Οι αισθήσεις είναι περισσότερο υλικές, περισσότερο ουσιαστικές. Σε μεταμορφώνουν. Το να σκέφτεσαι σχετικά με τον έρωτα, δεν πρόκειται να σε μεταμορφώσει, το να αισθάνεσαι όμως ερωτευμένος, είναι αναπόφευκτο να σε αλλάξει. Το εγώ αγαπάει πολύ τη σκέψη, επειδή το εγώ τρέφεται από το πλασματικό.
Αλήθεια. Δεν υπάρχει κανένα μονοπάτι στην αλήθεια. Αυτό είναι ένα από τα πιο θεμελιώδη πράγματα για να καταλάβεις. Αν αναζητάς την αλήθεια, όλα τα μονοπάτια θα σε οδηγήσουν λάθος, επειδή το να ακολουθείς ένα μονοπάτι σημαίνει ότι έχεις ήδη αποφασίσει τι είναι η αλήθεια. Έχεις αποφασίσει την κατεύθυνση, τη διάσταση. Έχεις αποφασίσει πώς να την προσεγγίσεις, τι πειθαρχία να ακολουθήσεις, τι δόγμα να υιοθετήσεις. Ο προορισμός σου θα είναι απλώς μια προβολή του ίδιου σου του νου. Θα είναι απλώς ο ίδιος σου ο νους, που παίζει τα παιχνίδια του. Δεν υπάρχει κανένας δρόμος στην αλήθεια, επειδή ο νους είναι το εμπόδιο και ο νους είναι εκείνος που δημιουργεί το δρόμο. Ο νους πρέπει να φύγει. Ο νους πρέπει να πάψει, για να υπάρξει η αλήθεια.
Η αλήθεια δεν είναι ούτε πειθαρχία, επειδή η αλήθεια είναι ελευθερία. Η αλήθεια είναι πουλί που πετάει, δεν είναι πουλί στο κλουβί. Το κλουβί μπορεί να είναι από χρυσό, μπορεί να είναι στολισμένο με διαμάντια, μα το κλουβί είναι κλουβί και δεν μπορεί να εμπεριέχει ελευθερία. Η αλήθεια δεν μπορεί ποτέ να είναι φυλακισμένη. Η ενδογενής ποιότητα της αλήθειας είναι η ελευθερία, οπότε μόνο εκείνοι που είναι ικανοί να είναι ελεύθεροι, μπορούν να τη φτάσουν.
Αμφιβολία. Η πεποίθηση είναι ένα κόλπο του νου για να καταπιέσει την αμφιβολία. Έχουμε γεννηθεί με πολλές αμφιβολίες, με εκατομμύρια αμφιβολίες και η αμφιβολία είναι κάτι φυσικό, είναι δώρο της φύσης, μας βάζει όμως σε μπελάδες. Η αμφιβολία είναι σπαθί. Κόβει όλες τις πεποιθήσεις κι αυτό είναι επικίνδυνο.
Ανάπτυξη. Αν θέλεις να αναπτυχθείς, παράτα το παρελθόν. Το παρελθόν δεν υπάρχει πια, είναι απολύτως άσχετο, εξακολουθεί όμως να παρεμβαίνει. Συνεχίζεις να κρίνεις σύμφωνα με αυτό. Συνεχίζεις να λες, «αυτό είναι σωστό κι εκείνο είναι λάθος» και όλες εκείνες οι ιδέες για το σωστό και το λάθος, όλες εκείνες οι κρίσεις έρχονται από κάτι που είναι νεκρό. Το νεκρό σου παρελθόν παραμένει τόσο βαρύ πάνω σου, που δεν σου επιτρέπει να κινηθείς. Παράτα το παρελθόν εντελώς. Παράτα την ιδέα ότι πρέπει να υποφέρεις για να αναπτυχθείς. Είναι σκέτη ανοησία. Αν συνεργαστείς απόλυτα με την ανάπτυξη σου, δεν θα υποφέρεις καθόλου, θα πανηγυρίζεις. Κάθε στιγμή θα είναι στιγμή ευδαιμονίας και ευλογίας.
Aντικομφορμιστής. Είναι αντιδραστικός. Δρα από, θυμό, οργή, βία και εγωισμό. Η δράση του δεν βασίζεται στη συνειδητότητα. Αν και είναι εναντίον της κοινωνίας, το να είσαι εναντίον της κοινωνίας δεν σημαίνει απαραίτητα πως είσαι και σωστός. Στην πραγματικότητα, κινείται από το ένα άκρο στο άλλο και πάντοτε κινείται από ένα λάθος σε ένα άλλο λάθος.
Ατομικότητα. Είναι αυτό που κουβαλάς από τη γέννηση σου. Ατομικότητα είναι η ουσιαστική σου ύπαρξη. Χρησιμοποίησε την ενέργεια σου, για να ανακαλύψεις την ατομικότητα σου.
Γάμος. Ο γάμος είναι μεγάλο σχολείο, είναι μια ευκαιρία να μάθεις κάτι, να μάθεις ότι η εξάρτηση δεν είναι αγάπη, ότι εξάρτηση σημαίνει διαμάχη, θυμό, οργή, μίσος, ζήλια, κτητικότητα, κυριαρχία. Πρέπει να μάθεις να μην εξαρτάσαι. Γι' αυτό όμως, θα χρειαστείς μεγάλη διαλογιστικότητα, ώστε να μπορείς να είσαι τόσο ευδαιμονικός από μόνος σου, που να μη χρειάζεσαι τον άλλο άνθρωπο. Όταν δεν χρειάζεσαι τον άλλο, η εξάρτηση εξαφανίζεται. Από τη στιγμή που δεν χρειάζεσαι τον άλλο, μπορείς να μοιράζεσαι τη χαρά σου.
Θα ήθελα το γάμο να το ονομάσω απλώς φιλία—χωρίς νομικά δεσμά, απλώς μια τρυφερή συνύπαρξη. Καμία υπόσχεση για το αύριο. Αυτή η στιγμή είναι αρκετή.
Και αν αγαπάτε ο ένας τον άλλον αυτή τη στιγμή και αν απολαμβάνετε ο ένας τον άλλον αυτή τη στιγμή, αν μπορείτε να μοιραστείτε με τον άλλον αυτή τη στιγμή, η επόμενη στιγμή θα γεννηθεί από αυτή τη στιγμή και θα εμπλουτιστεί. Κι όσο περνάει ο καιρός, η αγάπη σας θα βαθαίνει και θα αρχίσει να έχει καινούργιες διαστάσεις, μα δεν θα δημιουργεί δεσμά.
Γιατί; Το «γιατί;» είναι η λάθος ερώτηση. Τα πράγματα απλώς υπάρχουν. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, απολύτως κανένας λόγος. Από τη στιγμή που γίνεται αποδεκτή η ερώτηση 'γιατί; σε οδηγεί όλο και μακρύτερα μέσα στη φιλοσοφία και η φιλοσοφία είναι έρημη γη. Δεν θα βρεις καμία όαση εκεί, είναι σκέτη έρημος. Ρώτα 'γιατί;' κι έχεις αρχίσει να κινείσαι στη λάθος κατεύθυνση. Ποτέ δεν θα έρθεις στο σπίτι.
Το 'γιατί;' είναι ερώτηση του νου. Η ερώτηση έρχεται από το νου, οι απαντήσεις θα έρθουν από το νου και ο νους είναι ικανός να μετατρέπει κάθε απάντηση σε καινούργια ερώτηση. Θα κινείσαι σε φαύλο κύκλο. Το να ρωτήσεις 'γιατί;' σημαίνει ότι πέφτεις στην παγίδα του νου.
