου που αναφέρεται παραπάνω συμβολίζει έναν τρόπο επικοινωνίας ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο και μας έχουν πει ότι σήμανε το τέλος του κατακλυσμού.

Αυτό αξίζει να το σημειώσουμε γιατί όταν χτίζεται η εσωτερική ψυχολογική γέφυρα, φέρνει ένα τέλος στον κατακλυσμό των θυμαπατών του συγκινησιακού κόσμου.

Το ουράνιο τόξο αναφέρεται επίσης στην Αποκάλυψη όπου ένας Άγγελος εμφανίζεται έχοντας «το Ουράνιο Τόξο των νεφών πάνω στο κεφάλι του».

Στην Ινδία υπάρχει ένας ενδιαφέρον μύθος για τη θεά Κουνταλίνι, η οποία είδε ένα σχοινί να κρέμεται από τον Ουρανό. Θέλησε να σκαρφαλώσει, αλλά αντί να ανέβει προς τα πάνω πήγε προς τα κάτω.

Το σχοινί τελείωνε σε ένα νησί που βρισκόταν στο μέσον του μεγάλου ωκεανού του σκότους. Καθώς η θεά κατέβαινε, το σχοινί κόπηκε και η Κουνταλίνι έπεσε κάτω, μέσα στη βαθιά, σκοτεινή θάλασσα.

Η παράδοση λέει ότι αυτό το σχοινί είχε εφτά κόμπους που συμβόλιζαν τα εφτά αιθερικά κέντρα. Τα κέντρα αυτά ανθίζουν με εξαιρετική ομορφιά όταν ο άνθρωπος είναι ικανός να ανέβει το σχοινί ή να χτίσει τη γέφυρα, η οποία στην εσωτερική σανσκριτική φιλοσοφία ονομάζεται Ανταχκαράνα. Σημαίνει το εσωτερικό όργανο, το εσωτερικό εργαλείο μέσω του οποίου ο Πραγματικός Άνθρωπος προσλαμβάνει εμπειρίες.

Ο Δάσκαλος Θιβετανός λέει

«Πίσω από κάθε συνειδητή αφύπνιση των κέντρων και των σχέσεών τους βρίσκεται η επιστήμη της Ανταχκαράνα».

Στα αρχαία μυστήρια της Ελευσίνας υπήρχε το τάγμα της Ιέρειας της Γέφυρας, του οποίου το καθήκον ήταν να προετοιμάζει τους ανθρώπους ώστε να χτίσουν τη δική τους εσωτερική γέφυρα για να περάσουν «από το θάνατο στην αθανασία».

Το όνομα της θεάς τους ήταν η Κυρά της Γέφυρας.

Στη Ρώμη, «ο ιερέας ήταν ο Γεφυροποιός Ποντίφικας».

Στη νορβηγική μυθολογία αναφέρεται επίσης το ουράνιο τόξο.

Μας έχουν πει ότι αυτή η γέφυρα χτίζεται από φωτεινή ουσία και ότι μόνο οι γιοι του Θεού μπορούν να ταξιδέψουν πάνω της.

Στη ζωροαστρική φιλολογία βρίσκουμε επίσης αναφορά σε αυτή τη γέφυρα:

«Για όλους ένα μονοπάτι θα ανοιχτεί πάνω στη Γέφυρα Κινβάντ.

Ακόμα, για τους δίκαιους, η γέφυρα γίνεται φαρδιά όσο το ύψος εννιά ακοντίων και το μήκος εκείνων που υποβαστάζουν είναι, το καθένα χωριστά, τρία καλάμια.

Αλλά για τους κακούς γίνεται στενή τόσο που μοιάζει με την κόψη ξυραφιού. Και αυτός που είναι δίκαιος περνάει πάνω από τη γέφυρα…. εκείνος που είναι κακός, μόλις πατήσει το πόδι του πάνω στη γέφυρα, εξαιτίας ατυχίας και της κοφτερότητάς της, πέφτει από τη μέση της γέφυρας και κατρακυλάει με το κεφάλι».

(Μίντερ Μάιλς Ντώσον, Η Ηθική Θρησκεία του Ζωροάστρη.)

Οι Μωαμεθανοί αναφέρουν ότι η γέφυρα είναι «λεπτότερη από τρίχα και πιο κοφτερή από ξίφος». Σύμφωνα με μουσουλμανική παράδοση «ο καλός άνθρωπος θα μπορέσει να περάσει τη γέφυρα, αλλά ο κακός σύντομα θα παραπατήσει και θα πέσει στην κόλαση».

Η Μεγάλη Πυραμίδα συμβολίζει τη γέφυρα ή την ατραπό προσέγγισης στα μυστήρια.

Τα περισσότερα περάσματα οδηγούν από το εξωτερικό άνοιγμα στην κρύπτη, από την κρύπτη στην Αίθουσα της Βασίλισσας, από κει στην Αίθουσα του Βασιλιά και στον «μυστικό τόπο του Ανώτατου».

Υπάρχουν επίσης τέσσερις αεραγωγοί, σχηματίζοντας έτσι συνολικά εφτά περάσματα.

Ο μαθητής πρώτα κατέρχεται στην κρύπτη, ύστερα ανεβαίνει αργά προς την Αίθουσα της Βασίλισσας, έπειτα στην Αίθουσα του Βασιλιά για να αναστηθεί τέλος «στο μυστικό τόπο του Ανώτατου».

Ψυχολογικά κατασκευάζει παρόμοια περάσματα στη δική του εσωτερική πυραμίδα

Παλιότερα στην Ινδία γινόταν μια μυητική τελετουργία για κείνους που επρόκειτο να εισέλθουν στην υπηρεσία του Θεού.

Ένα από τα ενδιαφέρονται πράγματα που έκαναν, ήταν ότι έντυναν τον υποψήφιο με ένα ιερό νήμα.

Αυτό το νήμα αποτελούνταν από τρεις ίνες στριμμένες σε μια κλωστή και από τρεις τέτοιες κλωστές πλεγμένες και δεμένες σε κύκλο.

Η κλωστή συμβολίζει τη μεγάλη αρχή των τριών στο ένα και του ενός στα τρία.

Εκείνος που ντυνόταν έτσι ονομαζόταν Ουπάνιτορ, δηλαδή αυτός που έχει πλησιάσει το δάσκαλο του.

Το νήμα ονομαζόταν Γιατζνασούτρα, που σημαίνει ένα νήμα που δένει τον άνθρωπο με το Πνεύμα ή το Θεό του.

Ένα άλλο όνομα για το νήμα ήταν Τριντάντι. Τρί, σημαίνει τρία και ντάντι, σημαίνει ελέγχω, κατακτώ ή διορθώνω.

Ο μαθητής πρέπει να κάνει τρεις μεγάλες κατακτήσεις:

να ελέγχει την ομιλία, τη σκέψη και τις πράξεις του.

Οι τρεις πλεγμένες κλωστές συμβολίζουν επίσης τρεις τριάδες του σύμπαντος που πρέπει να συνδεθούν, όπως

Πνεύμα, Ψυχή, Προσωπικότητα.

Θέληση, Αγάπη, Φως.

Σαμπάλα, Ιεραρχία, Ανθρωπότητα.

Στη Χριστιανική φιλοσοφία η γέφυρα συμβολίζεται με το σταυρό πάνω στον οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός, Ατραπός.

Η Ανάσταση του Κυρίου συμβόλιζε το γεγονός ότι η Ατραπός δεν ήταν πια καρφωμένη, μπλοκαρισμένη ή αποκομμένη αλλά ελεύθερη, ενώνοντας την ανθρωπότητα με το Θεό.

Αυτό είναι ένα θαυμάσιο σύμβολο της Ανταχκαράνα ή της Χρυσής Γέφυρας, η οποία πρέπει να χτιστεί πριν ο άνθρωπος καταφέρει να εισχωρήσει στα μυστήρια του εσωτερικού του κόσμου.

Μέρος II, Η Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου

«Βήμα προς βήμα και στάδιο με στάδιο κατασκευάζουμε την Ατραπό, ακριβώς όπως η αράχνη φτιάχνει τον ιστό της.

Αυτός είναι ο δρόμος της επιστροφής που ανοίγουμε μέσα από τον ίδιο τον εαυτό μας».

Ο Δάσκαλος Τζβάλ Κούλ

«Πρέπει κάποιος να βρει μια γέφυρα για να εμποδίζει την απώλεια της συνείδησης και να εμπλουτίζεται από τον ανώτερο κόσμο».

(AGNI ΥOGA SOCIETΥ, Ιεραρχία, παρ. 397.)

«Τότε εμφανίζεται ένα τρίγωνο στο νοητικό πεδίο, που παράγεται από μανασική δραστηριότητα και αυτό το πύρινο τρίγωνο αρχίζει αργά να κυκλοφορεί ανάμεσα στο μανασικά μόνιμο άτομο και ένα σημείο στο κέντρο του λογοϊκού λωτού και από κει στη νοητική μονάδα….

Αυτό το τρίγωνο πυρός, το οποίο σχηματίζε­ται από καθαρή ηλεκτρική μανασική δύναμη, γίνεται όλο και φωτεινότερο μέχρις ότου παράγει έναν ανταποκριτικό κραδασμό, τόσο από το κατώτερο όσο και από το ανώτερο. Αυτό το τρίγωνο είναι ο πυρήνας της ανταχκαράνα».

(Αλίκη Μπέιλη, Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός.)

«Πριν ο άνθρωπος μπορέσει να βαδίσει την Ατραπό, πρέπει να γίνει η ίδια η Ατραπός».

(Ε. Π. Μπλαβάτσκυ, Η Φωνή της Σιγής.)

Το πεδίο της εμπειρίας μας δεν περιορίζεται στην κατάσταση της εγρήγορσης ή στην εγκεφαλική μας συνείδηση.

Έχουμε επαφές με ανώτερα επίπεδα.

Μερικές φορές οι επαφές γίνονται με τον αστρικό κόσμο, με τα ανώτερα νοητικά πεδία ή ακόμα και με το βουδικό κόσμο.

Οι επαφές αυτές όμως δεν καταγράφονται πλήρως γιατί δεν υπάρχει μεταβιβαστικός παράγοντας, δεν υπάρχει άμεση γραμμή επικοινωνίας. Οι εμπειρίες μας μοιάζουν με τις ακτίνες του ήλιου που κάποιες φορές περνάνε μέσα από τα μικρά ανοίγματα ανάμεσα στα σύννεφα, πέφτουν στο κεφάλι μας για λίγο και ύστερα εξαφανίζονται και πάλι.

Κατά παρόμοιο τρόπο, οι ανώτερες ενέργειες μπορεί να αγγίζουν τα λεπτοφυή μας σώματα και εξαιτίας της έλλειψης ενός μεταβιβαστικού παράγοντα να μην καταφέρνουν να καταγραφούν, να αφομοιωθούν και να χρησιμοποιηθούν στα κατώτερα πεδία.

Από την αρχαιότητα μας έχουν πει ότι ο άνθρωπος είναι σαν ένα σπίτι με πολλά πατώματα και πολλά δωμάτια αλλά οι γραμμές επικοινωνίας μέσα στο σπίτι είναι κακής ποιότητας και ανεπαρκείς. Μερικές από τις πόρτες είναι κλειδωμένες και δεν ανοίγουν. Άλλες είναι πολύ στενές και εκείνες που μπορούν να ανοιχτούν αφήνουν μόνο ένα στενό πέρασμα. Οι σκάλες που οδηγούν στα επάνω δωμάτια είναι μισοφτιαγμένες ή είναι κλεισμένες από διάφορα έπιπλα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο άνθρωπος ζει στο κάτω μέρος του σπιτιού και έχει ελάχιστες ευκαιρίες να χρησιμοποιήσει τα άλλα δωμάτια.

Ένας που ζει σε κάποιο δωμάτιο, δεν ενδιαφέρεται για τα άλλα δωμάτια και δεν έχει καθόλου επίγνωση ότι υπάρχουν και άλλοι όροφοι οτο σπίτι του. Το σπίτι του δεν έχει τρεχούμενο νερό αν και υπάρχει ένας κεντρικός αγωγός εκεί κοντά. Δεν έχει ηλεκτρικό ρεύμα αν και υπάρχει ηλεκτρικός πίνακας στον τοίχο. Δε διαθέτει ενδοεπικοινωνία, αν και υπάρχουν όλες οι εγκαταστάσεις για επικοινωνία. Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί μόνο το 2% του σπιτιού του, ζώντας μια περιορισμένη ζωή και μη εκπληρώνοντας το σκοπό της ψυχής του.

Αν αφυπνιστεί και αναγνωρίσει τις δυνατότητες του σπιτιού του. Αν αποφασίσει να ζήσει μια πλήρη ζωή, πρέπει να καταπιαστεί με μια τριπλή δραστηριότητα.

Πρέπει να εγκαταστήσει ένα δίκτυο ηλεκτρικών γραμμών σε κάθε μέρος του σπιτιού του, ένα δίκτυο που θα φέρει ζωή, ενέργεια, θερμότητα και φως σε ολόκληρο το σπίτι, ενοποιώντας και ευθυγραμμίζοντας κάθε μέρος του κτιρίου.

Πρέπει να φτιάξει ένα σύστημα υδραυλικών σε όλα τα δωμάτια και σε όλα τα επίπεδα του σπιτιού του.

Πρέπει να εγκαταστήσει ένα σύστημα επικοινωνίας, συνδέοντας όλα τα επίπεδα και όλα τα δωμάτια, έτσι ώστε να μπορεί να ζει σε οποιοδήποτε δωμάτιο, σε οποιοδήποτε επίπεδο και να έχει επίγνωση όλων των άλλων επιπέδων ή ορόφων του κτιρίου.

Όταν θα εκτελέσει αυτές τις εργασίες η κατοικία του θα είναι ένα οργανωμένο σπίτι.

Οι άνθρωποι που θα ζουν εκεί θα είναι πολύ κοντά ο ένας στον άλλον και ο ιδιοκτήτης του σπιτιού θα έχει επίγνωση όλων όσων συμβαίνουν σε κάθε μέρος του σπιτιού του.

