Γεννημένος στη Νέα Υόρκη το 1951, ο Bill Viola, είναι ο μάγος του βίντεο που κατάφερε να εξυψώσει την τεχνολογία των οπτικοακουστικών μέσων και της πληροφορικής σε άλλες σφαίρες διερευνώντας το ανθρώπινο υποσυνείδητο, τις δυνατότητες της ανθρώπινης αυτογνωσίας, τα όρια της συνείδησης. Ο Viola, με τις συνταρακτικές video εγκαταστάσεις του, τα αρχιτεκτονικά και ηχητικά του περιβάλλοντα, όλο του το έργο μιλάει για τους κύκλους της ζωής, το σύμπαν, τις διαστάσεις του θεϊκού και τις εμπειρίες του ανθρώπου.
Από αυτόν τον μέγιστο καλλιτέχνη του καιρού μας διαλέγουμε να σας μεταφέρουμε ένα κείμενο που έγραψε είκοσι χρόνια πριν στο σπάνιο και πολυσυλλεκτικό βιβλίο του 1992 «CYBER ARTS. Exploring Art & Technology”, έκδοση της Miller Freeman. Εδώ ο θεωρητικός Viola, ανοίγει την συζήτηση μεταξύ κορυφαίων καλλιτεχνών και επιστημόνων που αρθρογραφούν για το μέλλον τέχνης και τεχνολογίας, με ένα κείμενο στην ενότητα «Αποχαιρέτα τις κουρασμένες σου αισθητικές» που δίνει στην δημιουργικότητα –και απενοχοποιημένα στην δημιουργικότητα της τεχνολογικής εποχής- τις πραγματικές θεϊκές της διαστάσεις με λόγο σοφό, καίριο και ποιητικό.
Bill Viola, «Υπερβαίνοντας το Ποτήρι με το Νερό»
«Δεν πιστεύω ότι είναι δυνατό να συζητήσεις για την τέχνη σήμερα χωρίς να μιλήσεις για την τεχνολογία. Σε κάθε δεδομένη στιγμή, όλες οι τεχνολογίες είναι «προηγμένες» τεχνολογίες. Ένα ποτήρι με νερό αντιπροσώπευε την προηγμένη τεχνολογία όταν οι άνθρωποι συνέλαβαν την ιδέα πως μπορούσαν να τοποθετήσουν υγρό σε ένα δοχείο. Υπό αυτή την έννοια, κάθε τεχνολογία είναι ισότιμη και κάθε τεχνολογία υφίσταται εν παρόδω την υπέρβασή της.
Με τον όρο «υπέρβαση» δεν εννοώ την εξέλιξη των νεότερων τεχνολογιών που αντικαθιστούν παλαιότερες, αλλά αναφέρομαι στον εαυτό – στο άτομο που χρησιμοποιεί και συνδιαλέγεται με την τεχνολογία. Πάντοτε αισθανόμουν πως κάθε τεχνολογία που έχω χρησιμοποιήσει – από ένα μολύβι μέχρι ένα σύστημα εκτύπωσης υπολογιστή - ήταν η διαδρομή μιας δημιουργικής διαδικασίας. Η τεχνολογία είναι ταυτόχρονα το εμπόδιο και το μονοπάτι για να αντιληφθείς τη δημιουργική ορμή (impetus) που κινεί κάποιον στο να εκφραστεί. Αυτή η ορμή είναι τόσο παλιά όσο το ανθρώπινο είδος, είναι σίγουρα παλαιότερη από τις τοιχογραφίες των σπηλαίων στο Λασκώ της Γαλλίας, τις οποίες οι άνθρωποι σταθερά υποδεικνύουν ως χαρακτηριστικές της γέννησης αυτού που ονομάζουμε «τέχνη».
Η δημιουργικότητα είναι παγκόσμια αρχή. Υπάρχει βαθιά ομορφιά στην πράξη του να δίνεις μορφή σε μια ιδέα και να δημιουργείς ένα πράγμα, ένα υλικό αντικείμενο που οι υπόλοιποι από εμάς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Σε όλα αυτά τα πράγματα υπάρχει η ανθρώπινη παρουσία. Ακόμα και η αγαπημένη σου καρέκλα αναπαριστά την ιδέα κάποιου και την μορφοποίηση της ιδέας του.
…Η ενέργεια της δημιουργίας του σύμπαντος είναι η ίδια ενέργεια που οδηγεί το νεογέννητο στο κανάλι της γέννησης. Είναι η ενέργεια που σε εμπνέει καθώς κάθεσαι στο συνθεσάιζερ ή στο σύστημα επεξεργασίας του υπολογιστή σου. Νομίζω ότι έχουμε χάσει κάτι από αυτήν την ενέργεια στη σημερινή κοινωνία, εξαιτίας της ευκολίας και της εγγύτητας που έχουμε πλέον να επικοινωνούμε ο ένας με τον άλλο. Σήμερα, η επικοινωνία μας βασίζεται περισσότερο στην αναπαράσταση και την επίδειξη, και λιγότερο στην δημιουργική ενέργεια του σύμπαντος.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.