Στην ιατρική ορολογία με τη λέξη αλλεργία εννοούμε μια μεγάλη ομάδα παθήσεων που αφορούν όχι μόνο στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, αλλά και το δέρμα, τα μάτια ή, σπανιότερα, το πεπτικό σύστημα. Οι συχνότερες από τις παθήσεις αυτές είναι: το αλλεργικό άσθμα, η αλλεργική ρινίτιδα, ή αλλεργική επιπεφυκίτιδα, η αλλεργική εξ επαφής δερματίτιδα, η ατοπική δερματίτιδα.
Υπολογίζεται ότι 15% του πληθυσμού πάσχει από αυτές τις παθήσεις.
Η καταρροή από τη μύτη, η απόφραξη της ρινικής κοιλότητας (το γνωστό «μπούκωμα»), τα φτερνίσματα, η φαγούρα στο εσωτερικό της μύτης και στο φάρυγγα, είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας.
Η φαγούρα και ο ερεθισμός των ματιών, καθώς και το οίδημα (κοινώς «φούσκωμα») είναι τα πιο συχνά συμπτώματα της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας. Υπάρχουν πολλοί ασθενείς που παρουσιάζουν ταυτόχρονα συμπτώματα τόσο απο τη μύτη και τον φάρυγγα όσο και από τα μάτια.
Η υπερβολική κινητοποίηση του αμυντικού συστήματος απέναντι σε έναν εξωτερικό παράγοντα θεωρείται ως η αιτία για την εμφάνιση μια αλλεργικής πάθησης. Η γύρη των λουλουδιών, σκόνες, τροφές, χημικά φάρμακα και πολλοί άλλοι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί για την πρόκληση των αλλεργικών παθήσεων. Σήμερα υπάρχουν πολυάριθμα τεστ που γίνονται είτε στο δέρμα, είτε στο αίμα του ασθενούς που μπορούν να δείξουν πού είναι ευαισθητοποιημένο ένα άτομο, δηλαδή ποιοί παράγοντες πυροδοτούν την αλλεργική αντίδραση.
Η ομοιοπαθητική ιατρική θεωρεί -και αυτό έχει αποδειχθεί από τις έρευνες και την κλινική εμπειρία- ότι αυτή καθαυτή η αιτία της αλλεργίας είναι η ύπαρξη κάποιας προδιάθεσης εκ μέρους του ατόμου για την εκδήλωση της μιας ή της άλλης μορφής αλλεργικής πάθησης. Την αφορμή για την εκδήλωση τη δίνει το αλλεργιογόνο, δηλαδή η ουσία στην οποία το άτομο είναι ευαισθητοποιημένο.
Σήμερα υπάρχουν πολλά χημικά φάρμακα που ανακουφίζουν τον ασθενή που πάσχει από αλλεργία, για όσο χρονικό διάστημα τα χρησιμοποιεί. Διακόπτοντας τη φαρμακευτική θεραπεία όμως, τις πλείστες φορές, τα συμπτώματα επανέρχονται. Τα χημικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των αλλεργιών ξεκινούν από τα απλά αντισταμινικά φάρμακα και φτάνουν μέχρι την κορτιζόνη. Οι παρενέργειες των φαρμάκων μπορούν να είναι η υπνηλία, το αίσθημα κόπωσης, αλλά και σοβαρότερα συμπτώματα όταν το φάρμακο είναι ισχυρό όπως π.χ η κορτιζόνη. Στα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνονται η αύξηση της αρτηριακής πίεσης, η γαστρίτιδα, η οστεοπόρωση, η μελαγχολία, η αύξηση του σωματικού βάρους κ.α. Η διάρκεια της θεραπείας με τα χημικά φάρμακα διαφέρει ανάλογα με την πάθηση και την ένταση των συμπτωμάτων που παρουσιάζει ο ασθενής. Αν κάποιος ασθενής εμφανίσει παρενέργειες, πρέπει απαραίτητα να συμβουλευτεί το γιατρό που τον παρακολουθεί.