Αυτή είναι η εικόνα του ψυχολογικού μας κόσμου, του εσωτερικού μας κόσμου.

Χρησιμοποιούμε μόνο ένα μικρό μέρος του μηχανισμού μας.

Συνήθως ζούμε μόνο στο φυσικό πεδίο, για σύντομα διαστήματα στο αστρικό πεδίο και σε σπάνιες περιπτώσεις αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιήσουμε τα νοητικά μας δωμάτια.

Τα άτομα που είναι πιο προχωρημένα χρησιμοποιούν ανώτερα επίπεδα με περισσότερες διευκολύνσεις και εκείνοι που είναι μυημένοι στα ανώτερα μυστήρια χρησιμοποιούν το ενορατικό, το ατμικό, το εναδικό ακόμα και το Θείο πεδίο τους.

Για να περάσουμε στα ανώτερα επίπεδα και να δράσουμε εκεί συνειδητά, πρέπει να φτιάξουμε ένα δίκτυο εσωτερικών γραμμών επικοινωνίας, γραμμών συνείδησης, γραμμών ζωτικότητας, γραμμών δημιουργικότητας.

Το να χτίζουμε γέφυρες, σημαίνει να εγκαθιδρύουμε επικοινωνία ανάμεσα στον Εαυτό και το μη-εαυτό.

Υπάρχουν δυο πόλοι ανάμεσα στους οποίους ο άνθρωπος πρέπει να χτίσει την εφταπλή Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου

Στην εσωτερική φιλοσοφία έχουν δοθεί υπαινιγμοί σχετικά με τη διαδικασία δόμησης της γέφυρας. Τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, όμως, αυτή η φιλοσοφία αυξήθηκε.

Οι Δάσκαλοι έδωσαν τμήματα πληροφοριών πάνω σε αυτό το θέμα μέσω της Έλενας Πέτροβνας Μπλαβάτσκυ.

Ο Δάσκαλος Θιβετανός έδωσε περισσότερες οδηγίες σχετικά με τη γέφυρα μέσω της Αλίκης Μπέιλη.

Στην εσωτερική ορολογία η γέφυρα, η Ανταχκαράνα, σημαίνει το εσωτερικόόργανο, το αιώνιο όργανο, την Ατραπό, τη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου.

Σε ολόκληρο το ταξίδι μας προς τη Γαλάζια Κορυφή, προς το Πετράδι, αναγκαζόμαστε να περάσουμε μέσα από βαθιές αβύσσους και πάνω από αυτά τα χάσματα χτίζουμε πολλές γέφυρες. Χτίζουμε γέφυρες σε κείνη την περιοχή του βουνού που εμείς ονομάζουμε αιθερικό – φυσικό πεδίο. Χτίζουμε γέφυρες ανάμεσα στο αστρικό και στο νοητικό πεδίο.

Όλες οι γέφυρές μας χτίζονται με ύλη και συνείδηση. Χτίζουμε εκατοντάδες τέτοιες γέφυρες στο νοητικό μας κόσμο, επεκτείνοντας το ενδιαφέρον μας από το ένα θέμα στο άλλο, εξαφανίζοντας βαθμιαία τους περιοριστικούς τοίχους των προκαταλήψεών μας και ανοίγοντας την καρδιά μας σε όλη τη Δημιουργία, στα λουλούδια, στα δέντρα, τα ζώα και την ανθρωπότητα.

Στον ψυχολογικό μας κόσμο το να χτίζουμε γέφυρες σημαίνει να κάνουμε μια ιδέα πλήρη. Να τη συνδέουμε με μια άλλη ιδέα σχηματίζοντας μια νέα συνθετική ιδέα για έναν ειδικό σκοπό.

Ακόμα να συνδέουμε αυτή τη συνθετική ιδέα με μια ανώτερη και μεγαλύτερη ιδέα, με τις ενέργειες στα ανώτερα πεδία… και να συνεχίζουμε έτσι, μέχρις ότου αγγίξουμε το Θείο Σχέδιο, το Σκοπό και τη Θέληση του Θεού.

Η δόμηση ψυχολογικών γεφυρών εκτελείται προς δύο κατευθύνσεις:

πρώτο προς τα κατώτερα πεδία και δεύτερο προς τα ανώτερα πεδία.

Προς τα κατώτερα, η μονάδα της συνείδησης οπουδήποτε εστιάζεται, προσπαθεί να κερδίσει συνειδητό έλεγχο πάνω στη δράση, τις συγκινήσεις και τη σκεπτοδιαδικασία αυτών των κατώτερων σωμάτων, μετατρέποντας τα σε επικοδομητικούς για το σκοπό μηχανισμούς.

Η προσπάθεια συνεχίζεται, μέχρις ότου ο κόσμος της προσωπικότητας συνδέεται με «γραμμές δύναμης» και αποτελεί ένα μοναδικό σύνολο, ευαίσθητο σε όλα τα μέρη του, που δρα σαν ένας οργανισμός.

Ο άνθρωπος πρέπει να προσπαθήσει να συνδέσει την ολοκληρωμένη προσωπικότητα με την Ψυχή ή το Δισκοπότηρο και να δημιουργήσει μια εμποτισμένη από την Ψυχή προσωπικότητα.

Ύστερα ακολουθεί η προσπάθεια να συνδέσει την εμποτισμένη από την Ψυχή προσωπικότητα με την Πνευματική Τριάδα, η δόξα της οποίας θα λάμπει μέσα από την εμποτισμένη από την Ψυχή προσωπικότητα σαν μεγάλη δημιουργική λάμψη και ομορφιά.

Πάνω σε αυτή την ατραπό της ανόδου ο άνθρωπος χτίζει γέφυρες ανάμεσα στον Εαυτό και στο μη εαυτό.

Η γέφυρα είναι η συνείδηση ανάμεσα στα δυό.

Ο μη εαυτός είναι ο προηγούμενος εαυτός που έμεινε πίσω για να χρησιμοποιηθεί σαν ένα όργανο έκφρασης και επαφής στο πεδίο του. Αν η συνείδηση του ανθρώπου ταυτίζεται με κάποιο υποπεδίο, τότε αυτός δεν είναι ικανός να παρατηρεί το πεδίο ή τις δραστηριότητές του γιατί ο εαυτός του είναι εκείνο το υποπεδίο. Η ανάπτυξή του είναι μια διαδικασία απόσπασης από το επίπεδο ταύτισής του και δημιουργίας ταύτισης με το επόμενο ανώτερο υποπεδίο.

Η γήινη συνείδησή μας αρχίζει με το μη εαυτό. Βλέπουμε το υπάρχον σύμπαν, αλλά δεν έχουμε την ικανότητα να αποσπαστούμε από αυτό το σύμπαν. Ταυτιζόμαστε πλήρως με το σύμπαν. Το σύμπαν μας είναι εκείνο το τμήμα της ύπαρξης με το οποίο ερχόμαστε σε επαφή.

Στους 10 Βαθμούς (βλέπε Διάγραμμα I) αφυπνιζόμαστε ελαφρά και αρχίζουμε να νιώθουμε ότι το σύμπαν έχει τη δική του ξεχωριστή ύπαρξη. Αρχίζουμε να απομακρυνόμαστε από τις ακτές της μητέρας μας, σαν ένα νεογέννητο μωρό.

Το ακόλουθο διάγραμμα θα ξεκαθαρίσει περισσότερο το θέμα

Στους 25° αρχίζουμε να αμφιβάλουμε για το αν το φυσικό μας σώμα είναι ο Εαυτός μας. Με αυτό τον τρόπο το σύμπαν γίνεται ο μη εαυτός, το σώμα γίνεται ο μη εαυτός αλλά τα υπόλοιπα ακόμα παραμένουν σαν Εαυτός.

Στους 50° αποχωρίζουμε τον εαυτό μας από τον αστρικό κόσμο, τις ανταποκρίσεις και τις αντιδράσεις του, έτσι ώστε τελικά ο αστρικός κόσμος παύει και αυτός να αποτελεί μέρος του Εαυτού μας και γίνεται μέρος του μη εαυτού.

Στους 75° το νοητικό μας σώμα με όλες τις τροποποιήσεις του αποσπάται και γίνεται μέρος του μη εαυ

Στους 85° περνάμε στον ενορατικό κόσμο.

Στους 90° αποχωρίζεται το ατμικό σώμα.

Στους 95° εισερχόμαστε στο εναδικό πεδίο,

Στους 100° γινόμαστε ο αληθινός Εαυτός μας, ένα με τον «Πατέρα».

Σε αυτό το στάδιο αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε ένα με τον Εαυτό στο σύμπαν.

Αυτή είναι μια προσεγγιστική εικόνα της διαδικασίας δόμησης της γέφυρας, με την οποία ο Πραγματικός Άνθρωπος φτάνει στον Οίκο του, τη Γαλάζια Κορυφή.

Για να εξηγήσουμε αυτή τη διαδικασία περισσότερο μπορούμε να πούμε ότι το πνεύμα και η ύλη διασταυρωνόμενα μεταξύ τους παράγουν τους εαυτούς μέσα μας ή τα κέντρα συνείδησης, τα «εγώ» μέσα μας.

Αυτό απεικονίζεται στο Διάγραμμα II.

Το σημείο όπου το πνεύμα και η ύλη συναντιώνται αποτελεί το «εγώ» του ανθρώπου ή το ελέγχον κέντρο. Αν η αναλογία είναι ίση, ας πούμε 15 και 15, τότε έχουμε έναν ισορροπημένο άνθρωπο στα κατώτερα επίπεδα.

Μια εμποτισμένη από την ψυχή προσωπικότητα έχει μια ισορροπία 50/50, όταν ο άνθρωπος ακτινοβολεί όσο περισσότερο γίνεται τη δόξα του πνεύματος μέσα από τον κατώτερο άνθρωπο. Μετά τον πεντηκοστό! βαθμό το πνεύμα κερδίζει ορμή και ο άνθρωπος γίνεται πνευματικά ραδιενεργός.

Αναλαμβάνει μεγάλη υπηρεσία σε ανώτερα επίπεδα και σε μεγάλες περιοχές.

Στην πραγματικότητα αυτοί οι δυο πόλοι είναι ένας πόλος, «Ο Πόλος του Πνεύματος».

Παριστάνονται σαν δύο πόλοι για να δείξουν την αναλογία του πνεύματος και της ύλης σε μια οποιαδήποτε δοσμένη κατάσταση επίτευξης.

Για να κάνουμε την εικόνα ακόμα πιο ξεκάθαρη, δίνουμε τα ακόλουθα διαγράμματα:

Το διάγραμμα III δείχνει τους δύο πόλους της μιας ύπαρξης.

Η κάθετη γραμμή είναι η όψη πνεύμα, η οριζόντια γραμμή είναι η όψη ύλη.

Το διάγραμμα IV δείχνει τις αναλογίες πνεύματος και ύλης.

Στο χαμηλότερο βαθμό, τον αριθμό I, το πνεύμα χτυπάει την ύλη ή στην κατώτερη κρυσταλλοποίηση του πνεύματος δημιουργείται ένα άτομο.

Το νούμερο 2 είναι το φυτικό βασίλειο

Το νούμερο 3 είναι το ζωικό βασίλειο.

Το νούμερο 4 είναι το ανθρώπινο βασίλειο, ο κοινός άνθρωπος.

Το νούμερο 5 αντιπροσωπεύει το ζηλωτή.

Το νούμερο 6 το μαθητή.

Το νούμερο 7 το Δάσκαλο.

Το 8 είναι ο Χριστός.

Το 9 συμβολίζει τη Θεότητα.

Σε όλα αυτά τα διαγράμματα τονίζονται τα ακόλουθα σημεία:

α) Η ύλη στην ανώτερη μορφή της είναι πνεύμα.

β) Το πνεύμα στην κατώτερη όψη του είναι ύλη, όπως αναφέρεται στη Μυστική Δοξασία.

γ) Προχωρώντας προς το πνεύμα, η ύλη ή περιορισμός, μειώνεται και έρχεται στιγμή που η ύλη πνευματικοποιείται.

δ) Η πνευματικοποίηση της ύλης προκαλεί το ξεδίπλωμα της συνείδησης και την ανθοφορία των κρυμμένων θησαυρών του πνεύματος.

ε) Στο σημείο όπου το πνεύμα και ύλη διασταυρώνονται, η συνείδηση αρχίζει να ξεδιπλώνεται. Καθώς το σημείο συνάντησης ανέρχεται, αποκτάτε περισσότερη συνείδηση. Με την απόκτηση περισσότερης συνείδησης, ζείτε μια πιο άφθονη ζωή.

Να αυξήσετε τη συνείδησή σας σημαίνει να χτίσετε γέφυρες μέχρις ότου είστε πλήρως αφυπνισμένοι σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις καταστάσεις ύπαρξης.

Πάνω στην κλίμακα του πνεύματος και της ύλης βρίσκουμε την εξήγηση για την αγάπη και το μίσος, την ευδαιμονία και τη δυστυχία, τη δύναμη και την αδυναμία, το φως και το σκοτάδι, τη δημιουργικότητα και την αδράνεια, την υγεία και την ασθένεια.

Καθώς το πνεύμα κυριαρχεί, οι αρετές αυξάνονται.

Ο εσωτερικός άνθρωπος κερδίζει αναλογικά περισσότερο έλεγχο πάνω στο μηχανισμό του ή στον μη εαυτό.

Χάρη στις πρόσφατα χτισμένες γέφυρες και επεκτάσεις ο Πραγματικός Άνθρωπος αρχίζει να ελέγχει το σπίτι του.

Μέρος III, Η Γέφυρα

Η γέφυρα έχει τρία κύρια μέρη.

Το ένα από αυτά ονομάζεται Σουτράτμα ή νήμα της ζωής.

Το δεύτερο, ονομάζεται Ανταχκαράνα ή νήμα της συνείδησης.

Το τρίτο ονομάζεται νήμα της δημιουργικότητας.