Η ύπαρξη απλώς υπάρχει, χωρίς κανένα λόγο, γι' αυτό και είναι μυστηριακή.
Γνώση. Η γνώση έχει τη χρησιμότητά της, δεν είναι απολύτως άχρηστη. Αν όμως πηγαίνεις προς τα μέσα σου, γίνεται όλο και πιο άχρηστη κι όσο βαθύτερα πηγαίνεις, τόσο πιο άχρηστη είναι. Αν πηγαίνεις προς τα έξω, όσο μακρύτερα πηγαίνεις μέσα στον κόσμο, τόσο πιο χρήσιμη γίνεται. Ο κόσμος σέβεται τον άνθρωπο που έχει γνώσεις. Χρειάζεται ειδικούς, χρειάζεται όλων των ειδών τους ανθρώπους με πληροφορίες, γνώση, ειδικότητα. Στον εσωτερικό κόσμο όμως, η γνώση γίνεται εμπόδιο. Αυτό που είναι χρήσιμο στον εξωτερικό κόσμο, γίνεται εμπόδιο στον εσωτερικό. Η γνώση είναι μια γέφυρα για τον κόσμο, μα είναι εμπόδιο για την εσωτερική εξερεύνηση και ανάπτυξη.
Η γνώση προσπαθεί να ελέγξει. Η γνώση σε κάνει δυνατό. Η άγνοια σε κάνει ταπεινό. Έτσι, να θυμάσαι να μη γίνεσαι γνώστης. Ποτέ να μην αφήνεις τη γνώση να μαζεύεται γύρω σου. Κάθε μέρα, συσσωρεύεται γνώση μέσα από την εμπειρία. Κάθε μέρα, κράτα την σε απόσταση. Είναι σκόνη που μαζεύεται πάνω στον καθρέφτη της συνειδητότητας.
Διαλογισμός. Διαλογισμός είναι το άδειασμα του εαυτού σου από κάθε περιεχόμενο. Όταν δεν υπάρχει πια καμία σκέψη που κινείται μέσα σου, είσαι ακίνητος. Κι αυτή η ακινησία είναι διαλογισμός. Ούτε ένας κυματισμός δεν εμφανίζεται στη λίμνη της συνειδητότητάς σου κι αυτή η σιωπηλή λίμνη, απόλυτα ακίνητη, είναι διαλογισμός.
Δράση/Δραστηριότητα. Η δράση είναι ανταπόκριση, όταν το απαιτεί η κατάσταση. Η δραστηριότητα δεν είναι ανταπόκριση , είναι όταν είσαι τόσο ανήσυχος μέσα σου, που βλέπεις μια κατάσταση σαν δικαιολογία για να είσαι δραστήριος.
Η δράση βγαίνει από ένα νου σιωπηλό. Είναι ένα όμορφο πράγμα. Η δραστηριότητα βγαίνει από ένα νου ανήσυχο και είναι το πιο άσχημο. Η δράση έχει νόημα, η δραστηριότητα είναι ανόητη. Η δράση έχει αυθορμητισμό, η δραστηριότητα είναι φορτωμένη με το παρελθόν. Δεν είναι ανταπόκριση στην παρούσα στιγμή, αλλά εκδηλώνει την ανησυχία σου, που την κουβαλούσες από το παρελθόν και τη φέρνεις στο παρόν. Η δράση είναι δημιουργική. Η δραστηριότητα είναι πολύ καταστροφική. Καταστρέφει εσένα, καταστρέφει και τους άλλους.
Εκπαίδευση. Αυτό που ονομάζουμε εκπαίδευση δεν είναι καθόλου εκπαίδευση, είναι το ακριβώς αντίθετο. Εκπαίδευση σημαίνει να βγάζεις κάτι που βρίσκεται μέσα, να βγάζεις το κέντρο του ανθρώπου στην επιφάνεια, στην περιφέρεια, να βγάζεις τα ταλέντα του, το ανεκδήλωτο, το κοιμισμένο είναι του και να το κάνεις να εκδηλωθεί, να το κάνεις ενεργό, δυναμικό. Αυτό είναι η εκπαίδευση.
Αυτό όμως δεν συμβαίνει στο όνομα της εκπαίδευσης. Στο όνομα της εκπαίδευσης, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: Όλοι παραγεμίζονται με ιδέες. Τίποτα δεν βγαίνει από το πηγάδι. Δεν τραβιέται το νερό του πηγαδιού, αντίθετα, πετιούνται μέσα του πέτρες. Σύντομα, το πηγάδι θα εξαφανιστεί, θα γεμίσει πέτρες. Και τότε θα γίνει λόγιος, θα γίνει προφέσορας. Δεν είναι παρά γεμιστές ντομάτες και τίποτε άλλο. Απλώς άνθρωποι παραγεμισμένοι με κάθε είδους μπούρδες.
Επανάσταση. Η επανάσταση είναι ένα πνευματικό φαινόμενο. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία πολιτική επανάσταση, καμία κοινωνική επανάσταση, καμία οικονομική επανάσταση. Η επανάσταση είναι εφικτή μόνο μέσα στην ανθρώπινη ψυχή. Η κοινωνική επανάσταση είναι ένα ψεύτικο φαινόμενο, επειδή η κοινωνία δεν έχει δική της ψυχή. Η μόνη επανάσταση είναι εκείνη του πνεύματος — είναι ατομική. Και αν αλλάξουν εκατομμύρια άνθρωποι, τότε θα αλλάξει και η κοινωνία, όχι αντίστροφα. Δεν μπορείς να αλλάξεις την κοινωνία πρώτα και να ελπίζεις πως θα αλλάξουν τα άτομα αργότερα. Γι' αυτό έχουν αποτύχει οι επαναστάσεις, επειδή έχουμε κοιτάξει την επανάσταση από τη λάθος οπτική. Έχουμε σκεφτεί ότι αν αλλάξεις την κοινωνία, τότε μια μέρα θα αλλάξουν και τα άτομα, τα οποία είναι τα συστατικά στοιχεία της κοινωνίας. Αυτό είναι ανόητο. Ποιος πρόκειται να αρχίσει μια τέτοια επανάσταση;
Επαναστάτης. Άνθρωπος εξαρτημένος από το παρελθόν. Μπορεί να μην εξαρτάται από τον Ιησού Χριστό ή από τον Γκωτάμα Βούδα, είναι όμως εξαρτημένος από τον Καρλ Μαρξ ή τον Μάο Τσε Τουνγκ ή τον Ιωσήφ Στάλιν ή τον Αδόλφο Χίτλερ ή τον Μπενίτο Μουσολίνι.
Ο επαναστάτης έχει τη δική του Βίβλο το "Κεφάλαιο"–, τους δικούς του άγιους τόπους – τη Σοβιετική Ένωση –, τη δική του Μέκκα – το Κρεμλίνο. Και όπως κάθε άλλος θρησκευτικός άνθρωπος, δεν ζει σύμφωνα με τη δική του συνειδητότητα.
Ζει σύμφωνα με τη συνείδηση που έχει δημιουργηθεί από τους άλλους. Γι' αυτό, ο επαναστάτης είναι στην ουσία αντιδραστικός. Μπορεί να είναι εναντίον μιας συγκεκριμένης κοινωνίας, πάντοτε όμως είναι υπέρ μιας άλλης κοινωνίας.
