O νους : «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αισθήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου». Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έκτη δύναμη,ας την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει :
«Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες: «Θάνατος δεν υπάρχει!»
Νίκος Καζαντζάκης, Ασκητική
Οι φωνές που πάλευαν μέσα στο Νίκο Καζαντζάκη, παλεύουν μέσα σ’όλους μας. Είναι φωνές με διαφορετικές προθέσεις, φωνές που αν εισακούσουμε, μπορούν είτε να μας περιορίσουν είτε να μας εμψυχώσουν.
Δεν είναι πάντα κακό ν’αναγνωρίζουμε τα όρια μας. Αρκεί αυτά τα όρια να μην είναι όρια που μας περιορίζουν από το να υλοποιήσουμε τις πραγματικές μας δυνατότητες. Καμμιά φορά , οι περιοριστικές πεποιθήσεις που ριζώνουν μέσα μας από ακατονόητης προέλευσης σπόρο, μεγαλώνουν τόσο που επηρεάζουν ολόκληρη τη ζωή μας.
Είναι δύσκολο να καταλάβουμε ποιές είναι μιας και αποτελούν κομμάτι του τρόπου σκέψης μας και του τρόπου ζωής μας. Μπορεί σε μας οι πεποιθήσεις αυτές να μη φαίνονται περιοριστικές αλλά ρεαλιστικές, συνηθισμένες και λογικές.
Παραδείγματα περιοριστικών πεποιθήσεων:
«Χρειάζομαι την αποδοχή των άλλων για να αισθάνομαι ότι αξίζω. Εάν οι άλλοι με αποδοκιμάζουν, νιώθω ότι ακυρώνομαι, κατά συνέπεια ίσως να μην αξίζω και τόσο».
«Δεν είμαι αρκετά καλός και δεν ήμουν ποτέ ξεχωριστός σε τίποτα. Όταν ανήκεις στο μέσο όρο, τα πράγματα που μπορείς να πετύχεις είναι περιορισμένα».
«Δεν είμαι ελκυστικός/ή».
«Είμαι Χ ηλικίας και σε σχέση με τους συνομίληκους μου, δεν έχω καταφέρει τίποτα αξιόλογο».
«Οι άλλοι φταίνε για τις δυσκολίες μου. Έχω περάσει πολλά και οι συνθήκες ήταν πάντα δύσκολες. Πως είναι δυνατόν να προχωρήσεις όταν όλα είναι εναντίον σου».
«Είμαι ανάξιος αγάπης και οι άλλοι δε με θέλουν.Αργά ή γρήγορα θα μ’εγκαταλείψουν».
Οι πεποιθήσεις αυτές είναι συχνά ο πυρήνας των υπόλοιπων σκέψεων μας και του τρόπου με τον οποίο λειτουργούμε. Σ’ένα πρώτο, επιφανειακό επίπεδο ίσως να μην συνειδητοποιούμε ότι καθοδηγούμαστε από αυτές και μόνο μετά από προσεκτική ανασκαφή εντός μας καθώς και παρατήρηση να μπορέσουμε να τις αναγνωρίσουμε.
Υπάρχουν αναρρίθμητες πεποιθήσεις που μπορεί να περιορίζουν ένα άνθρωπο από το να ζεί τη ζωή του με πληρότητα και εσωτερική γαλήνη. Αυτές όμως που αφορούν τον εαυτό , μπορούν να υπαχθούν σε δύο ευρείες κατηγορίες: πεποιθήσεις αβοηθησίας /μειωμένης προσωπικής δύναμης και πεποιθήσεις οτι είμαστε ανάξιοι αγάπης/δεν είμαστε αρεστοί.
Εάν όμως αυτή η «χώρα» των περιοριστικών πεποιθήσεων είχε δρόμους που οδηγούσαν εκτός της, αυτοί θα μπορούσαν να είναι :
Ο Δρόμος της Αγάπης
Οι βαθιές αρνητικές πεποιθήσεις μας, βασίζονται κατά κύριο λόγο στην αυτοαμβισβήτηση, στην εσωτερίκευση του φόβου ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί, αρκετά αξιαγάπητοι , αρκετά σημαντικοί ή δυνατοί. Οι λόγοι που ένας άνθρωπος, αφήνει αυτές τις φωνές της αυτοκριτικής να επικρατούν μέσα του , είναι ποικίλοι και διαφορετικοί για τον καθένα. Ίσως έτσι μάθαμε όταν μεγαλώναμε ότι είναι σωστό, ίσως οι γονείς μας έκαναν το ίδιο στους εαυτούς τους, ίσως καθόλη τη διάρκεια της ζωής μας να δεχτήκαμε πολύ σκληρή κριτική από τρίτους , την οποία πήραμε μέσα μας και κάναμε δική μας.
