Η ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΗ

Διαβήτης ονομάζεται το αυξημένο σάκχαρο αίματος και οι επιπλοκές που παρουσιάζονται από αυτήν την κατάσταση. Υπάρχουν 2 τύποι διαβήτη: Ο διαβήτης τύπου 1, όπου το πάγκρεας δεν παράγει την απαιτούμενη ποσότητα ινσουλίνης και ο πάσχων χρειάζεται να λαμβάνει ινσουλίνη από έξω (με ενέσεις ή φάρμακα), και ο διαβητης τύπου 2 όπου το πάγκρεας παράγει μεν ινσουλίνη, αλλά για διάφορους λόγους αυτή δεν μπορεί να κάνει την δουλειά της σωστά.

Η δουλειά της Ινσουλίνης είναι να παίρνει το σάκχαρο από το αίμα και να το βάζει μέσα στα κύτταρά μας.

Το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα είναι μία κατάσταση που προοδευτικά φέρνει ολοένα και μεγαλύτερες επιπλοκές στην υγεία πολλών εκατομυρίων συνανθρώπων μας. Συνολικά πάνω από 250 εκατομύρια άτομα έχουν διαγνωσθεί με Διαβήτη τύπου 2 παγοσμίως. Η αύξηση των κρουσμάτων έχει αποκτήσει διαστάσεις επιδημίας την τελευταία εικοσαετία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο οργανισμό Υγείας σε 30 χρόνια από σήμερα οι διαγνωσμένοι διαβητικοί θα είναι σχεδόν οι διπλάσιοι από ότι τωρα! 

Σε μία κοινωνία που θέλει να καυχιέται για το επίπεδο προόδου στην πληροφόρηση και περίθαλψη υγείας, τα νούμερα αυτά μοιάζουν με χαστούκι σε εφησυχασμένο μάγουλο..

Ο διαβήτης μπορεί να παραμείνει αδιάγνωστος για πολύ καιρό και τα συμπτώματά του να επιδεινώνονται σιγά σιγά και να γίνουν έως και πολύ σοβαρά στα τελευταία στάδια. Δεν θα ήθελα να ακουστώ τραγικός, όμως πολλές φορές τα ίδια τα συμπτώματα και οι ταλαιπωρίες των συνανθρώπων μας καλούν σε αυξημένη επαγρύπνηση: Οι πάσχοντες μπορεί να χάνουν την καλή όρασή τους, να παθαίνουν σοβαρές αγγειακές επιπλοκές και καρδιαγγειακά νοσήματα, εγκεφαλικά και βλάβες του νευρικού συστήματος, γάγγραινα στα πόδια ακόμη και ακρωτηριασμοί για τους πιο άτυχους από αυτούς ή και σεξουαλικές δυσλειτουργίες που μπορεί να μην είναι βεβαίως θανατηφόρες αλλά σίγουρα υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής.

Δεν είναι λοιπόν κάτι που μπορεί να το πάρει κάποιος αψήφιστα. Συνήθως το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα σε χρόνια βάση, θα προκαλέσει βλάβες σε διάφορους ιστούς και όργανα μέσα από τον μηχανισμό της γλυκοζυλίωσης (φθορά ή και καταστοφή πρωτεϊνικών δομών των ιστών από την γλυκόζη).

Για την αναστροφή όλων αυτών των συμπτωμάτων η κλασική Ιατρική στις μέρες μας παρέχει φάρμακα και ενέσεις Ινσουλίνης. Ο διαβήτης θεωρείται λίγο ως πολύ μία ανίατη πάθηση και για την κλασική αντιμετωπιση δεν υπάρχει οριστική θεραπεία και ο ασθενής θα πρέπει να λαμβάνει τα φαρμακευτική αγωγή εφ όρου ζωής. Η νοοτροπία ως τώρα ήτανε πως εφ’ όσον η Ινσουλίνη που παράγει το σώμα δεν κάνει καλά την δουλειά της, εμείς θα βάλουμε Ινσουλίνη απ έξω και ούτε γάτα ούτε ζημιά..

Δυστυχώς στην πράξη αποδεικνύεται πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ακόμη και με την φαρμακευτική αγωγή, στην πράξη δεν έχει δειχθεί: ούτε πως το υψηλό σάκχαρο ελέγχεται πλήρως, ούτε πως υπάρχει ισορροπία της γλυκόζης του αίματος και άρα αποφυγή κινδύνων υπογλυκαιμίας αλλά ούτε πως αυξάνεται η προστασία από καρδιαγγειακά νοσήματα, εγκεφαλικά, νευρολογικές επιπλοκές κλπ.

Με τα φάρμακα, το σάκχαρο μπορεί μεν να μένει σε κάποια «αποδεκτά» όρια αυτό όμως δεν σημαίνει πως το σώμα προστατεύεται από τις επιπλοκές του σακχάρου. Διότι άλλο είναι το να πέφτει το σάκχαρο με φάρμακα και άλλο το να προστατευόμαστε απο τις επιπλοκές του.