Μπορεί να είναι εναντίον ενός πολιτισμού, είναι όμως αμέσως έτοιμος για έναν άλλο πολιτισμό. Απλώς κινείται από μια φυλακή σε μια άλλη φυλακή — από το χριστιανισμό στον κομμουνισμό, από τον ινδουισμό στο χριστιανισμό, από μια θρησκεία σε μια άλλη θρησκεία. Απλώς αλλάζει φυλακές.
Έμπνευση. Κάθε άτομο είναι μοναδικό. Κανένας δεν μπορεί να ακολουθεί κανέναν άλλον. Η έμπνευση είναι κατάρα, όχι ευλογία. Μάθε από κάθε πηγή, απόλαυσε κάθε μοναδικό ον με το οποίο διασταυρώνεσαι, αλλά μην ακολουθείς ποτέ κανέναν και ποτέ μην προσπαθήσεις να γίνεις σαν κάποιον άλλον. Μπορείς να είσαι μόνο ο εαυτός σου.
Είναι παράξενο ότι οι άνθρωποι που έχουν γίνει έμπνευση για εκατομμύρια άλλους ανθρώπους, δεν εμπνεύστηκαν ποτέ από κανέναν—κανένας όμως δεν το σημειώνει αυτό. Ο Γκωτάμα Βούδας δεν εμπνεύστηκε από κανέναν κι αυτό τον έκανε μεγάλη πηγή έμπνευσης. Ο Σωκράτης δεν εμπνεύστηκε από κανέναν κι αυτό τον κάνει τόσο μοναδικό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, τους οποίους τους θεωρείς πηγή έμπνευσης, δεν εμπνεύστηκαν από κανέναν άλλον. Ναι, έμαθαν, επιχείρησαν να καταλάβουν όλων των ειδών τους ανθρώπους, αγάπησαν μοναδικά άτομα, αλλά δεν ακολούθησαν κανέναν. Προσπάθησαν να είναι ο εαυτός τους.
Ενοχή. Δημιούργησε ενοχή στους ανθρώπους, κάνε τους να νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους. Μην τους αφήνεις να σέβονται την ίδια τους τη ζωή, κάνε τους να νιώθουν κατακριτέοι. Κάνε τους να νιώθουν στο βάθος πως είναι άσχημοι, πως δεν έχουν καμία αξία, πως είναι σκόνη και τότε ασφαλώς θα είναι έτοιμοι να οδηγηθούν από οποιονδήποτε βλάκα. Δημιούργησε θεούς και ήρωες ακόμα και από τους ανάξιους και οι άνθρωποι θα είναι περισσότερο από έτοιμοι να γίνουν μειωμένοι, ελπίζοντας ότι κάποιος θα τους οδηγήσει στο υπέρτατο φως.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που σε εκμεταλλεύονται επί αιώνες.
Ευφυΐα. Η ευφυΐα είναι ατίθαση. Ο άνθρωπος που είναι ευφυής είναι ατίθασος. Ο άνθρωπος που είναι ευφυής αποφασίζει από μόνος του αν θα πει ναι ή όχι. Ο άνθρωπος που είναι ευφυής δεν μπορεί να είναι παραδοσιακός, δεν μπορεί να εξακολουθεί να λατρεύει το παρελθόν. Δεν υπάρχει τίποτα να λατρέψει στο παρελθόν. Ο άνθρωπος που είναι ευφυής δεν προσκολλάται στο νεκρό παρελθόν, δεν κουβαλάει πτώματα. Όσο όμορφα κι αν υπήρξαν, όσο πολύτιμα, δεν κουβαλάει πτώματα. Έχει τελειώσει με το παρελθόν. Έχει φύγει κι έχει φύγει για πάντα.
Ο άνθρωπος που είναι ευφυής θέλει να δημιουργήσει το μέλλον, θέλει να ζήσει στο παρόν. Το να ζεις στο παρόν είναι ο τρόπος για να δημιουργηθεί το μέλλον.
Ο ευφυής άνθρωπος συμπεριφέρεται σύμφωνα με την περίσταση και ο ανόητος άνθρωπος συμπεριφέρεται σύμφωνα με τις έτοιμες απαντήσεις — δεν έχει σημασία αν έρχονται από το Βούδα, το Χριστό ή τον Κρίσνα. Ο ανόητος άνθρωπος κουβαλάει πάντοτε ιερά κείμενα και έτοιμες λύσεις. Φοβάται να εμπιστευτεί τον εαυτό του. Ο ευφυής άνθρωπος εμπιστεύεται την ενόραση του, εμπιστεύεται το ίδιο του το είναι. Αγαπάει και σέβεται τον εαυτό του. Ο μη ευφυής άνθρωπος σέβεται τους άλλους.
Ζεν. Το ζέν είναι απλώς ζεν. Τίποτα δεν συγκρίνεται μαζί του. Είναι μοναδικό — μοναδικό με την έννοια ότι είναι το πιο συνηθισμένο και όμως το πιο ασυνήθιστο φαινόμενο που συνέβη ποτέ στην ανθρώπινη συνειδητότητα. Είναι το πιο συνηθισμένο, επειδή δεν πιστεύει στη γνώση, δεν πιστεύει στο νου. Δεν είναι ούτε φιλοσοφία ούτε θρησκεία. Είναι η πλήρης αποδοχή της συνηθισμένης ύπαρξης. Δεν ενδιαφέρεται για κανενός είδους εσωτερικές ανοησίες και μεταφυσικές. Δεν λαχταράει την άλλη όχθη. Αυτή η όχθη είναι περισσότερο από αρκετή. Η αποδοχή αυτής της όχθης είναι τόσο τρομερή, που μέσα από αυτή την αποδοχή, μεταμορφώνει αυτή την όχθη. Και τότε αυτή η όχθη γίνεται η άλλη όχθη.
Ζωή. Η ζωή είναι η μόνη αλήθεια που χει. Δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός εκτός από τη ζωή. Άσε λοιπόν τον εαυτό σου να κυριευτεί από τη ζωή σε όλες τις μορφές, τα χρώματα, τις διαστάσεις της, από ολόκληρο το ουράνιο τόξο, από όλες τις νότες της μουσικής κλίμακας. Είναι απλό, το ζήτημα είναι απλώς να αφεθείς. Μην σπρώχνεις το ποτάμι, άφησε το ποτάμι να σε πάρει στον ωκεανό. Έχει ήδη πάρει το δρόμο του προς τα εκεί. Χαλάρωσε, μην έχεις ένταση και μην προσπαθείς να είσαι πνευματικός. Μη δημιουργείς καμία διαίρεση ανάμεσα στην ύλη και το πνεύμα. Η ύλη και το πνεύμα είναι απλώς δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Χαλάρωσε, ξεκουράσου και πήγαινε με το ποτάμι. Να είσαι μεθυσμένος! Μέθα με τη ζωή, με; το κρασί της ύπαρξης. Μην παραμένεις νηφάλιος.• Ο νηφάλιος άνθρωπος παραμένει νεκρός. Πιες το| κρασί της ζωής. Έχει τόση ποίηση και τόση αγάπη και τόσους χυμούς.
Ηθική. Ηθικός χαρακτήρας σημαίνει κάτι που έχει επιβληθεί πάνω σου από τους άλλους. Είναι μια μορφή κυριαρχίας, μια μορφή σκλαβιάς, επειδή εσύ δεν έχεις φτάσει να κατανοείς τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, απλώς σου το έχουν πει οι άλλοι. Δεν γνωρίζεις στ' αλήθεια αν αυτό που ονομάζεις ηθικό είναι ηθικό ή ανήθικο. Ένα πράγμα μπορεί να είναι ηθικό σε μια κοινωνία και ανήθικο σε μια άλλη κοινωνία.
