ΥΠΟΚΛΙΣΗ ΣΤΗ ΓΑΜΠΑ ΘΗΛΥΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ

Μια σχεδιάστρια μόδας, δεν θυμάμαι το όνομά της, θυμάμαι πάρα πολύ καλά τι είχε πει για τις γυναικείες γάμπες. «Οι άνδρες λατρεύουν τη θέα μιας ανασηκωμένης από ψηλό τακούνι γάμπας…, ξυπνάει μέσα τους ένστικτα ζώου άγριου που ψάχνει τη λεία του. Μια τέτοια γάμπα παραπέμπει σε ελάφι τρομαγμένο που τρέχει να γλυτώσει από τον κυνηγό του…».

Πώς να το πεις αυτό; Οργιαστική ποιητική φαντασία από τη δίψα για σεξ, από την εκτίμηση της ομορφιάς σ’ ένα πόδι γυναικείο. Να βλέπεις το πόδι ή, το στήθος μιας κυρίας, το λαιμό της ή, τη μέση της και να περιγράφεις με έμπνευση λογοτεχνική εικόνες που μπορούν να σου προκαλέσουν ερωτικό παραλήρημα…


Αφορμή για το πόνημα τούτο ένα φωτορεπορτάζ που τράκαρα σερφάροντας στο διαδίχτυο με θέμα τα καλύτερα, τα ωραιότερα πόδια γυναικών σήμερα. Μπλέξαμε! Σήμερα θα μιλήσουμε για τη γάμπα, ασφαλώς του θηλυκού γένους. Να προσδοκάς τη συνέχεια…

ΠΗΓΗ

ΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΠΟΔΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΕΡΩΤΙΣΜΟ

Μακρυά, χυτά πόδια…, ατελείωτα…, πόδια που καταλήγουν σε λεπτούς αστραγάλους…, και οι γάμπες αλαβάστρινες, δροσερές. Σήμερα μιλάμε για «το πιο αισθησιακό ανδρικό φετίχ», ο χαρακτηρισμός δεν είναι δικός μου, είναι του Αλαίν Ντελόν.

Μας προέκυψε και πολιτικοποιημένος ο πάλαι ποτέ ωραίος του γαλλικού σινεμά, με δηλώσεις για τις ακροδεξιές του τοποθετήσεις, όμως δεν ξεχνάει ότι είναι και αρσενικός.
Ένας άλλος διάσημος ηθοποιός, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ είχε πει: «Τις γυναίκες πρέπει να τις κυττάς από κάτω προς τα επάνω, διότι η αληθινή φινέτσα αρχίζει από τα πόδια, με έχει συμβουλεύσει ο πατέρας μου».

Κι ένας άλλος, ο συγγραφέας Σουρούνης γράφει κάπου, σ’ ένα μυθιστόρημά του: “Πατούσε μ’ όλο το πέλμα της και χαιρόταν το βάδισμά της, κάθε βήμα φύτευε στη γη τα πόδια της…, κι εγώ σκέφθηκα πόσο χαιρόταν τις πατούσες της η ίδια η γη…”

Θα συνεχίσουμε για τα γυναικεία πόδια, αυτά που προκαλούν ερωτισμό, όχι εκείνα τα γυναικεία τα πλαδαρά με κυτταρίτιδα και εκζέματα. Παρακαλώ, αγαπητή μου κυρία, απομακρυνθείτε από το κάδρο.

ΠΗΓΗ

ΠΟΔΙΑ ΑΝΟΙΚΤΑ, ΣΤΑΥΡΩΤΑ, ΣΦΙΚΤΑ, ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΣΟΥ

Μικρά βήματα, δίχως λίκνισμα των γοφών… Γατίσιο βήμα… Τα λεπτεπίλεπτα ροζ δακτυλάκια της παρθένας παρενοχλούν αισθησιακά ένα κλαδί…

Η φτέρνα της είχε τη στρογγυλάδα του μαργαριταριού… Περπατούσε με τσακίσματα… Η άλλη με βάδισμα νέγρικο και με πλησίαζε…

Μιλάμε για τη μέση και κάτω, για όλο το πακέτο εξαιρώντας το ναό της Αφροδίτης, το αιδοίο, και τους δίδυμους αμμόλοφους, τους γλουτούς. Μιλάμε για τα γυναικεία πόδια, για πάρτη σου, ανοιχτά, σταυρωτά, σφικτά, με τη θέα μπροστά, πίσω, στο κρεββάτι απλωμένα, στο χαλί μαζεμένα, όπως γουστάρεις, δικέ μου.

Είναι και τα μπούτια, σαν από φίλντισι, και τορνευτά… Πεθαίνω, λοιώνω με τη σφικτή καμπύλη του γοφού…, άκυρον, είναι κομμάτι σήμερα εκτός πλάνου.

Είμαστε στα τρυφερά, τροφαντά μπούτια, στους λευκούς μηρούς που γυαλίζουν στον ήλιο, που ανοίγουν οι διαβήτες και αποκαλύπτουν το πυρωμένο κόκκινο τζάκι….

Στοπ! Η συνέχεια, είπαμε θα είναι μόνο για τα πόδια, όχι τι κρύβουν, όχι για το μονάκριβο που προστατεύουν.

ΠΗΓΗ

ΚΟΡΜΙ ΚΑΛΟΦΤΙΑΓΜΕΝΟ, ΟΜΩΣ ΣΒΗΣΜΕΝΗ ΦΩΤΙΑ

Είναι άδικο το για αρκετούς ωραιότερο κομμάτι του γυναικείου σώματος, το πόδι, να κυκλοφορεί σχεδόν στο μεγαλύτερο τμήμα του ακάλυπτο. Με συνέπεια να χαθεί η συγκίνηση, η πρόκληση, το ρίγος του μυστηρίου που γεννάει ένα γυμνό πόδι.

Με μια άλλη κουβέντα τα πόδια είναι πια υποτιμημένα και τον πρώτο λόγο έχουν τα οπίσθια και, βέβαια, το στήθος, που κι αυτό οι γυναίκες το μοστράρουν όσο γίνεται.

Να πω κάτι άλλο και αφού προηγήθηκαν όλα όσα διαβάσατε στις τρεις προηγούμενες σελίδες του site. Τι να τα κάνεις τα καλλίγραμμα πόδια με τους χυμώδεις μηρούς και τις ντελικάτες γάμπες, ακόμα κι ένα κορμί καλοφτιαγμένο και καλογυμνασμένο, γεμάτο πρόκληση και υποσχέσεις όταν στο κρεββάτι είναι σβησμένη φωτιά. Προτιμώ την άσχημη, την κακάσχημη, και επειδή μιλάμε για πόδια, αυτή με στραβά, με καχεκτικά πόδια, αρκεί να ανάβει σαν ηφαίστειο.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