Η ψευδαίσθηση του πονηρού....

Δεν χρειάζεται πιστεύω να αναλύσω εδώ για την ύπαρξη της "άλλης πλευράς" και των πονηρών πνευμάτων μέσα σε αυτή. Αυτό είναι αναλυμένο πλήρως τόσο στα ιερά κείμενα όλων σχεδόν των θρησκειών όσο και από τις ενασχολήσεις πολλών μυστών που εμβάθυναν στην "άλλη πλευρά".

Πριν συνεχίσω θα θελα να τονίσω ότι ο άνθρωπος αλλά και κάθε όν εντός της 33ης συμπαντικής- αναμορφωτικής σφαίρας (το υπάρχον υλικό-πνευματικό σύμπαν) χαρακτηρίζεται από δύο και μόνο ιδιότητες. Από την διάκριση και την πρόθεση. Για τα αγαθά όντα ή διάκριση αφορά το αληθινό και η πρόθεση το καλό. Για τα κακά όντα η διάκριση αφορά το ψεύτικο και η πρόθεση το κακό.

Κάποιος που μετέχει στην αγάπη του θεού συμμετέχει στο αληθινό και στο καλό. 

Αντίθετα κάποιος που μετέχει στη δαιμονική συνιστώσα μετέχει αντίστοιχα στο ψεύτικο και στο κακό.

Όλα αυτά εκφράζονται στην "άλλη πλευρά" με συναισθήματα. Ακόμη και η μορφή των όντων (όσα έχουν μορφοποιηθεί μέσω της μεγάλης μητέρας) εξαρτάται από τη διάκριση και την πρόθεση τους και τα συναισθήματα πού εκφράζονται λόγω συμμετοχής τους ή όχι στην αγάπη του θεού. Στην πραγματικότητα όλα τα όντα αποτελούνται από ενέργεια. 

Ανάλογα δε τη διάκριση και την πρόθεση τους παίρνουν και συγκεκριμένη μορφή (μέσω της μεγάλης μητέρας). Οι άγιοι άγγελοι εκφράζουν την ομορφιά και το κάλλος και οι δαίμονες την ασχήμια. Αυτή είναι η αιτία που είτε στις απεικονίσεις τους είτε στις εμφανίσεις τους έχουν τα γνωστά πρόσωπα ή σχήματα.

Όλη ή δαιμονική συνιστώσα για τους δικούς της λόγους προσπαθεί είτε να επηρεάσει είτε να εισέλθει σε υλικά κυρίως όντα όπως ο άνθρωπος. Σ αυτό βρίσκει ένα φυσικό σύμμαχο. 

Δεν είναι άλλος από το χοϊκό περίβλημα της ψυχής η διπλό αιθερικό ή αιθερικό σώμα ή το εγώ.

Ο άνθρωπος γεννιέται με με τον θεϊκό σπινθήρα δεμένο και εγκλωβισμένο εντός του χοϊκού αυτού περιβλήματος (ελέω προπατορικού αμαρτήματος και των πρώτων πτώσεων). 

Με την έλευση του χριστού δόθηκαν τα μυστήρια του βαπτίσματος (αφού έγινε φυσικά η αντίστοιχη ουράνια προετοιμασία) ώστε να σπάσουν ακριβώς αυτοί οι δεσμοί ("...συνέτριψας μοχλούς αιωνίους..." που αναφέρει ο ψαλμωδός) και η ψυχή να είναι ελεύθερη να κινηθεί για την άνοδο του ανθρώπου προς τον Θεό, κατά τα έργα του.

Εν κατακλείδι, επειδή ο πονηρός λειτουργεί ως ψευδαίσθηση μέσω ακριβώς αυτού του χοϊκού περιβλήματος, ο άνθρωπος δεν έχει να φοβάται τίποτα παρά μόνο τον εαυτό του. 

Αφού έχει δοθεί όλο το πλαίσιο της σωτηρίας του. Μόνον οδηγίες έχει να ακολουθήσει. 

Σκληρές ίσως αλλά σωτήριες....

Από το "Σκόρπιες Σκέψεις"

Ι.Δ.

Αβόλευτος Α.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