Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ 2. Η Απελευθέρωση του Ανθρώπου

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ 1. Ο Άνθρωπος στο σύγχρονο κόσμο

Αν ο άνθρωπος (η ψυχοσωματική οντότητα όπως την ορίσαμε πιο πάνω) ερχόταν σε μια Φυσική Κοινωνία, σε ένα ουτοπικό φυσικό παράδεισο, θα είχε να αντιμετωπίσει μόνο τους περιορισμούς που θα του επέβαλε η Φύση. Και η Ίδια η Φύση, καθώς ( ο άνθρωπος) θα εξελισσόταν θα τον καθοδηγούσε να ξεπεράσει τους φυσικούς περιορισμούς, να διευρύνει την επίγνωσή του, να Αντιληφθεί την Βαθύτερη Πραγματικότητα, την Ενότητα της Ζωής, της Ύπαρξης, της Αιώνιας Ουσίας…

… Αλλά δεν…

.

Εδώ, στην τεχνητή κοινωνία, όπως διαμορφώθηκε στην ιστορία, δεν έχουμε απλά να ξεπεράσουμε την φυσική λειτουργία του νου, να διευρύνουμε την επίγνωσή μας, να αντιληφθούμε με ένα πλατύτερο (από τον νου) τρόπο (μια λειτουργία που ονομάζουμε «πνεύμα»)… Εδώ, είμαστε παγιδευμένοι μέσα στην λειτουργία του νου, είμαστε προγραμματισμένοι να αντιλαμβανόμαστε μόνο με τον νου, να αντιλαμβανόμαστε με βάση δοσμένα πρότυπα σκέψης, να έχουμε μια νοοτροπία, ένα περιεχόμενο του νου που καθορίζει τις δραστηριότητές μας και την ζωή μας.

Η «ένταξή» μας στην τεχνητή κοινωνία  (που ελέγχουν κάποιοι σκοτεινοί τύποι από τα καταγώγια της ιστορίας, από τους υπονόμους της ζωής…) μας φορτώνει τον ψυχισμό, την αντίληψη, με ιδέες, ιδέες, ιδέες…  Δεν μας εξηγούν απλά «τι είναι ζωή», «πως πρέπει να ζούμε», μας τα επιβάλλουν… Κι οι άνθρωποι ζουν (ζούμε όλοι) σαν πρόβατα μέσα σε μαντρί, ήσυχα, (μέχρι την μέρα του σφαγείου…).

Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι που έμαθαν να ζουν σαν «αντάρτες πόλεων», στο περιθώριο του συστήματος, αλλά πάντως μια ζωή δύσκολη (γιατί το σύστημα εκδικείται…).

.

Τι σημαίνει λοιπόν να απελευθερωθεί κάποιος πραγματικά; Να ξεπεράσει τις κατώτερες λειτουργίες της Ψυχής, να Αντιληφθεί το Βάθος της Ύπαρξής του και να Βιώσει την Απεραντοσύνη της Πραγματικής Θείας Ουσίας του; Να Φτάσει στην Φώτιση του Βούδα; Να Φτάσει στην Ένωση με τον Θεό Πατέρα του Ιησού;

Αλήθεια! Τι εννοούσαν αυτοί οι άνθρωποι; (ο Βούδας, ο Ιησούς;)… γιατί άνθρωποι είναι (ενώ το σύστημα τους εμφανίζει επίσημα σαν θεούς, αφαιρώντας έτσι από τους κοινούς ανθρώπους την ελπίδα να κάνουν το ίδιο, να Φωτισθούν, να Ενωθούν με τον Θεό).

Για να ξεπεράσει κάποιος την φυσική λειτουργία του νου, να διευρύνει την επίγνωσή του πέραν του νου, να αντιληφθεί με ένα τρόπο πνευματικό (χωρίς τις διαμορφωμένες διανοητικές διαδικασίες) θα πρέπει πρώτα να πολεμήσει το περιεχόμενο του νου που είναι φτιαγμένο (από την κοινωνία) επίτηδες για να τον μπλοκάρει σε αυτή την λειτουργία (αποκλείοντας κάθε διαφυγή), να πετάξει στα σκουπίδια όλο τον ανθρώπινο πολιτισμό (γιατί είναι τεχνητό κατασκεύασμα για να υποδουλώνει τους ανθρώπους και δεν είναι αληθινός πολιτισμός), να απαλλαγεί από όλες τις ηλίθιες ιδέες που του έχουν ενσταλάξει στον εγκέφαλο, περί της ύπαρξης, της ζωής, της κοινωνίας, της πολιτικής, κλπ., κλπ., να τα απορρίψει όλα, να καθαρίσει το νου από τις βρωμιές της κοινωνίας και του δήθεν πολιτισμού… και μετά να ασχοληθεί με την υπέρβαση του νου σαν φυσικής λειτουργίας πλέον… Με άλλα λόγια θα πρέπει πρώτα να ξεπεράσουμε τον (ήδη) διαμορφωμένο νου (όπως τον διαμόρφωσε η κοινωνία) και μετά να ξεπεράσουμε την (φυσική) τάση του νου να διαμορφώνεται, να λειτουργεί διαμορφωμένα… ή αλλιώς να απαλλάξουμε τον νου από κάθε διαμόρφωση, να έχουμε ένα νου ελεύθερο, που ασφαλώς σε αυτή την ποιότητά του παύει να είναι (διαμορφωμένος) νους και γίνεται Μη-Νους, Πνεύμα…