Η θεραπεία αποφυγής, το να αποφεύγει δηλαδή το άτομο όσο μπορεί τις ουσίες ή τις μυρωδιές ή τα περιβάλλοντα που πυροδοτούν την αλλεργική του αντίδραση, είναι μια άλλη λύση που συστήνουν πολλές φορές οι γιατροί στα άτομα που πάσχουν από αλλεργίες.
Η ομοιοπαθητική ιατρική έρχεται να προσθέσει ακόμη ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό όπλο στην προσπάθεια του γιατρού να βοηθήσει τον πάσχοντα από αλλεργική πάθηση ασθενή του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και έρευνες που έγιναν από γιατρούς που δεν είναι ομοιοπαθητικοί, απέδειξαν την πολύ μεγάλη αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής στη θεραπεία των αλλεργικών παθήσεων.
Τα φάρμακα της ομοιοπαθητικής είναι υπερ-αραιωμένες φυσικές ουσίες, που η επίδρασή τους στον οργανισμό μοιάζει με την επίδραση των εμβολίων: σε απειροελάχιστες δόσεις, όταν το κατάλληλο για τον συγκεκριμένο ασθενή φάρμακο έχει την δυνατότητα να κινητοποιεί τους αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού και να τον επαναφέρει στην κατάσταση της υγείας.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα στην περίπτωση των αλλεργιών έχουν διπλή δράση:
Ανακουφίζουν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα τον ασθενή από τα ενοχλητικά του συμπτώματα και θεραπεύουν την πραγματική αιτία της αλλεργίας που είναι η νοσηρή προδιάθεση του οργανισμού.
Σαν αποτέλεσμα αυτής της δράσης, όταν ολοκληρωθεί η θεραπεία το άτομο δεν επηρεάζεται από όλους εκείνους τους παράγοντες που προκαλούσαν την έκλυση των αλλεργικών συμπτωμάτων και έτσι μπορεί να απολαμβάνει όλα εκείνα που είχε ίσως στερηθεί για πολλά χρόνια.
Πολλοί ασθενείς διερωτούνται δύο πράγματα: αν θεραπεία είναι μόνιμη και αν χρειάζεται να παίρνει πάντα κάποιος τα ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Στην πρώτη ερώτηση η απάντηση είναι ναι, η θεραπεία είναι μόνιμη εφόσον έχει γίνει σωστά εκ μέρους του γιατρού και ο ασθενής ακολουθήσει τις οδηγίες που θα του δώσει ο γιατρός του.
Στη δεύτερη ερώτηση η απάντηση είναι ότι δεν χρειάζεται να παίρνει κάποιος για πάντα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, γιατί η θεραπεία με την ομοιοπαθητική είναι ριζική. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες και είναι καθαρά εξατομικευμένη. Υπάρχουν ασθενείς που μπορεί να απαλλαγούν από ένα χρόνιο πρόβλημα αλλεργίας μέσα σε λίγες μέρες, ενώ άλλοι χρειάζονται λίγους μήνες θεραπείας.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μπορούν να συνδυαστούν χωρίς κανένα πρόβλημα με τα χημικά. Έτσι πολλοί ασθενείς που χρησιμοποιούν ήδη χημικά φάρμακα, διότι η αλλεργία τους είναι σε έξαρση, μπορούν να συνεχίσουν να τα χρησιμοποιούν στο πρώτο στάδιο της ομοιοπαθητικής θεραπείας. Μόλις τα ομοιοπαθητικά φάρμακα επιδράσουν θεραπευτικά στον οργανισμό, μπορούμε σταδιακά να διακόψουμε τα χημικά φάρμακα. Πολλές φορές έχει παρατηρηθεί η ομοιοπαθητική να βοηθά έτσι ώστε οι παρενέργειες των χημικών φαρμάκων να μειωθούν στο ελάχιστο.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν παρουσιάζουν καθόλου παρενέργειες και μπορούν να ληφθούν σε οποιαδήποτε ηλικία ή κατηγορία ασθενών.
