Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Ουάιλντ, Όσκαρ (1854 - 1900)




Ως ένας πολύ αισθητικός άνθρωπος ο Ουάιλντ αφιέρωσε τη ζωή του στην αναζήτηση του ωραίου και του παράδοξου. Η λογοτεχνική του δόξα έφτασε στο αποκορύφωμα ύστερα από την έκδοση του "Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι". 

Όλη η αριστοκρατία του Λονδίνου με θαυμασμό παρακολουθούσε και μιμούταν τον Ουάιλντ, όλοι επαναλάμβαναν τις πνευματώδης φράσεις του, αγόραζαν όπως και ο Ουάιλντ πολύτιμες πέτρες και με υπεροψία κοιτούσαν την ζωή, όμοια με τον Ουάιλντ.

Έπρεπε να βρεθεί στη φυλακή, να χάσει τους φίλους του, τη γυναίκα του, το λαμπερό παρελθόν, να υπέστη βασανισμούς και προσβολές, να κουβαλάει καθημερινά βαριές πέτρες για να καταλάβει πως το κοινωνικό καθεστώς είναι άδικο και τρομερό.


Η ζωή του ήταν μια ιλιγγιώδη ανύψωση και στο ίδιο βαθμό ιλιγγιώδη κατάρρευση, γνώρισε το πλούτο και τη φτώχεια  είχε απολαμβάνει την αφοσίωση και την αγάπη μιας γυναίκας και ένα πάθος, που απορροφά τα πάντα, για έναν άνδρα.

Μια νύχτα, όταν "αποπλανήθηκε" από έναν νεαρό θαυμαστή του ταλέντου του μοίρασε τη ζωή του σε δυο μέρη: "πριν" και "μετά". Η αφέλεια και το πάθος του ερωτευμένου τον οδήγησαν σε σύγκρουση με την σκληρή κοινωνία, ακολούθησαν η δίκη, η ταπείνωση και η φυλακή.


Τα πιο δυνατά και αληθινά του έργα ο Ουάιλντ έγραψε ύστερα από τη φυλακή: "Μπαλάντα για τη φυλακή του Ρέντινγκ" και δυο άρθρα υπό τον τίτλο "Γράμματα για τη ζωή στη φυλακή".

Τα λόγια που έγραψε στο τέλος της τραγικής ζωής του ήταν εντυπωσιακά ειλικρινά και αληθινά:


"Σ' αυτήν την κοινωνία εγώ δεν έχω θέση. Όμως η Φύση θα βρει για μένα μια σπηλιά μες στα βουνά, όπου θα μπορέσω να κρυφτώ. Η Φύση θα γεμίσει τον ουρανό με άστρα για να μπορέσω τις νύχτες να περιπλανιέμαι μες στο σκοτάδι και ο άνεμος θα εξαφανίσει τα ίχνη μου για να μη μπορεί να με κυνηγάει κανείς. Στα καθαρά νερά της θα με λούζει η Φύση και θα με θεραπεύει με τα πικρά βότανά της".

*          *          *

● Ο δρόμος του παραδόξου είναι ο δρόμος της αλήθειας. Για να υποβάλλουμε την πραγματικότητα σε μια σοβαρή εξέταση, πρέπει να την βλέπουμε να κρατάει ισορροπία πάνω σε τεντωμένο σύρμα. Την αλήθεια μπορούμε να κρίνουμε σωστά μόνο όταν αποκτά την ιδιότητα του ακροβάτη.

● Η αλήθεια παύει να είναι αλήθεια, όταν την πιστεύουν περισσότεροι από έναν άνθρωπο.

● Όταν η θεοί θέλουν να μας τιμωρήσουν, τότε εισακούν στις προσευχές μας.

● Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι άλλοι άνθρωποι. Γνώμες κάποιου άλλου είναι οι σκέψεις τους, μίμηση οι ζωές τους, αντιγραφή τα πάθη τους.

● Φυσικότητα: είναι μόνο και μόνο μια πόζα, και επιπλέον η πιο εκνευριστική απ' άλλες που γνωρίζω.

● Εγωισμός δεν σημαίνει να ζεις όπως θέλεις εσύ, αλλά η απαίτηση από τους άλλους να ζουν έτσι όπως θέλεις εσύ.

● Είναι ανόητο να ορίζεις αυστηρούς κανόνες: τι πρέπει να διαβάζεις και τι όχι. Η μεγάλη μερίδα του σύγχρονου πολιτισμού βασίζεται πάνω σ' εκείνα που δεν πρέπει να διαβάζεις.