Η Σουτράτμα αγκυροβολεί στην καρδιά και φέρνει ζωή στο σώμα.

Είναι η γέφυρα ανάμεσα στο πνεύμα και στην καρδιά ή τη ροή του αίματος.

Μερικές φορές ονομάζεται χορδή της ζωής.

Έρχεται κατευθείαν από την Ενάδα.

Το δεύτερο νήμα έρχεται από την Ψυχή και αγκυρυβολεί στον εγκέφαλο και αυτό είναι το τμήμα της Ανταχκαράνα που δίνει στον άνθρωπο συνείδηση.

Αυτή η χορδή ονομάζεται νήμα της συνείδησης και είναι το κατώτερο τμήμα της κυρίως Ανταχκαράνα που γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στη νοητική μονάδα και το νοητικό μόνιμο άτομο. Η Ανταχκάρανα, έτσι, συνδέει την προσωπικότητα με την Ενάδα γιατί γεφυρώνει την ανώτερη όψη της προσωπικότητας, τη νοητική μονάδα, και την κατώτερη όψη της Πνευματικής Τριάδας, τον ανώτερο νου, μέσω του μανασικού μόνιμου ατόμου που βρίσκεται στο πρώτο υποπεδίο του νοητικού πεδίου.

Μόλις εγκαθιδρυθεί μια σχέση ανάμεσα στην προσωπικότητα και στην Πνευματική Τριάδα, η ενέργεια της θέλησης αρχίζει να κυλάει μέσα στην προσωπικότητα.

Μας έχουν πει ότι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο στα πρώτα στάδια αν δεν εξισορροπείται από την ενέργεια της αγάπης της Ψυχής.

Η ενέργεια της θέλησης μπορεί να είναι καταστροφική, αν υπάρχουν αρνητικές και χωριστικές σκεπτομορφές στο νοητικό πεδίο και βαριές θυμαπάτες στο συγκινησιακό πεδίο.

Η ενέργεια της θέλησης μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκτεταμένα από αυτές τις αρνητικές δυνάμεις για να αυξήσει τη δυστυχία στον κόσμο των ανθρώπων.

Το τρίτο νήμα, το οποίο κατασκευάζεται από τον ίδιο τον άνθρωπο, ονομάζεται νήμα της δημιουργικότητας.

Αποτελεί επέκταση του νήματος της ζωής και είναι τριπλό.

Η πρώτη κλωστή αυτού του τριπλού νήματος αρχίζει από την καρδιά και φτάνει στη σπλήνα, ενώνοντας το φυσικό σώμα με το ζωτικό σώμα, περνώντας μετά μέσα από το αιθερικό μόνιμο άτομο στο πεδίο δύναμης των πετάλων της θέλησης του δισκοπότηρου.

Η δεύτερη κλωστή περνάει μέσα από το ηλιακό πλέγμα στην καρδιά, μετά στο αστρικό μόνιμο άτομο και από κει στο δυναμικό πεδίο των πετάλων της αγάπης του δισκοπότηρου.

Στο δρόμο του, μαζεύει την ενέργεια της πρώτης κλωστής.

Μέσω αυτής της διαδικασίας γεφυρώνονται το αστρικό με το αιθερικό σώμα.

Η τρίτη κλωστή αρχίζει από το κέντρο άζνα, προχωράει στο κέντρο της κεφαλής και φτάνει στο δυναμικό πεδίο των πετάλων της γνώσης του δισκοπότηρου, περιπλέκοντας στο δρόμο του τις δύο άλλες κλωστές.

Με αυτό τον τρόπο το αστρικό και το νοητικό σώμα γεφυρώνονται και συνδέονται με το δισκοπότηρο.

Μας έχουν πει ότι αυτό το νήμα της δημιουργικότητας, που είναι μια προέκταση των δυο βασικών νημάτων, όταν κατασκευαστεί σε ικανοποιητικό βαθμό, αγκυροβολεί στο κέντρο του λαιμού.

Όταν φτιαχτεί το τρίτο νήμα ο άνθρωπος γίνεται πιο ενεργός στην έκφρασή του.

Μπορεί να εξωτερικεύσει τα όνειρά του στο καναβάτσο, στον πηλά ή στο μάρμαρο.

Μπορεί να συνθέσει θαυμάσια μουσική.

Μπορεί να γίνει ένας ικανός χειρούργος ή ένας προικισμένος πολιτικός, ανάλογα με την ακτίνα του, γιατί τώρα η εσωτερική ομορφιά του έχει έναν τρόπο να εκφράζεται στο φυσικό πεδίο.

Οι αληθινοί καλλιτέχνες είναι, σε μεγάλο ή μικρό βαθμό, δομητές της γέφυρας, είναι εκείνοι που έχουν δομήσει γέφυρες μέσα στον εαυτό τους και έτσι έχουν γίνει ένας αγωγός που παρέχει έκφραση στις δημιουργικές τους ενέργειες, τις εμπνεύσεις και τα οράματα.

Δημιουργούν επίσης γέφυρες σε κείνα τα άτομα με τα οποία έρχονται σε άμεση ή έμμεση επαφή μέσω των δημιουργικών έργων τους.

Στο Κοσμικό Πυρ αναφέρεται επίσης ότι «τα λιγότερο εξελιγμένα άτομα χρησιμοποιούν τη Σουτράτμα καθώς περνάει μέσα από το αιθερικό σώμα».

Ο μέσος άνθρωπος χρησιμοποιεί ολόκληρο σχεδόν το μέρος της Σουτράτμα το οποίο περνάει μέσα από το αστρικό πεδίο.

Ο νοήμων άνθρωπος χρησιμοποιεί τη Σουτράτμα καθώς περνάει μέσα από τα κατώτερα επίπεδα του νοητικού πεδίου και κάτω μέχρι το αστρικό και το φυσικό της τμήμα.

Οι ζηλωτές στο φυσικό πεδίο, χρησιμοποιούν τη Σουτράτμα καθώς περνάει μέσα από τα κατώτερα υποπεδία των αφηρημένων επιπέδων του νοητικού πεδίου και αρχίζουν να δομούν την Ανταχκαράνα ανάμεσα στην Τριάδα και την προσωπικότητα.

«Οι υποψήφιοι για μύηση και οι μυημένοι μέχρι την Τρίτη μύηση, χρησιμοποιούν τόσο τη Σουτράτμα όσο και την Ανταχκαράνα, σαν μια μονάδα.

Η δύναμη της τριάδας αρχίζει να διαχύνεται, ενεργοποιώντας έτσι όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες στο φυσικό πεδίο και ζωογονώντας σε συνεχώς αυξανόμενο βαθμό τις σκεπτομορφές του ανθρώπου».

(Αλίκη Μπέιλη, Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, σελ. 959 – 960 .)

Σε αντιστοιχία με αυτά τα τρία νήματα, έχουμε στη σπονδυλική στήλη ένα άλλο τριπλό νήμα.

Μας έχουν πει ότι αυτό το τριπλό νήμα είναι η εξωτερίκευση των προηγούμενων τριών νημάτων. Στη σπονδυλική στήλη έχουμε τα Ίντα, Πίνγκαλα και Σουσούμνα. Αυτά αντιστοιχούν στην Ανταχκαράνα, στο νήμα της δημιουργικότητας και στη Σουτράτμα.

Τα Ίντα, Πίνγκαλα και Σουσούμνα ονομάζονται ένας «τριπλός τρόπος προσέγγισης και απόσυρσης».

Όταν δομηθεί η Ανταχκαράνα τότε η Πατρική όψη στον άνθρωπο μπορεί να φτάσει στο κέντρο της βάσης και να ανεβάσει αυτά τα τρία πυρά.

Με αυτό τον τρόπο ανοίγει ο αγωγός ανάμεσα στη βάση της σπονδυλικής στήλης, τον εγκέφαλο και το κέντρο της κεφαλής, κάνοντας τον άνθρωπο ικανό να αποχωρεί από το φυσικό του σώμα προκειμένου να έχει τη συνέχιση της συνείδησης στα ανώτερα πεδία.

Στην εσωτερική φιλοσοφία συχνά αναφέρεται το Πυρ της Κουνταλίνι.

Το Πυρ της Κουνταλίνι δεν είναι κάτι άλλο από την ένωση αυτών των τριών πυρών.

Ο Δάσκαλος Θιβετανός λέει ότι «αυτές οι τρεις ατραποί της ζωής είναι οι αγωγοί για ηλεκτρικό πυρ, ηλιακό πυρ και πυρ δια της τριβής».

(Αλίκη Μπέιλη, Εσωτέρα Θεραπευτική.)

Και τα τρία πυρά είναι συγκεντρωμένα στη βάση της σπονδυλικής στήλης και η ένωσή τους ή Κουνταλίνι, μπορεί να ανυψωθεί μέσα από τη σπονδυλική στήλη για να ενωθεί με το κέντρο της κεφαλής, όταν η Ανταχκαράνα έχει δομηθεί και τα κέντρα αφυπνίζονται, αν οι αγωγοί είναι ανοιχτοί.

Καθώς η δόμηση της Ανταχκαράνα συνεχίζεται τα τρία αυτά ανέρχονται αντίστοιχα για να δημιουργήσουν νέα συστήματα επικοινωνίας μέσα στον άνθρωπο.

Όταν η Ανταχκαράνα βρίσκεται στη διαδικασία της κατασκευής και τα τριπλά πυρά στη διαδικασία της ανόδου, το δημιουργικό κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης μετακινείται από το ιερό κέντρο στο κέντρο του λαιμού και τελικά δημιουργικό κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης γίνεται το κέντρο άζνα. Από το κέντρο αυτό ο αληθινός παρατηρητής παρακολουθεί το δράμα της ζωής και εκφράζει το Θείο Σχέδιο στον κόσμο των ανθρώπων.

Σε συσχετισμό με την Ανταχκαράνα μας έχουν πει ότι υπάρχουν τρεις αδένες που σχηματίζουν ένα τρίγωνο στο σώμα.

Οι αδένες αυτοί μπαίνουν σε δραστηριότητα μέσω των κατερχόμενων δυνάμεων των ανωτέρων πεδίων.

Ο αδένας της υπόφυσης γίνεται ενεργός όταν κυλούν μέσα του δυνάμεις από το κατώτερο νοητικό, το αστρικό και το αιθερικό πεδίο μέσω της Σουτράτμα.

Ο αδένας της επίφυσης αρχίζει τη δραστηριότητά του όταν εισέρχονται δυνάμεις από την Ψυχή και το κέντρο άλτα μάγιορ γίνεται ενεργό όταν χτιστεί η γέφυρα του ουράνιου τόξου.

Αυτά τα τρία ύστερα γίνονται ένα πύρινο τρίγωνο, όταν ο άνθρωπος εισέρχεται στην τρίτη μύηση. Κατά την τρίτη μύηση, η Ανταχκαράνα έχει δομηθεί πλήρως.

Προς το παρόν αυτή η διαδικασία χτισίματος της γέφυρας γίνεται μέσα στα άτομα αλλά στο κοντινό μέλλον οι ατομικές γέφυρες θα είναι τόσες πολλές, ώστε θα έχουμε ένα μεγάλο ουράνιο τόξο: μια ομαδική Ανταχκαράνα που θα συνδέει την ανθρωπότητα με την Ιεραρχία και τη Σα-μπάλα.

Όσο αυτή η γέφυρα ενισχύεται τόσο η επιρροή της αγάπης, της σοφίας, του φωτός και της δύναμης θα μεγαλώνει στον κόσμο.

Θα έχουμε περισσότερες επιστημονικές ανακαλύψεις, τέχνες που ποτέ δεν ονειρευτήκαμε, κοινωνικά συστήματα που θα χαρίσουν στην ανθρωπότητα την πραγματική χαρά της συνεργασίας και της αδελφότητας.

Η αδελφότητα θα αποτελεί ένα καθιερωμένο επιστημονικό γεγονός.

Πράγματι, να δομήσετε την Ανταχκαράνα, σημαίνει να ανοίξετε όλους τους αγωγούς μέσω των οποίων θα κυλήσει και θα ακτινοβολήσει η θέληση του Εαυτού.

Σημαίνει να φτιάξετε ένα καινούργιο δίκτυο μέσα από το οποίο θα μπορεί να κυκλοφορεί η Ζωή του σύμπαντος, χαρίζοντας υγεία και ευτυχία και οδηγώντας την ανθρωπότητα σε ανώτερες διαστάσεις ύπαρξης.

Ο Θιβετανός Δάσκαλος αναφέρει ότι, «Όταν η Ανταχκαράνα ενός ομίλου έχει δομηθεί σωστά τότε η ατομικοποιημένη ομαδική θέληση εξαφανίζεται μέσα στην πλήρη συνείδηση του μοναδικού σκοπού ή της καθαρά κατευθυνόμενης θέλησης».

(Αλίκη Μπέιλη, Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις.)

Αυτή η θέληση χαρίζει επίσης στον άνθρωπο μια αίσθηση συνέχειας της συνείδησης, με την έννοια ότι θα έχει επίγνωση όλων όσων συμβαίνουν στο κάθε πεδίο. Μέσα στην εγκεφαλική του συνείδηση ο άνθρωπος θα είναι ικανός να καταγράφει καθετί που συμβαίνει πάνω στο αστρικό, στο νοητικό, στο ενορατικό και στα ανώτερα αφηρημένα πεδία.

Θα μπορεί να εργάζεται και να εκφράζεται μέσω οποιουδήποτε πεδίου το ίδιο συνειδητά, όπως τώρα στο φυσικό πεδίο.

Θα μπορεί όποτε θέλει να περνάει στο αστρικό, στο νοητικό, στο ενορατικό και στα άλλα ανώτερα πεδία.

Θα είναι συνειδητός όταν θα πέφτει για ύπνο και θα μπορεί να περνάει σε ανώτερα επίπεδα.

Αυτό σημαίνει «συνέχεια της συνείδησης».

