Έρωτας και φόβος

Έρωτας και φόβος είναι το κύριο ζεύγος απολύτως αντιπάλων στην ψυχή του ανθρώπου, είναι το κύριο ζεύγος στο συναισθηματικό πεδίο, και αντιστοιχεί στο νοητικό πεδίο με το ζεύγος αλήθεια και ψεύδος: Ο έρωτας (με την ευρύτατη έννοια και όχι μόνο για πρόσωπο) για να είναι γνήσιος έχει απόλυτη ανάγκη την αλήθεια, και ο φόβος (σε οποιαδήποτε από τις άπειρες μεταμφιέσεις του) έχει απόλυτη ανάγκη το ψέμα.
Στην επιστήμη της φυσικής, που εξετάζει τα πάντα στην γενικότητά τους και όχι ειδικά την ανθρώπινη ψυχολογία, ο έρωτας και ο φόβος αντιστοιχούν με την έλξη και την άπωση.

Στην αρχαία ελληνική μυθολογία (η οποία με σοφία εκθέτει αλληγορικά την γέννηση, την εξέλιξη, και την λειτουργία του σύμπαντος, και όλους τους κύριους νόμους του και τις βασικές δυνάμεις του) ο έρωτας και ο φόβος αντιστοιχούν με το αρχικό ζεύγος της μυθολογικής κοσμογονίας: έρως και χάος.
Το γεγονός ότι, ενώ ο έρωτας και ο φόβος είναι οι πρωταγωνιστές της ζωής μας σε όλα, αυτό σπανίως γίνεται αντιληπτό και από ολιγάριθμους ανθρώπους, οφείλεται στους εξής παράγοντες: Ο φόβος παρουσιάζεται και γυμνός, αλλά, στις πιο πολλές περιπτώσεις κρύβεται με απειράριθμες μεταμφιέσεις — έχει μέχρι και την μορφή κάποιου είδους θυσίας ή ακόμη φαίνεται σαν θάρρος! Από την άλλη, ο έρωτας είτε για πρόσωπο είτε για ένα ιδεώδες είτε για κάτι άλλο, σπανίως είναι γνήσιος — τις περισσότερες φορές είναι πλαστός είτε είναι κάτι που οφείλεται σε εθελοτυφλία, συντηρείται από αυτήν, και μοιάζει με έρωτα.
Ο σίγουρος τρόπος για να εξετάσουμε αν ένας έρωτας είναι γνήσιος είναι πολύ απλός:
Ο γνήσιος έρωτας πάντοτε νικά τον φόβο! Ο γνήσιος έρωτας πυρακτώνει την καρδιά, δηλαδή, το ψυχικό κέντρο των συναισθημάτων, καίει όλα τα ψυχικά σκουπίδια, και κάνει τον άνθρωπο να θέλει να ενωθεί με αυτό το οποίο είναι ερωτευμένος, ξεπερνώντας ακόμη και τον φόβο για τον θάνατο, δηλαδή, νικώντας και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Μέσα στον γνήσιο έρωτα (για οτιδήποτε) όχι μόνο “το εγώ” καίγεται και εκμηδενίζεται, αλλά, καίγονται και πάντες οι δυνάστες της ψυχής, οι οποίοι την κρατούν φυλακισμένη, όπως, το “ας μείνουμε στα γνωστά”, το “λίγο ακόμα”, το “επιβίωση πάσει θυσία”. Οι δυνάστες αυτοί εμποδίζουν την ψυχή να ξεδιπλώσει τις δυνατότητές της, να εκδηλώσει τις αρετές της, και τελικά την οδηγούν στο να χάσει και την μοναδικότητά της, ή (από άλλη άποψη) την εμποδίζουν να δημιουργήσει την μοναδικότητά της.
Τα προβλήματα και τα αδιέξοδα της ζωής δεν λύνονται με ψυχρές τεχνικές λύσεις δίχως να προκαλέσουν να γεννηθούν περισσότερα και χειρότερα προβλήματα. Μόνο τα “παιδιά”, δηλαδή τα παράγωγα, του γνήσιου έρωτα είναι υγιή και δυνατά.
Ό,τι αγαπάς αληθινά, το θέλεις για πάντα — όχι με προθεσμία. Εφόσον λοιπόν η ένσαρκη ζωή στον πλανήτη Γη όλα τα παρέχει με προθεσμίες, αν αγαπάς αληθινά, αν φλογίζεσαι από γνήσιο έρωτα, θα πράξεις τελείως διαφορετικά από τον συνήθη “λογικό άνθρωπο” και θα έχεις όχι μόνο την “ευλογία των ουρανών” αλλά και την απόλυτη επιδοκιμασία του θαμμένου αληθινού εαυτού σου. ∆ηλαδή, θα χάσεις την δήθεν ψυχή σου ταυτότητά σου και θα κερδίσεις την αληθινή. (Έτσι εξηγείται το ακατανόητο ευαγγελικό: Ὁ φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ μισῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτω, εἰ̋ ζωὴν αἰώνιον φυλάξει αὐτήν. Ιν. ιβ 25.)
Από “τα κύματα των ουρανών”, και δια το ακριβές της μετάδοσης:

Αστρογιάννης, κατά κόσμον, Γιάννης Συμεώνογλου

hmt

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