Βασιζόμενη στο ότι καμμιά φορά, μια βροχερή μέρα σαν τη σημερινή μπορεί να ξυπνήσει μέσα μας ιδιαίτερες ευαισθησίες, σας καλώ να μιλήσουμε πέντε λεπτάκια για τα Παιδιά, γιατί αν μη τι άλλο τους το χρωστάμε! Εξάλλου σταΠαιδιά χρωστάμε να αφιερώνουμε, όλο το χρόνο κι όχι μόνο στη Μέρα του Παιδιού! Σε όλους μας, αρέσει να μιλάμε στα παιδιά. Ακούμε όμως ότι προσπαθούν να μας πουν; Aφουγκραζόμαστε τις πραγματικές ανάγκες τους;;;
Πριν από χρόνια ρώτησα μια τέτοια μέρα, μια έφηβη που στεκόταν σκεφτική και αμίλητη απέναντι μου
- θα γιορτάσουμε σήμερα μαζί τη μέρα του παιδιοή ή θα συνεχίσεις να μου είσαι θυμωμένη κι αμίλητη ;;;
Με κοίταξε βλοσυρή και μου είπε με δικά της λόγια:
- Αν με … “ακούσεις” σε αυτά που θα σου πω θα τη γιορτάζουμε καθημερινά οι δυό μας .. Κι αυτό θα γίνει μόνο :
- Αν ζω μέσα στην κατανόηση…Τότε θα μάθω να έχω κι εγώ υπομονή, απέναντι σε σας τους μεγάλους ..
- Αν ζω μέσα στη δικαιοσύνη….Τότε θα μάθω κι εγώ να είμαι δίκαια…
- Αν ζω μέσα στην ασφάλεια…Τότε θα μάθω κι εγώ να έχω εμπιστοσύνη στον κόσμο γύρω μου…
- Αν ζω μέσα στη καλόπιστη και με κατανόηση κριτική… Τότε θα μάθω κι εγώ να κρίνω σωστά…
Να ξέρεις πως
- Αν μες στο σπίτι ζω σε εχθρικό περιβάλλον…τότε θα μάθω κι εγώ να καυγαδίζω…
- Αν ζω μέσα σε μια οικογενειακή κατάσταση που προκαλεί ντροπή , τότε θα μάθω κι εγώ να μην αισθάνομαι ένοχη ακομα κι αν φταίω…
- Αν με δέχεστε και μ αγαπάτε γι αυτό που είμαι, τότε θα μάθω να βρίσκω την αγάπη μέσα στον κόσμο γύρω μου ….
τότε μανούλα μου εμείς νομίζω θα έχουμε κάθε μέρα γιορτή!
Δεν μου φτάνουν ρε μάνα ένα ζεστό σπίτι , λίγο καλό φαί και μπόλικα χαδάκια για να είμαι χαμογελαστή ! Κατάλαβε το
Μετά μου έσκασε ένα φευγαλέο φιλί στο μάγουλο και … εξαφανίστηκε στο δωμάτιο της παίρνοντας μαζί και το τηλέφωνο.
Με λίγες λέξεις μου είχε πει όλα όσα τριβέλιζαν το νεανικό της μυαλουδάκι και ταλαιπωρούσαν τη ψυχούλα της και προφανώς έτρεχε να πει χαρούμενη τα νέα στην πιο στενή της φιλενάδα.
… Κι εγώ αφουγκράστηκα τα όσα μου είπε όσο κι όπως μπορούσα. Και ακόμα παλεύουμε κι οι δυο γι αυτά και θα παλεύουμε ως το υπόλοιπο της ζωής μας (κι ας πάει καιρός που το παιδί μου δεν είναι πια παιδί).
Σαν βγήκε μετά από ώρα απ’ το δωμάτιό της με έπιασε απ’ το μανίκι και με τράβηξε μπροστά στον ανοιχτό υπολογιστή
- Μου φαίνεται σε τάραξα, Μανού και καλά σου έκανα! Ελα να βρούμε να διαβάσουμε μαζί , έτσι για να το εμΠαιδώσουμε αμφότερες- τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις μας - τη Χάρτα των Δικαιωμάτων του Παιδιού ( γενικώς)!
- Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω στη ζωή.
- Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
- Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
- Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.
- Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
- Δικαιούμαι να μάθω τί είνα καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.
- Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
- Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
- Δικαιούμαι να ζήσω σε μιά κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
- Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. ΄Εναν κόσμο στον οποίο
θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά.
(Πηγή UNICEF)
Την αγκάλιασα και βουρκωμένη ένιωσα περήφανη που κάποτε χάρισε όλο της το χαρτζηλίκι μαζί με ένα κουτί Godiva και το χειροποίητο πουλόβερ και το κοτλέ της παντελόνι που είχα χρυσοπληρώσει στη φτωχούλα Ναουζέλ. Eνιωσα άδικη μαζί της για τις φορές που αποκαμωμένη από τη δουλειά μου δεν έσκυψα επάνω της να αφουγκραστώ τα εφηβικά της διλλήματα και δεν της χάρισα παραπάνω από τον χρόνο της ξεκούρασης μου. Ενιωσα κακιά μάνα για όσες φορές έλυσα τις διαφορές μου με τον πατέρα της καυγαδίζοντας μπροστά της . ‘Ενιωσα όμως και μια χαρά ανείπωτη γιατί ναι τελικά “επικοινωνούμε οι δυο μας¨.
Ένιωσα πως κάτι καταφέρνω στη ζωή μου… Κάτι περισσότερο από το απλά να …”μεγαλώνει” δίπλα μου .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.