Η Παγκόσμια Αυταπάτη (η Μάγια της Βεδάντα, του Βουδισμού, κλπ.), το Παγκόσμιο Όνειρο, το Σπήλαιο (στην Αλληγορία του Σπηλαίου, στην «Πολιτεία» του Πλάτωνα), το Μάτριξ (έννοια της εικονικής πραγματικότητας, που πηγάζει από την Κβαντοφυσική, τον Μαξ Πλανκ, και τους άλλους μεγάλους φυσικούς επιστήμονες, για να περάσει μετά στη χολυγουντιανή μυθολογία και στην σύγχρονη φιλοσοφία), δεν είναι απλά μια φυσική λειτουργία του μυαλού. Υπάρχει μια επιπλέον φόρτωση αυτής της λειτουργίας με ένα πλήθος πληροφοριών που σκοπό έχουν να μας «ελέγξουν». Με άλλα λόγια εκτός από την Φυσική Μάγια (Παγκόσμια Αυταπάτη) υπάρχει και μια Κοινωνική Μάγια.

Πρέπει πρώτα να ξεφύγουμε από αυτή την Κοινωνική Μάγια (το τερατούργημα του δήθεν πολιτισμού) για να μπορέσουμε μετά να υπερβούμε την Φυσική Μάγια, δηλαδή την φυσική λειτουργία του νου και να Οδηγηθούμε έτσι σε μια Ευρύτερη Επίγνωση, σε μια Πλατύτερη Αντίληψη της Πραγματικότητας.

Ποια είναι η «βασική ιδεολογία» που περνάει η τεχνητή κοινωνία στους ανθρώπους (στους υπηκόους); Ότι η «πραγματικότητα» είναι αυτό που περιγράφεται από το μυαλό (από αυτό και μόνο), ότι αντιλαμβανόμαστε (αληθινά, αντικειμενικά) μόνο με το μυαλό,  με την «αντικειμενική σκέψη» κι ότι αυτό είναι αρκετό. Ότι πρέπει να αντιλαμβανόμαστε μόνο ό,τι συντάσσεται (από τους σκοτεινούς τύπους της ιστορίας) με την ιδεολογία της κοινωνίας, να υπάρχουμε, να εργαζόμαστε για να διατηρούμε αυτή την κοινωνία, ακόμα και θυσιάζοντας την προσωπική μας ύπαρξη, να «φυτοζωούμε», κλπ., κλπ… Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από όλες αυτές τις ανοησίες. Το «διαμορφωμένο μυαλό» διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και τα πράγματα… όπως το ταραγμένο νερό της λίμνης αντικαθρεφτίζει διαστρεβλωμένα τα πράγματα…

Βεβαίως οι «προγραμματισμένοι» από την κοινωνία υπερασπιστές της (αλήθεια τι συμφέρον έχουν αυτοί να την υπερασπίζονται; κάποιο συμφέρον θα έχουν, δεν μπορεί) θα μας ρωτήσουν: και τι θέλετε; να καταργήσουμε τον πολιτισμό; να καταργήσουμε τα επιτεύγματα(;) χιλιάδων χρόνων; Η Απάντηση είναι Όχι! Θέλουμε να τα υπερβούμε: να φτιάξουμε μια καλύτερη κοινωνία. Να τα υπερβούμε όχι έτσι, συνθηματολογικά, όχι χωρίς οργάνωση και στηρίγματα, αλλά με συγκεκριμένες ενέργειες.

Η Απόδειξη (σε αυτά που ισχυριζόμαστε, ότι λέμε την αλήθεια) είναι ότι ξεπερνώντας την Κοινωνική και μετά την Φυσική Μάγια δεν οδηγούμαστε στο χάος, στη ζούγκλα, αλλά στην Αντίληψη της Ενότητας της Ζωής, των όντων, στην Αληθινή Επικοινωνία με τους άλλους, στην Κατανόηση και στον Σεβασμό, στην Αγάπη και στην Προσφορά, στην Αληθινή Κοινωνία, στην Φυσική Κοινωνία, στον Φυσικό Παράδεισο των ονείρων μας.

