Χάρε Είσαι Δειλός!!! Για Την Ηρώ...

Ρε Χάρε έγινες δειλός κι εσύ. Σε θυμάμαι να παίρνεις τις ψυχές διεκδικώντας τες και όχι κλέβοντας τες. Σε θυμάμαι να προκαλείς σε μάχη, να προειδοποιείς, να μην κρύβεσαι, να δίνεις και να δέχεσαι τρομερά κτυπήματα στα μαρμαρένια αλώνια. Και στο τέλος να φεύγεις νικητής και τροπαιοφόρος για τον κάτω κόσμο. Μα περισσότερο απ'όλα ικανοποιημένος ότι έδωσες την ευκαιρία στον άνθρωπο να πολεμήσει για την Ζωή του.


Πως κατάντησες έτσι; Μεταμορφώθηκες σε δειλό... Έπαψες να είσαι πολεμιστής και έγινες ένας κοινός κλέφτης...Τα χτυπήματα σου είναι πισώπλατα και ούτε καν πονάνε...Η θωριά σου δεν προκαλεί πια τον τρόμο και ούτε η γη σείεται στο πέρασμα σου γιατί δεν φανερώνεσαι και προτιμάς  να πολεμάς αόρατος.
Μου προκαλείς οίκτο και όχι θαυμασμό πια.
Μία ευκαιρία, απλά μία ευκαιρία ήθελαν η Ηρώ και οι γονείς της...και δεν την έδωσες.
Είσαι Δειλός....  

"...Και σα να μη την πάτησε

του Χάρου το ποδάρι

η Ηρώ μόνο ατάραχα

κυττάει τον Καβαλλάρη!

- Η Ηρώ είμαι Χάροντα

δεν περνω με τα χρόνια.

Μ΄ άγγιξες και δε μ΄ ένιωσες

στα μαρμαρένια αλώνια".

Και πράγματι ο θάνατος δεν την ένιωσε αφού ήδη πέρασε στην αθανασία, από το στόμα του λαού, στη θύμηση 

Παναγιώτης Σπανός

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