Η πλάνη του χαμένου κόστους

Όταν κάποιος κάνει μια απέλπιδα επένδυση, τότε μερικές φορές σκέφτεται: Δεν μπορώ να σταματήσω τώρα, αλλιώς ότι έχω επενδύσει μέχρι τώρα θα πάει χαμένο.

 Αυτό φυσικά είναι αλήθεια, αλλά άσχετο με το αν πρέπει να συνεχίσει να επενδύει στο συγκεκριμένο. 

Ότι έχει επενδύσει είναι χαμένο έτσι κι' αλλιώς. Αν δεν υπάρχει ελπίδα επιτυχίας για την επένδυση, τότε το γεγονός ότι κάποιος έχει χάσει ένα σωρό λεφτά πρέπει να τον οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι το λογικό πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να αποσυρθεί από την επένδυση αυτή.

Το να συνεχίζει να επενδύει σε κάτι που δεν έχει καμία ελπίδα, είναι παράλογο. Μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί να είναι μια αξιολύπητη προσπάθεια να καθυστερήσει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της λάθος επιλογής που είχε κάνει. 

Αυτός ο παραλογισμός είναι ένας τρόπος για να μην χάσει πρεστίζ και να φανεί ότι ξέρει τι κάνει ενώ στην πραγματικότητα συμπεριφέρεται σαν ηλίθιος.

 Για παράδειγμα, είναι πλέον γνωστό ότι ο Λίντον Τζόνσον (Lyndon Johnson) συνέχιζε να προωθεί χιλιάδες επί χιλιάδων αμερικανούς στρατιώτες στο Βιετνάμ αφού είχε υπολογίσει ότι ο πόλεμος δεν είχε καμία ελπίδα νίκης και ότι οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν ποτέ να νικήσουν τους Βιετ Κονγκ.

Αυτή η πλάνη ονομάζεται μερικές φορές και Πλάνη του Κόνκορντ (Concorde Fallacy), από τη μέθοδο χρηματοδότησης του υπερηχητικού μεταφορικού τζετ που είχε δημιουργηθεί από την συνεργασία των κυβερνήσεων της Αγγλίας και της Γαλλίας. 

Πάρα το γεγονός ότι το Κονκορντ είναι ένα όμορφο και ασφαλές μεταφορικό τζετ, η παραγωγή του ήταν πολυδάπανη και υπήρχαν και τεράστια προβλήματα στο marketing του. Δεν υπήρχαν πολλές παραγγελίες για το τζετ.

 Αν και ήταν προφανές ότι η μηχανή αυτή δεν θα "έβγαζε" λεφτά σε κανένα, η Γαλλία και η Αγγλία συνέχισαν να το χρηματοδοτούν όλο και περισσότερο, προς απογοήτευση των φορολογουμένων και στις δυο χώρες.

skepdic

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