Ταυτόχρονα ο ασθενής πρέπει να αντιμετωπίζει και τις παρενέργειες της ινσουλίνης, όπως είναι η κατακράτηση νερού, οι αύξηση των φλεγμονών στο σώμα, οι κίνδυνοι ξαφνικής υπογλυκαιμίας, οι απότομες εναλλαγές διάθεσης και....η αύξηση βάρους!

Αυτό το τελευταίο είναι ειρωνία για τον πάσχοντα. Διότι ο ασθενής προσπαθεί να χάσει βάρος, αφού αυτό το επιπλέον βάρος θεωρείται και μία από τις βασικές αιτίες του διαβήτη. Και τελικά παίρνοντας ινσουλίνη – η οποία αυξάνει την εναπόθεση λίπους στο σώμα – μπορεί να παχύνει. Και έτσι, πλαγίως, να αυξηθεί κι άλλο το σάκχαρό του και να χρειάζεται ακόμη περισσότερη ινσουλίνη !

Βλέποντας όλα αυτά τα δεδομένα μπορούμε να συμπεράνουμε πως τελικά συμφέρει καλύτερα τον συνάνθρωπό μας να δοκιμάσει φυσικές μεθόδους και αλλαγές στον τρόπο διατροφής και διαβίωσης που αποδεδειγμένα ρυθμίζουν το σάκχαρο στο 80-90% των περιπτώσεων – διαβήτη τύπου 2 - και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής. Ακόμη και στις περιπτώσεις που δεν γίνει κατορθωτό να διακοπεί εντελώς η ινσουλίνη, μπορεί όμως να μειωθεί δραματικά η απαιτούμενη ποσότητα και αυτό να έχει σημαντικότατα οφέλη στην υγεία του υπόλοιπου 10-20% των διαβητικών. Οι φυσικές μορφές αυτοθεραπείας και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και διατροφής είναι αυτά που θα προστατέψουν την καρδιά και τα αγγεία.

Μα τώρα θα μου πείτε, «εμείς ξέρουμε πως ο διαβήτης δεν θεραπεύεται με φυσικές μεθόδους και διατροφή. Διότι αν ήταν έτσι τα εκατομύρια σε όλον τον κόσμο που πάνε στον γιατρό και κάνουνε την δίαιτα που τους δίνεται θα είχανε γίνει καλά»

Η απάντησή μου σε αυτό είναι πως οι οδηγίες που δίνονται έως σήμερα στους διαβητικούς είναι στην ουσία ΛΑΘΟΣ. Η ως τώρα λογική είναι πως «εφ όσον ο διαβητικός δεν τα πάει καλά με τα σάκχαρα τότε μην του δίνετε να φάει υδατάνθρακες και φρούτα και δώστε του Ινσουλίνη» Η δίαιτα που προτείνεται λοιπόν είναι δίαιτα βασισμένη σε ζωικές τροφές και σε πολύ μικρή ποσότητα υδατανθράκων και αμύλων.

Δηλαδή; Το μέχρι σήμερα μοντέλο αντιμετώπισης εν’ ολίγοις προτείνει: Όχι στο ρύζι, όχι στα μακαρόνια, όχι στα δημητριακά, όχι στα όσπρια και όχι στα φρούτα. Και τι να τρώει ο διαβητικός σύμφωνα με τους ιατρούς και διαιτολόγους; Κρέας, Ψάρι, Τυρί, Σαλάτες, Κοτόπουλο, Λάδι και λιπαρά.

Πιστεύω πως αυτή η αντιμετώπιση όχι μόνο δεν ισορροπεί το σάκχαρο αλλά επιδεινώνει το πρόβλημα και σε βάθος χρόνου μπορεί να δημιουργεί Διαβήτη.

Σύμφωνα με την εμπειρία μου εδώ και 11 χρόνια και την εμπειρία πολλών άλλων φυσικοπαθητικών και ιατρών της φυσικής υγιεινής – που υποστηρίζεται ΚΑΙ από τις επιστημονικές έρευνες - η αντιμετώπιση θα πρέπει να είναι αντίστροφη από αυτήν που προτείνεται από το ιατρικό μοντέλο. Το σκεπτικό βασίζεται σε πολλές επιστημονικές έρευνες και αποδείξεις καθώς και στην μεγάλη επιστημονική έρευνα του Κόλιν Κάμπελ «Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ». Ο γιατρός αυτός και ερευνητής σύλλεξε στοιχεία από εκατοντάδες χωριά και επαρχίες της Κίνας και επί 12 χρονια παρατηρούσε τις διατροφικές συνήθειες των εκατοντάδων εκατομυρίων Κινέζων της επαρχίας και το αντίκτυπο που είχαν στην υγεία τους.

