Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Δεν με νοιάζει


Δεν με νοιάζει αν απολυθείς - είσαι ανίκανος, γι' αυτό σε διώχνουν. Ας είχες πιο πολλά πτυχία με άριστα, ας έπαιρνες σβάρνα ό,τι σεμινάριο και ημερίδες υπήρχαν για να "φούσκωνες" τον υπηρεσιακό σου φάκελο,όπως εγώ.

Δεν με νοιάζει αν πεινάς - ας δούλευες περισσότερο, ας αποταμίευες πιο πολλά, ας έκανες πιο πολλές υπερωρίες, ας έγλυφες το αφεντικό σου καλύτερα, όπως εγώ.

Δεν με νοιάζει αν κρυώνεις - στ΄αρχίδια μου, εγώ σου φταίω; Πάρε μια κουβέρτα τώρα και κουκουλώσου στον καναπέ.

Δεν με νοιάζει αν κλαις τα βράδια. Μπροστά μου μην κλαψουρίζεις, με χαλάει η εικόνα σου, το επίπεδό μου δεν το σηκώνει. Πνίξε τα δάκρυά σου εκεί στον καναπέ που κρυώνεις.

Δεν με νοιάζει που κινδυνεύεις να μείνεις χωρίς σπίτι - ας ήσουν συνεπής στις δόσεις των τραπεζών, τι άλλο να κάνουν κι αυτές, φιλανθρωπικό ίδρυμα να γίνουν;



Δεν με νοιάζει που έχεις χάσει φίλους και γνωστούς από τη μιζέρια σου και την κατάθλιψή σου - ας προσποιούσουν καλύτερα ότι όλα πάνε καλά.

Δεν με νοιάζει που τα παιδιά σου σού ζητάνε διάφορα να τους πάρεις - ας τα έκανες ολιγαρκή, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για μια σπαρτιάτικη εκπαίδευση..

Δεν με νοιάζει που παλεύεις συλλογικά, αλληλέγγυα - ο σώσων εαυτόν σωθήτω, το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι!

Δεν με νοιάζει που φωνάζεις και ελπίζεις και διεκδικείς - αυτά είναι ξεπερασμένα και πολύ αριστερίστικα. Εγώ είμαι φιλελεύθερη, προοδευτική, έχω φιλοδοξίες.

Δεν με νοιάζει που έχουν κλείσει μαγαζιά,επιχειρήσεις. Σαν πολλοί την είχαν δει businessmen, να μείνουν οι ικανοί, οι πιο δυνατές, οι πιο κερδοφόρες απ' αυτές, οι άλλες λουκέτο, αντε γειάαα!

Όπως κατάλαβες, είμαι πολύ ειλικρινής μαζί σου. Σου περιγράφω μια πραγματικότητα, μια αλήθεια. Σε πονάει; Δεν με νοιάζει, στο είπα.

Ξέρεις τι με νοιάζει; Με νοιάζει που... όταν τις νύχτες μένω μόνη μου με βλέπω σε σένα, βλέπω στο πρόσωπό σου το δικό μου, πέφτει η μάσκα, μένω γυμνή κι αδύναμη. Με νοιάζει που μοιάζουμε τελικά εγώ κι εσύ τόσο πολύ. Με νοιάζει που ο καθρέφτης μου λέει την αλήθεια, κι εγώ στα μάτια μου βλέπω εσένα.

Θέλω να μου μιλάς όταν με συναντάς στη δουλειά, στην παρέα. Μη μου γυρνάς την πλάτη όταν κρυώνω, όταν πεινάω. Δώσ' μου το χέρι σου, γιατί τελικά με νοιάζει. Ψέματα είπα.

Αγγελική


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.