Όπως και να έχει, ο δρόμος της αγάπης για τον εαυτό μας, είναι εκείνος που απαλύνει την αμφισβήτηση και μας βοηθά να σωπάσουμε τις φωνές που μας σαμποτάρουν.
Το ν’αγαπήσουμε τον εαυτό μας, ίσως ακούγεται σα μια ενδιαφέρουσα ιδέα, πολλοί από εμάς όμως δυσκολεύονται να το κάνουν πράξη. «Πώς είναι δυνατόν ν’αγαπήσω τον εαυτό μου;» ,ίσως αναρωτιέσαι. Η απάντηση είναι, όπως ακριβώς αγαπάς και τους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σου. Διάλεξε ένα από τα πιο αγαπημένα σου πρόσωπα και σκέψου :
· Εάν σε μια ευαίσθητη φάση της ζωής τους ζητούσαν τη βοήθεια σου, θα τους έλεγες ποτέ ότι είναι ανάξιοι αγάπης ή ασήμαντοι; Ότι δεν έχουν καταφέρει τίποτα αξιόλογο; Τι θα τους έλεγες αντί να τους κρίνεις; Πως θα τους βοηθούσες; Μπορείς να κάνεις το ίδιο απέναντι στον εαυτό σου;
· Φέρε στο μυαλό σου το αγαπημένο σου πρόσωπο. Τι αισθάνεσαι γι’αυτό; Κλείσε τα μάτια σου και συγκεντρώσου στο συναίσθημα αυτό της αγάπης. Τι εύχεσαι γι’αυτό το πρόσωπο; Μπορείς να κάνεις το ίδιο και για τον εαυτό σου;
Ο Δρόμος της Συμπόνιας
Η συμπόνια και η αγάπη είναι δύο έννοιες αλληλοσυνδεόμενες, απαραίτητες η μία στην άλλη. Συμπόνια δε σημαίνει λύπηση, ούτε ανούσια συναισθηματικότητα. Η συμπόνια είναι μια νοητική κατάσταση όπου επιθυμούμε οι άλλοι να είναι ελεύθεροι από τον πόνο. Η πραγματική συμπόνια χαρακτηρίζεται από ευγενική αγάπη προς τον άλλο αλλά και σοφία, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι κατανοούμε τη φύση του πόνου , από τον οποίο ευχόμαστε να ελευθερώσουμε τους άλλους και ταυτόχρονα έχουμε βαθιά ενσυναίθηση και αγάπη απέναντι τους.
Για να βιώσεις συμπόνια για τον εαυτό σου
· Δοκίμασε να κατανοήσεις τη φύση των πεποιθήσεων αυτών που σε περιορίζουν και αμφισβητούν τη δύναμη σου. Από που μπορεί να προέρχονται; Πώς ρίζωσαν μέσα σου; Καθώς προσπαθείς να κατανοήσεις, κάνε το χωρίς κριτικότητα.
· Νιώσε την ανάγκη του εαυτού σου για να κατανοηθεί, όπως θα έκανες μ’ένα αγαπημένο πρόσωπο, συγχώρεσε τον κι αγκάλιασε τον ολοκληρωτικά.
Ο Δρόμος της Πίστης
Όλες οι περιοριστικές πεποιθήσεις μας χαρακτηρίζονται από ατελείωτα «δεν». «Δεν είμαι καλός», «Δεν είμαι ικανός».
Το ν’αγαπήσουμε τον εαυτό μας, ίσως ακούγεται σα μια ενδιαφέρουσα ιδέα, πολλοί από εμάς όμως δυσκολεύονται να το κάνουν πράξη. «Πώς είναι δυνατόν ν’αγαπήσω τον εαυτό μου;» ,ίσως αναρωτιέσαι. Η απάντηση είναι, όπως ακριβώς αγαπάς και τους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σου. Διάλεξε ένα από τα πιο αγαπημένα σου πρόσωπα και σκέψου :
· Εάν σε μια ευαίσθητη φάση της ζωής τους ζητούσαν τη βοήθεια σου, θα τους έλεγες ποτέ ότι είναι ανάξιοι αγάπης ή ασήμαντοι; Ότι δεν έχουν καταφέρει τίποτα αξιόλογο; Τι θα τους έλεγες αντί να τους κρίνεις; Πως θα τους βοηθούσες; Μπορείς να κάνεις το ίδιο απέναντι στον εαυτό σου;
· Φέρε στο μυαλό σου το αγαπημένο σου πρόσωπο. Τι αισθάνεσαι γι’αυτό; Κλείσε τα μάτια σου και συγκεντρώσου στο συναίσθημα αυτό της αγάπης. Τι εύχεσαι γι’αυτό το πρόσωπο; Μπορείς να κάνεις το ίδιο και για τον εαυτό σου;
Ο Δρόμος της Συμπόνιας
Η συμπόνια και η αγάπη είναι δύο έννοιες αλληλοσυνδεόμενες, απαραίτητες η μία στην άλλη. Συμπόνια δε σημαίνει λύπηση, ούτε ανούσια συναισθηματικότητα. Η συμπόνια είναι μια νοητική κατάσταση όπου επιθυμούμε οι άλλοι να είναι ελεύθεροι από τον πόνο. Η πραγματική συμπόνια χαρακτηρίζεται από ευγενική αγάπη προς τον άλλο αλλά και σοφία, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι κατανοούμε τη φύση του πόνου , από τον οποίο ευχόμαστε να ελευθερώσουμε τους άλλους και ταυτόχρονα έχουμε βαθιά ενσυναίθηση και αγάπη απέναντι τους.
