Καίτη Βασιλάκου, – Η Αρχαία Παγίδα (Μικρή Ιστορία)

old trap

Αποφάσισε να αυτοκτονήσει λόγω πλήξης.

Ήταν που κατάλαβε ξαφνικά ότι δεν είχε πλέον πάρε δώσε μ’ αυτό που λέγεται ζωή και ότι στην ουσία ήταν πεθαμένος από χρόνια κι αν κάτι τον διατηρούσε ζωντανό,  αυτό ήταν οι φοβίες του, πράγμα πολύ βασανιστικό.

Τελικά σκέφτηκε πως δεν θα ήταν άσχημα να είχε πέσει θύμα κάποιας από αυτές τις φοβίες, δεν θα ήταν τόσο τραγικό, αν παραδείγματος χάριν τον καταπλάκωνε το σπίτι του σ’ ένα σεισμό, αν ένα αυτοκίνητο στο δρόμο έπεφτε πάνω του και τον διέλυε, αν τον μαχαίρωνε θανάσιμα ένας ληστής ή αν ανακάλυπτε ότι ήταν αθεράπευτα άρρωστος με ορίζοντα ζωής δύο τριών μηνών μονάχα.

Με τέτοιες σκέψεις λυτρώθηκε τελικά απ’ τις φοβίες του κι έγινε ένα φυλλαράκι που το παρασύρει ο άνεμος εδώ κι εκεί. Βρέθηκε να υπάρχει χωρίς ρίζες και είδε τη ζωή ψύχραιμα σαν θεατής. Όχι όπως μιλούν γι αυτήν οι άλλοι στα βιβλία τους, αλλά σαν θεατής που βρέθηκε κατά λάθος σε μια παράσταση που δεν τον ενδιέφερε καθόλου.

Δεν ένιωθε καμιά χαρά και καμιά θλίψη.

Βαριόταν.

Μέσα σ’ αυτή την απερίγραπτη κατάσταση βρισκόταν κάμποσο καιρό και μηχανευόταν τρόπους για να τελειώσει τη ζωή του, όταν του χαμογέλασε ένα κορίτσι από απέναντι.

Κι εκείνος τότε κλαίγοντας σχεδόν από οργή, γνωρίζοντας πως έπεφτε ξανά στην αρχαία παγίδα, παραδόθηκε στο χαμόγελο του κοριτσιού και άρχισε να κάνει σχέδια.

epodos

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