Αυτό θα του χαρίσει το μεγάλο πλεονέκτημα να εργάζεται στο φυσικό πεδίο και να φέρνει σε έκφραση όλες τις εντυπώσεις, τις εμπνεύσεις και τα οράματα που είδε και συνάντησε στα ανώτερα πεδία, εμπλουτίζοντας έτσι πολύ τη ζωή του.

Αυτό θα τον βοηθήσει ακόμα να δει τα πράγματα στη σωστή τους αναλογία και σχέση.

Τα μικρά κύματα προβλημάτων και δυσκολιών δε θα τον ταράζουν.

Βαθμιαία θα υπηρετεί σε όλο και ανώτερες ομάδες.

Θα έρθει σε επαφή με κάποιο από τα Άσραμ του Δασκάλου.

Θα συναντήσει το Δάσκαλό του.

Θα του ανατεθεί κάποιο υπεύθυνο έργο στο Άσραμ και βαθμιαία θα γίνει ευαίσθητος σε εντυπώσεις που έρχονται από «το κέντρο όπου ή Θέληση του Θεού είναι γνωστή».

Η Ανταχκαράνα είναι η Ατραπός.

Από τη στιγμή που ο άνθρωπος θα βάλει το πόδι του πάνω στην Ατραπό, αρχίζει να διευρύνει τις σχέσεις του, την επικοινωνία και την αίσθηση της πραγματικότητας.

Στο τέλος της Ατραπού κάτεχει μια ωκεάνεια συνείδηση.

Μέρος IV, Ανθρώπινες Ζωές

Η Ε. Π. Μπλαβάτσκυ λέει,

«Όπως τα μαργαριτάρια σε μια κλωστή έτσι και η μακριά σειρά των ανθρώπινων ζωών κρέμεται πάνω στη Σουτράτμα».

Κατά τη διαδικασία δόμησης της Ανταχκαράνα, σιγά – σιγά μπορεί να σας εμφανιστούν μερικές περασμένες σας ζωές, πρώτα κατά τμήματα και ύστερα σαν σύνολο.

Έτσι η αίσθηση της συνέχειας, η αίσθηση της αθανασίας γίνεται καθαρότερη.

Κατανοείτε το νόημα μερικών συμβάντων της τωρινής σας ζωής, τους λόγους πολλών γεγονότων και προχωράτε στη ζωή με περισσότερη πίστη, μεγαλύτερο όραμα και μια καλύτερη αίσθηση αναλογίας.

Μετά τη δόμηση της Ανταχκαράνα οι δυο κόσμοι γίνονται ένας.

Ο εσωτερικός και ο εξωτερικός κόσμος γίνονται ένα γιατί ο άνθρωπος μπορεί να εργάζεται και στους δυο συνειδητά.

Χάρη σε αυτή την ικανότητα, η ζωή του ανθρώπου γίνεται πιο πλούσια και πιο περιεκτική. Ο,τιδήποτε κάνει στον κόσμο του φυσικού πεδίου, το κάνει σύμφωνα με το πρότυπο και την έμπνευση του εσωτερικού του κόσμου. Με αυτό τον τρόπο δρα σοφά με χάρη και αναλογία.

Οι περισσότεροι από μας είμαστε μόνο ψάρια στη «θάλασσα», μη γνωρίζοντας κάτι για τη ζωή στην ξηρά ή στον αέρα.

Όταν χτίζεται η γέφυρα, ο άνθρωπος δρα συνειδητά σε όλα τα επίπεδα ή δωμάτια, πάνω σε όλα τα πεδία ύπαρξης. Κάθε σκέψη, συναίσθημα και πράξη του θα εξυπηρετεί το σκοπό και θα βρίσκεται σε αρμονία με το Μεγάλο Σχέδιο.

Η εσωτερική δοξασία διδάσκει ότι:

«Είμαστε εμείς, οι ζωντανοί, που ελκυόμαστε προς τα πνεύματα, ενώ αυτά δε μπορούν ποτέ, ακόμα και αν το ήθελαν, να κατέβουν προς εμάς ή μάλλον μέσα στη σφαίρα μας».

(Ε. Π. Μπλαβάτσκυ, Άπαντα τα Έργα, Τομ. I.)

Στο αληθινά εσωτερικό έργο οι άνθρωποι δεν επικοινωνούν με τα πνεύματα των νεκρών μέσω μέντιουμ, καλώντας τα κάτω στη Γη αλλά πηγαίνουν συνειδητά από πεδίο σε πεδίο και μπορούν ακόμα και να συναντήσουν εκείνους με τους οποίους θέλουν να επικοινωνήσουν.

Όταν δομηθεί η Ανταχκαράνα, ο άνθρωπος θα είναι ικανός να έρχεται συνειδητά σε επαφή με τους οδηγούς της φυλής, με ασώματα ανθρώπινα όντα και με πολύ προχωρημένα πνεύματα.

Μέσω αυτής της επικοινωνίας και με το ανέβασμα της συνείδησης σε ανώτερα επίπεδα, θα αγγίζει ομορφιές, χρώματα, μουσική, αρώματα, μορφές που ξεπερνούν το καθετί σ’ αυτόν τον κόσμο.

Θα του δοθούν τα κλειδιά για να εισέλθει στις κλειδωμένες αίθουσες, στα Άγια των Αγίων της ίδιας του της φύσης, να ξεσκεπάσει τα μυστικά των Νόμων του Θεού και να τα φέρει μαζί του στην καθημερινή ζωή για την πνευματικοποίηση της ανθρωπότητας.

Όσο περισσότερο διεισδύει στα ανώτερα πεδία, τόσο πιο κοντά πλησιάζει προς την πραγματική πηγή της ομορφιάς, της καλοσύνης και της αλήθειας.

Όσο περισσότερο εισχωρεί στα ανώτερα πεδία, τόσο το πνεύμα της ευδαιμονίας, το πνεύμα της κατανόησης και το πνεύμα της δύναμης επικρατούν στην καθημερινή του ζωή και κάνουν τις σχέσεις του μαγνητικές, ραδιενεργές και καρποφόρες.

Το συνδετικό καλώδιο ανάμεσα στο συνειδητό άνθρωπο και στις ανώτερες δυνατότητές του είναι η Ανταχκαράνα.

Σιγά – σιγά ο άνθρωπος γίνεται η ίδια η Ατραπός και όχι μόνο η Ατραπός αλλά επίσης η αλήθεια και η ζωή.

Χτίζουμε την Ανταχκαράνα μέσω του διαλογισμού και όταν χτιστεί η Ανταχκαράνα και πάλι μέσω του διαλογισμού και της θεωρίας, χρησιμοποιούμε την Ανταχκαράνα σαν τις χορδές της λύρας του Ορφέα.

Η εμπειρία που ονομάζουμε Φώτιση είναι το αποτέλεσμα της χρησιμοποίησης της Ανταχκαράνα, η οποία μεταβιβάζει το Φως της Τριάδας στην προσωπικότητα. Αυτό προκαλεί επίσης την εμπειρία της Μεταμόρφωσης.

Η εμπειρία την οποία ονομάζουμε Έμπνευση είναι και αυτή αποτέλεσμα της χρησιμοποίησης της Ανταχκαράνα, η οποία μεταβιβάζει στην προσωπικότητα το σκοπό, τη θέληση της Ψυχής και της Ενάδας ακόμα και το Σχέδιο και το σκοπό της Ιεραρχίας και της Σαμπάλα.

Όταν φτιαχτεί αυτός ο ιστός Φωτός, ο άνθρωπος βρίσκεται σε επαφή με το όλο, όχι μόνο μέσα στη δική του σφαίρα αλλά και μέσα στην πλανητική και την κοσμική σφαίρα.

Η εμπειρία που ονομάζουμε Σαμάντι ή Θεωρία, είναι μια κατάσταση της Ανταχκαράνα, όπου ο πραγματικός άνθρωπος καταφεύγει, αποσύρεται μέσα στη σφαίρα ζωής της Ενάδας.

Εκεί επαναφορτίζεται με ανώτερη, ζωτική ενέργεια, ερχόμενος σε επαφή: με την ακτινοβολία του «κέντρου όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή».

Αυτό είναι το πραγματικό βουνό απ’ όπου ο άνθρωπος, όταν επιστρέφει ξανά στον κόσμο των ανθρώπων, φέρνει μαζί του καθοδήγηση και μεγάλη ομορφιά για τον κόσμο.

Αυτή είναι η αληθινά «κορυφαία εμπειρία».

Μόνο μέσω της Ανταχκαράνα ο άνθρωπος πραγματικά μεταβάλλεται σε μια αιώνια πηγή καλοσύνης, ομορφιάς και αλήθειας.

Μπορεί να στέκεται για πάντα μέσα στο Φως μεταβιβάζοντας συνεχώς στον κόσμο τις ανώτερες ενέργειες σαν έμπνευση αντί να έχει απλώς στιγμιαίες αναλαμπές φώτισης και έμπνευσης.

Έτσι γίνεται μια πηγή ενέργειας που ακτινοβολείται μέσα από όλες τις εκφράσεις και τις επαφές του, φωτίζοντας, ενισχύοντας και οδηγώντας τον άνθρωπο από το χάος στην ομορφιά.

Όταν η Ανταχκαράνα έχει σχεδόν δομηθεί, συμβαίνει κάποια εσωτερική κάθαρση και αρχίζει επίσης μια διαδικασία εξάγνισης. Πάρα πολλές τυφλές εντολές, κόμπλεξ και σκοτεινές παρορμήσεις που είχαν συσσωρευτεί στα εσωτερικά επίπεδα μέσα στους αιώνες, έρχονται στην επιφάνεια για να καούν και να εξαφανιστούν, χαρίζοντας στον άνθρωπο μεγάλη ψυχολογική και πνευματική ανακούφιση.

Πράγματι με τη χρησιμοποίηση της Ανταχκαράνα ο άνθρωπος ανανεώνει όλους τους φορείς του.

Ο μη εαυτός μεταβάλλεται πλήρως.

Σε όλους τους φορείς αρχίζει μια διαδικασία μεταμόρφωσης και η κατώτερη ύλη αντικαθίσταται από ανώτερη ρυθμική ύλη.

Αυτή είναι η διαδικασία της πραγματικής εξάγνισης.

Τότε ο άνθρωπος εκφράζει τα λόγια του Κυρίου, Εσείς <<Εσείς  είστε στον κόσμο, αλλά όχι εκ του κόσμου.>>

1. Αρχίστε να σκέφτεστε στα αφηρημένα επίπεδα του νου.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε βιβλία που έχουν γραφτεί πάνω σε αφηρημένα θέματα, όπως για παράδειγμα:

Η Καινή Διαθήκη, η Μπαγκαβάντ Γκιτά, οι Γιόγκα Σούτρα του Πατάντζαλι, οι Ουπανισάντ, Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, Αναζητώντας τον Κόσμο του Θαυμαστού, η Μυστική Δοξασία.

2. Κάντε προπαρασκευαστικό διαλογισμό πάνω σε σύμβολα.

Προσπαθήστε να ανακαλύψετε τις ιδέες πίσω από τα σύμβολα, όπως για παράδειγμα:
ο κύκλος, ο σταυρός, το πεντάκτινο και το εξάκτινο, η πυραμίδα, ο κύβος, το ρόδο, ο λωτός κτλ. Χρησιμοποιώντας κάθε σύμβολο για δεκαπέντε μέχρι είκοσι λεπτά επί δυο βδομάδες.
Αυτό θα σας βοηθήσει να δημιουργήσετε κάποιο δεσμό με το ενορατικό επίπεδο και να ελκύσετε ανώτερη ενέργεια για το έργο της δόμησης.
Προσπαθήστε, επίσης, να δημιουργήσετε μερικά σύμβολα που να εκφράζουν κάποια σύνθετη ιδέα
που έχετε στο νου σας.
Ύστερα κάντε τα περισσότερο παγκόσμια και συμπαντικά.

3. Καθιερώστε μερικές περιόδους απομόνωσης.

Όπως λέει η Βίβλος, «μπες στον εσωτερικό σου θάλαμο και έχοντας κλείσει την πόρτα», χτίστε κάποιες γραμμές επικοινωνίας ανάμεσα στον τωρινό και το μελλοντικό Εαυτό σας.
Δείτε τον εαυτό σας σε ανώτερα επίπεδα ύπαρξης, πιο κοντά στο Φως, πιο κοντά στην Αγάπη και πιο κοντά στη Δύναμη και ύστερα εκτελέστε τα καθημερινά σας καθήκοντα έχοντας αυτή την επίγνωση μέσα στην καρδιά και στο νου σας.
Οι περίοδοι αυτές θα πρέπει να είναι μια φορά τη μέρα ή μια φορά τη βδομάδα, ανάλογα με το χρόνο, την ικανότητα και την έφεσή σας.

4. Σε όλες τις καθημερινές σχέσεις, στάσεις και σκέψεις καλλιεργήστε μια βαθύτερη αίσθηση ταπεινότητας και υπομονής.

«Άφησε τον ορίζοντά σου να είναι πλατύς, αδελφέ μου και η ταπεινότητά σου μεγάλη» λέει ο Θιβετανός Δάσκαλος.
(Αλίκη Μπέιλη, Μαθητεία στη Νέα Εποχή, Τομ. II.)


Προσπαθήστε να είστε περιεκτικοί.
Δείτε το ένα νόημα πίσω από τις πολλές μορφές και εκφράσεις και χρησιμοποιήστε τες για το πνευματικό σας έργο.
Να χτίσετε την Ανταχκαράνα, στην κοινωνική της όψη, σημαίνει σχέση, επικοινωνία, κατανόηση, φιλία, αδελφότητα, σεβασμός, ευγνωμοσύνη, ειλικρίνεια, υπομονή, αγαθότητα, σταθερότητα. Καθώς προσπαθούμε να εκφράσουμε τις παραπάνω ιδιότητες, χτίζουμε τη γέφυρα στην κοινωνική μας ζωή.