Οι Κινέζοι της επαρχίας τρώνε σχεδόν καθημερινά ρύζι με λαχανικά και μία διατροφή γενικά απλή, φυτοφαγική, χωρίς καθόλου γαλακτοκομικά προϊόντα και με ελάχιστα ζωικά προϊόντα. Κινούνται αρκετά. Με αυτόν τον τρόπο διατροφής και ζωής δεν έχουν καθόλου διαβήτη και τα ποσοστά καρδιαγγειακών προβλημάτων και Καρκίνου είναι υποδεκαπλάσια από των Δυτικοευρωπαίων και Αμερικάνων! Όμως, στις μεγάλες πόλεις τις Κίνας όπου οι πλυθησμοί τρώνε όπως οι Δυτικοευρωπαίοι τα ποσοστά προβλημάτων υγείας αυξάνονται δραματικά, το ίδιο και ο Διαβήτης!

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι μαθηματικό αλλά ΦΥΣΙΟ-ΛΟΓΙΚΟ, με την έννοια της ‘Φύσης’ και Φυσιολογίας του ανθρώπινου οργανισμού. Αντί να προσπαθούμε να στερήσουμε τα άμυλα και τους υδατάνθρακες από τον διαβητικό και ταυτόχρονα να χορηγούμε ινσουλίνη, είναι προτιμότερο και λειτουργικότερο να παρέχουμε διατροφή Φυσική και να φέρουμε έτσι το σώμα σε τέτοια κατάσταση ώστε να χειρίζεται καλά τα σάκχαρα της τροφής και το σάκχαρο να ισορροπήσει μόνο του.

Φυσική τροφή για τον άνθρωπο είναι αυτή που βασίζεται στις απλές, ανεπεξέργαστες φυτικές τροφές. Πλούσια σε λαχανικά κάθε είδους, Όσπρια, Φρούτα, αναποφλοίωτα δημητριακά και μικρές ποσότητες από Ξηρούς καρπούς, και ακόμη μικρότερες από ζωικές τροφές και λάδι. Προφανώς, θα πρέπει να βγει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διαβίωσης και θρέψης βασισμένο στις ιδιαιτερότητες του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά.

Οι έρευνες αλλά και η εμπειρία μου με διαβητικούς τα τελευταία 11 χρόνια δείχνουν πως τα αποτελέσματα μπορεί να είναι θεαματικά ΚΑΙ μόνιμα για την μεγάλη πλειοψηφία των πασχόντων. Κάποιοι από αυτούς σταματούν να είναι ‘πάσχοντες’ ακόμη και μέσα σε 1 μήνα! Και με συνεργασία του θεράποντος Ιατρού η ινσουλίνη σταδιακά απομακρύνεται και τα φάρμακα σταματούν.

Βεβαίως υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων που ίσως να μην μπορέσει να απαλλαγεί εντελώς από τα φάρμακα, αλλά όμως να τα μειώσει πολύ . Προσωπικά οι περιπτώσεις που έχω δει να μην πάνε τόσο καλά είναι αυτές που ενώ είχαν πολύ υψηλό σάκχαρο και παίρνανε αρκετή ινσουλίνη, για διάφορους λόγους δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τις προτάσεις και οδηγίες μου: πχ δεν μπορούσαν να κόψουν ή να μειώσουν τον καφέ και τα πολλά γλυκά, ή τρώγανε συχνά έξω, ή ακολούθησαν μία δική τους εκδοχή των προτάσεών μου βασισμένη στις πληροφορίες που παίρνανε και από άλλες πηγές. Παρ όλα αυτά όμως, και αυτοί οι άνθρωποι θα ωφεληθούν σημαντικά από την βελτίωση της διατροφής και του τρόπου ζωής, διότι αυτό που θα προστατέψει τα αγγεία του εγκεφάλου και την καρδιά τους είναι κυρίως η σωστή διαβίωση και διατροφή και όχι απλώς και μόνο τα φάρμακα.

Έχοντας κατά νου τις πιο πάνω αρχές και επιδιώκοντας πάντα την συνεργασία του θεράποντος ιατρού, μπορούμε συμπερασματικά να ισχυριστούμε πως ο συνδιασμός αλλαγών στον τρόπο ζωής και διατροφής μπορεί να αποδώσει σημαντικότατα ωφέλη σε όλους όσους ταλαιπωρούνται απο αυξημένο σάκχαρο. Για την μεγάλη πλειοψηφία των διαβητικών τύπου 2, ο διαβήτης μπορεί να αποτελέσει παρελθόν, ή τουλάχιστον να αποτελέσει «επιλογή» τους αν για διάφορους λόγους δεν επιθυμούν να κάνουν τις αλλαγές που προτείνονται.

Πρωτόπαπας Μάριος
Φυσικοπαθητικός – Ομοιοπαθητικός



Marios Protos

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