Σκορπίσανε οι φίλοι μου

Σκορπίσανε οι φίλοι μου οι Μάηδες οι ήλιοι μου, λέει σ΄ένα παλιό πλέον τραγούδι του ο Γιώργος Νταλάρας. Ποιος με έκανε και το θυμήθηκα αυτό; Σήμερα το πρωί που είχα την ευκαιρία, μόνος στο σπίτι, να ξεσκονίσω την παλιά μου δισκοθήκη με τους δίσκους βινυλίου αλλά και με τα CD’s (στα παλιά εντάσσονται κι αυτά πια)

Bad Company, Rolling Stones, Beatles. Κάθε δίσκος και μια ιστορία. 

Αφραγκίες. Μάζεμα δεκάρα-δεκάρα για ν’ αγοραστεί. Κι όταν τα κονομάγαμε άντε να ψάξεις να τους βρεις. Δεν υπήρχαν και σ’ όλα τα μαγαζιά, ειδικά στα συνοικιακά. Εκεί πουλούσαν Ξανθόπουλο και Πάνο Γαβαλά. Εμείς οι ροκάδες κατηφορίζαμε κατά το Μοναστηράκι στο Studio 7. Δεν ήταν όμως μόνο αυτή η διαφορά. Κάθε μας δίσκος που προστήθονταν στη συλλογή μας ήταν ένα μικρό απόκτημα ένα κομμάτι της ψυχούλας μας. 

Η μουσική εκείνα τα χρόνια ήταν τρόπος ζωής. Δεν ήταν μόνο διασκέδαση. Ήταν ταύτιση απόψεων με τους καλλιτέχνες που επιλέγαμε ν’ ακούμε. Καμαρώναμε να λέμε, να εγώ ακούω Beatles ή Rolling Stones. 

Καλούσαμε τους φίλους μας στο σπίτι κι ακούγαμε μουσική. Πότε με τη συγκατάθεση των μανάδων μας που έδιναν ρεσιτάλ στη φροντίδα των παιδιών με τις λεμονάδες τους και τα φιλέματά τους κι ας το ‘παιζαν γκρινιάρες πως τάχα δεν μας χώνευαν γιατί τους παίρναμε τ΄αυτιά και πότε με τα κυνηγητά τους γιατί τους αναστατώναμε το σπίτι. Και μέσα από αυτές τις μαζώξεις οικοδομούσαμε τις φιλίες μας, γνωριζόμασταν καλύτερα, μιλούσαμε για τα όνειρά μας και ψηλαφούσαμε τον κόσμο μέσα από τους στίχους του «Imagine” του “Let it be” ή του «A cassa di Irene”

Όσοι κουλτουριάρηδες και βαθυστόχαστοι εξ ημών, το προχώρησαν παραπέρα αργότερα ψαρεύοντας ιδέες για να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους διαβάζοντας βιβλία του Καζαντζάκη του Λουντέμη που εν τέλει μόνο καλό τους έκανε αυτό στη ζωή. Πολλές από αυτές τις φιλίες κρατήθηκαν ίσα με σήμερα κουβαλώντας η κάθε μια ένα πανέρι με αναμνήσεις. Σας παραπέμπω σ’ ένα υπέροχο τραγούδι που τραγούδησε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη με τίτλο «Τα πιο ωραία λαϊκά» Μια ολόκληρη ζωή, μια ολόκληρη φιλοσοφία αποτυπωμένη σε πέντε αράδες από στίχους.

Σήμερα το τραγούδι δεν εξιστορεί γεγονότα και καταστάσεις. Το τραγούδι σήμερα είναι σλόγκαν, καψούρα, σε θέλω με θέλεις, πεθαίνω για σένα ή το αντίθετο. Το ακούει ο καθένας μόνος του στο YouTube. Άντε το πολύ-πολύ να στείλεις το link στο Facebook  και να το αφιερώσεις στους κολλητούς σου. Το παράδοξο είναι πως αυτή η περίεργη γενιά «ανακάλυψε» το ρεμπέτικο και τα ρεμπετάδικα και το εισπράττω αυτό σαν κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Η δική μου η γενιά δεν γλέντησε ποτέ μ’ αυτά γιατί σε ταβέρνες δεν πέρναγε ούτε απ’ έξω, λόγω οικονομικής δυσχέρειας. Σήμερα οι νταλκαδιάριδες του Απτάλικου, αμφιβάλω αν διαθέτουν στο σπίτι τους έστω έναν δίσκο του Τσιτσάνη για να μην πω πως απουσιάζουν από τα σπίτια και ολοκληρωμένα συστήματα ήχου. Ότι υπάρχει σήμερα εντοιχισμένο στα σύνθετα των σαλονιών, είναι από τις αγορές της δικής μου γενιάς που κάποτε το πλήρωσε ακριβά και με δόσεις.

Τώρα πια στο σπίτι, καμιά μάζωξη. Τα παιδιά εμφανίζονται σ’ αυτό σπάνια. Σήμερα τα σπίτια είναι ξενοδοχεία. Οι γονείς κάνουν μαύρα μάτια να τα δουν. Παραδόθηκαν οι άμοιροι σ’ αυτή την ιδέα και τρέμουν να μιλήσουν στα παιδιά τους για να μην τα προγκίξουν. Κι ύστερα σου λένε πως οι γονείς γαλουχούν τα παιδιά τους κι επηρεάζουν τον χαρακτήρα τους. Τώρα ποιος επηρεάζει ποιόν, αλλά δεν είναι θέμα του παρόντος. Ποια είναι τα χόμπι αυτών των παιδιών σήμερα δεν ξέρω. Το τρίπτυχο «μπαράκι, παραλία, γυμναστήριο» δε νομίζω ότι προάγει και τίποτα το ιδιαίτερο.

Εμείς κάναμε σημαία το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου «Δεν θα περάσει ο φασισμός» και το «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί» του Νίκου Ξυλούρη. Κι όσο η αναξιότητα μας το επέτρεψε χορέψαμε αγκαλιασμένοι σε κάποιες πλατείες το «πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες» Τώρα με την Πάολα Φωκά και το «Τι σε πιάνει κάθε τόσο και τρελαίνεσαι» δεν βγάζει πουθενά γιατί και ο φασισμός πέρασε κι οι οχτροί μπήκαν στην πόλη.

Κρίμα γιατί τώρα πια δεν βλέπω γυρισμό και οι γλυκές αμαρτίες που επιλέξατε σαν τρόπο ζωής για να ξεδώσετε θα γίνουν (αν δεν έγιναν ήδη) φίδια και θα σας πνίξουν.

Νοέμβριος 2013 

en-gr

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