● Το δώρο που κάνουμε στη γυναίκα δεν πρέπει να είναι κάτι, το οποίο εκείνη δε θα μπορούσε να το φορέσει τα βράδια.

● Η ιστορία της γυναίκας είναι ιστορία της πιο φοβερής τυραννίας που γνώρισε ο κόσμος: η τυραννία του αδύνατου επάνω σε δυνατό. Μόνο τέτοια τυραννία μπορεί να είναι μακρόχρονη.

● Η γυναίκα έχει εκπληκτική διαίσθηση: μπορεί να μαντέψει τα πάντα, εκτός εκείνου που είναι ολοφάνερο.

● Οι γυναίκες χαλάνε οποιαδήποτε σχέση, όταν προσπαθούνε να την παρατείνουν για πάντα.

● Χειρότερο από την Αδικία είναι μόνο το Δίκιο χωρίς το σπαθί της τιμωρίας. Όταν το Καλό είναι ανήμπορο, είναι το Κακό.

● Η δημοτικότητα είναι ένα στεφάνι από δάφνες που ο όχλος χαρίζει στην κακής ποιότητας τέχνη.

● Ένα μόνο πράγμα σ' αυτόν τον κόσμο είναι χειρότερο από το να σε πιάνουν οι άνθρωποι στη γλώσσα τους, και αυτό είναι το να μη σε πιάνουν στη γλώσσα τους.

● Εάν αξίζει να κάνεις κάτι, θα έπρεπε να είναι εκείνο που θεωρείται ακατόρθωτο.

● Οι ανώμαλοι και οι ανόητοι καλοπερνούν διασκεδάζοντας, ξάπλωσαν στην πλατεία του θεάτρου και παρακολουθούν την σκηνή της Ζωής. Αν και δε γνωρίζουν τη γλύκα της νίκης, τουλάχιστον για αυτούς είναι άγνωστη και η πίκρα της ήττας.

● Σ' αυτόν τον κόσμο υπάρχουν μόνο δυο τραγωδίες. Η πρώτη, όταν δεν μπορείς να κατορθώσεις εκείνο που θέλεις και η δεύτερη, όταν κατορθώσεις.

● Όλοι ζούμε στον υπόνομο, μα κάποιοι από μας κοιτάνε τ' αστέρια.

● Η προσευχή πρέπει να μείνει χωρίς απάντηση, αλλιώς παύει να είναι προσευχή και γίνεται αλληλογραφία.

● Η θρησκεία: ο διαδεδομένος αντικαταστάτης της πίστης.

● Ο κάθε άγιος έχει παρελθόν, ο κάθε αμαρτωλός, μέλλον.

● Όταν οι κριτικοί διχάζονται, ο καλλιτέχνης συμφωνεί με τον εαυτό του. 
● Η κοινωνία συχνά συγχωράει τον εγκληματία. Τον οραματιστή, όχι!

● Η σύγχρονη δημοκρατία έχει ως μοναχικό αντίπαλο τον καλό μονάρχη.
● Η μόδα είναι μια μορφή ασχήμιας τόσο ανυπόφορη, που πρέπει να την αλλάζουμε κάθε έξι μήνες.

● Το πιο τρομακτικό στον φανατικό είναι η ειλικρίνειά του.

● Εγώ δεν μπορώ να κατευθύνω τον άνεμο, όμως πάντα μπορώ, έτσι να τοποθετήσω τα πανιά, ώστε να φτάσω στον στόχο μου.

● Οι γέροι πιστεύουν τα πάντα. Οι μεσήλικες υποπτεύονται τα πάντα. Οι νέοι ξέρουν τα πάντα.

● Αναμφίβολα πως τα πιο σπουδαία έργα που έφεραν στην ανθρωπότητα το πιο μεγάλο όφελος, προέρχονται από τους ανύπαντρους και άτεκνους ανθρώπους…

● Στον δύσμορφο και ευπαρουσίαστο αιώνα μας η ποίηση, η ζωγραφική και η μουσική αντλούν την έμπνευση όχι από τη ζωή, αλλά η μία από την άλλη.

● Οι περισσότεροι άνθρωποι χρεοκοπούν γιατί καταθέτουν το πάγιο κεφάλαιο τους στην πρόζα της ζωής. Η κατάθεση στην ποίηση δεν φέρνει τόκους, αλλά τουλάχιστον είναι τιμητική. 