Καθώς η διαδικασία δόμησης της γέφυρας συνεχίζεται πάνω στα υποκειμενικά επίπεδα, αυξάνει αντίστοιχα το πνεύμα επικοινωνίας και κατανόησης στην ανθρωπότητα. Θα έρθει η μέρα όπου όλοι οι άνθρωποι παντού θα δρουν σαν ένας οργανισμός μιας ανώτερης ύπαρξης, η οποία θα είναι το συνολικό άθρόισμα εκείνων που χτίζουν τη γέφυρα και στέκονται στη Γαλάζια Κ ο ρ υ φ ή.

Χτίζοντας την Ανταχκαράνα θα μπορέσουμε να μεταμορφώσουμε την ατομική, οικογενειακή, κοινωνική και διεθνή ζωή και να την κάνουμε μια πραγματική μονάδα.

Ένα βασίλειο με ένα υπηρετόν σώμα.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Θιβετανός Δάσκαλος μας ζητάει να ενδιαφερθούμε για τα προβλήματα της ανθρωπότητας.

Σε αυτή την καινούργια περιοχή όπου η δόμηση της Ανταχκαράνα είναι πιο γρήγορη από κάθε άλλη φορά, δεν υπάρχει δικό μου και δικό σου.

Δεν υπάρχει κοντινό ή μακρινό.

Κάθε πρόβλημα του κόσμου είναι δικό μας πρόβλημα.

Κάθε έθνος ή φυλή είναι μέρος της πραγματικής μας οικογένειας.

Οι γραμμές διαχωρισμού βρίσκονται μόνο στους χάρτες και στις διάνοιες, δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα.

5. Το πέμπτο βήμα είναι μια ζωή αφοσιωμένης υπηρεσίας σε ανθρωπιστικούς σκοπούς, υπηρεσίας που παρέχεται χωρίς προσωπική προσδοκία ή επιφύλαξη.

Ο Θιδετανός Δάσκαλος το εκφράζει πολύ όμορφα στο ακόλουθο απόσπασμα:

«Επιζητώ εδώ να απαλλάξω το νου σας από την κ υ ρ ι α χ ο ύ σ α σκέψη ότι ο Μυημένος εργάζεται επειδή γνωρίζει. Θα αντέστρεφα την πρόταση και θα έλεγα ότι γνωρίζει επειδή εργάζεται.

Δεν υπάρχει κάποιο σημείο επίτευξης στο οποίο ο Μυσταγωγός να λέει στο μυημένο: Τώρα γνωρίζεις και επομένως μπορείς να εργαστείς.

Μάλλον λέει:

Τώρα υπηρετείς και εργάζεσαι και κάνοντάς το έχεις ξεκινήσει ένα καινούργιο και δύσκολο ταξίδι ανακάλυψης, θα ανακαλύψεις προοδευτικά την πραγματικότητα και θα φτάσεις σε ολόκληρες περιοχές έκφρασης, επειδή υπηρετείς.

Σαν αποτέλεσμα αυτής της υπηρεσίας θα εμφανιστούν ορισμένες δυνάμεις και ενέργειες και η ικανότητά σου να τις χρησιμοποιείς θα δείξει σε σένα, στους άλλους μυημένους συντρόφους σου και στον κόσμο ότι είσαι ένας εργάτης, πλήρως συνειδητός πάνω στην εσωτερική πλευρά της ζωής».

(Αλίκη Μπέιλη, Μαθητεία στη Νέα Εποχή, Τομ. ΙΙ.)

Ο ίδιος Δάσκαλος λέει επίσης ότι

«Η δόμηση της γέφυρας πραγματοποιείται κυρίως από μια οριστικά σχεδιασμένη και κατευθυνόμενη τάση ζωής».

(Αλίκη Μπέιλη, Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις.)

6. Οι περισσότεροι άνθρωποι λειτουργούν σε μια από τις δυο γραμμές προσέγγισης:

στη γραμμή βουδικό-αστρικό ή στη γραμμή βουδιικό – κατώτερο νοητικό.
Αν συνεχίσουν αυτή τη γραμμή προσέγγισης δε μπορούν να πετύχουν τη σωστή δόμηση της γέφυρας.

Η πρώτη ομάδα χρειάζεται νοητική ανάπτυξη με επιστημονικές μελέτες για να καλλιεργήσει τα κατώτερα νοητικά υποπεδία.

Η δεύτερη ομάδα πρέπει να αναπτύξει το κέντρο της καρδιάς ή τη συναισθηματική φύση μέσω ευσπλαχνίας, αγάπης και αλτρουισμού.

Ο Δάσκαλος Μορύα το εκφράζει πολύ εντυπωσιακά:

«Ούτε τα λόγια ούτε ο φόβος ούτε η συνήθεια, αλλά η επικοινωνία της καρδιάς είναι η πιο αμετάβλητη και η πιο αιώνια εκδήλωση.

Έτσι η γέφυρα του Ουράνιου Τόξου μπορεί να προσεγγίσει την ακτή. Όχι το ξερό φθινοπωρινό φύλλο, αλλά η φλεγόμενη καρδιά θα διασχίσει όλες τις γέφυρες».

(AGNI ΥOGA SOCIETΥ, Καρδιά.)

Συχνά συμβαίνει κάποιο ενορατικό φως να κατεβαίνει και να έρχεται σε επαφή με την αστρική ή τη νοητική μας φύση. Το φως αυτό αν δεν ενωθεί και συγχωνευθεί με τους υπόλοιπους φορείς, δεν επιφέρει εποικοδομητικό ή δημιουργικό αποτέλεσμα.

Για παράδειγμα, αν υποθέσουμε ότι το ενορατικό φως φτάνει στην αστρική ύλη και ότι αυτό το πεδίο είναι απαλλαγμένο από θυμαπάτες, τότε δήμιουργεί εκεί ένα ισχυρό πυρ έφεσης, αφοσίωσης, αφιέρωσης και ενθουσιασμού.

Αυτά βαθμιαία οδηγούν τον άνθρωπο σε φανατισμό, προσκόλληση και προκατάληψη, αν ο νους δεν είναι προετοιμασμένος να χρησιμοποιεί την κοινή λογική, την ανάλυση, τη σύνθεση, να χρησιμοποιεί το πυρ στην κατάλληλη στιγμή, στη σωστή αναλογία για την αναγκαία δραστηριότητα που έχει σχεδιαστεί με νοημοσύνη.

Από την άλλη μεριά αν το ενορατικό φως φτάσει στο νου και δεν υπάρξει κάποια ανταπόκριση από την αστρική ύλη, αυτό το ενορατικό φως μπορεί να δημιουργήσει μια ισχυρή νοητική διέγερση, εξαιτίας της οποίας ο άνθρωπος προσπαθεί να σχηματοποιήσει και να σχεδιάσει.

Αυτό μπορεί να καταλήξει σε δόγματα, δοξασίες και νοητικές κρυσταλλώσεις, από τις οποίες λείπει το ζωντανό στοιχείο.

Και πράγματι έχουμε θαυμάσιους θεολόγους, κατηχητές, επισκόπους και ιερείς αλλά ελάχιστους ζωντανούς άγιους ή εξυπηρετητές στον κόσμο.

Αντίθετα, όταν η αστρική γραμμή της καρδιάς είναι αναπτυγμένη τότε τη στιγμή που το ενορατικό φως έρχεται σε επαφή με το νου και αν υποθέσουμε ότι ο νους είναι απαλλαγμένος από πλάνες τότε ο νους εντυπωσιάζεται και αρχίζει να το αφομοιώνει και να το σχηματοποιεί.

Στο μεταξύ το κύμα περνάει στην αστρική ύλη και φορτίζεται με την ενέργεια της καρδιάς μετατρεπόμενο έτσι σε μια ζωντανή εμπειρία ακόμα και στο φυσικό πεδίο.

Αν ο νους δεν είναι καθαρισμένος από τις πλάνες και δεν έχει στιγμές γαλήνης και σιωπής τότε το φως της ενόρασης χάνεται αμέσως ή διεγείρει τις πλάνες που βρίσκονται εκεί.

Έτσι πάνω στο δρόμο της δόμησης της Χρυσής Γέφυρας πρέπει να προσπαθήσουμε να καλλιεργήσουμε το νου και την καρδιά μας και να τα κάνουμε να λειτουργούν σαν ένας μηχανισμός.

Αυτό αποτελεί από μόνο του μια διαδικασία γεφύρωσης, αν γνωρίζουμε πού πρέπει να εκτελέσουμε το έργο της καλλιέργειας, στην περιοχή της καρδιάς ή στην περιοχή του νου.

Συχνά συμβαίνει το ενορατικό φως να χτυπάει το νου ή την άρπα του αισθαντικού μας σώματος με έναν πολύ λεπτό και ήρεμο τρόπο.

Δε διακρίνουμε την πηγή του αν και αμέσως προκαλεί νοητικές ή συγκινησιακές αντιδράσεις και ανταποκρίσεις.

Μερικές φορές νιώθουμε αυτές τις αντιδράσεις και τις ανταποκρίσεις, οι οποίες είναι δύο ειδών, αντιδράσεις κατώτερου επίπεδου και αντιδράσεις ανώτερου επίπεδου.

Ο καθοριστικός παράγοντας του φωτός είναι το περιεχόμενο του νου και των συναισθημάτων μας. Αν το περιεχόμενο αυτών των φορέων είναι κατώτερων επιπέδων, τότε το ενορατικό φως αναμειγνυόμενο με κατώτερες σκεπτομορφές ή αρνητικά συναισθήματα δημιουργεί πολλές πλάνες και ένα παχύ τείχος ανάμεσα στο φως και στην προσωπικότητα.

Αν το περιεχόμενο είναι ανώτερων επιπέδων τότε η κάθε κάθοδος ή το πέταγμα ενισχύει την επικοινωνία ανάμεσα στο ανώτερο και στο κατώτερο. Αυτός είναι ο λόγος που η εξάγνιση των σωμάτων είναι τόσο απαραίτητη, ειδικά όταν προσπαθούμε να χτίσουμε την Ανταχκαράνα.

Είναι πολύ εύκολο να διακρίνουμε αυτά τα δύο είδη αντιδράσεων και ανταποκρίσεων όταν μπορούμε να σταθούμε πάνω από το αστρικό και το νοητικό επίπεδο και τα παρατηρούμε καθώς αντιδρούν.

Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορείτε να δείτε πόσο μηχανιστικά και αυτόματα δρουν και αντιδρούν αυτά τα σώματα και πώς ο άνθρωπος θεωρεί αυτές τις αντιδράσεις σαν τις κινητήριες ενέργειες για τις στάσεις, τις αποφάσεις και τις δραστηριότητες του.

Ο πιο θεμελιώδης τρόπος για να ξεφύγετε από αυτό τον κίνδυνο είναι ο δρόμος της εξάγνισης, της ολοκλήρωσης και της εμπότισης από την ψυχή.

Η ψυχή είναι αυτή που μπορεί να προβάλλει το φως της στο ενορατικό πεδίο και στον κόσμο της προσωπικότητας, αποκαλύπτοντας τον έναν στον άλλο.

Όταν η προσωπικότητα ολοκληρωθεί και συγχωνευθεί με την Ψυχή, το φως της ενόρασης δημιουργεί θαυμάσιες ανταποκρίσεις, όπως στην περίπτωση μεγάλων καλλιτεχνών, επιστημόνων ή ηγετών.

7. Το έβδομο βήμα είναι να δημιουργήσετε μια ομάδα ανθρώπων γύρω σας, που συγκεντρώνονται για να εκτελέσουν υπηρεσία, εμπλουτίζοντας ο ένας τη ζωή του άλλου και για να σχηματίσουν έναν αγωγό φωτός, ομορφιάς, αλήθειας και καλοσύνης.

Αυτό είναι ένα επικίνδυνο βήμα κατά το οποίο οι περισσότεροι από μας χάνουμε την ταπεινότητα, τον αλτρουισμό και το σεβασμό μας για τους άλλους.
Μόλις καταφέρουμε να συγκεντρώσουμε μια ομάδα γύρω μας, ποθούμε να γίνουμε το κέντρο της ομάδας, η αυθεντία, το όριο και θέλουμε να μας προσέχει ο καθένας.


Ο αληθινός μαθητής πρέπει να έχει επίγνωση αυτού του γεγονότος και να προσπαθεί να βοηθήσει τους συνταξιδιώτες του να έρθουν σε επαφή με την Ψυχή τους και με το Σχέδιο και ύστερα να συμβάλλουν στην εκπλήρωση ενός μέρους του Σχεδίου που αποτελεί το επόμενο βήμα σε αυτό τον τομέα, σε αυτή τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, γι’ αυτό το συγκεκριμένο τόπο ή περιβάλλον.
Πρέπει να τους βοηθήσετε να αφήσουν να ανθίσουν τα δικά τους λουλούδια, αντικρύζοντας τον ίδιο ήλιο με τον ατομικό τους τρόπο αλλά σε ομαδικό σχηματισμό.
Αυτό θα σας βοηθήσει να γίνετε καλύτερος υπηρέτης και καλύτερος δομητής.

8. Οι σπουδαστές της Γέφυρας του Ουράνιου Τόξου καλλιεργούν επίσης τον εαυτό τους έτσι ώστε να βλέπουν και να νιώθουν τα πράγματα όπως είναι. Αυτό δεν είναι εύκολο κατόρθωμα αλλά οι ανταμοιβές είναι πολύ ικανοποιητικές:

να βλέπετε τα πράγματα όπως είναι, όχι μόνο στον κόσμο ή στην ατομική ζωή, αλλά επίσης στην ίδια σας τη φύση, στον εσωτερικό σας κόσμο.
Ίσως δεν είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι συνήθως ασχολούμαστε με το να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας σχετικά με τους φίλους μας, τα γεγονότα, τις συνθήκες και τα συμβάντα.
Μόλις αρχίσουμε να χτίζουμε την Ανταχκαράνα, πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί ώστε να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα.
Αυτό μας βοηθάει υπερβολικά να καθαρίσουμε τη νοητική – συναισθηματική μας φύση και να φτιάξουμε γραμμές επικοινωνίας με τα ανώτερα πεδία, όπου υπάρχει περισσότερο φως, περισσότερη πραγματικότητα και περισσότερα γεγονότα.
Τώρα ίσως να καταλαβαίνετε γιατί σας δόθηκαν τόσες πολλές ασκήσεις στις προηγούμενες σελίδες.