Απλώς κοίτα τριγύρω, διεύρυνε την οπτική σου και θα εκπλαγείς με το πόσο πολλές ηθικές υπάρχουν. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Το σωστό είναι σωστό και το λάθος είναι λάθος! Δεν υπάρχουν πολλές ηθικές. Δεν μπορεί να υπάρχει ινδουιστική ή χριστιανική ηθική. Και όμως υπάρχουν! Αυτό δείχνει απλώς ότι όλες αυτές οι ηθικές είναι επινοήσεις—επινοήσεις από διαφορετικές κοινωνίες για να εξουσιάσουν τα άτομα που αποτελούν εκείνες τις κοινωνίες. Η ηθική είναι μια στρατηγική φυλάκισης του ατόμου.
Θρησκεία. Ο θρησκευτικός άνθρωπος πάντοτε παρεξηγείται. Αν δεν παρεξηγείται, δεν είναι θρησκευτικός άνθρωπος. Η ανθρωπότητα ζει με μια μη θρησκευτική στάση προς τη ζωή — δογματική, μα όχι θρησκευτική. Έτσι, ο θρησκευτικός άνθρωπος είναι ξένος. Και ό,τι κι αν λες για εκείνον θα είναι λάθος, επειδή εσύ είσαι λάθος. Και να θυμάσαι: ό,τι κι αν λες για εκείνον — δεν λέω ότι αν λες κάτι υπέρ του θα είναι σωστό, όχι. Είτε είσαι υπέρ του είτε είσαι εναντίον του, δεν έχει καμία διαφορά.
Ο θρησκευτικός άνθρωπος είναι μια μικρογραφία του Θεού. Όπως ο Θεός, έτσι κι εκείνος είναι παράδοξος και αντιφατικός. Όπως ο Θεός, έτσι κι εκείνος είναι καλοκαίρι και χειμώνας, μέρα και νύχτα, ζωή και θάνατος. Όπως ο Θεός, έτσι κι εκείνος είναι θεϊκό και διαβολικό.
Γεννήθηκα (Όσσο) ζαΐνιστής. Τώρα η θρησκεία δεν έχει καμία σχέση με τη γέννηση σου. Δεν μπορείς να γεννηθείς μέσα σε μια θρησκεία. Ακριβώς το αντίθετο: Η θρησκεία πρέπει να γεννηθεί μέσα σου.
Γεννήθηκα ζαϊνιστής. Αυτό είναι συμπτωματικό. Θα μπορούσα να είχα γεννηθεί χριστιανός ή εβραίος. Αυτό είναι ένα άσχετο γεγονός, επειδή η θρησκεία δεν μπορεί να σου δοθεί με τη γέννηση. Δεν είναι δώρο, δεν είναι κληρονομιά.
Ο πατέρας μου είναι ζαΐνιστής, η μητέρα μου το ίδιο, μα δεν μπορούν να μου δώσουν τη θρησκεία τους. Μπορώ να κληρονομήσω τα πλούτη τους, μπορώ να κληρονομήσω το κύρος τους, μπορώ
να κληρονομήσω το οικογενειακό όνομα, μα δεν μπορώ να κληρονομήσω τη θρησκεία. Η θρησκεία δεν μπορεί να είναι δώρο, κληρονομιά. Η θρησκεία δεν είναι πράγμα. Είναι κάτι που πρέπει κανείς να αναζητήσει ο ίδιος για τον εαυτό του. Κανένας άλλος δεν μπορεί να σου τη δώσει.
Έτσι, οτιδήποτε είναι δοσμένο από τη γέννηση, είναι δόγμα, δεν είναι θρησκεία. Ο ινδουισμός, ο χριστιανισμός, ο μουσουλμανισμός, ο ζαϊνισμός, ο βουδισμός είναι δόγματα, δεν είναι θρησκείες. Η θρησκεία είναι μία, τα δόγματα είναι πολλά, επειδή τα δόγματα είναι οι μορφές, οι νεκρές απολιθωμένες μορφές. Τα δόγματα είναι σαν τα αποτυπώματα των ποδιών. Μια μέρα κάποιος περπάτησε εκεί, όμως ο ίδιος δεν βρίσκεται πια εκεί. Μόνο τα αποτυπώματά του έμειναν πάνω στην άμμο, στην άμμο του χρόνου. Ένας βούδας περπατάει, τα αποτυπώματα μένουν κι εσύ λατρεύεις εκείνα τα αποτυπώματα επί αιώνες. Τώρα δεν υπάρχει κανένας εκεί. Απλώς ένα σχήμα πάνω στην άμμο και τίποτε άλλο.
Τα δόγματα είναι μορφές μέσα στο νου, όπως ακριβώς τα αποτυπώματα. Ναι, κάποιος ήταν εδώ κάποτε, μα δεν είναι πια εδώ. Κι εσύ συνεχίζεις να λατρεύεις εκείνες τις απολιθωμένες μορφές. Και μη νομίζεις ότι έχεις γίνει θρησκευτικός, αλλιώς θα χάσεις. Για να υπάρξει θρησκεία, πρέπει να την αναζητήσεις από μόνος σου. Είναι μια προσωπική ανάπτυξη, μια προσωπική συνάντηση με την πραγματικότητα, πρόσωπο με πρόσωπο, άμεση και χωρίς μεσολάβηση. Δεν έχει καμία σχέση με την παράδοση του παρελθόντος. Πρέπει να αναπτυχθείς μέσα της. Πρέπει να της επιτρέψεις να αναπτυχθεί σου.
Η θρησκεία είναι επανάσταση, όχι προσαρμογή. Δεν είναι | πεποίθηση στην οποία έχεις φτάσει διανοητικά. Είναι αφύπνιση ολόκληρου του είναι σου. Πώς μπορείς να γεννηθείς μέσα σε μια σκιά. Ασφαλώς μπορείς να γεννηθείς μέσα σε μια ιδεολογία, μπορείς να μάθεις θεολογία, λόγια σχετικά με το Θεό, θεωρίες σχετικά με το Θεό, δόγματα και δοξασίες, το να γνωρίζεις όμως σχετικά με το Θεό δεν έχει καμία σχέση με το να γνωρίζεις τον ίδιο το Θεό.
Το πουλί είναι η θρησκεία και όχι το κλουβί, ενώ το πουλί είναι μέσα σε κλουβί. Το πουλί δεν μπορεί να πετάξει. Του έχουν κόψει τα φτερά του. Το πουλί έχει φυλακιστεί — σε ένα χρυσό κλουβί, όμορφα στολισμένο, πολύ ακριβό, πολύτιμο, τώρα όμως είναι πιο σημαντικό το κλουβί από το πουλί. Και σιγά σιγά, οι άνθρωποι θα ξεχάσουν εντελώς το πουλί, επειδή το πουλί θα πεθάνει και θα λατρεύουν το κλουβί και θα το στολίζουν ολοένα και περισσότερο και θα ανεγερθούν ναοί γύρω του και μεγάλη παράδοση, κατεστημένο και κανένας δεν σκοτίζεται για το πού είναι το πουλί. Ένα πτώμα μέσα σε ένα χρυσό κλουβί.
Θυσία. Η ιδέα της επιβίωσης κάνει το αύριο πιο σημαντικό από το σήμερα, κάνει πιο εύκολο για σένα να θυσιάσεις το σήμερα για το αύριο. Και το αύριο δεν έρχεται ποτέ. Όποτε έρχεται, είναι σήμερα. Και αν ο νους σου είναι προγραμματισμένος να θυσιάσει το σήμερα για το αύριο, εξακολουθείς να θυσιάζεις ολόκληρη τη ζωή σου.
