 |
| Γ Τσαρούχης |
"[Ο] πλανήτης απ' όπου ερχόταν ο μικρός πρίγκιπας είναι ο αστεροειδής Β-612. Τον αστεροειδή αυτό τον είδε μόνο μια φορά στο τηλεσκόπιο, στα 1909, ένας τούρκος αστρονόμος. Όταν έκανε την ανακάλυψή του, ο αστρονόμος την ανακοίνωσε σ' ένα διεθνές συνέδριο αστρονομίας και την απέδειξε μαθηματικά. Μα κανένας δεν τον πίστεψε γιατί φορούσε βράκα και φέσι.... Ευτυχώς για τη φήμη του αστεροειδή Β-612, ένας τούρκος διχτάτορας υποχρέωσε το λαό του να ντύνεται ευρωπαϊκά, αλλιώς η ποινή θα ήταν θάνατος. Κι έτσι στα 1920 ο αστρονόμος ξανάκανε την ανακοίνωσή του, φορώντας τώρα ένα πολύ κομψό ένδυμα. Κι όλος ο κόσμος συμφώνησε με την άποψή του αυτή τη φορά."
―Antoine de Saint-Exupéry, "Ο μικρός πρίγκιπας" [1]
―IPCC Fourth Assessment Report, The Physical Science Basis, p. 591 [1]
«Η έκθεση του IPCC ... αναφέρει ξεκάθαρα ότι η ανίχνευση και αιτιολόγηση των κλιματικών αλλαγών είναι δυνατή με ξεκάθαρο τρόπο σε ηπειρωτικές κλίμακες και μεγαλύτερες.»
―Gavin Schmidt, γνωστός κλιματολόγος [2]
«Σημαντική αλλαγή κλίματος, επί του παρόντος ανεξήγητη για μας, πρέπει να έχει λάβει χώρα στις περιοχές γύρω από το βόρειο πόλο, λόγω της οποίας η ένταση του κρύου που επί αιώνες απέκλεισε τις βόρειες θάλασσες σ' ένα αδιαπέραστο φράγμα πάγου, τα τελευταία δύο χρόνια έχει μειωθεί πολύ.»―Πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας προς το Ναυαρχείο του Ηνωμένου Βασιλείου, 20 Νοεμβρίου 1817 [1]
«Καθώς χάραξε η αυγή, σηκώθηκε από τον ορίζοντα ένα μαύρο σύννεφο.... Όλη μέρα ο νότιος άνεμος φύσαγε..., κατέκλυζε το όρος στο νερό, σύντριβε τους ανθρώπους σα μάχη. Κανείς δεν έβλεπε τους δικούς του, δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλον μες στο χείμαρρο.... Έξι μέρες κι επτά νύχτες μάστιζαν ο άνεμος και η θύελλα, και η μπόρα ισοπέδωνε τη γη. Την έβδομη μέρα, η καταιγίδα ήταν σαν πόλεμος, πάλευε σαν γυναίκα που γεννά μες στον ιδρώτα. Η θάλασσα ηρέμησε κι έμεινε ακίνητη, ο ανεμοστρόβιλος και ο κατακλυσμός σταμάτησαν. Κοιτούσα γύρω μου όλη μέρα. Όλα ήταν ήσυχα. Οι άνθρωποι είχαν γίνει λάσπη. Η γη ήταν επίπεδη σαν στέγη. Άνοιξα μια θυρίδα και φρέσκος αέρας και φως έπεσε στο πρόσωπό μου. Γονάτισα κι έκλαψα, και τα δάκρυα έτρεχαν στα μάγουλά μου σαν ρυάκι.»
―Γκιλγκαμές XI:96–137 [1]
«Ἦν δὲ ἡ χάλαζα καὶ τὸ πῦρ φλογίζον ἐν τῇ χαλάζῃ. Ἡ δὲ χάλαζα πολλὴ σφόδρα σφόδρα, ἥτις τοιαύτη οὐ γέγονεν ἐν Aἰγύπτῳ ἀφ' οὗ γεγένηται ἐπ' αὐτῆς ἔθνος. Ἐπάταξεν δὲ ἡ χάλαζα ἐν πάσῃ γῇ Aἰγύπτου ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, καὶ πᾶσαν βοτάνην τὴν ἐν τῷ πεδίῳ ἐπάταξεν ἡ χάλαζα, καὶ πάντα τὰ ξύλα τὰ ἐν τοῖς πεδίοις συνέτριψεν ἡ χάλαζα.»