Αυτό Δίδαξε ο Ορφέας και από την Διδασκαλία του εμπνεύστηκε ή Ελληνική Φιλοσοφία κι όλη η Αρχαία Κοινωνία που δημιούργησε την Αληθινή Άμεση Δημοκρατία στην Αθήνα κι αλλού.

Αυτό Δίδαξε ο Λάο Τσε.

Αυτό Δίδαξε ο Βούδας.

Αυτό δίδαξε ο Ιησούς.

Τώρα, πως έγινε και το σύστημα κατέστρεψε την Θρησκεία του Ορφέα, παραμέρισε την Θρησκεία του Λάο Τσε κι αφομοίωσε και την θρησκεία του Βούδα και την Θρησκεία του Ιησού και τις έκανε «θεσμούς της κοινωνίας», αυτό δεν αφορά τόσο τους θρησκειολόγους, όσο τους ανθρωπολόγους και τους κοινωνιολόγους (αν βέβαια υπάρχουν τέτοιοι και δεν λειτουργούν με την «προγραμματισμένη γνώση» της «ωραίας κοινωνίας» τους). Αυτοί πρέπει να μας εξηγήσουν πως η ανθρωπότητα αφήνεται να παραπλανάται, χιλιάδες χρόνια τώρα, από τους (οικονομικούς), πολιτικούς και θρησκευτικούς, ηγέτες της…

.

Η Αληθινή Απελευθέρωση δεν είναι μοναχική «έκσταση» σε υποκειμενικά βασίλεια. Αυτά τα λένε αυτοί που δεν ξέρουν κι αυτοί που έχουν συμφέρον να τα πουν.

Η Αληθινή Απελευθέρωση δεν είναι δυνατή, επίσης, μέσα από τις θεσμοποιημένες θρησκείες: Αλλιώς δείξτε μας ένα βουδιστή (συμπεριλαμβανομένου και του Δαλάι Λάμα) που πραγματοποίησε την Φώτιση ή δείξτε μας ένα χριστιανό (συμπεριλαμβανομένων του Πάπα και των άλλων Πατριαρχών) που Βίωσε την Θέωση. Μην κοροϊδευόμαστε! Και μην παίζουμε ούτε με την αλήθεια, ούτε με τις λέξεις.

Η Αληθινή Απελευθέρωση είναι Πραγματικό Βίωμα, Πραγματική Εξέλιξη του Ανθρώπου: Είναι Υπέρβαση της Κοινωνικής Μάγια (ή αλλιώς του «διαμορφωμένου νου», των σκουπιδιών του δήθεν πολιτισμού, που μας φορτώνει αντιλήψεις, νοοτροπίες, τρόπους ζωής, δραστηριότητες…) και μετά υπέρβαση της Φυσικής Μάγια (ή αλλιώς της διαμορφούμενης λειτουργίας του νου, του περιοριστικού νου), ώστε να Απελευθερωθούν Μέσα μας Όλες οι Δυνατότητές μας, η Αληθινή Ουσία μας, που Είναι Αιώνια κι Υπερβατική.

Κι αυτό που λέμε δεν είναι διδασκαλία ή δόγμα. Μπορούμε να το αποδείξουμε και προσκαλούμε και προκαλούμε οποιονδήποτε θέλει, να το επιχειρήσει. Όχι στο επίπεδο της διανοητικής συνομιλίας και των κενών λέξεων αλλά με πράξεις, στον Ιερό Χώρο του Βιώματος, με πραγματική υπέρβαση της «κοινωνικής νοημοσύνης» στην οποία μας καθηλώνει η κοινωνία, με το Άνοιγμα Προς τον Πνευματικό Κόσμο του Απείρου, του Αληθινού.

Ας μην κοροϊδευόμαστε! Γι’ αυτούς που συμμετέχουν στην άρχουσα τάξη και τους συνοδοιπόρους τους (κάθε είδους βολεμένους) η κοινωνία είναι καλή. Δίκαιη, δημοκρατική, κλπ., κλπ… όλα αυτά τα παραμύθια. Δεν μπορούμε να συνομιλήσουμε με αυτού του είδους τα υποκείμενα. Χρησιμοποιούν τις λέξεις χωρίς το αληθινό περιεχόμενό τους, οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους, στο επίπεδο του λόγου τους.