Κανένα ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν έχει αποσυρθεί από την κυκλοφορία στα 200 χρόνια εφαρμογής της ομοιοπαθητικής διεθνώς λόγω εμφάνισης οποιονδήποτε παρενεργειών.
Χρήστος Χατζηκώστας
Πρόεδρος της Παγκύπριας Ιατρικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής
Υπολογίζεται ότι 15% του πληθυσμού πάσχει από αυτές τις παθήσεις.
Η καταρροή από τη μύτη, η απόφραξη της ρινικής κοιλότητας (το γνωστό «μπούκωμα»), τα φτερνίσματα, η φαγούρα στο εσωτερικό της μύτης και στο φάρυγγα, είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας.
Η φαγούρα και ο ερεθισμός των ματιών, καθώς και το οίδημα (κοινώς «φούσκωμα») είναι τα πιο συχνά συμπτώματα της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας. Υπάρχουν πολλοί ασθενείς που παρουσιάζουν ταυτόχρονα συμπτώματα τόσο απο τη μύτη και τον φάρυγγα όσο και από τα μάτια.
Η υπερβολική κινητοποίηση του αμυντικού συστήματος απέναντι σε έναν εξωτερικό παράγοντα θεωρείται ως η αιτία για την εμφάνιση μια αλλεργικής πάθησης. Η γύρη των λουλουδιών, σκόνες, τροφές, χημικά φάρμακα και πολλοί άλλοι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί για την πρόκληση των αλλεργικών παθήσεων. Σήμερα υπάρχουν πολυάριθμα τεστ που γίνονται είτε στο δέρμα, είτε στο αίμα του ασθενούς που μπορούν να δείξουν πού είναι ευαισθητοποιημένο ένα άτομο, δηλαδή ποιοί παράγοντες πυροδοτούν την αλλεργική αντίδραση.
Η ομοιοπαθητική ιατρική θεωρεί -και αυτό έχει αποδειχθεί από τις έρευνες και την κλινική εμπειρία- ότι αυτή καθαυτή η αιτία της αλλεργίας είναι η ύπαρξη κάποιας προδιάθεσης εκ μέρους του ατόμου για την εκδήλωση της μιας ή της άλλης μορφής αλλεργικής πάθησης. Την αφορμή για την εκδήλωση τη δίνει το αλλεργιογόνο, δηλαδή η ουσία στην οποία το άτομο είναι ευαισθητοποιημένο.
Σήμερα υπάρχουν πολλά χημικά φάρμακα που ανακουφίζουν τον ασθενή που πάσχει από αλλεργία, για όσο χρονικό διάστημα τα χρησιμοποιεί. Διακόπτοντας τη φαρμακευτική θεραπεία όμως, τις πλείστες φορές, τα συμπτώματα επανέρχονται. Τα χημικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των αλλεργιών ξεκινούν από τα απλά αντισταμινικά φάρμακα και φτάνουν μέχρι την κορτιζόνη. Οι παρενέργειες των φαρμάκων μπορούν να είναι η υπνηλία, το αίσθημα κόπωσης, αλλά και σοβαρότερα συμπτώματα όταν το φάρμακο είναι ισχυρό όπως π.χ η κορτιζόνη. Στα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνονται η αύξηση της αρτηριακής πίεσης, η γαστρίτιδα, η οστεοπόρωση, η μελαγχολία, η αύξηση του σωματικού βάρους κ.α. Η διάρκεια της θεραπείας με τα χημικά φάρμακα διαφέρει ανάλογα με την πάθηση και την ένταση των συμπτωμάτων που παρουσιάζει ο ασθενής. Αν κάποιος ασθενής εμφανίσει παρενέργειες, πρέπει απαραίτητα να συμβουλευτεί το γιατρό που τον παρακολουθεί.
Η θεραπεία αποφυγής, το να αποφεύγει δηλαδή το άτομο όσο μπορεί τις ουσίες ή τις μυρωδιές ή τα περιβάλλοντα που πυροδοτούν την αλλεργική του αντίδραση, είναι μια άλλη λύση που συστήνουν πολλές φορές οι γιατροί στα άτομα που πάσχουν από αλλεργίες.