Οι γονείς θυσιάζουν τη ζωή τους για τα παιδιά τους. Τα παιδιά, με τη σειρά τους, θα θυσιάσουν τη δική τους ζωή για τα παιδιά τους και πάει λέγοντας. Και κανένας ποτέ δεν ζει.
Είμαι εναντίον της ίδιας της ιδέας της θυσίας Ποτέ μη θυσιάζεσαι! Ζήσε αυτή τη στιγμή, ζήσε την ολοκληρωτικά, παθιασμένα. Και τότε συμβαίνει ένα θαύμα: Αν οι γονείς έχουν ζήσει τη δική τους ζωή όμορφα, αν είναι ικανοποιημένοι, η ικανοποίηση τους δημιουργεί το χώρο για τα παιδιά τους να ζήσουν με το σωστό τρόπο. Και, με την ευκαιρία, δεν εννοώ τον ηθικό τρόπο, εννοώ τον ολοκληρωμένο τρόπο. Το να ζεις κομματιασμένα, σημαίνει ότι ζεις λάθος. Το να ζεις ολοκληρωμένα σημαίνει ότι ζεις σωστά.
Κάθαρση. Πρώτα πρέπει να ελευθερωθεί ο γορίλας — όλο αυτά που έχεις καταπιέσει. Το να βγάλεις το γορίλα έξω από το είναι σου είναι το βαθύτερο καθάρισμα, η βαθύτερη κάθαρση. Κι όταν όλο το ζωώδες ή πιο σωστά, ανθρωποειδές έχει βγει έξω από σένα, δεν είναι μακριά η βουδικότητα — απλώς ένα βήμα.
Καθήκον. Οτιδήποτε φέρνει χαρά σ' εσένα, θα φέρει χαρά και στους άλλους. Μερικές φορές μπορεί να μην είναι πολύ προφανές, αυτός όμως είναι ο θεμελιώδης νόμος — ότι αυτό που φέρνει χαρά σ' σένα, είναι αναπόφευκτο να φέρει χαρά και σε όλους τους άλλους κι ότι αυτό που φέρνει μιζέρια σ' εσένα, είναι αναπόφευκτο να φέρει μιζέρια και στους άλλους, αργά ή γρήγορα. Να είσαι εντελώς ατομιστής και να θυμάσαι ότι με το να είσαι ατομιστής, ωφελείς την ανθρωπότητα. Όλα τα άλλα που γίνονται στο όνομα του καθήκοντος είναι άσχημα. Το καθήκον είναι κακιά λέξη—απόφευγέ την! Κάνε πράγματα από χαρά, ποτέ όμως από καθήκον.
Ηλιοφάγοι. Οι άνθρωποι που αρνήθηκαν να πάρουν τροφή από στόμα και προσπαθούν να αποδείξουν πως τρέφονται από την ενέργεια του ήλιου και την δέχονται με το δέρμα τους ( ο Ινδός Μάνεκ, που τον παρακολουθούσαν οι γιατροί, ένα χρόνο ούτε έτρωγε ούτε έπινε, η Αυστραλέζα Τζασμαχήν δεν τρώει εδώ και 8 χρόνια, ενώ ο Ρώσος ερευνητής Αλεξάνδρ Κομαρόφ δεν τρώει τίποτα δυο χρόνια.
Η Έλληνες έχουν μια φράση "ζω με αέρα". Μήπως καλύτερα να τους ονομάζουμε "αεροφαγήτες", ή θα τους μπερδεύουμε με τους αεροπαγήτες;
Kάρμα. Ο φυσικός νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος.
Κατάθλιψη. Όποτε νιώθεις κατάθλιψη, περίμενε τη στιγμή που θα φύγει. Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Η κατάθλιψη θα φύγει. Κι όταν σε αφήνει, να είσαι συνειδητός και ξυπνητός, επειδή μετά την κατάθλιψη, μετά τη νύχτα, θα έρθει η αυγή και θα ανατείλει ο ήλιος. Αν μπορείς να είσαι ξυπνητός εκείνη τη στιγμή, θα είσαι ευτυχισμένος που ένιωθες κατάθλιψη. Θα είσαι ευγνώμων που ένιωθες κατάθλιψη, επειδή αυτή η ευτυχία ήταν εφικτή μόνο μέσα από την κατάθλιψη.
Κόαν. Το κόαν είναι ένας γρίφος που δεν έχει καμιά λύση. Ποτέ δεν λύνεται, αν όμως συνεχίσεις να διαλογίζεσαι και γίνεσαι ολοένα και πιο σιωπηλός, διαλύεται. Ξαφνικά δεν υπάρχει κανένας γρίφος, κανένα πρόβλημα, τίποτα να λυθεί. Το κόαν είναι μια σκέψη κι εξαφανίζεται μέσα σε βαθύ διαλογισμό, μαζί με όλες τις άλλες σκέψεις. Το ζεν έχει χιλιάδες κόαν.
Λογική. Η λογική πιστεύει σε δυο κατηγορίες: στο γνωστό και στο άγνωστο. Αυτό που σήμερα είναι άγνωστο, θα γίνει αύριο γνωστό. Αυτό που είναι σήμερα γνωστό, ήταν εχθές άγνωστο. Έτσι, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο γνωστό και στο άγνωστο. Ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Η λογική δεν πιστεύει στο ακατανόητο. Και το ακατανόητο είναι η ίδια η καρδιά της ζωής, ο ίδιος ο χτύπος της καρδιάς του σύμπαντος.
Δεν είμαι εναντίον της λογικής. Χρησιμοποίησε την, είναι μια όμορφη στρατηγική, σε ό,τι αφορά την αγορά, σε ό,τι αφορά τον επιφανειακό κόσμο, πρόσεχε όμως, να μην την κουβαλάς στα βαθύτερα στρώματα της ζωής και της εμπειρίας. Εκεί είναι εμπόδιο. Η λογική χρησιμοποιεί το νου και ο νους είναι χρήσιμος στην κατανόηση του αντικειμενικού κόσμου, είναι όμως εμπόδιο στην κατανόηση του υποκειμενικού κόσμου, επειδή ο υποκειμενικός κόσμος είναι πέρα από το νου, πίσω από το νου.
Λωτός. Ο λωτός μεγαλώνει μέσα στη βρώμικη λάσπη. Είναι σύμβολο μεταμόρφωσης. Η λάσπη είναι βρώμικη, μπορεί να ζέχνει. Ο λωτός ευωδιάζει κι έχει βγει από τη λάσπη που ζέχνει.
Μάβερηκ. Οι άνθρωποι, οι οποίοι αρνούνται να στιγματιστούν και να ενταχθούν σε οποιαδήποτε οργάνωση.
Μεταμόρφωση. Η μεγαλύτερη επιθυμία στον κόσμο είναι για εσωτερική μεταμόρφωση. Η επιθυμία για χρήμα δεν είναι τίποτα, η επιθυμία για εξουσία, για κύρος, δεν είναι τίποτα. Η μεγαλύτερη επιθυμία είναι η λεγόμενη πνευματική μεταμόρφωση. Και από τη στιγμή που παγιδεύεσαι μέσα σ' αυτή την επιθυμία, θα παραμείνεις δυστυχισμένος για πάντα.
Η μεταμόρφωση είναι εφικτή, όχι όμως επιθυμώντας την. Η μεταμόρφωση είναι εφικτή μόνο χαλαρώνοντας μέσα σ' αυτό που υπάρχει, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό.