9. Υπάρχει μια άλλη ιδιότητα που πρέπει να αναπτυχθεί στον ανώτερο βαθμό σε αυτό το στάδιο, είναι η αφοβία.

Όσο πιο άφοβοι είστε, τόσο πιο κοντά στον Εαυτό σας πλησιάζετε.
Η αφοβία δεν είναι ανοησία ή απουσία του αισθήματος ευθύνης ή το αποτέλεσμα άγνοιας και απροσεξίας.
Είναι η ακτινοβολία του αληθινού Εαυτού σας.
Η ακτινοβολία αυτή διώχνει το φόβο ή τη χωριστικότητα, τις επιθυμίες, τις προσδοκίες και σας χαρίζει την ακλόνητη βεβαίωση ότι δε μπορεί κάτι να σας μετακινήσει από το κέντρο όπου ζείτε πραγματικά.
Κάθε φορά που ένας οποιοσδήποτε φόβος εισχωρεί στο νου σας, σταματήστε και αποσύρετε τη συνείδησή σας στον κεντρικό Εαυτό και παρατηρήστε την κατάσταση ή τη συνθήκη από τη σκοπιά της αιωνιότητας, από τη σκοπιά του όλου.

Μερικοί άνθρωποι νομίζουν ότι το να είναι άφοβοι σημαίνει να είναι βίαιοι, εντυπωσιακοί, εξουσιαστικοί και πιεστικοί. Αυτό δεν είναι αλήθεια.

Η αφοβία είναι μια κατάσταση της συνείδησης, η οποία μπορεί να κατανοηθεί μόνο αν δοκιμαστεί. Τη στιγμή που είστε αληθινά άφοβοι, έχετε υπερβολική ηρεμία, νοητική διαύγεια, διάκριση, οξύνοια, χαρούμενη διάθεση και προσεκτικότητα και έχετε μια θαυμάσια ενορατική αντίληψη του πώς να δράτε ή να περιμένετε.

Καλλιεργώντας την αφοβία, απλώνετε άλλη μια γέφυρα προς την Κορυφή.

Αυτά τα εννιά βήματα θα βοηθήσουν το μαθητή να προχωρήσει βαθύτερα σε ψυχική συγχώνευση.

Σε αυτό το στάδιο, το Φως, η Αγάπη και η Θέληση της Ψυχής θα συγχωνευτούν με τις τρεις όψεις της προσωπικότητας και θα αναδυθεί μια προσωπικότητα εμποτισμένη από την ψυχή.

Αυτή είναι μια από τις ανώτερες κορυφές που πρέπει να κατακτηθεί.

Ο μαθητής, όταν φτάσει σε μια ψηλή κορυφή, πρέπει να αγωνιστεί για να σκαρφαλώσει στην ανώτερη, τη Γαλάζια Κορυφή, στην επίγνωση και αντίληψη της Ενάδας όπου η προσωπικότητα και η Πνευματική Τριάδα γίνονται ένα και η Ψυχή παραμερίζει.

(Βλέπε Χ. Σαραϊνταριάν, Η Κρυμμένη Δόξα του Εσωτερικού Ανθρώπου, Κεφάλαιο XII.)

Μέρος VΙΙ, Τα Σημάδια

Όταν κατασκευάζεται το ανώτερο τμήμα της γέφυρας, παρατηρούμε ορισμένα σημάδια τα οποία εμφανίζονται μέσα από τις νοητικές, συγκινησιακές και φυσικές εκφράσεις μας στην καθημερινή ζωή.

Είναι ενδιαφέρον να ξέρουμε ότι τα σημάδια αυτά τα παρατηρούν πριν από μας οι άλλοι.

Με λίγα λόγια τα σημάδια είναι τα ακόλουθα:

1) Ευρύτητα σκέψης — Ο μαθητής είναι ανοιχτός σε κάθε αλήθεια από οποιαδήποτε πηγή, σε κάθε στιγμή και σε οποιοδήποτε τόπο.

2) Φώτιση — Βλέπει τα πράγματα όπως είναι.

Βλέπει τη σχετικότητα των πραγμάτων και των γεγονότων, τη σημασία και το σκοπό της ύπαρξης τους.
Δε μπορεί κάποιος να τον ξεγελάσει.
Έχει ένα αληθινό αισθητήριο αξίας.
Βλέπει τα κίνητρα.
Διαβάζει την καρδιά σας.
Διαθέτει βαθιά ενόραση.
Νοιώθει το Μεγάλο Σχέδιο και όλες του οι δραστηριότητες κινητοποιούνται από το Σχέδιο.

3) Έφεση — Όλες του οι πράξεις έχουν μια ακτινοβολία χάρης.

Βρίσκεται μέσα στο ρεύμα των ιδεών της Νέας Εποχής.
Έχει καινούργιους τρόπους προσέγγισης.
Είναι γεμάτος ψυχική ενέργεια που χύνεται από εσωτερικές πηγές.
Μέσω αυτής της ενέργειας δημιουργεί και θεραπεύει.
Η παρουσία του έχει μια θεραπευτική επίδραση και επιφέρει μια δημιουργική διέγερση.

4) Έχει μια καθαρή αίσθηση κλήσης, ανώτερου καλέσματος.

Γνωρίζει τους σκοπούς του, το στόχο του.
Βλέπει το καθοδηγητικό άστρο.
Υποτάσσει τα πάντα σε αυτό το σκοπό.
Είναι επίμονος και αποφασιστικός.

5) Πίστη, αποδοχή, αντοχή — Έχει συνεχείς σχέσεις με τον εσωτερικό πυρήνα όλων των πραγμάτων.

Γνωρίζει ότι το καθετί, καθένας, κάθε γεγονός είναι βοηθός του πάνω στην Ατραπό της εξέλιξης.

6) Αίσθηση της πραγματικότητας — Η ζωή έχει κάποιο νόημα γι’ αυτόν.

Δε ζει μέσα στη ματαιότητα και στην πλάνη αλλά στην πραγματικότητα.
Παρατηρεί τους τρεις κόσμους από το κέντρο της πραγματικότητας.
Είναι αφυπνισμένος!

7) Είναι αυτεξούσιος — Ζει σαν μια αιτία, όχι σαν αποτέλεσμα.

Δε μπορείτε ποτέ να τον πιέσετε, εκτός και το θελήσει.
Μέσα από όλες τις εκφράσεις του προσπαθεί να εκφράσει ό,τι ανώτερο έχει μέσα του.

8) Έχει βαθιά ευσπλαχνία και ένα βαθύ αίσθημα ευθύνης και ταπεινότητας.

9) Είναι τίμιος, γενναιόδωρος, ευγενικός και καλός.

Η ομιλία, οι τρόποι και οι σχέσεις του είναι ανώτερης ποιότητας.

10) Είναι αβλαβής όσον αφορά στο ανώτερο καλό σας.

11) Είναι ευτυχισμένος, χαρούμενος, ευλογημένος σε κάθε συνθήκη της ζωής.

Έχει ένα βαθύ αίσθημα χιούμορ.
Έχει πάντα ένα χαμόγελο στα χείλη του, ακόμα και όταν δακρύζει.

12) Νιώθει ένα έντονο αίσθημα ενότητας.

Δεν έχει δεσμούς στο νου του.
Σέβεται όλες τις φυλές, όλες τις θρησκείες, όλες τις φιλοσοφίες, όλες τις τέχνες.
Βλέπει τον κοινό παρανομαστή στο καθετί.
Είναι παγκόσμιος και συμπαντικός.

13) Είναι ηρωικός.

Άφοβα μπαίνει σε κίνδυνο για μια αρχή, για έναν ανώτερο σκοπό.
Δρα με τη θέληση της Εσωτερικής Δόξας.
Δίνει τη ζωή του για τους φίλους του.

14) Οι αισθήσεις του είναι ακριβείς.

Καταγράφει το καθετί όπως είναι.
Δεν υπνωτίζεται ποτέ αλλά είναι πάντα σε επιφυλακή.

15) Έχει μια αίσθηση ομορφιάς.

Βλέπει την ομορφιά.
Την απολαμβάνει με μεγάλο θαυμασμό.
Ξέρει πώς να εισέρχεται σε έκσταση.

16) Ποτέ δεν κρίνει, ούτε καταδικάζει.

Βλέπει τα γεγονότα, τα κατανοεί και μένει σιωπηλός.

17) Είναι πάντα αποσπασμένος, απρόσωπος, αδιάφορος, όσον αφορά στον κόσμο της προσωπικότητας.

18) Είναι γεμάτος ευγνωμοσύνη.

Ποτέ δεν ξεχνά το καλό που γίνεται για το Σχέδιο ή το Σκοπό και εκφράζει την ευγνωμοσύνη του ακόμα και για «ένα ποτήρι νερό».

19) Κατέχει την επιστήμη της αυτοπαρατήρησης. Παύει να ταυτίζει τον εαυτό του με τον άνθρωπο στο φυσικό πεδίο, με τον άνθρωπο του αστρικού και του νοητικού πεδίου και παρατηρεί τους ανθρώπους από το ανώτερο πεδίο του, χωρίς να μπερδεύεται ποτέ από τις θυμαπάτες και τις πλάνες των κατώτερων κόσμων.

20) Ξεχνάει και συγχωρεί.

Ποτέ δε θα δείτε στα μάτια του ένα σημάδι εκδίκησης.

21) Ζει για το μέλλον, για την αιωνιότητα.

Όλες οι πράξεις του παρακινούνται από το μέλλον και την αιωνιότητα.

22) Είναι ευπροσάρμοστος.

Ταιριάζει παντού, χωρίς να χάνει την εσωτερική του σοβαρότητα.

23) Είναι ισορροπημένος στα λόγια, στις πράξεις και σε ο,τιδήποτε κάνει.

Αντιλαμβάνεστε μια μεγάλη ισορροπία στους τρόπους και στις εκφράσεις του.

24) Μπορεί να χαλαρώνει.

Μπορεί να σταματάει τις φυσικές, αισθαντικές και νοητικές του δραστηριότητες όποτε θέλει και να αποσύρεται στην εσωτερική αίθουσα της γαλήνης.

25) Οδηγεί χωρίς βία και φόβο αλλά μέσω Φωτός, Αγάπης και Πνευματικής Δύναμης, μέσω οράματος.

26) Εκφράζει μεγάλη οικονομία ενέργειας.

27) Αγαπάει.

Βαθμιαία η αγάπη του γίνεται βαθύτερη και αμετάβλητη σε οποιαδήποτε κατάσταση, οποιαδήποτε στιγμή και σε οποιεσδήποτε συνθήκες.

Αυτά είναι τα σημάδια που αρχίζουν να εμφανίζονται σε κείνους που χτίζουν το ανώτερο μέρος της Ανταχκαράνα.

Στην αρχή ο προσκυνητής μπορεί να εκφράσει αυτές τις ιδιότητες σε αναλογία πέντε με δέκα στα εκατό αλλά καθώς το ουράνιο τόξο φτάνει στην ολοκλήρωσή του, σιγά -σιγά οι ιδιότητες αυτές γίνονται κυρίαρχες και ακτινοβόλες μέχρις ότου ο άνθρωπος τις εκφράζει στην πλήρη ομορφιά και δόξα τους και ο ίδιος γίνεται ένα λαμπερό φως.

Μέρος VIII, Έξι Όψεις μιας Βασικής Τεχνικής Δόμησης

Ο δομητής είναι η εμποτισμένη από την ψυχή προσωπικότητα.

Η ύλη που πρέπει να χρησιμοποιηθεί είναι κυρίως η ύλη του ανώτερου νοητικού αναμειγμένη με ανώτερες αιθερικές και αστρικές δυνάμεις και ενέργειες, παρμένες από το δισκοπότηρο και κατεβασμένες από την Πνευματική Τριάδα.

Η τεχνική, φυσικά, είναι ο απακρυφιστικός διαλογισμός, μέσω του οποίου ο άνθρωπος προσπαθεί στην αρχή να έρθει οε επαφή με το ενορατικό πεδίο, να κατεβάσει ενορατικές ενέργειες, να δει τις ιδέες της Νέας Εποχής και να αγγίξει το Σχέδιο.

Μόλις ο άνθρωπος αγγίξει το Σχέδιο μετατρέπεται σε εξυπηρετητή.

Το Σχέδιο ακτινοβολεί μέσα από τη φυσική, τη συγκινησιακή και τη νοητική του ζωή.

Χύνει φως στον κόσμο, υποδεικνύοντας, οδηγώντας, θεραπεύοντας και γεφυρώνοντας.

Ο Θιβετανός Δάσκαλος δίνει έξι όψεις της βασικής τεχνικής δόμησης.

Αυτές είναι Ένταση, Οραματισμός, Προβολή, Επίκληση – Εφέλκυση, Σταθεροποίηση, Ανάσταση.

1) Ένταση

Μπορούμε να εξηγήσουμε αυτή τη λέξη πιο εύκολα αν τη χωρίσουμε σε δυο μέρη και αλλάξουμε το δεύτερο μέρος της λέξης ως εξής: Ε ν και τάση.
Ο νους βρίσκεται σε τάση, υπερβολική τάση, φορτισμένος με ένα μεγάλο σκοπό και συγκεντρώνει μέσα στην ακτίνα του όλες τις ενέργειες, με τις οποίες πρόκειται να χτίσει τη γέφυρα.
Έτσι ο νους βρίσκεται σε μια υπερβολικά ηλεκτρισμένη κατάσταση, στην ανώτερη κραδασμική του συχνότητα και προσανατολισμένος προς την Ενάδα.
Μοιάζει σαν μια διαδικασία επιστράτευσης στη διάρκεια της οποίας ο σκοπός είναι καθαρός, οι δυνάμεις έτοιμες, η τεχνική γνωστή και η επικοινωνία τέλεια.