Η ομοιοπαθητική ιατρική έρχεται να προσθέσει ακόμη ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό όπλο στην προσπάθεια του γιατρού να βοηθήσει τον πάσχοντα από αλλεργική πάθηση ασθενή του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και έρευνες που έγιναν από γιατρούς που δεν είναι ομοιοπαθητικοί, απέδειξαν την πολύ μεγάλη αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής στη θεραπεία των αλλεργικών παθήσεων.
Τα φάρμακα της ομοιοπαθητικής είναι υπερ-αραιωμένες φυσικές ουσίες, που η επίδρασή τους στον οργανισμό μοιάζει με την επίδραση των εμβολίων: σε απειροελάχιστες δόσεις, όταν το κατάλληλο για τον συγκεκριμένο ασθενή φάρμακο έχει την δυνατότητα να κινητοποιεί τους αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού και να τον επαναφέρει στην κατάσταση της υγείας.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα στην περίπτωση των αλλεργιών έχουν διπλή δράση:
Ανακουφίζουν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα τον ασθενή από τα ενοχλητικά του συμπτώματα και θεραπεύουν την πραγματική αιτία της αλλεργίας που είναι η νοσηρή προδιάθεση του οργανισμού.
Σαν αποτέλεσμα αυτής της δράσης, όταν ολοκληρωθεί η θεραπεία το άτομο δεν επηρεάζεται από όλους εκείνους τους παράγοντες που προκαλούσαν την έκλυση των αλλεργικών συμπτωμάτων και έτσι μπορεί να απολαμβάνει όλα εκείνα που είχε ίσως στερηθεί για πολλά χρόνια.
Πολλοί ασθενείς διερωτούνται δύο πράγματα: αν θεραπεία είναι μόνιμη και αν χρειάζεται να παίρνει πάντα κάποιος τα ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Στην πρώτη ερώτηση η απάντηση είναι ναι, η θεραπεία είναι μόνιμη εφόσον έχει γίνει σωστά εκ μέρους του γιατρού και ο ασθενής ακολουθήσει τις οδηγίες που θα του δώσει ο γιατρός του.
Στη δεύτερη ερώτηση η απάντηση είναι ότι δεν χρειάζεται να παίρνει κάποιος για πάντα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, γιατί η θεραπεία με την ομοιοπαθητική είναι ριζική. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες και είναι καθαρά εξατομικευμένη. Υπάρχουν ασθενείς που μπορεί να απαλλαγούν από ένα χρόνιο πρόβλημα αλλεργίας μέσα σε λίγες μέρες, ενώ άλλοι χρειάζονται λίγους μήνες θεραπείας.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μπορούν να συνδυαστούν χωρίς κανένα πρόβλημα με τα χημικά. Έτσι πολλοί ασθενείς που χρησιμοποιούν ήδη χημικά φάρμακα, διότι η αλλεργία τους είναι σε έξαρση, μπορούν να συνεχίσουν να τα χρησιμοποιούν στο πρώτο στάδιο της ομοιοπαθητικής θεραπείας. Μόλις τα ομοιοπαθητικά φάρμακα επιδράσουν θεραπευτικά στον οργανισμό, μπορούμε σταδιακά να διακόψουμε τα χημικά φάρμακα. Πολλές φορές έχει παρατηρηθεί η ομοιοπαθητική να βοηθά έτσι ώστε οι παρενέργειες των χημικών φαρμάκων να μειωθούν στο ελάχιστο.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν παρουσιάζουν καθόλου παρενέργειες και μπορούν να ληφθούν σε οποιαδήποτε ηλικία ή κατηγορία ασθενών.
Κανένα ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν έχει αποσυρθεί από την κυκλοφορία στα 200 χρόνια εφαρμογής της ομοιοπαθητικής διεθνώς λόγω εμφάνισης οποιονδήποτε παρενεργειών.
Χρήστος Χατζηκώστας
Πρόεδρος της Παγκύπριας Ιατρικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής
elita
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.