Η χωρίς όρους αποδοχή φέρνει μεταμόρφωση.
Μοναξιά. Όταν σκέφτεσαι τον άλλον, σου λείπει ο άλλος, όταν σου λείπει κάτι, είσαι εξαρτημένος. Η μοναξιά είναι μια αρνητική κατάσταση.
Μοναχικότητα. Είναι η παρουσία του εαυτού σου. Η μοναχικότητα είναι πολύ θετική, είναι αληθινή ελευθερία. Είναι μια παρουσία που ξεχειλίζει. Είσαι τόσο γεμάτος από παρουσία, που μπορείς να γεμίσεις ολόκληρο το σύμπαν με την παρουσία σου και δεν υπάρχει η ανάγκη του άλλου.
Νους. Ο νους είναι όλα αυτά που έχεις βιώσει, όλα αυτά από τα οποία έχεις περάσει, όλα αυτά που είναι ήδη νεκρά. Ο νους είναι το νεκρό κομμάτι του είναι σου. Είναι το παρελθόν. Το νεκρό πλανιέται πάνω από το ζωντανό. Δεν σου επιτρέπει να είσαι εδώ. Δεν σου επιτρέπει να είναι παρών. Είναι σαν σύννεφο που σε περικυκλώνει. Δεν μπορείς να δεις από μέσα του, η όραση σου δεν είναι καθαρή. Το κάθε τι παραμορφώνεται.
Όχι. Οι λέξεις έχουν τις δικές τους ποιότητες. Δεν μπορείς να βρεις εκείνες τις ποιότητες στα λεξικά. Στην πραγματική ζωή όμως, αν μπεις μέσα στην ψυχολογία των λέξεων, κάθε μία έχει τη μοναδική της ατομικότητα. Το «όχι» σου δίνει εξουσία. Το 'ναι' δεν σου δίνει εξουσία. Όποτε λες 'όχι,' μπορείς να νιώσεις εξουσία. Όποτε λες 'ναι,' μπορείς να νιώσεις αγάπη, μπορείς να νιώσεις συμπόνια, όχι όμως εξουσία. Το 'όχι' δεν είναι απλώς άρνηση, είναι επιβεβαίωση εξουσίας.
Οχλοθαυμασμός. Αυτό που δεν συνδέεται με αληθινή γοητεία, με αγάπη και πίστη. Αυτό που έχει πολύ λίγη ουσία θαυμασμού, αλλά πολύ περισσότερη ουσία φθόνου και ψυχικής ασθένειας και πολύ σύντομα μεταμορφώνεται σε μίσος.
Χρησιμούλες – συλλογή χρήσιμων συμβουλών, που αποτελούν γνώσεις ή συστάσεις που διατυπώνει κανείς, προκειμένου να βοηθήσει, να καθοδηγήσει κάποιον σχετικά με το πώς είναι καλύτερο να πράξει.
Παράδεισος. Η δική μου έμφαση είναι ότι βρίσκεσαι ήδη εδώ, στον παράδεισο. Απλώς κάθισε σιωπηλά και κοίταξε γύρω σου, κάθισε σιωπηλά και κοίταξε μέσα σου. Ποτέ δεν ήσουν πουθενά αλλού! Ο τρόπος που υπάρχεις είναι ο μοναδικός τρόπος που μπορείς να υπάρξεις. Αποδέξου το — κι όχι απλώς αποδέξου το, αλλά πανηγύρισε το, αγάπησε το και ξαφνικά θα ανακαλύψεις ότι έχεις ξυπνήσει μέσα στον Κήπο του Εδέμ. Δεν τίθεται ζήτημα να πας πουθενά, απλώς να είσαι στο εδώ και τώρα.
Πίστη. Η πίστη είναι μόνο για τους τυφλούς. Η πίστη είναι για τον τυφλό. Η εμπιστοσύνη είναι για εκείνον που έχει γευτεί κάτι από το υπέρτατο. Οι πιστοί είναι οπαδοί. Δεν θέλω κανέναν ούτε να πιστεύει ούτε να ακολουθεί δόγματα. Σε θέλω να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου.
Αυτή η διάκριση πρέπει να γίνει αντιληπτή. Τα δόγματα έχουν να κάνουν με την ιδεολογία κάποιου άλλου και η πίστη έχει να κάνει με την προσωπικότητα κάποιου άλλου.
Η πίστη δεν είναι αρετή και δεν είναι και καμιά σπουδαία συνεισφορά στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Η πίστη είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην αναζήτηση των ανθρώπων για την αλήθεια. Πριν μπεις στην αναζήτηση, έχεις ήδη πάρει μια βρώμικη πίστη, από δεύτερο χέρι και σου έχουν πει πως αυτό είναι αρκετό. Δεν χρειάζεται να αναζητήσεις εσύ, ο Ιησούς το έχει κάνει για σένα, ο Βούδας έχει κάνει για σένα.
Πίστη σημαίνει απλώς κρυμμένη άγνοια και είναι πολύ φτηνή. Η αλήθεια χρειάζεται μεγάλη ενέργεια, μεγάλη ώθηση και συμμετοχή στην αναζήτηση με όλο σου το είναι. Η αλήθεια είναι μέσα σου, η πίστη έρχεται απ' έξω.
Πνευματικότητα. Η πνευματικότητα ανήκει στο είναι σου, η θρησκεία μόνο στις εξωτερικές δραστηριότητες, συμπεριφορές και ηθική. Η πνευματικότητα είναι μία, οι θρησκείες είναι πολλές. Η πνευματικότητα είναι εξέγερση, η θρησκεία είναι κατεστημένο. Η πνευματικότητα είναι ατομικότητα, θρησκεία είναι να μένεις μέρος του πλήθους. Η θρησκεία σε κάνει πρόβατο, η πνευματικότητα είναι ένα λιοντάρι που βρυχάται.
Πολιτισμός. Επί αιώνες, οι λεγόμενοι πολιτικοί έχουν αρνηθεί ότι είμαστε απολίτιστοι και αυτή η απόκρυψη μας αποτρέπει από το να είμαστε πολιτισμένοι. Έχουμε αποδεχθεί απολύτως την ιδέα ότι είμαστε πολιτισμένοι κι έχουμε ξεχάσει ότι πρέπει να δούμε αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι. Και ασφαλώς δεν είναι αλήθεια!
Προσευχή. Γνωρίζω μόνο μια προσευχή κι αυτή είναι η σιωπή. Τη στιγμή που λες κάτι, το έχεις καταστρέψει, γι' αυτό, οι προσευχές που λέγονται στις εκκλησίες, στους ναούς και στα τζαμιά δεν είναι αληθινές προσευχές.
Γιατί να πεις οτιδήποτε; Τί να πεις στο όλο; Το όλο το γνωρίζει ήδη. Πριν το γνωρίσουμε εμείς, το όλο το γνωρίζει. Είναι απλώς ανόητο να λες πράγματα στο Θεό. Δεν έχει κανένα νόημα.
Σε ό,τι αφορά το όλο, η γλώσσα δεν έχει κανένα νόημα. Η γλώσσα πρέπει να πάει στην άκρη. Και το να βάλεις τη γλώσσα στην άκρη σημαίνει να βάλεις στην άκρη το κάθε τι - το νου σου, τη γνώση σου, τα ιερά σου κείμενα - επειδή όλα ανήκουν στον κόσμο της γλώσσας. Απλώς κάθισε σιωπηλά.