2) Οραματισμός

Μπορούμε να αναπτύξουμε και να ελέγξουμε το νοητικό πεδίο μας με την τεχνική που ονομάζουμε οραματισμό.
Αυτός έχει τρία στάδια.

Α. Αρχικά διαλέγουμε ένα αντικείμενο, ας πούμε ένα τρίγωνο και προσπαθούμε να το οραματιστούμε.

Ύστερα προσπαθούμε να το οραματιστούμε διαδοχικά με εφτά χρώματα.

Μετά το οραματιζόμαστε σε διάφορες κινήσεις.

Ύστερα διαλέγουμε κάποιο άλλο αντικείμενο, ας πούμε έναν κύκλο, έπειτα ένα πεντάκτινο αστέρι, ένα τριαντάφυλλο, ένα λωτό, έναν πυρσό, ένα πύρινο ξίφος, ένα δέντρο, προσθέτοντας κάθε φορά μια κίνηση και ένα χρώμα.

Ύστερα μπορούμε να προσθέσουμε σε κάθε αντικείμενο μια ιδιότητα των άλλων αισθήσεων, για παράδειγμα μυρωδιά, γεύση, ήχο, αφή.

Καθώς εκτελούμε αυτές τις ασκήσεις αναπτύσσουμε την ύλη και τη φέρνουμε κάτω από τον έλεγχο μας.

Στον οραματισμό η μορφή και τα χρώματα είναι πολύ σημαντικά. Κάθε χρώμα και κάθε μορφή μεταβιβάζει μέσα στο νοητικό πεδίο ένα διαφορετικό είδος ενέργειας και έτσι δημιουργεί εκεί περισσότερη εγρήγορση στα άτομα της νοητικής ύλης.

Αυτή την αφυπνισμένη και την υψηλά φορτισμένη ύλη θα χρησιμοποιήσουμε στη δόμηση της γέφυρας.

Για το σκοπό αυτό σας συμβουλεύουμε να κάνετε μερικές δικές σας ασκήσεις μέχρις ότου μπορείτε να οραματίζεστε εύκολα.

Αυτό πρέπει να γίνεται με άνεση και χωρίς κάποια φυσική ή νοητική ένταση ή πίεση.

Καθώς εκτελούμε tic παραπάνω ασκήσεις, χτίζουμε μια γέφυρα ανάμεσα στο αστρικό και το νοητικό σώμα. Αν τα οραματιζόμενα αντικείμενα είναι ανώτερης ποιότητας και σε συμφωνία με την υπηρεσία του Σχεδίου τότε η γέφυρα εκτείνεται προς το ανώτερο πεδίο όπου βρίσκεται η Ψυχή. Έπειτα η Ψυχή χρησιμοποιεί αυτά τα νοητικά αντικείμενα για να μεταβιβάσει ενέργειες για δημιουργικό έργο.

Εδώ αρχίζει η πραγματική λευκή μαγεία.

Ο άνθρωπος μαθαίνει πώς να χειρίζεται και να κατευθύνει την ενέργεια και πώς να εκτελεί το Ιεραρχικό Σχέδιο.

Β. Στο δεύτερο στάδιο έχουμε τρεις σημαντικούς παράγοντες:

α. Τη λίμνη ενέργειας, σε ανώτατη ένταση στο νοητικό πεδίο.

β. Την εντύπωση που έρχεται από το βουδικό πεδίο και σχηματίζει ειδικές εικόνες στα ανώτερα αστρικά πεδία.

γ. Τη διαδικασία οραματισμού στην οποία αυτές οι ειδικές εικόνες ανεβαίνουν στο νοητικό πεδίο για να μορφοποιήσουν τη νοητική ύλη, φτιάχνοντας εκεί την κυανοτυπία του μελλοντικού Ουράνιου Τόξου.

Εδώ ο οραματισμός εκτελείται στο νοητικό πεδίο όπου οι εικόνες των ανώτερων αστρικών πεδίων, που δομούνται με τη δ η μ ι ο υ ρ γ ι κ ή φαντασία παίρνουν μορφή μέσω της νοητικής ύλης και γίνονται ορατές στην εσωτερική όραση.

Εδώ μπορούμε να δούμε ότι το βουδικό πεδίο είναι αυτό που επηρεάζει τα ανώτερα αστρικά επίπεδα μέσω εντυπώσεων και προκαλεί τις δραστηριότητες που ονομάζουμε δημιουργική φαντασία.

Έτσι η δ η μ ι ο υ ρ γ ι κ ή φαντασία είναι η ανταπόκριση των ανώτερων αστρικών πεδίων στις εντυπώσεις που έρχονται από το βουδικό πεδίο.

Γ. Το τρίτο στάδιο οραματισμού είναι κάπως διαφορετικό. Σε αυτό το στάδιο η πράξη του οραματισμού δεν είναι η ανύψωση της δημιουργικής φαντασίας στο νοητικό πεδίο αλλά είναι μια διαδικασία εικονικής ή συμβολικής μετάφρασης ή ερμηνείας πάνω στο νοητικό πεδίο εκείνων των εντυπώσεων και ενεργειών που προσεγγίζονται στο ενορατικό πεδίο ή που έρχονται από το Σχέδιο ή μέσω της επέκτασης της επίγνωσης στα ανώτερα πεδία.

Αυτός είναι ο πραγματικός οραματισμός, στον οποίο οι άμορφες ενέργειες και εντυπώσεις παίρνουν μορφή και γίνονται ορατές στο νοητικό πεδίο, με την εκπληκτική τους ώθηση για έκφραση και δημιουργικότητα.

(Χ. Σαραϊνταριάν, Ο Κόσμος μέσα στον Άνθρωπο, κεφ. Χ.)

3) Προβολή

Εδώ αρχίζει η πραγματική χρησιμοποίηση της θέλησης.
Ο προσκυνητής με τη βοήθεια του Ηλιακού Αγγέλου, χρησιμοποιεί την ενέργεια της θέλησης με προσπάθεια και προβάλλει μια ακτίνα φωτός προς το «Πετράδι στο Λωτό».
Δε μπορεί να το κάνει αυτό αν προηγουμένως δεν έχει ζήσει μια ζωή πραγματικής υπηρεσίας, εκφράζοντας έναν ανώτερο βαθμό αλήθειας, ομορφιάς και καλής θέλησης σε όλες τις σχέσεις του, ανοίγοντας έτσι τα πέταλα της θυσίας του δισκοπότηρου.
Σε αυτή τη διαδικασία ο μαθητής χρησιμοποιεί τη θέληση, χρησιμοποιεί τον οραματισμό και χρησιμοποιεί επίσης και μια λέξη δύναμης.
Η λέξη δύναμης με τον ειδικό κραδασμό της καθαρίζει το διάστημα ανάμεσα στις δυο όχθες.
Η θέληση σπρώχνει τη νοητική και τη φωτεινή ύλη και οι πρώτες γραμμές της γέφυρας διακρίνονται πάνω από το χάσμα.

Όταν η προβολή ολοκληρωθεί ο άνθρωπος εισέρχεται κάτω από την επιρροή της Ιεραρχίας και τελικά της Σαμπάλα και γίνεται ένας πραγματικός εξυπηρετητής της ανθρωπότητας.

4) Ε π ί κ λ η σ η – Ε φ έ λ κ υ σ η

Ε π ί κ λ η σ η

Εδώ η λέξη επίκληση έχει ένα βαθύτερο νόημα. Μπορείτε να γίνετε επικλητικοί μετά από μια μεγάλη περίοδο ισχυρής έντασης, οραματισμού και προβολής. Αυτό σημαίνει ότι μέσω μιας ζωής υπηρεσίας, θυσίας και επίτευξης δημιουργείτε έναν τέτοιο ανώτερο κραδασμό, ώστε εντυπώνετε τον εαυτό σας πάνω σε ανώτερα πεδία και προκαλείτε ανταποκρίσεις από αυτά.

Γίνεστε μαγνητικός και πνευματικά διεκδικητικός.

Ε φ έ λ κ υ σ η

Αυτή είναι η ανταπόκριση που δίνεται από τα ανώτερα πεδία στον επικλητικό μαθητή.

Ο Πραγματικός Εαυτός απλώνει το χέρι του και πιάνει το χέρι του επιστρέφοντος μαθητή.

Αυτά τα δυο απλωμένα χέρια σχηματίζουν τη γέφυρα και συμβολίζουν τις εισερχόμενες και εξερχόμενες ενέργειες που κυλούν μέσω της Ανταχκαράνα.

Όλα αυτά γίνονται στις ώρες του αποκρυφιστικού διαλογισμού όπου προβάλλει η αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι η ίδια η Ατραπός μέσω της οποίας αυτός, σαν Εαυτός, υπηρετεί την ανθρωπότητα, εκτελώντας τη Θέληση της Σαμπάλα.

5) Σταθεροποίηση

Αυτή είναι η κατάσταση της γέφυρας, μιας γέφυρας που είναι χτισμένη γερά και όμορφα και πάνω στην οποία η συνείδηση του ανθρώπου μπορεί να ταξιδεύει μπρος και πίσω. Τώρα το δίκτυο του Φωτός, της Αγάπης και της Δύναμης έχει ολοκληρωθεί και ο Εαυτός μπορεί να έρθει σε επαφή με οποιοδήποτε πεδίο και να εκφραστεί πλήρως συνειδητά.
Όταν επιτευχθεί η σταθεροποίηση ο άνθρωπος αποκτάει συνέχεια της συνείδησης.
Έχει επίγνωση τόσο επάνω όσο και κάτω του υποκειμενικού και του αντικειμενικού κόσμου.

6)Ανάσταση

Τώρα ο φυλακισμένος του σώματος και του κόσμου είναι ελεύθερος.
Είναι απαλλαγμένος από όλες τις θυμαπάτες και τις πλάνες και από την κυριαρχία των φορέων. Είναι ο εαυτός του και τώρα βλέπει τους απεριόριστους ορίζοντες του Πνεύματος.
Τώρα μπορεί να πει, «Έχετε θάρρος. Νίκησα τον κόσμο».

«Όσο περισσότεροι άνθρωποι μπορέσουν να πετύχουν αυτή τη σύνδεση της ανώτερης και της κατώτερης όψης της ανθρώπινης φύσης τόσο πιο γρήγορα θα προχωρήσει το έργο της σωτηρίας του κόσμου».

Ο Θιβετανός

Μέρος IX, Οι Λέξεις Δύναμης

Οι λέξεις δύναμης ονομάζονται έτσι γιατί επηρεάζουν τα λεπτά και πύρινα σώματα, τα καθαρίζουν και ανοίγουν δρόμο για την ανώτερη ενέργεια ώστε να κυλήσει προς τα κάτω και να χρησιμοποιηθεί για την ανύψωση της ανθρωπότητας, για τη διάλυση των θυμαπατών και της πλάνης πάνω στο δρόμο της ζωής.

Αυτές οι λέξεις δύναμης δημιουργούν επίσης σχέσεις ανάμεσα οτον άνθρωπο και σε άλλα κέντρα ενέργειας του σύμπαντος.

Αν απαγγελθούν ή εκφωνηθούν με γνώση και συγκέντρωση, είναι πανίσχυρες.

Αυτές οι λέξεις δύναμης είναι πολύ ιερές και πρέπει να χρησιμοποιούνται, μόνο όταν ο άνθρωπος είναι έτοιμος και προετοιμασμένος να χειριστεί τις εισερχόμενες ενέργειες για την εκπλήρωση του Θείου Σχεδίου.

Από αμνημόνευτους χρόνους μας έχουν δοθεί πολλές λέξεις δύναμης.

Μια που χρησιμοποιείται παγκόσμια είναι μια σανσκριτική λέξη δύναμης, η ακόλουθη:

ΟΜ ΜΑΝΙ ΠΑΝΤΜΕ ΧΟΥΜ

Σημαίνει, «Δόξα στο Πετράδι στο Λωτό» ή «Δόξα στον εσωτερικό Θεό».

Αυτές οι λέξεις δύναμης ή μάντραμ, όπως ονομάζονται στην Ανατολή, είναι σχεδιασμένες με τέτοιο τρόπο, ώστε όταν προφέρονται κατάλληλα δημιουργούν τον επιθυμητό κραδασμό στα λεπτά και πύρινα σώματα του ανθρώπου.

Ύστερα αυτός ο κραδασμός εκτείνεται στο χώρο, εξαγνίζοντας, ηλεκτρίζοντας και κάνοντας τον άνθρωπο έναν επικλητικό σταθμό δύναμης.

Για τη διαδικασία δόμησης της γέφυρας ο Θιβετανός Δάσκαλος μας δίνει τις Εφτά Λέξεις Δύναμης, μια για κάθε Ακτίνα, στο βιβλίο Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις.

1η Ακτίνα Βεβαιώ το γεγονός.

2η Ακτίνα Βλέπω το μέγιστο Φως.

3η Ακτίνα Είμαι αυτός ούτος ο σκοπός.

4η Ακτίνα Δύο σμίγουν με ένα.

5η Ακτίνα Τρεις διάνοιες ενώνονται.

6η Ακτίνα Το ύψιστο Φως ελέγχει.

7η Ακτίνα Το ανώτερο και το κατώτερο συναντούνται.

Αυτές είναι μεταφρασμένες από την αρχαία μορφή Σένσα και ο Δάσκαλος λέει ότι,

«Θα ήταν αδύνατο να διδάξω την αρχαία και ιδιαίτερη προφορά τους. Αυτό που έχει σημασία είναι η ικανότητα του μαθητή να νιώθει το νόημα των Λέξεων Δύναμης, καθώς τις προφέρει σιωπηλά.

Η ιδιότητα της ιδέας του είναι αυτή που θα φέρει το ορθό αποτέλεσμα και όχι ο τρόπος με τον οποίο παράγει έναν ήχο, με τη βοήθεια των φωνητικών χορδών και του στόματός του».

(Αλίκη Μπέιλη, Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις.)

Ο δομητής, όπως ξέρουμε, είναι η εμποτισμένη από την ψυχή προσωπικότητα.