Για να βιώσεις συμπόνια για τον εαυτό σου
· Δοκίμασε να κατανοήσεις τη φύση των πεποιθήσεων αυτών που σε περιορίζουν και αμφισβητούν τη δύναμη σου. Από που μπορεί να προέρχονται; Πώς ρίζωσαν μέσα σου; Καθώς προσπαθείς να κατανοήσεις, κάνε το χωρίς κριτικότητα.
· Νιώσε την ανάγκη του εαυτού σου για να κατανοηθεί, όπως θα έκανες μ’ένα αγαπημένο πρόσωπο, συγχώρεσε τον κι αγκάλιασε τον ολοκληρωτικά.
Ο Δρόμος της Πίστης
Όλες οι περιοριστικές πεποιθήσεις μας χαρακτηρίζονται από ατελείωτα «δεν». «Δεν είμαι καλός», «Δεν είμαι ικανός».
Έχουμε βάλει τόσες ταμπέλες στον εαυτό μας, απλά παρερμηνεύοντας τις τυχόν αποτυχίες μας ως τελειωτικές και τα τυχόν λάθη μας ως καταστροφικά κι ενδεικτικά ενός βαθύτερου εσωτερικού ελλείματος.
Κι αν όντως στον παρελθόν κάναμε λάθη κι είχαμε αποτυχίες, και τι μ’αυτό; Όταν όντως αγαπάμε τον εαυτό μας, ξέρουμε πως καμμία αποτυχία δεν είναι τελειωτική.
Τι σημαίνει μια αποτυχία; Ότι κάτι χρειάζεται ν’αλλάξουμε στην προσέγγιση μας. Ο ένας τρόπος δεν πέτυχε, θα δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Και θα δοκιμάσουμε ξανά και ξανά γιατί πιστεύουμε ότι θα πετύχουμε. Πιστεύουμε στη δύναμη μας να τα καταφέρουμε.
Κι αν όντως στον παρελθόν κάναμε λάθη κι είχαμε αποτυχίες, και τι μ’αυτό; Όταν όντως αγαπάμε τον εαυτό μας, ξέρουμε πως καμμία αποτυχία δεν είναι τελειωτική.
Τι σημαίνει μια αποτυχία; Ότι κάτι χρειάζεται ν’αλλάξουμε στην προσέγγιση μας. Ο ένας τρόπος δεν πέτυχε, θα δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Και θα δοκιμάσουμε ξανά και ξανά γιατί πιστεύουμε ότι θα πετύχουμε. Πιστεύουμε στη δύναμη μας να τα καταφέρουμε.
Η θετική πίστη είναι κινητήριος δύναμη θετικών αλλαγών. Στα επιστημονικά πειράματα με το χάπι placebo, πολλά άτομα θεραπεύονται μόνο και μόνο επειδή προσδοκούν ότι έτσι θα γίνει.
Γι’αυτό μη βιάζεσαι να περιορίσεις τον εαυτό σου μέσα σε σύνορα που ίσως δεν υπάρχουν. Μερικές φορές είναι ωφέλιμο ν’αρνείσαι ότι νομίζουν ότι βλέπουν τα μάτια σου…
Μαρία Μεραμβελιωτάκη-Simon
Γι’αυτό μη βιάζεσαι να περιορίσεις τον εαυτό σου μέσα σε σύνορα που ίσως δεν υπάρχουν. Μερικές φορές είναι ωφέλιμο ν’αρνείσαι ότι νομίζουν ότι βλέπουν τα μάτια σου…
Μαρία Μεραμβελιωτάκη-Simon
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.