Προσωπικότητα. Είναι η μάσκα, που σου έχουν φορέσει οι άλλοι. Προσωπικότητα είναι αυτό που σ' έκανε η κοινωνία. Δεν είναι η αυθεντική σου πραγματικότητα, δεν είναι το αρχικό σου πρόσωπο, πρέπει να αποβληθεί, ώστε να έρθει στην επιφάνεια η ατομικότητα σου. Η προσωπικότητα δεν είσαι εσύ Χρησιμοποίησε την ενέργεια σου για την καταστροφή της προσωπικότητάς σου.
Ρέμπελ. Είναι ο άνθρωπος που δε θέλει να ζει σαν ρομπότ, ρυθμισμένος από το παρελθόν. Θρησκεία, κοινωνία, πολιτισμός, οτιδήποτε είναι χθεσινό δεν μπλέκεται με κανένα τρόπο στη ζωή του, στον τρόπο ζωής του.
Ζει ατομικά, όχι σαν τελευταίος τροχός της αμάξης, αλλά σαν μια οργανική ενότητα. Η ζωή του δεν έχει αποφασιστεί από κανέναν άλλον, αλλά από τη ίδια του την ευφυΐα.
Το ίδιο το άρωμα της ζωής του είναι αυτό της ελευθερίας. Και δεν ζει μόνο ο ίδιος μέσα στην ελευθερία, αλλά επιτρέπει και στον καθένα να ζει μέσα στην ελευθερία. Δεν επιτρέπει σε κανέναν να μπλέκεται μέσα στη δική του ζωή και δεν μπλέκεται στη ζωή κανενός.
Για εκείνον, η ζωή είναι τόσο ιερή και η ελευθερία είναι η υπέρτατη αξία και μπορεί να θυσιάσει τα πάντα γι' αυτήν: κύρος, ευϋποληψία, ακόμα και την ίδια τη ζωή.
Σάννυας. Ένας άνθρωπος που αποφάσισε να μη σκλαβώνει κανέναν και να μη σκλαβωθεί από κανέναν, ένας άνθρωπος που αποφάσισε να παραμένει αυθεντικά αληθινός με τον εαυτό του και όπου κι αν οδηγεί αυτή η αλήθεια αυτός είναι έτοιμος να πάει.
Συνείδηση/Συνειδητότητα.
Η συνειδητότητα είναι δική σου. Η συνείδηση σου δίνεται από την κοινωνία, είναι μια επιβολή πάνω από τη συνειδητότητα σου. Διαφορετικές κοινωνίες επιβάλλουν διαφορετικές ιδέες στη συνειδητότητα σου, όλες όμως επιβάλλουν αυτό ή εκείνο. Και όταν κάτι επιβάλλεται στη συνειδητότητα σου, δεν μπορείς ν' ακούσεις τη συνειδητότητα σου. Βρίσκεται πολύ μακριά. Ανάμεσα στη συνειδητότητα σου και σ' εσένα στέκεται ένας χοντρός τοίχος της συνείδησης, που η κοινωνία έχει επιβάλλει πάνω σου από την παιδική σου ακόμη ηλικία.
Η κοινωνία δεν σκοτίζεται για τη συνειδητότητά σου. Για την ακρίβεια, η συνειδητότητα είναι πρόβλημα για την κοινωνία. Η κοινωνία δεν σε θέλει να συμπεριφέρεσαι σαν ανθρώπινο ον, σε θέλει να συμπεριφέρεσαι σαν μηχάνημα, ώστε να σε κάνει πιο αποτελεσματικό, πιο παραγωγικό, λιγότερο συνειδητό. Αυτό είναι αυτοματοποίηση. Εσύ γίνεσαι αποτελεσματικός, όμως η ψυχή σου χάνεται. Όλη η προσπάθεια των τεχνικών διαλογισμού είναι να σε βγάλουν από αυτή τη μηχανική κατάσταση, να σε κάνουν και πάλι ξυπνητό, να σε κάνουν και πάλι ένα ανθρώπινο ον, όχι μια μηχανή.
Όταν η συνειδητότητά σου είναι υγιής, δεν υπάρχει κανένα εγώ. Δεν γνωρίζεις τίποτα σχετικά με τον εαυτό σου. Δεν υπενθυμίζεις στον εαυτό σου 'εγώ είμαι αυτό' ή 'εγώ είμαι το άλλο,' απλώς χαλαρώνεις. Υπάρχεις, μα δεν υπάρχει κανένα εγώ. Ο εαυτός δεν υπάρχει.
Στρες. Όταν βρίσκεσαι σε στρες, χρησιμοποίησε το σαν δημιουργική ενέργεια. Πρώτα αποδέξου το. Δεν υπάρχει λόγος να το πολεμάς. Είναι απολύτως εντάξει. Το στρες είναι απλώς μια ένδειξη ότι το σώμα είναι έτοιμο να πολεμήσει κάτι. Έτσι, αν προσπαθήσεις να χαλαρώσεις ή να πάρεις παυσίπονα ή ηρεμιστικά, εναντιώνεσαι στο σώμα. Το σώμα είναι έτοιμο να κάνει μάχη σε μια συγκεκριμένη περίσταση, να αναλάβει μια συγκεκριμένη πρόκληση. Απόλαυσε την πρόκληση.
Συμβουλές. Δεν προσφέρω καμία συμβουλή. Δεν σου λέω να κάνεις αυτό ή εκείνο. Απλώς σου λέω να γίνεις σιωπηλός, τόσο που να μπορείς να ακούς τη δική σου μικρή, γαλήνια φωνή. Αυτή είναι ο αληθινός σου οδηγός. Ο οδηγός βρίσκεται μέσα σου.
Τεμπελιά. Αν όλος ο κόσμος γίνει τεμπέλης, θα έχουμε
έναν τόσο όμορφο κόσμο, χωρίς πολέμους, χωρίς ατομικά όπλα, χωρίς πυρηνικά όπλα, χωρίς έγκλημα, χωρίς δικαστήρια, χωρίς αστυνομία, χωρίς προέδρους, χωρίς πρωθυπουργούς. Οι άνθρωποι θα είναι τόσο τεμπέληδες, που δεν θα χρειάζονται όλες αυτές τις ανοησίες.
Απλώς σκέψου το κάποτε: Έχει κάνει ποτέ κανένας τεμπέλης κάτι κακό στον κόσμο; Και οι καημένοι οι τεμπέληδες εξακολουθούν να επικρίνονται.
Οι τεμπέληδες δεν έχουν βλάψει ποτέ κανέναν. Δεν θέλουν! Δεν θα μπουν σε τέτοιο μπελά. Οι δραστήριοι άνθρωποι είναι το πραγματικό πρόβλημα.
Τυφλόψυχος. Ο άνθρωπος που βλέπει μόνο με τα μάτια του σώματος και δεν βλέπει με τα μάτια της ψυχής. Εκείνος που είναι ενταγμένος στην κοινωνία της πλειοψηφίας.
Φύση. Αυτός ο πολιτισμός έχει αποτύχει, επειδή εναντιώθηκε στη φύση. Επιχειρήσαμε να είμαστε πολύ αλαζονικοί με τη φύση, επιχειρήσαμε να κατακτήσουμε τη φύση, πράγμα που είναι εντελώς γελοίο.
Εμείς είμαστε μέρος της φύσης! Πώς μπορούμε να την κατακτήσουμε; Εμείς είμαστε η φύση. Το να πολεμάμε τη φύση σημαίνει ότι πολεμάμε τον εαυτό μας. Αυτό είναι τόσο ανόητο και τόσο αυτοκτονικό, που οι επόμενες γενιές δεν θα μπορούν να πιστέψουν ότι έχουμε κάνει τέτοιο έγκλημα.