● Για τον έναν είναι ποίηση, για τον άλλον δηλητήριο.

● Όσο ο πόλεμος θα θεωρείται κακός, θα έχει πάντα τη γοητεία του. Όταν όμως θα θεωρηθεί χυδαίος και κακόγουστος, θα σταματήσει να είναι δημοφιλής. 

● Η δημοκρατία είναι κοροϊδία του λαού με τη βοήθεια του λαού και για το καλό του λαού.

● Εκτός από τον εαυτό μας, δεν υπάρχει ψυχή για μια αξιόλογη κουβέντα.

● Οι κοινοί άνθρωποι αντιλέγουν στους άλλους, οι σοφοί αντιλέγουν στον εαυτό τους.

● Η Παιδεία είναι πολύ σπουδαίο πράγμα. Καλό είναι όμως να θυμόμαστε πότε πότε πως τα πράγματα που αξίζει να ξέρει κανείς δε διδάσκονται. 

● Η ικανότητα να κάνεις καλή σαλάτα συγγενεύει με την τέχνη της διπλωματίας. Και στις δυο περιπτώσεις πρέπει να γνωρίζεις την ακριβής αναλογία λαδιού και ξυδιού.

● Η τέχνη είναι η πνευματική διαμαρτυρία μας, είναι μια θαρραλέα απόπειρα να υποδείξει κανείς στη ζωή το σωστό δρόμο.

● Όλοι είμαστε βουλιαγμένη στο βούρκο, αλλά μερικοί κοιτάζουν τ' άστρα.

● Η επιτυχία συνοδεύει την υπερβολή και όχι την μετριοπάθεια.

● Δημοσιογραφία: οργανωμένη κακολογία.

● Πείρα ονομάζει ο καθένας τα σφάλματά του.

● Δράση είναι το τελευταίο καταφύγιο όσων δεν μπορούν να ονειρευτούν. 

● Η σοβαρότητα είναι το μοναδικό καταφύγιο των ρηχών ανθρώπων.

● Όταν στα χέρια σου κρατάς άσσους, πρέπει να παίζεις το παιχνίδι τίμια.

● Για να έχεις φυσικότητα πρέπει να αποκτάς την ικανότητα να υποκρίνεσαι. 

● Η βάση της αισιοδοξίας είναι ο απόλυτος τρόμος.

● Στους παλιούς καλούς καιρούς τα βιβλία έγραφαν οι συγγραφείς και τα διάβαζαν όλοι, τώρα όμως βιβλία γράφουν όλοι, αλλά δεν τα διαβάζει κανένας.

● Η κοινή γνώμη θριαμβεύει μόνο εκεί που κοιμάται η σκέψη.

● Ο γάμος είναι το μοναδικό είδος αιώνιας φυλακής από την οποία μπορούμε να πάρουμε αναστολή για κακή διαγωγή.

● Οι γυναίκες μοιράζονται τη χαρά μας, διπλασιάζουν τα βάσανά μας και τριπλασιάζουν τα έξοδά μας.

● Ο Θεός έπλασε τον κόσμο μας, οι ποιητές τον διορθώνουν.

● Τίποτε δεν ενοχλεί περισσότερο τους εχθρούς σου από το να τους συγχωρείς.

● Ο κόσμος είναι φτιαγμένος από τους βλάκες έτσι ώστε να μπορούν να μισοζούν και οι σοφοί.

● Η φιλία μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας είναι αδύνατη. Πάθος, έχθρα, θαυμασμό, έρωτας – ναι, αλλά φιλία όχι.

● Η πλειοψηφία έχει αχόρταγη επιθυμία να μάθει τα πάντα, πλην εκείνων που αξίζει να μάθει. Η δημοσιογραφία το γνωρίζει αυτό και ενεργώντας ως επιχειρηματίας ικανοποιεί τη ζήτηση. 

● Το μεγαλύτερο κακό του γάμου είναι ότι ξεριζώνει του άνδρα τον εγωισμό, ενώ οι μη εγωιστές είναι άχρωμοι και χάνουν την προσωπικότητά τους.

● Εκείνοι που βλέπουν τη διαφορά μεταξύ της ψυχής και του σώματος δεν έχουν ούτε το ένα ούτε το άλλο.

● Ένας άνδρας μπορεί να είναι ευτυχισμένος με οποιαδήποτε γυναίκα, αρκεί να μην την αγαπάει.