Όταν όμως η ζωή γίνεται «πρόβλημα» γιατί η «καλή κοινωνία» δεν μπορεί να εξασφαλίσει σε όλους αξιοπρεπή επιβίωση (λέμε «επιβίωση» κι όχι «διαβίωση» που σημαίνει μια καλύτερη ποιότητα ζωής), τότε τι γίνεται; Και δεν λέμε η «καλή κοινωνία» να χορτάσει όλους αυτούς τους δήθεν τεμπέληδες, να τους εξασφαλίσει μια δουλειά λέμε, ένα μεροκάματο, (οι άνθρωποι είναι αξιοπρεπείς, θέλουν να εργαστούν, δεν είναι ζητιάνοι… κάποιοι άλλοι τους κατάντησαν ζητιάνους).

Σήμερα οι άνθρωποι, σε ολόκληρο τον πλανήτη, βιώνουν μια πρωτοφανή δυσλειτουργία του παγκόσμιου συστήματος που ονομάζουν «κρίση» (ενώ είναι όλα φτιαγμένα, στημένα…) και τεράστιοι πληθυσμοί και στον πολιτισμένο κόσμο(;) της Δύσης (κι όχι μόνο στην περιφρονημένη Αφρική, στην Νότια Ασία και στην Λατινική Αμερική, όπως παλιότερα), δεν μπορούν να επιβιώσουν. Πως θα λυθεί το πρόβλημα; Εξαθλιώνοντας ακόμα περισσότερο τους ανθρώπους; Στήνοντας μια Παγκόσμια Δικτατορία (με την συνεργασία βεβαίως πολλών «τοπικών εξουσιών»); Σέρνοντας τον πλανήτη σε ένα παγκόσμιο πόλεμο (έστω και στημένο για να τρομοκρατήσουν τους ανθρώπους);… Πραγματικά, αν ήμουν «εξωγήινος» και ταξίδευα στο Σύμπαν, ούτε από το ηλιακό σύστημα δεν θα πέρναγα, όχι από την γη… Από την μια, μια χούφτα τρελοί κι από την άλλη τεράστιοι πληθυσμοί αποβλακωμένοι… Που θα έπρεπε όλοι, σε ολόκληρο τον πλανήτη, να ξεσηκωθούν, να πάνε στα κοινοβούλια, να σύρουν έξω τους πολιτικούς απατεώνες και να τους κρεμάσουν στις πλατείες και μετά τους τραπεζίτες και μετά τους «άρχοντες», τους βρωμερούς τύπους της ιστορίας… Αλλά ναι! Ζούμε σε «κράτος δικαίου», σε «δημοκρατία»… Επιτρέπεται μόνο η «κρατική βία» που ονομάζεται «άσκηση εξουσίας». Ενώ η διαμαρτυρία του ανθρώπου που δεν μπορεί να επιβιώσει είναι αναρχισμός και τιμωρείται από τον νόμο… Πολύ παραμύθι! Θα ξεχάσουμε τις έννοιες των λέξεων με αυτούς εδώ.

Τελικά, Μήπως πρέπει να ξυπνήσουμε; Όλα αυτά περί κρίση (είναι στημένα και) είναι ανοησίες. Όπως και οι πολιτικές λύσεις που προτείνονται. Αυτά είναι κόλπα του συστήματος για να πειθαναγκάσουν τους πληθυσμούς (αυτοί τους ονομάζουν «μάζες») να δεχτούν αδιαμαρτύρητα την μοίρα τους. Ποιος μας λέει ότι η Ζωή είναι πρόβλημα; Η Ζωή ούτε πρόβλημα είναι, ούτε αδιέξοδα έχει. Η τεχνητή κοινωνία (των πλουτοκρατών και των συνοδοιπόρων τους) έχει πρόβλημα. Έχει πρόβλημα στην ίδια την φύση της, στην δομή της, στην λειτουργία της.

Η Λύση βρίσκεται με την υπέρβαση της υπάρχουσας «πολιτισμένης κοινωνίας». Όλα αυτά τα σκουπίδια, ιδεολογίες, ιστορία, πολιτισμός, πολιτική, κοινωνικές θεωρίες, κοινωνικές πρακτικές, όλα αυτά πρέπει να πεταχτούν… κι οι άνθρωποι να καθίσουν να φτιάξουν εξαρχής μια πραγματική κοινωνία, ισότητας, δικαιοσύνης, αδελφοσύνης, μια πραγματικά ανθρώπινη κοινωνία, άξια να ζει ο άνθρωπος σε αυτήν…  Ίσως τότε, αν ήμουν «εξωγήινος» και ταξίδευα στο Σύμπαν, να ήθελα να επισκεφτώ την γη, γιατί θα έβρισκα φίλους…

(συνέχεια)

Ultimate Reality

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