Έτσι ενώ χρησιμοποιεί τη λέξη δύναμης, πρέπει να διαλέξει τη λέξη της Ακτίνας της Ψυχής του η οποία κυριαρχεί πάνω στην Ακτίνα της προσωπικότητας.

Αυτές οι λέξεις δύναμης θα προφέρονται σιωπηλά από το μαθητή τη στιγμή της προβολής ενώ θα συγκεντρώνεται βαθιά πάνω στο νόημα των λέξεων για να νιώσει την ουσία τους.

Για να το πετύχουμε, πρέπει πρώτα απ’ όλα να μελετήσουμε και να βρούμε την Ακτίνα της Ψυχής και της προσωπικότητάς μας και να δούμε αν κυριαρχεί η Ακτίνα της Ψυχής και ύστερα να χρησιμοποιήσουμε τις λέξεις δύναμης της Ακτίνας αυτής.

(Οι καλύτερες πηγές για τη μελέτη των Ακτίνων είναι τα ακόλουθα βιβλία της Αλίκης Μπέιλη:

Πρ α γ μ α τ ε ί α ε π ί των Εφτά Ακτίνων, Τομ. I.

Πρ α γ μ α τ ε ί α ε π ί των Εφτά Ακτίνων, Τομ. ΙI.

Πρ α γ μ α τ ε ί α επί της Λευκής Μαγείας.

Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις.)

Ο Θιβετανός Δάσκαλος λέει ότι, «Όταν προφερθεί ο ρ θ ά αυτή η λέξη παράγει τρία αποτελέσματα:

Α) Διατηρεί τον αγωγό για το κατερχόμενο φως της Πνευματικής τριάδας καθαρό από όλα τα εμπόδια,

Β) Φτάνει, μέσω της κραδασμικής της δραστηριότητας, στο κέντρο δύναμης που ονομάζουμε Πνευματική Τριάδα, όπου εστιάζεται προσωρινά στο Μανασικό Μόνιμο Άτομο και προκαλεί μια ανταπόκριση με τη μορφή ενός κατερχόμενου νήματος τριαδικού φωτός.

Γ) Προκαλεί έναν κραδασμό σε ολόκληρη την Ανταχκαράνα, που με τη σειρά του εφελκύει ανταπόκριση από τη «Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου» καθώς δομείται από όλους τους άλλους μαθητές.

Έτσι προωθείται το έργο της κατασκευής της Ανταχκαράνα της φ υ λ ή ς».2

(Αλίκη Μπέιλη, Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις.)

Μέρος Χ, Διαλογισμός πάνω στην Ανταχκαράνα

Πρώτο Τμήμα

«Ότι στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις τη ζωήν και ολίγοι εισίν οι ευρίσκοντες αυτήν».

(Κατά Ματθαίον, 7:13.)

Ο διαλογισμός αυτός πρέπει να γίνεται κάθε μέρα για έξι μήνες, ύστερα πρέπει να προστεθεί σε αυτόν ο δεύτερος διαλογισμός και τέλος ο τρίτος.

Σε δεκαοχτώ μήνες θα έχετε ολοκληρώσει το διαλογισμό.

Ύστερα θα αρχίσετε να μελετάτε το βιβλίο από την αρχή.

Μην κάνετε αυτό το διαλογισμό αν δεν έχετε εκτελέσει τις ασκήσεις που δόθηκαν στα προηγούμενα κεφάλαια.

Οραματιστείτε ένα ψηλό βουνό όπου όλα είναι όμορφα και πάνω του δείτε έναν άνθρωπο καθισμένο σε βαθύ διαλογισμό.

Δείτε πώς εκφωνεί την Ιερή Λέξη, το ΟΜ και ότι οι ομόκεντροι γαλάζιοι κύκλοι της φωνής του γεμίζουν το διάστημα και φτάνουν σε σας.

Οραματιστείτε ότι ο άνθρωπος αρχίζει πρώτα με το Ο. Το στόμα του ανοίγει σαν Ο και κατευθύνει τη φωνή του στο κέντρο της κεφαλής και προς τα πάνω.

Ο χρόνος της εκφώνησης του Ο είναι μόνο 10 δευτερόλεπτα και αμέσως μετά κλείνει το στόμα του για να εκφωνήσει το Μ για άλλα 10 δευτερόλεπτα.

Το μόνο που κάνετε είναι να τον ακούτε, όσο πιο καθαρά γίνεται.

Ύστερα, μέσα στη φαντασία σας, πηγαίνετε και καθίστε κοντά σε αυτόν τον άνθρωπο.

Κλείστε τα μάτια σας και οραματιστείτε μια γαλάζια φλόγα πάνω από το κεφάλι σας που ακτινοβολεί ένα νήμα πορτοκαλόχρωμου πυρός. Το νήμα αυτό περνάει μέσα από το δισκοπότηρο πάνω προς το Αιώνιο Άστρο, την Ενάδα και αγκυροβολεί στο Άστρο.

Τώρα σταθείτε μακριά από το σώμα σας και δείτε πώς μια ποσότητα πνευματικού ηλεκτρισμού κατεβαίνει μέσω του νήματος και ακτινοβολεί φως, αγάπη και δύναμη στην προσωπικότητα σας.

Περιμένετε λιγάκι και παρατηρήστε το με χαρά, καθώς η πνευματική ενέργεια γεμίζει ολόκληρη την ύπαρξή σας και ύστερα ακτινοβολείται στο διάστημα.

Μη βιάζεστε, με την ησυχία σας. Μην πιέζεστε, να είστε χαλαρωμένοι, βαθιά χαλαρωμένοι.

Ύστερα οραματιστείτε πως πρόκειται να διαμοιράσετε αυτή την εισερχόμενη ενέργεια μέσω της υπηρεσίας που παρέχεται πάνω στα κατώτερα και πνευματικά πεδία.

Σκεφτείτε και οραματιστείτε και δημιουργείστε νέους αγωγούς πνευματικής έκφρασης στη ζωή σας. Αυτό πρέπει να γίνει με μεγάλη φαντασία.

Για παράδειγμα, δείτε τον εαυτό σας να δίνει μια διάλεξη, αν το θέλετε ή να τραγουδάει, να παίζει μουσική, να γράφει βιβλία, να οδηγεί έναν όμιλο, να οργανώνει μια σχολή.

Κάντε οτιδήποτε μέσω του οποίου μπορείτε να προσφέρετε πραγματική υπηρεσία στην ανθρωπότητα και χρησιμοποιήστε τις εισερχόμενες ενέργειες.

Βαθμιαία θα βρήτε την ακριβή σας θέση στη ζωή, όπου θα προσφέρετε τη μέγιστη υπηρεσία.

Όλο αυτό θα χρειαστεί 15 λεπτά και όχι περισσότερο.

Δεύτερο Τμήμα

Αφού έχετε εκτελέσει τον παραπάνω διαλογισμό για έξι μήνες, προσθέστε σε αυτόν τον ακόλουθο, χωρίς να ξεπερνάτε συνολικά τα 20 λεπτά.

Όταν με τη φαντασία σας οραματιστείτε τον καινούργιο αγωγό υπηρεσίας, ανοίξτε αυτό το βιβλίο και διαβάστε το πρώτο μέρος του κεφαλαίου XVI11.

Ύστερα την άλλη μέρα διαβάστε το δεύτερο μέρος και συνέχεια επαναλαμβάνοντάς το για έξι μήνες.

Μετά οραματιστείτε ότι εισέρχεστε σε μια σκοτεινή σπηλιά. Σταθείτε για, λίγο στο σκοτάδι και ύστερα ανάψτε ένα κερί.

Δείτε την ομορφιά της φλόγας και παρατηρήστε τη μεγάλη βαθιά σπηλιά. Εδώ, στη φαντασία ή στον οραματισμό σας, σταθείτε μακριά από το σώμα σας και δείτε εφτά περιστρεφόμενους τροχούς σε μικρή απόσταση από το φυσικό σας σώμα: έναν στη βάση της σπονδυλικής στήλης, έναν άλλο λίγο πιο πάνω, άλλον στο ηλιακό πλέγμα, στην καρδιά, στο λαιμό, ανάμεσα στα φρύδια και ένα μεγαλύτερο στην κορυφή του κεφαλιού.

Να θυμάστε, αυτά βρίσκονται σε μια απόσταση τουλάχιστον 30 εκατοστών από το σώμα.

Στο κέντρο κάθε τροχού δείτε μικρούς σπινθήρες και εκφωνώντας κάθε φορά το ΟΜ, πλησιάστε τους σπινθήρες με το κερί, αρχίζοντας από τη βάση της σπονδυλικής στήλης και συνεχίζοντας προς τα πάνω μέχρι το κέντρο της κεφαλής, συνδέοντάς τα με ένα νήμα φωτός.

Ύστερα τοποθετήστε το κερί στο κέντρο της κεφαλής και αφήστε το να κάψει λαμπερά και να ρίξει το φως του στο σώμα.

Δείτε ολόκληρο το σώμα να μετατρέπεται σε πορτοκαλόχρωμο φως.

Όταν όλο το σώμα σας λάμπει με το πορτοκαλί φως, αρχίστε να οραματίζεστε το βουδικό πεδίο του πλανήτη.

Φέρτε τον εαυτό σας σε επαφή με τη συνείδηση αυτού του πεδίου και πείτε:

Ας έρθει όραμα και ενόραση

Στοχαστείτε πάνω σε αυτά τα λόγια και ύστερα πείτε:

Δόξα στο Χριστό, τον Αρχηγό της Ιεραρχίας

Μετά από λίγο οραματιστείτε το πεδίο της Ενάδας του πλανήτη και το κέντρο της θέλησης του πλανήτη και προσπαθήστε να εγκαθιδρύσετε μια επαφή με το κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή. Αφήστε τη Θέληση του Θεού να γεμίσει αργά την ύπαρξή σας, λέγοντας:

Στο Κέντρο της Θέλησης του Θεού στέκω

Στοχαστείτε πάνω σε αυτά τα λόγια.

Εκφωνείστε τη Μεγάλη Επίκληση.

Εκφωνήστε το ΟΜ τρεις φορές.

Καθίστε για τρία λεπτά εκεί που είστε και ύστερα αργά – αργά βγήτε από το διαλογισμό σας. Συνεχίστε να κάθεστε στην ίδια θέση για λίγο, μέχρις ότου επιστρέψετε πίσω στον κόσμο.

Τρίτο Τμήμα

Συνεχίστε αυτό το τμήμα αφού στοχαστείτε πάνω στα λόγια, «Στο κέντρο της Θέλησης του Θεού στέκω». Και τα τρία μέρη δεν πρέπει να ξεπερνούν συνολικά τη μισή ώρα.

Τα έξι βήματα δόμησης της Ανταχκαράνα είναι:

Ένταση

Βυθιστείτε σε βαθιά σιωπή και επικαλεστείτε το φως της Ψυχής και τη δύναμη της Τριάδας. Επιβεβαιώστε ότι οι πνευματικές ενέργειες συγκεντρώνονται στο νοητικό πεδίο για να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή της γέφυρας.

Νιώστε την ένταση.

Οραματισμός

Οραματιστείτε τη γέφυρα να εκτείνεται από σημείο σε σημείο.

Δείτε το χρυσό νήμα να περνάει από πεδίο σε πεδίο.

Δείτε τα εφτά χρώματα του ουράνιου τόξου, το καθένα ευαίσθητο σε μια από τις εφτά Ακτίνες πάνω στις οποίες χτίσατε στο παρελθόν.

Προβολή

Συγκεντρώστε όλη σας την ενέργεια.

Οραματιστείτε τα σημεία ανάμεσα στα οποία πρέπει να περάσει η γέφυρα και ύστερα με μια πράξη θέλησης, προβάλετε την ενέργεια σαν μια ρουκέτα και συνδέστε την προσωπικότητα με την Πνευματική Τριάδα και μετά με την Ενάδα.

Χρησιμοποιήστε τη λέξη δύναμης της Ακτίνας σας.

Περιμένετε λίγο και παρατηρήστε την εικόνα του δικτύου φωτός.

Επίκληση – Εφέλκυση

Ύστερα νιώστε ότι είστε ένα επικλητικό κέντρο και δείτε πως μια ακτίνα φωτός κατέρχεται από τη Ενάδα προκειμένου να συναντήσει την προβολή σας.

Σταθεροποίηση

Δείτε την κατασκευασμένη, γέφυρα μέσω της οποίας το ανώτερο συναντάει το κατώτερο.

Τώρα είστε ικανοί να τη χρησιμοποιήσετε και να φτάσετε σε αφηρημένα επίπεδα και να φέρετε φως, αγάπη και δύναμη στον κόσμο.

Ανάσταση και Ανάληψη

Ανεβάστε τη συνείδηση σας μέσα στη συνείδηση της Τριάδας.

Ανυψωθείτε, ξεπεράστε την επίγνωση της προσωπικότητας και σταθείτε εκεί για λίγο, χωρίς να χάνετε συνείδηση της ταυτότητάς σας.

Βάλτε το χέρι σας μέσα στο χέρι του Άγνωστου και με το άλλο χέρι ευλογήστε τον κόσμο.

Πείτε το ακόλουθο μάντραμ:

Στο κέντρο της Θέλησης του Θεού στέκω. Τίποτα δε θα παρεκκλίνει τη θέλησή μου από τη δική

Του.

Εκτελώ αυτή τη Θέληση με Αγάπη. Στρέφομαι στο πεδίο της υπηρεσίας. Εγώ, το Θείο Τρίγωνο, πραγματοποιώ αυτή τη Θέληοη μέσα στο Τετράγωνο και υπηρετώ τους συνανθρώπους

μου.

Εκφωνήστε σιωπηλά το ΟΜ τρεις φορές.

Χαλαρώστε και σταθείτε εκεί που βρίσκεστε για λίγο.

Επιστρέψτε στην κανονική σας συνείδηση.

Συμβουλεύουμε μετά από αυτή την άσκηση να μένετε σιωπηλοί για 15 λεπτά ή και περισσότερο αν είναι δυνατόν.

iepistimitisaftopragmatosis

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