Τι γίνεται με εμάς? Δίνουμε σημασία σ’ αυτό που φαίνεται και αγνοούμε αυτό που είναι εμφανέστατο…
Αν παρατηρήσουμε λίγο περισσότερο με προσοχή, θα δούμε έναν μεγάλο διαχωρισμό μεταξύ σκέψεων, συναισθημάτων και πράξεων…
Σαν κάτι άλλο να ορίζει κάθε πεδίο, εντελώς διαφορετικό, έτσι ώστε να μην συμβιώνουν μεταξύ τους αρμονικά…
Άλλο σκέφτεσαι, άλλο θέλεις και άλλο κάνεις τελικά…Σαν να λείπει η γέφυρα που θα μπορεί να λειτουργήσει συνδετικά μέσα μας και να δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις εφαρμογής των θετικών αισθημάτων μας και σκέψεών μας…
Kαμία πράξη δεν είναι αξιόποινη, γιατί είναι αυτό που φαίνεται…
Καμία πράξη δεν μπορεί να φορτωθεί στην πλάτη ενός ανθρώπου σαν αμαρτία και είναι το σημαντικό λάθος που κάνουμε, όταν μένουμε στο παρελθόν, να κλαίμε για λάθη που κάναμε…
Όμως καμία πράξη δεν θα γίνει διαφορετική στο μέλλον, αν δεν αναγνωρίσουμε την αιτία της…Την μη συνειδητή ανάγκη που κρύβει πίσω της…Και αυτό το εμφανές σύμπτωμα το αγνοούμε…
Η πράξη θα επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, όσο και να την έχουμε ξεπληρώσει με πόνο και δάκρυ σε κάθε στιγμή στο παρόν μας.
Ο πόνος είναι μια μορφή εξιλασμού της «αμαρτίας» που καθορίζει μια πράξη, αλλά η ουσία είναι ότι μας δίνει κάθε φορά λανθασμένη εντύπωση για το ποιος είναι τελικά ο Στόχος μας.
Η μεταμέλεια δεν ορίζει την βαθύτερη ερμηνεία της μετανόησης, γιατί δεν μπορεί ποτέ να πείθεσαι από τύψεις και ενοχές για να κάνεις κάτι που ανήκει στην Φύση σου έτσι κι αλλιώς…Το μόνο αληθινό που μπορείς να κάνεις, αντί να μετανιώνεις, είναι να μετακινηθείς από τις αιτίες της αστοχίας σου να Είσαι ο Άνθρωπος που Θέλεις…
Δεν φτάνει μόνο να μπορείς να ζεις, χρειάζεται και να Θέλεις να Ζεις…
Βάσω Νικολοπούλου
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.