Πρέπει να ξαναμάθουμε πώς να έρθουμε πιο κοντά στα δέντρα, στα δάση, στα βουνά, στους ωκεανούς. Πρέπει να μάθουμε πώς να συμφιλιωθούμε και πάλι μαζί τους. Μπορούμε να ζήσουμε χαρούμενα μόνο μαζί με τη φύση, όχι εναντίον της φύσης.
Τη στιγμή που είμαστε εναντίον της φύσης, η ενέργεια μας της αγάπης γυρίζει σε μίσος. Αν ρέουμε με τη φύση, σε πλήρη αρμονία, η αγάπη μας μεγαλώνει και ωριμάζει, γίνεται πιο ολοκληρωμένη. Και το ωρίμασμα της αγάπης είναι το μεγαλύτερο δώρο της ζωής.
Χρησιμούλες. Συλλογή χρήσιμων συμβουλών, που αποτελούν γνώσεις ή συστάσεις που διατυπώνει κανείς, προκειμένου να βοηθήσει, να καθοδηγήσει κάποιον σχετικά με το πώς είναι καλύτερο να πράξει.
Από το «Πλαθολόγιο λέξεων» του Λύο Καλοβύρνα (www.lyo.gr)
αμμούμπα, η
Ο ειδικός χορός με μικρά, χοροπηδητά βηματάκια, παρόμοιος με ορισμένους ποντιακούς χορούς που κάνεις σε αμμώδη παραλία από τις 12 έως τις 17:00 όταν, βγαίνοντας από τη θάλασσα, έχεις να περπατήσεις απόσταση μεγαλύτερη απ' όση αντέχουν οι πατούσες σου.
απογκομενίζομαι, ρ. μετβ.
Ξεπερνάω (στ' αλήθεια όμως!) τον πρώην γκόμενο/α και βάζω πλεύση για καινούργιο.
αρωματίλα, η
Η δυσφορία που σε πιάνει όταν μπεις σε ανελκυστήρα ή άλλον κλειστό χώρο όπου μόλις βρισκόταν κάποιος/οια που, για δικούς του ανεξήγητους λόγους, έκρινε ότι έπρεπε να λουστεί με την κολόνια του.
βελζευάγγελος, ο
Το αθώο βλέμμα που παίρνουν τα παιδιά όταν έχουν γκρεμίσει το μισό σπίτι αλλά προσποιούνται ότι εκείνα απλώς διάβαζαν ήσυχα στο δωμάτιο τους και όχι, δεν έχουν ιδέα πώς έπεσε το βάζο ή γιατί η κουρτίνα είναι σκισμένη ή πώς χώθηκε το πιρούνι στο αδερφάκι τους.
βλημοσιογράφοι, οι
Μερικοί τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι.
ενόλαυση,η
Ανάμικτο συναίσθημα απόλαυσης και ενοχών, όταν τρως κάτι πολύ νόστιμο αλλά παχυντικό ή όταν κοιμάσαι με την ερωμένη σου και θυμηθείς τη σύζυγό σου.
επισκεπτανικός, ο
Ο ειδικός πανικός που επικρατεί όταν πρόκειται να έρθουν επισκέπτες και συνειδητοποιείς ότι το σπίτι σου είναι σκέτο αχούρι.
ερωταφείο, το
Ο τόπος όπου θάβονται οι έρωτες όταν πεθάνουν.
εσεμεσίτιδα, η
Πάθηση κατά την οποία ο πάσχων τινάζεται και ψάχνει το κινητό του με την ελπίδα να λάμπει στα μάτια κάθε φορά που ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος της λήψης μηνύματος SΜS.
ζητοπρήχτης, ο
Αυτός που ζητά συνέχεια κάτι (νερό, στυλό, χαρτί, αν είδες την ατζέντα του κ.λπ.)
ηλιθοποιός, ο, η
Ηθοποιός που μυρίζεται ότι η καριέρα του/της ετοιμάζεται για τα μπάζα και γι' αυτό μεταπηδά στον μοναδικό επαγγελματικό κλάδο όπου δεν απαιτείται καμία γνώση, ικανότητα ή ευφυΐα: γίνεται πολιτικός. Το ίδιο ισχύει και για πρώην αθλητές.
θλημέρα, η
Η τελευταία ημέρα των διακοπών.
ισοβρακώνομαι, ρ. αμετβ.
Προσπαθώ να σιάξω το βρακί μου που έχει φύγει από τη θέση του
και μ' ενοχλεί.
καυλωσύνη, η
Η θεσμοθετημένη ιδεολογία την οποία επικαλούνται πολλοί άντρες όταν δεν μπορούν να ελέγξουν τις σεξουαλικές τους ορμές και κατηγορούν τις γυναίκες ότι φταίνε εκείνες για το ότι αυτοί διεγείρονται.
κιναιδώς, η
Η ντροπή που νιώθεις (ή θα έπρεπε να νιώθεις) όταν το κινητό σου κουδουνίζει σε χώρους που δεν πρέπει: σε σινεμά, θέατρα, την ώρα που κάνεις έρωτα κ.λπ.
κορναλάκας, ο
Το είδος μαλάκα που κορνάρει μέσα στα πρώτα χιλιοστά του δευτερολέπτου μόλις ανάψει το πράσινο με την εσφαλμένη πεποίθηση ότι ο μπροστινός του μετέχει στη Φόρμουλα Ένα.
κτελιατόριο, το
Η ειδική κατηγορία εστιατορίων με τα οποία έχουν κάνει σύμβαση τα ΚΤΕΛ να ξεφορτώνουν τους επιβάτες.
μελλοδίαιτα, η
Η δίαιτα που εξαγγέλλουμε ότι θα ξεκινήσουμε τη Δευτέρα, χωρίς να διευκρινίζουμε αν εννοούμε τη Δευτέρα που έρχεται ή μια κάποια Δευτέρα του έτους 2039.
ξεγονώνομαι, ρ. αμετβ.
Γλιτώνω από γονείς που με έχουν ***ήσει, κόβοντας κάθε επαφή μαζί τους, ώστε να μη συνεχίσουν να μου καταστρέφουν τη ζωή.
προσευκλήση, η
Ειδικό είδος ένθερμης προσευχής προς συσκευές σ τής τηλεφωνίας να ηχήσουν επιτέλους με το πολύ ή τηλεφώνημα από τον άνθρωπο που έχει κλέψει και βάλει βόμβα στα μυαλά σου.
ρευματοφοβία, η
Η φανατική πεποίθηση που καταλαμβάνει μερικούς ότι τα ρεύματα αέρος ευθύνονται για όλα τα δεινά του κόσμου και άρα επιμένουν υστερικά να κλείσεις το παράθυρο.
ρυπαροφάγος, ο, η
Βρισιά που εξαπολύουν μητέρες στα παιδιά τους όταν προτιμούν χάμπουργκερ από τα Goody’s αντί για τα φασολάκια που πιάστηκε η μέση της να καθαρίσει.
σκυλαφελής, -ές, ο, η
Οποιοσδήποτε αγνοεί ότι το πανέμορφο χαριτωμένο αδέσποτο κουταβάκι με το οποίο παίζει και θέλει να το πάρει σπίτι του κάποια στιγμή θα μεγαλώσει και θα γίνει ολόκληρο μουλάρι.
φιλιβιβάζομαι, ρ. μετβ.
Όταν πλέον ξέρεις τι σε ενοχλεί σε έναν καλό σου φίλο κι όμως το αποδέχεσαι χωρίς γκρίνια, γιατί η φιλία σας σε θρέφει και σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
greekquotations
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.