● Η μόνη διαφορά ανάμεσα στον άγιο και τον αμαρτωλό είναι ότι ο άγιος έχει παρελθόν κι ο αμαρτωλός μέλλον.

● Η πίστη δεν γίνεται αλήθεια, αφού κάποιος πέθανε για αυτήν.

● Στις μέρες μας οι εφημερίδες προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο να κρίνει τον γλύπτη, όχι για τα έργα του, αλλά για την συμπεριφορά του με την γυναίκα του, τον ζωγράφο από τα κέρδη του, τον ποιητή από το χρώμα της γραβάτας του.

● Η ουσία του πατριωτισμού είναι η επιθετικότητα και οι πατριώτες συνήθως είναι άνθρωποι κακοί.

● Η αληθινή προσωπικότητα δεν πρέπει να έχει συνήχηση με την εξέγερση, πρέπει να έχει συνήχηση με την ηρεμία.

● Οι ομίχλες του Λονδίνου δεν υπήρχαν, μέχρι που τις ανακάλυψε η τέχνη.

● Είναι πολύ επικίνδυνο να συναντήσεις γυναίκα που σε όλα συμφωνεί μαζί σου. Αυτό συνήθως τελειώνει με γάμο.

● Μια ακίνδυνη ιδέα δεν αξίζει να αποκαλείται «ιδέα».

● Οι μορφωμένοι αντιλέγουν στους άλλους, οι σοφοί στον εαυτό τους.

● Η Αμερική είναι η μόνη χώρα που πέρασε από τη βαρβαρότητα στην παρακμή χωρίς τον πολιτισμό ενδιάμεσα.

● Η μοναδική γοητεία του γάμου είναι ότι καθιστά απαραίτητη μια ζωή γεμάτη ψεύδη και για τις δυο μεριές.

● Οι γυναίκες φτιάχτηκαν για να αγαπιούνται όχι για να τις καταλαβαίνουμε.

● Όσο ο πόλεμος εκλαμβάνεται ως παράξενος, θα έχει πάντα τη γοητεία του. Όταν φανεί χυδαίος θα χάσει τη δημοτικότητα του.

● Πάντα να συγχωρείς τους εχθρούς σου. Τίποτα δεν τους ενοχλεί όσο αυτό.

● Μπορούμε να αντισταθούμε στα πάντα εκτός από τον πειρασμό.

● Η ομορφιά είναι πιο σημαντική από την ευφυΐα, γιατί δεν χρειάζεται να την αποδείξεις. 

● Αν ένας άνδρας πράττει ακριβώς έτσι όπως η γυναίκα περιμένει απ’ αυτόν, τότε η γυναίκα θα έχει χαμηλή εκτίμηση για αυτόν. Θα πρέπει πάντα να κάνουμε αυτό που μια γυναίκα δεν περιμένει, καθώς και να λέμε κάτι που δεν καταλαβαίνει. 

● Το δράμα των γηρατειών δεν είναι ότι είσαι γέρος, αλλά ότι ήσουν κάποτε νέος, και το θυμάσαι…

● Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι.

● Τώρα η καλή ανατροφή – είναι μόνο εμπόδιο. Κλείνει μπροστά σας πολλές πόρτες. 

● Όσο περισσότερο το κοινό ενδιαφέρεται για τον καλλιτέχνη, τόσο λιγότερο ενδιαφέρεται για την τέχνη. 

● Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι.

● Η καρδιά είναι φτιαγμένη για να ραγίζει.

● Μιλήστε για τα δικά σας λάθη προτού επικρίνετε τον διπλανό σας.

● Η δουλειά είναι το καταφύγιο όσων δεν ξέρουν τίποτα να κάνουν.

● Η εξομολόγηση, όχι ο παπάς, μας δίνει την άφεση.

● Η πιο ωραία αίσθηση στον κόσμο είναι να κάνεις μια καλή πράξη ανώνυμα και να κανονίσεις κάποιος να την ανακαλύψει.

● Η εκπαίδευση είναι αξιοθαύμαστο πράγμα, καλό είναι όμως να θυμόμαστε πότε πότε πως τίποτα που ν’ αξίζει να το μάθουμε δεν μπορεί να διδαχτεί.

● Το χρήμα είναι σαν την κοπριά: όταν το στοιβάζεις, μυρίζει.

● Νομίζω ότι οι ενάρετοι άνθρωποι κάνουν ζημιά. Είναι ιδιαίτερα επιζήμιοι, επειδή δίνουν τόση μεγάλη σημασία στο κακό. 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.